Γράφει ο Γιάννης Ανδρουλιδάκης*
Η συμφωνία των Πρεσπών λειτούργησε δυναμικά στην πολιτική σκηνή της χώρας. Κόμματα έφτασαν στο όριο της διάλυσης, βουλευτές άλλαξαν στρατόπεδα, νέες συμμαχίες βρίσκονται στα σκαριά. Σιγά-σιγά διαμορφώνεται ένα νέο πολιτικό τοπίο. Ζήσαμε σκηνές ευτελισμού των κοινοβουλευτικών θεσμών και της Δημοκρατίας. Πρωταγωνιστές το κυβερνών κόμμα και ο πρωθυπουργός.
Από τη διαδικασία αυτή ο ΣΥΡΙΖΑ βγήκε κερδισμένος σε επίπεδο κοινοβουλίου και η κυβέρνηση εμφανίζεται ως η μόνη διέξοδος σε ένα σάπιο πολιτικό σύστημα. Ο κ Τσίπρας εκτός από το φιλολαϊκό προφίλ που προβάλλει επιχειρεί να δημιουργήσει το πρότυπο του ηγέτη , ο οποίος μπορεί να ενώνει και να σχηματίζει «εθνικές κυβερνήσεις». Αυτό φάνηκε με την κυβερνητική διεύρυνση που έκανε στους δύο τελευταίους ανασχηματισμούς προς τα δεξιά και προς το κέντρο. Όσο πλησιάζουμε προς τις εκλογές οι υποσχέσεις για αποκατάσταση αδικιών θα αιωρείται ακόμη και αν δεν εκφωνείται από επίσημα κυβερνητικά χείλη. Επιπλέον, η δικαστική διερεύνηση υποθέσεων που όζουν θα προπαγανδίζεται συστηματικότερα. Στόχος του να πετύχει τη μέγιστη δυνατή συσπείρωση των ψηφοφόρων του και να πάρει όσο γίνεται περισσότερους ψήφους από την κεντροαριστερά. Εκεί αποβλέπει και η θνησιγενής πρωτοβουλία «ΓΕΦΥΡΑ» στην οποία έχουν συσπειρωθεί πρόσωπα με ελάχιστη επιρροή στους πολίτες και η οποία αναμένεται να έχει την τύχη παρόμοιων προσπαθειών που έγιναν στο παρελθόν (58, ΕΛΙΑ, κλπ). Η τελική επιδίωξη να μειώσει ή να εξανεμίσει τη διαφορά που δείχνουν οι αμφίβολης αξιοπιστίας σφυγμομετρήσεις και να είναι κυρίαρχος στο χώρο της σοσιαλδημοκρατίας την επομένη των εκλογών. Τι θα συμβεί, όμως, αν δεν το πετύχει;
Η Ν.Δ. εμφανίζεται από τα ίδια γκάλοπ να προηγείται με μεγάλη διαφορά. Στο θέμα της συμφωνίας των Πρεσπών ο κ. Μητσοτάκης μετακινήθηκε σε πιο ακραίες θέσεις σε μια προσπάθεια να κρατήσει το κόμμα του ενωμένο. Κατάφερε πράγματι να μην έχει απώλειες ούτε από τους ακραίους ούτε από τους κεντρώους, οι οποίοι είχαν στο παρελθόν διαφορετική θέση. Στην περίπτωση που γίνει πρωθυπουργός δε θα έχει στα χέρια του την καυτή πατάτα, αλλά θα εφαρμόσει τη συμφωνία κατά γράμμα παρά τη φημολογία που σκοπίμως διαρρέουν κύκλοι της Ν.Δ. περί του αντιθέτου. Το κόμμα του μπορεί να κέρδισε ελάχιστα σε επίπεδο κοινοβουλίου, φαίνεται , όμως, να παίρνει πολλά σε επίπεδο κοινωνίας, η οποία για μια ακόμη φορά κάνει συντηρητική στροφή και ίσως να ξαναφέρει στην εξουσία εκείνους που ευθύνονται για το κατάντημα της χώρας και υπόσχονται την εφαρμογής μιας σκληρής και ακραίας νεοφιλελεύθερης πολιτικής . Βεβαίως, αν η διαφορά των δύο κομμάτων στις εκλογές είναι μικρή, αυτό θα θεωρηθεί ως αποτυχία και εκεί αρχίζουν τα δύσκολα. Ποια θα είναι η στάση των ακραίων που τον έχουν υπό ομηρία, αλλά και όσων συμφωνούσαν με τη συνθήκη των Πρεσπών και φιμώθηκαν;
Τα υπόλοιπα κόμματα υπέστησαν μόνο ζημιές. Το ΠΟΤΑΜΙ, ΟΙ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ Η ΕΝΩΣΗ ΚΕΝΤΡΩΩΝ μοιάζει αδύνατον περάσουν την πόρτα της επόμενης Βουλής. Μόνο το ΚΙΝΑΛ τα καταφέρνει με μικρό, ωστόσο, ποσοστό. Η κα Γεννηματά ξέρει ότι βασικός της αντίπαλος είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, γιατί τα δύο κόμματα αντλούν ψήφους από την ίδια δεξαμενή. Γι αυτό και η οργισμένη αντίδραση της στην κυβερνητική μετεγγραφή δύο στελεχών του ΠΑΣΟΚ. Γνωρίζει, ότι απέτυχε να δημιουργήσει την παράταξη που ονειρεύονταν οι υποστηρικτές της και επιπλέον είδε το ΚΙΝΑΛ να διαλύεται εξ ων συνετέθη και στην πραγματικότητα να περιορίζεται στο παλιό ΠΑΣΟΚ. Με λόγο απαρχαιωμένο, βγαλμένο από ναφθαλίνη, συνδεδεμένο με πρόσωπα και αρνητικές συμπεριφορές του παρελθόντος βαδίζει, πιθανώς, προς μια μεγάλη ήττα. Την επόμενη μέρα η θέση της θα είναι επισφαλής και αυτό προσπαθεί να αποφύγει.
Οι διεργασίες σε όλους τους χώρους, οι μετακινήσεις και η δημιουργία νέων πολιτικών σχηματισμών θα είναι χαρακτηριστικό της επόμενης ημέρας. Αυτό αφορά και τη ριζοσπαστική αριστερά καταφέρει δεν καταφέρει να εκπροσωπηθεί στο Κοινοβούλιο. Το μετεκλογικό τοπίο, όποιο και αν είναι το αποτέλεσμα των εκλογών, λίγες ομοιότητες θα έχει με το σημερινό. Το αστικό πολιτικό σύστημα χρειάζεται επειγόντως βαθύ εκσυγχρονισμό για να επιβιώσει και αυτό το γνωρίζουν καλά όσοι κινούν τις μαριονέτες πίσω από τον μπερντέ.
Ο Γιάννης Ανδρουλιδάκης είναι εκπαιδευτικός στο 5ο ΓΕΛ Καλαμάτας
