Γράφει ο Θόδωρος Γαλανόπουλος

Εμείς φύγαμε, πείτε στην παρέα δεν θα κατέβουμε το απόγευμα για ουζάκι στην παραλία… Πού να σας εξηγώ τώρα τι έγινε; Ήταν η τύχη μας; ήταν η μοίρα μας να ζήσουμε σε μία χώρα με φόρους αλλά με ανυπόφορους κανόνες; Που τη μία μέρα μπορεί να πνιγείς, την άλλη να καείς και μετά από κάνα δυο μήνες να πας να ψηφίσεις αυτούς που δεν πρόσεξαν εσένα, την πατρίδα και τα υπάρχοντά της; Που να ξέρω; Εμείς φύγαμε για τα καλά πάντως… Ίσως να περάσουμε σε ένα άλλο σύμπαν όπου θα έχει λιγότερους ψεύτες και πιο λειτουργικό κράτος! Η αλήθεια είναι πως δεν θέλαμε να φύγουμε, θέλαμε λιγάκι ακόμα καλοκαίρι, θέλαμε να ζήσουμε λιγάκι ακόμα με τη σύνταξή μας, να πάμε με πιο όρεξη ξανά στη δουλειά μας μερικοί! Αλλά τίποτα δεν είναι σίγουρο σε αυτή τη χώρα! Οι ντενεκέδες γίνανε κυβερνήτες, και οι άχρηστοι σε όλα τα πόστα….! Τη φωτιά δεν τη φοβάται κανένας στην Ελλάδα μέχρι να τον κάψει.. Το νερό μας δροσίζει μέχρι να μας πνίξει… Και τον άχρηστο πού ψηφίζεις είναι καλό παιδί της παράταξης μας, μέχρι να ξεβρακωθεί τελείως στη δύσκολη στιγμή… Α και που είστε; άμα γίνουν εκλογές δεν χρειάζεται να πάτε να αλλάζετε κυβερνήσεις… τι νόημα έχει να αλλάζεις ένα χέστη για να φέρεις έναν όμοιό του; Σας τα λέω εγώ που απανθρακώθηκα γιατί κανένας δεν φύλαξε το δάσος, γιατί κανένας δεν κατήγγειλε το παράνομο κτίσμα, γιατί όλοι μαζί σιωπούσαμε όταν κλείνουν τα ρέματα και χτίζουν πισίνες και βίλες στα καμένα….. Έχουμε φύγει πατριώτες και δεν ξαναγυρίζουμε.. και αν ξαναγυρίζαμε κάποτε, δεν θα θέλαμε με τίποτε να γυρίσουμε σε αυτή την κωλοχώρα έτσι που την καταντήσατε .. Καλή αντάμωση