“Η κατάσταση στους κλάδους που δουλεύουν οι εργαζόμενοι στην καθαριότητα, έχει φτάσει στο «μη περαιτέρω». Η απλήρωτη εργασία, η ομηρία, η ανασφάλεια και η λήξη των συμβάσεων κυριαρχεί σε κάθε χώρο δουλειάς, στα σχολεία, τα νοσοκομεία, στις μεταφορές, στις δημόσιες υπηρεσίες και τους Οργανισμούς.” Αυτό αναφέρει σε δελτίο τύπου το ΠΑΜΕ και σημειώνει:

“Χιλιάδες εργαζόμενες βρίσκονται στον αέρα και για μήνες απλήρωτοι. Στα σχολεία το παιχνίδι του κατακερματισμού και της διάσπασης, συμβάλει στο συμβιβασμό και την ηττοπάθεια. Ο διαχωρισμός των εργαζόμενων με βάση την περιοχή που εργάζονται, η διάκριση ανάμεσα σε εργαζόμενους στην πρωτοβάθμια και στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, σε εργαζόμενους ορισμένου και αορίστου χρόνου, δε βοηθά. Τα αιτήματα είναι ενιαία και αδιαίρετα. Δε μπορούν να εξαρτώνται κάθε φορά από την προσωπική κατάσταση που βρίσκεται σε μια δεδομένη χρονική στιγμή κάποιος εργαζόμενος. Ο εργαζόμενος που σήμερα και συγκυριακά έχει πληρωθεί,  αύριο θα είναι απλήρωτος. Οι εργαζόμενοι που σήμερα έχουν σύμβαση, αύριο θα είναι στον αέρα.

Η κοροϊδία και η μετάθεση ευθυνών όλο αυτό το διάστημα, εξοργίζει. Στο χώρο των σχολικών καθαριστριών, το μπαλάκι ευθυνών από υπουργεία σε Δήμους και σε σχολικές επιτροπές καλά κρατεί, ανάλογα κάθε φορά σε ποιον φορέα ή οργανισμό απευθύνονται τα σωματεία και οι εργαζόμενοι. Την ίδια στιγμή έχουν αρχίσει να δυναμώνουν φωνές από την πλευρά των Δημοτικών αρχών που μιλούν για ανάθεση της καθαριότητας των σχολείων σε εργολάβους, με βάση το άρθρο 178 του νέου πολυνομοσχεδίου, που αφορά το άνοιγμα του «πεδίου» της ιδιωτικοποίησης υπηρεσιών στους Δήμους. Από σχολικές επιτροπές ακούγονται φωνές που αναφέρουν πως «βάζουν λεφτά από την τσέπη τους», πως «όποιες πληρωμές γίνουν (αν γίνουν) αυτές θα είναι και οι τελευταίες».

Η εντατικοποίηση, η έλλειψη στοιχειωδών κανόνων προστασίας, τα εργατικά ατυχήματα, πολλαπλασιάζονται σε αρκετούς χώρους δουλειάς. Στα νοσοκομεία οι ατομικές συμβάσεις που έφερε ως νέο και καινοτόμο η προηγούμενη κυβέρνηση, λήγουν και οι εργαζόμενοι απολύονται. Αποδεικνύεται στην πράξη πως οι κατακτήσεις των εργαζομένων στο σύστημα της εκμετάλλευσης, θεμελιώνονται και προχωρούν μέσα από φωτιά και σίδερο και όχι με συναλλαγές και χαμόγελα.

Οι χιλιάδες εργαζόμενοι στην καθαριότητα, δε μπορούν να αναθέτουν τη λύση των οξυμένων προβλημάτων, σε συνδικαλιστικές και πολιτικές δυνάμεις που αποτελούν μέρος του προβλήματος, που έχουν συμβάλει με τις θέσεις και την πολιτική τους, στην ομηρία και στην απαράδεκτη κατάσταση στις εργασιακές σχέσεις. Τα προβλήματα δε λύνονται με επισκέψεις του «φαίνεσθαι» σε Υπουργεία, δε λύνονται με τηλεδιασκέψεις μέσα από τα γραφεία της διορισμένης ηγεσίας της ΓΣΕΕ και τους εργαζόμενους στο περιθώριο, με απεργίες που ανακοινώνονται και «παίρνονται πίσω», χωρίς γενικές συνελεύσεις και τη συμμετοχή των εργαζόμενων. Οι αγώνες δεν είναι κοινοποιήσεις φωτογραφιών στο Facebook αλλά η καθημερινή αναμέτρηση με τις δυσκολίες στους χώρους δουλειάς, η όρθωση του αναστήματος απέναντι σε κράτος και εργολάβους του υπόκοσμου.

Σε κάθε κλάδο και χώρο δουλειάς, πρέπει να δυναμώσουν οι πρωτοβουλίες για την οργάνωση των εργαζομένων, για το δικαίωμα στη μόνιμη και σταθερή εργασία. Να δυναμώσει η άσκηση πίεσης στην εργοδοσία και το κράτος. Οι αγωνιστικές πρωτοβουλίες στα νοσοκομεία για τους εργαζόμενους με ελαστικές σχέσεις εργασίας, πρέπει να γίνουν παράδειγμα, να γενικευτούν. Οι αγωνιστικές φλόγες που ξεπηδούν σε εργασιακούς χώρους, πρέπει να οργανωθούν καλύτερα, να πάρουν ενιαία χαρακτηριστικά, να δυναμώσει η αλληλεγγύη και η κοινή δράση.

Στα πλαίσια αυτά, καλούμε τα σωματεία καθαριστριών, τις επιτροπές αγώνα, συνδικαλιστές και συναδέλφους-συναδέλφισσες στην καθαριότητα απ’ όλη τη χώρα ανεξαρτήτως κλάδου και χώρου δουλειάς που είναι εγκλωβισμένοι ανάμεσα στην απληρωσιά, την ομηρία, την αδράνεια και την οργή, που δεν ανέχονται την κοροϊδία, να πάρουν μέρος τις επόμενες μέρες, σε μια νέα πρωτοβουλία συντονισμού και οργάνωσης, τόσο στη μορφή όσο και στη δράση. Πρωτοβουλία που θα ανακοινωθεί με φανερές-ζωντανές συλλογικές διαδικασίες, χωρίς αποκλεισμούς. Η ομηρία των εργαζομένων ΣΥΝΟΛΙΚΑ στην καθαριότητα πρέπει να λάβει τέλος”.