Πάνω από 10.000 πλαστά πτυχία στην Ελλάδα για μια θέση στο Δημόσιο!

Εντύπωση προκαλεί ο αριθμός των πλαστών πτυχίων που φτάνουν στη Δικαιοσύνη αλλά και στο Σώμα Επιθεωρητών Δημόσιας Διοίκησης.

Την παρέμβαση της εισαγγελέως του Αρείου Πάγου προκάλεσαν τα δημοσιεύματα και οι καταγγελίες για τον διορισμό του πρώην διοικητή στο Κρατικό της Νίκαιας με πλαστά πτυχία. Η εισαγγελική λειτουργός διέταξε τη διενέργεια έρευνας, ενώ την ίδια ώρα ο αριθμός των πλαστών πτυχίων που φτάνουν στη Δικαιοσύνη, αλλά και στο Σώμα Επιθεωρητών Δημόσιας Διοίκησης ξεπερνά τις 10.000!

Το τελευταίο διάστημα, μάλιστα, με αφορμή την περιπέτεια της καθαρίστριας από τοn Βόλο και τη φυλάκισή της, ήρθαν στο προσκήνιο ιστορίες της καθημερινότητας, που συζητήθηκαν και συγκέντρωσαν το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης.

Διασώστης του ΕΚΑΒ παραποίησε το απολυτήριό του

Στον απόηχο της υπόθεσης της καθαρίστριας από τον Βόλο, ήρθε στη δημοσιότητα μια ακόμη παρόμοια ιστορία, αυτή τη φορά με πρωταγωνιστή έναν διασώστη του ΕΚΑΒ. Ο άνθρωπος που είχε σώσει εκατοντάδες ζωές με τη δουλειά του, καταδικάστηκε σε 13 χρόνια φυλάκισης επειδή άλλαξε τον μέσο όρο στο απολυτήριό του.

Ο πρώην, πλέον, διασώστης είχε όλα τα τυπικά προσόντα και τις γνώσεις για να είναι σε αυτή τη θέση. Φοίτησε στο ΙΕΚ του ΕΚΑΒ και σε σχολή αεροπορικής νοσηλευτικής, αλλά και στο σχολείο της θαλάσσιας επιβίωσης Πολεμικής Αεροπορίας.

«Η ιστορία ξεκίνησε το 1989. Έχω απολυθεί από το στρατό, έχω βγάλει τη σχολή μαθητείας του ΟΑΕΔ, τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και με αυτό το χαρτί μαθαίνω ότι το ΕΚΑΒ δημιούργησε την πρώτη σχολή Πρώτων Βοηθειών. Πάω εκεί, βγάζω τη σχολή με πολύ καλή βαθμολογία, με 18 και στις επόμενες προσλήψεις καταθέτω τα χαρτιά μου, με το κανονικό μου πτυχίο. Εκεί λοιπόν, ενώ στην αρχή είμαι στους επιτυχόντες, μετά ενημερώνομαι ότι με έχουν κόψει.

Στην ερώτησή μου, γιατί με έχουν κόψει από το γραφείο προσωπικού, μου λέει εκεί ο προϊστάμενος, ότι το πτυχίο θα έπρεπε να είναι ισότιμο με του Λυκείου. “Μα” λέω, “μ’ αυτό το πτυχίο, έβγαλα τη σχολή, κρίθηκα ικανός και με καλή βαθμολογία, στην αρχή, ήμουν στους επιτυχόντες, πώς γίνεται να μην κάνει για την πρόσληψη”; “Όχι”, λέει, “θέλεις και του Λυκείου”», σημειώνει ο ίδιος.

Και συνεχίζει: «Εμένα η βλακεία μου τότε, ήταν ότι δεν πήγα σε έναν δικηγόρο να κάνω ένσταση γιατί το πτυχίο μου έκανε. Ήμουν, νέος έλεγα εντάξει σιγά το Δημόσιο τώρα, δουλειές υπήρχαν και δεν ασχολήθηκα, αλλά έψαχνα πάντα να βρω κάτι σε αυτή τη δουλειά. Ιδιωτικά ασθενοφόρα δεν υπήρχαν, δούλευα σαν οδηγός. Το 1997, μαθαίνω πάλι από κάποιον φίλο μου, ότι το ΕΚΑΒ κάνει προσλήψεις.

Έχοντας μείνει με την εντύπωση ότι το πτυχίο μου δεν κάνει και σε μια κουβέντα με τον κουμπάρο μου, μού λέει “έλα πάρε το δικό μου”. Κι αλλάζουμε, το ονοματεπώνυμο και δίνω το πτυχίο. Και μαζί με το πτυχίο, των Πρώτων Βοηθειών και το δικό μου της κατηγορίας που είχα, μπαίνω στο ΕΚΑΒ. Από τότε που μπήκα στο ΕΚΑΒ, δούλεψα  πέντε χρόνια στα ασθενοφόρα, δύο χρόνια στις καρδιολογικές μονάδες του ΕΚΑΒ».

Ο πρώην διασώστης καταδικάστηκε σε 13 χρόνια φυλάκιση αλλά έκανε αίτηση της αναστολής της ποινής, προσφεύγοντας στον Άρειο Πάγο. Αποφυλακίστηκε τον περασμένο Ιούνιο, όμως δεν μπορεί να ξεχάσει τις ημέρες που πέρασε στη φυλακή, τη «φρίκη» -όπως τη χαρακτηρίζει- του «Μεταγωγών», τις επισκέψεις της οικογένειάς τους και ειδικά της μικρής του κόρης στη φυλακή για να τον δει. «Έκανα ένα λάθος και θα αισθάνομαι άσχημα για όλο το υπόλοιπο της ζωής μου. Πήγα για το μεροκάματο και το μεροκάματό μου το τίμησα και τιμάω», δηλώνει ο ίδιος.

Δέκα χρόνια στην καθαρίστρια για παραποίηση ενδεικτικού σε απολυτήριο Δημοτικού

Η ιστορία της Δήμητρας Τσιαντάκη είναι γνωστή. Η 53χρονη γυναίκα από τον Βόλο καταδικάστηκε σε δέκα χρόνια φυλάκισης (!) από το Πενταμελές Εφετείο, επειδή παραποίησε το ενδεικτικό της Ε΄ τάξης σε απολυτήριο Δημοτικού για να μπορέσει να συμμετάσχει σε διαγωνισμό προσλήψεων στην καθαριότητα. Παράλληλα, της ζητήθηκε να επιστρέψει τους µισθούς που είχε πάρει όλα τα χρόνια εργασίας της ενώ κρατήθηκαν και τα ένσηµά της

Τα αντανακλαστικά της κοινωνίας ήταν άμεσα. Απλοί άνθρωποι αλλά και επιφανείς πολίτες της χώρας εκδήλωσαν με κάθε τρόπο την αλληλεγγύη τους στην κυρία Τσιαντάκη. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα την παρέμβαση της εισαγγελέως Ξένης ∆ηµητρίου και την αποφυλάκιση της 53χρονης μέχρι την εκδίκαση της έφεσής της στον Άρειο Πάγο.

«∆εν ήθελα να ζήσουν τα παιδιά µου αυτά που έζησα εγώ. Από έξι ετών µεγάλωσα στο Χατζηκυριάκειο στον Πειραιά. Έφυγα 11 χρόνων, πήγα στον Βόλο στους παππούδες µου και από µικρή άρχισα να δουλεύω. Παντρεύτηκα, αλλά αντιµετωπίζαµε δυσκολίες µε τον άνδρα µου γιατί δεν είχαµε δουλειά», δήλωσε η ίδια αμέσως μετά την αποφυλάκισή της, μιλώντας στο OPEN TV, ενώ ζήτησε «συγγνώμη» για την παραποίηση του ενδεικτικού και σημείωσε: «Τελείωσα το δηµοτικό πριν µπω στη φυλακή και τώρα έξω από τη φυλακή θα τελειώσω και το γυµνάσιο. Το υποσχέθηκα σε όλους. Και µετά θα ψάξω να βρω µια δουλειά, ό,τι να ’ναι».

Στις 6 Φεβρουαρίου εκδικάζεται η έφεση της καθαρίστριας στον Άρειο Πάγο και ήδη το Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου Διοικητικού Προσωπικού του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, με ανακοίνωσή του, καλεί «όλη την ακαδημαϊκή κοινότητα του ΠΘ, κάθε σωματείο, κάθε άνθρωπο, να εκφράσουν την αλληλεγγύη τους σ’ αυτή τη γυναίκα που το μόνο της “έγκλημα” ήταν η προσπάθειά της να επιβιώσει αυτή και η οικογένειά της. Ο αγώνας αυτός αποτελεί τη μόνη εγγύηση για να επανέλθει, αυτή η σκληρά εργαζόμενη, στην εργασία της, με αναίρεση της ποινής της και αναγνώριση των δεδουλευμένων της».

Τέσσερα πλαστά πτυχία δήλωσε ο διοικητής του Γενικού Κρατικού Νίκαιας 

Την παραπομπή του Δημήτρη Μπούτου – του μέχρι πρότινος διοικητή του Κρατικού Νικαίας – για το αδίκημα της παράβασης καθήκοντος ζητεί με ένα αποκαλυπτικό πόρισμα 29 σελίδων το Σώμα Επιθεωρητών Ελεγκτών Δημόσιας Διοίκησης (ΣΕΕΔΔ). Το πόρισμα έχει ήδη διαβιβαστεί στην Εισαγγελία Εφετών Αθηνών, μετά την αποκάλυψη ότι τα τέσσερα πτυχία του κ. Μπούτου ήταν ανύπαρκτα.

Η υπόθεση ξεκίνησε το 2016, όταν ο αναπληρωτής υπουργός Υγείας Παύλος Πολάκης προσδιόριζε τα τρία κριτήρια για την επιλογή των νέων διοικητών νοσοκομείων της χώρας ως εξής: α) Να είναι «καθαροί», δηλαδή τίμιοι και εκτός διαπλοκής, β) να «ξέρουν γράμματα», δηλαδή να γνωρίζουν το αντικείμενο της διοίκησης δομών υγείας και γ) να μπορούν να συμμορφωθούν με το πολιτικό πλαίσιο της νέας κυβέρνησης.

Ο κ. Μπούτος φαίνεται ότι πληρούσε τις προϋποθέσεις, καθώς τον Αύγουστο της ίδιας χρονιάς διορίστηκε διοικητής στο Γενικό Νοσοκομείο Νίκαιας-Πειραιά. Στην υπουργική απόφαση που δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ της 5ης Αυγούστου του 2016 και φέρει τις υπογραφές του υπουργού Υγείας Ανδρέα Ξανθού και του κ. Πολάκη, ο κ. Μπούτος αναφέρεται ως πτυχιούχος Οικονομικών του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.

Σύμφωνα με την έρευνα, στο σύστημα Απογραφής εμφανίζονταν κάποιοι τίτλοι σπουδών- με την υποσημείωση ότι ο ίδιος είχε εγγράψει στο σύστημα την κατοχή των τίτλων. Κατά τον επιτόπιο έλεγχο του ΣΕΕΔΔ όμως αποκαλύφθηκε η αλήθεια, αφού οι αναγραφόμενοι στην Απογραφή τίτλοι, δεν υπήρχαν πουθενά. Το ΣΕΕΔΔ, με εξαιρετικά επείγον έγγραφο, στις 26 Νοεμβρίου 2018, ζήτησε από τον κ. Μπούτο να προσκομίσει τους τίτλους σπουδών, κάτι το οποίο δεν έγινε ποτέ.

Αντιθέτως, ο κ. Μπούτος υπέβαλε εσπευσμένα την παραίτησή του από τη διοίκηση του Γενικού Κρατικού Νίκαιας, παρά το γεγονός ότι η θητεία του έληγε τον Αύγουστο του 2019. Η παραίτηση έγινε δεκτή από τον κ. Πολάκη, με τη σχετική υπουργική απόφαση που φέρει την υπογραφή του να δημοσιεύεται στις 31 Δεκεμβρίου του 2018.

Η ΠΟΕΔΗΝ καταγγέλλει ότι το Γενικό Κρατικό Νίκαιας τελεί υπό την προστασία του Παύλου Πολάκη και ως εκ τούτου «δεν μπορούσε να ορισθεί Διοικητής που δεν θα ήταν της απολύτου εμπιστοσύνης του». Τρεις περιπτώσεις με παραποίηση-πλαστογράφηση πτυχίων, όμως τα κοινά μάλλον σταματούν εδώ. Στις δύο πρώτες, το ζητούμενο δεν ήταν η διεκδίκηση ανώτερης διοικητικής θέσης, αλλά η επιβίωση και μάλιστα δουλεύοντας σε εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες.

Οφείλει η Δικαιοσύνη να είναι αντικειμενική; Ναι. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να εξαντλεί και όλη την αυστηρότητά της σε βιοπαλαιστές; Ο καθένας εδώ μπορεί να έχει τη δική του άποψη, η οποία είναι σεβαστή. Μια σκέψη, μόνο. Η ιστορία των εργατικών διεκδικήσεων έχει αποδείξει ότι ο κοινωνικός αυτοματισμός, η πρακτική κατά την οποία μία κοινωνική ή επαγγελματική ομάδα στρέφεται κατά μίας άλλης, δεν ωφέλησε στο τέλος κανέναν εργαζόμενο. Το αντίθετο, μάλιστα…

πηγή