Γράφει ο Θόδωρος Γαλανόπουλος

Με μία Μακεδονία ξεχνιέμαι…. με μία Μακεδονία εργάζομαι…. με μία Μακεδονία πληρώνω τα χρέη μου…. Η Μακεδονία είναι δική μου ερωμένη δεν θέλω να την πάρει κανένας.. άλλο αν τα χωράφια μου τα έχω δώσει μισιακά τους Αλβανούς να τα εκμεταλλεύονται, το όνομα της Μακεδονίας το χρειάζομαι γιατί με αυτό θα είμαι περήφανος όταν πίνω τον καφέ μου στο καφενείο… Δεν πειράζει που η Ελλάδα με το αγγλικό δίκαιο και σύμφωνα με το δάνειο ανήκει για 100 χρόνια στους δανειστές… Εμείς φωνάζουμε για τη Μακεδονία! Δεν πα να χαθεί η Πελοπόννησος να καταλάβουν και οι Αφρικανοί τη Μυτιλήνη, το όνομα Μακεδονία να μη χάσουμε… Να, πώς βαφτίζεις το εγγόνι σου και θέλεις να βγάλεις το όνομά σου και δεν δέχεσαι επ’ ουδενί να πούνε το παιδί Όμηρο και Έκτορα έτσι δεν θα αφήσεις και κανέναν να πει Μακεδονία τα Σκόπια που τα λέει όλος ο πλανήτης Μακεδονία… Δεν θέλω σύνταξη, δεν θέλω εργασία, δεν θέλω ασφάλιση υγεία και παιδεία, και οι Τούρκοι να απαγάγουν ολόκληρη Μεραρχία, σημασία έχει να μην πάρουν το όνομα Μακεδονία! Πληρώνουμε κάτι παραπάνω τις επιλογές μας αλλά τις ευχαριστιόμαστε… Βεβαίως και έχεις κάνει πολιτικούς ταγούς, Γεωργιάδηδες και Καρανίκες και Καμμένους και Λεβέντες! Γιατί άμα δεν έχει τίποτε στην τηλεόραση να δεις δεν πρέπει να πληρώσεις κάτι παραπάνω για να έχεις ένα θέαμα; “ο δυόσμος ο βασιλικός και το Μακεδονήσι πάν τα ματάκια μου βρύση“ Καλαματιανό …ξέφυγα τελείως