Υπενθυμίζεται ότι για το βραβείο εις μνήμην Παναγιώτη Φωτέα, όσον αφορά σε δοκίμιο ελεύθερου στοχασμού, επελέγη για το έτος 2018 από την αρμόδια Επιτροπή το βιβλίο «Βόρειος Ήπειρος – Το δάκρυ του Ελληνισμού», που έγραψε ο δικηγόρος Αθηνών, πρώην Υπουργός και Βουλευτής Ιωαννίνων, Αντώνης Φούσας.

ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ
Ο ΑΝΤΩΝΗΣ ΦΟΥΣΑΣ

Ο Αντώνης Φούσας γεννήθηκε και μεγάλωσε στο ακριτικό χωριό Ρεπετίστα του Δήμου Πωγωνίου Ιωαννίνων. Είναι έγγαμος με την Ελένη Φούσα, ψυχολόγο και έχουν δύο παιδιά (την Αθηνά και τον Κωνσταντίνο, δικηγόροι Αθηνών και οι δύο).
Σπούδασε νομικά και πολιτικές επιστήμες στα Πανεπιστήμια Αθηνών και Θεσσαλονίκης. Είναι Δικηγόρος Αθηνών (παρ’ Αρείω Πάγω) και ασχολείται ειδικότερα με την ποινική δικηγορία. Χειρίστηκε ιδιαίτερα σοβαρές ποινικές υποθέσεις με γενικότερο ενδιαφέρον.
Μετά την πτώση της δικτατορίας το 1974, όταν ακόμη ήταν πολύ νέος δικηγόρος, υπέβαλε πρώτος μήνυση κατά των πρωταίτιων του πραξικοπήματος και κατά των αυτουργών, για τα πρώτα θύματα κατά την 21-4-1967 (Β. Πεσλής κ.ά.), με αποτέλεσμα να καταδικαστούν οι αυτουργοί σε πολυετείς καθείρξεις.
Διετέλεσε Υπουργός: α) Στην Υπηρεσιακή Κυβέρνηση του Προέδρου του Αρείου Πάγου Ιωάννη Γρίβα (1989), β) Στην Οικουμενική Κυβέρνηση του Καθηγητή Ξενοφώντα Ζολώτα (1989- 1990) και γ) Στην Κυβέρνηση Προσωπικοτήτων, επίσης, του Καθηγητή Ξενοφώντα Ζολώτα (1990). Εκλέχτηκε Βουλευτής κατά τα έτη 1993, 1996 και 2004 με το κόμμα της Ν.Δ. στον Νομό Ιωαννίνων.
Διετέλεσε εκλεγμένο μέλος του Δ.Σ. του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών (1987-1990) και για πολλά χρόνια Αντιπρόεδρος της Ένωσης Ελλήνων Ποινικολόγων και επίσης είναι μέλος της Εταιρείας Ποινικού Δικαίου.
Μεταξύ άλλων, πρωτοστάτησε, το 1994, για τη συγκρότηση της Διακομματικής Κοινοβουλευτικής Επιτροπής, της οποίας υπήρξε βασικό μέλος και μετέβη πολλές φορές στα Τίρανα, για την παρακολούθηση και στήριξη της γνωστής δίκης «των πέντε στελεχών της ΟΜΟΝΟΙΑΣ», της οποίας είχε την κύρια ευθύνη για την αντιμετώπιση, από ποινικής και εθνικής πλευράς, των παντελώς άδικων κατηγοριών.
Έλαβε μέρος σε πολλές Διακομματικές Κοινοβουλευτικές Ανακριτικές Επιτροπές της Βουλής (ΑΓΕΤ, ΟΤΣΑΛΑΝ, ΥΠΟΚΛΟΠΕΣ κ.ά.).
Υπήρξε για πολλά χρόνια Πρόεδρος της Επιτροπής Ελληνοαλβανικής Φιλίας του Ελληνικού Κοινοβουλίου και μέλος και πρόεδρος Κοινοβουλευτικών Επιτροπών.
Έδωσε πολλούς αγώνες, εντός και εκτός Βουλής, για τα ανθρώπινα δικαιώματα του βορει οηπειρωτικού ελληνισμού, υπήρξε δε άμεσος συνεργάτης ως προς το εθνικό αυτό θέμα του μακαριστού εθνεγέρτη Μητροπολίτη Σεβαστιανού.

ΟΡΙΣΜΕΝΕΣ ΑΠΟΨΕΙΣ
ΤΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ

Ο συγγραφέας σημειώνει στο έργο του που θα βραβευθεί τα εξής, μεταξύ άλλων:
«Διατηρώ την αισιοδοξία ότι νέοι, θετικοί και ελπιδοφόροι ορίζοντες δια-γράφονται για τους ομοεθνείς μας Βορειοηπειρώτες. Αυτή δε η αισιοδοξία μου στηρίζεται κυρίως στο γεγονός ότι το Βορειοηπειρωτικό Ζήτημα αντιμετωπίζεται πλέον από όλους στη χώρα μας ως «εθνική υπόθεση». Αλλά και οι γενικότερες εξελίξεις στα Βαλκάνια σαφώς ευνοούν το θέμα αυτό και ιδίως η ευρωπαϊκή προοπτική της Αλβανίας και η προσπάθειά της για γρήγορη ένταξή της δημιουργούν νέα δεδομένα και νέες προϋποθέσεις και ελπίδες για όλο τον βορειοηπειρωτικό ελληνισμό. Τώρα, μάλιστα, τα πράγματα είναι πολύ καλύτερα, καθόσον οι Βορειοηπειρώτες από το έτος 2006 μπορούν να αποκτούν, και οι περισσότεροι απέκτησαν, και την ελληνική ιθαγένεια και να κινούνται και να δραστηριοποιούνται και τυπικά ως Έλληνες (στην ουσία ήταν πάντοτε και είναι από τους καλύτερους Έλληνες) και ως Ευρωπαίοι πολίτες, με όλα τα δικαιώματα, τόσο στη μητέρα πατρίδα, όσο και στη Β. Ήπειρο και στην Αλβανία (με πολλά, δυστυχώς, ακόμη προβλήματα)».
«Τα πράγματα, από εδώ και πέρα, στα Βαλκάνια και, ιδίως, μέσα στην Ε.Ε. και με τις αρχές και τις αξίες της, και εφόσον ολοκληρωθεί η ένταξη και της Αλβανίας, θα είναι σαφώς καλύτερα και η προοπτική περισσότερο ευοίωνη και αισιόδοξη. Έτσι θέλω να πιστεύω και να ελπίζω ότι και οι Βορειοηπειρώτες πολύ σύντομα θα έχουν, μέσα στη γενέτειρά τους, το δικό τους νέο όραμα και θα δείξουν τις πραγματικές τους ικανότητες σε όλους τους τομείς. Αλλά θα είναι και η καλύτερη γέφυρα φιλίας και συνεργασίας μεταξύ Ελλάδας και Αλβανίας και ακόμη και για την ειρήνη σε όλη την ευρύτερη περιοχή. Ο δρόμος, όμως, μέχρι την πλήρη ολοκλήρωση είναι πολύ ανηφορικός, μακρύς και δύσκολος και θα χρειασθεί αρκετός χρόνος. Μέχρι τότε η Ελλάδα θα πρέπει να διεκδικεί από την Αλβανία, με κάθε νόμιμο και ειρηνικό τρόπο, τον πλήρη σεβασμό όλων των δικαιωμάτων των Βορειοηπειρωτών σε θέματα παιδείας, θρησκείας, ιδιοκτησιών, ελεύθερης διακίνησης, αυτοδιοίκησης κ.λπ. Επίσης, θα πρέπει η Ελλάδα, σε συνεργασία με την εκάστοτε αλβανική κυβέρνηση, να μελετήσει και να εκπονήσει ένα ειδικό πρόγραμμα ανάπτυξης όλης της Β. Ηπείρου, το οποίο και να στηρίξει με κάθε τρόπο για την υλοποίησή του».
Πηγή: https://www.kalamata.gr/