“Η Διεθνής ημέρα γυναικών στις 8 Μαρτίου αποτελεί μία μέρα μνήμης των αγώνων τους για πλήρη και ουσιαστική ισότητα αλλά και επικαιροποίησης των διεκδικήσεών τους. Η καθιέρωση αυτής της μέρας έγινε το 1910 από τη Δεύτερη Διεθνή μετά από πρόταση της Κλάρας Τσέτκιν σε μια εποχή κατά την οποία οι γυναίκες δεν είχαν καν δικαίωμα ψήφου. Στην εποχή μας, παρότι το γυναικείο κίνημα έχει κερδίσει τη νομική ισότητα, η ουσιαστική ανισότητα παραμένει. Παράλληλα, οι γυναίκες εξακολουθούν να αποτελούν θύματα καταπίεσης και σεξισμού, που ξεκινά από τις παρενοχλήσεις και φτάνει μέχρι τους βιασμούς. Οι γυναίκες δεν είναι όμως πλέον τα σιωπηλά θύματα της βίας και της καταπίεσης.
Οι φωνές γυναικών που τόλμησαν να μιλήσουν για την κακοποίησή τους αμφισβητούν έμπρακτα την ατιμωρησία και τη σιωπή και βάζουν στο στόχαστρο κάθε είδους διάκριση, ανισότητα και εκμετάλλευση.
Η 8 Μαρτίου είναι επίσης μια επέτειος που ως μέρα διεκδίκησης και όχι μόνο μνήμης μας δίνει την ευκαιρία να αναδείξουμε τα προβλήματα των γυναικών συναδέλφων μας, οι οποίες βιώνουν με ακόμα πιο δραματικό τρόπο τις συνέπειες της οικονομικής αλλά και της πρόσφατης υγειονομικής κρίσης. Το ποσοστό των γυναικών στη δικηγορία μειώνεται διαρκώς όσο μεγαλώνει η ηλικία τους, καθώς η μητρότητα και η οικογένεια λειτουργούν ως ένα αόρατο δίχτυ αποκλεισμού στο βαθμό που δεν συνδυάζονται με προνοιακές πολιτικές από την πλευρά της πολιτείας. Η εγκυμοσύνη και η μητρότητα αντιμετωπίζονται ως ατομικές ιδιότητες αντί να αποτελούν πεδία εφαρμογής κοινωνικής πολιτικής. Ενδεικτικό είναι το γεγονός πως το ποσό που παρέχει ο ΕΦΚΑ για τις εξετάσεις της εγκυμοσύνης και τη γέννα δεν ανταποκρίνεται διόλου στα πραγματικά έξοδα και δεν υπάρχει καμία πρόβλεψη για την απώλεια εισοδήματος κατά το διάστημα της αναγκαστικής αποχής τους από την εργασία.
Ο Δικηγορικός Σύλλογος Καλαμάτας στηρίζει τον αγώνα των γυναικών για ουσιαστική ισότητα και το δικαίωμά τους να αποφασίζουν κυριαρχικά για το σώμα και τη ζωή τους. Στέκεται στο πλευρό των γυναικών συναδέλφων και των διεκδικήσεών τους.
Τα άμεσα μέτρα που πρέπει να ληφθούν και τα οποία θα επιτρέπουν στις γυναίκες να ασκούν την δικηγορία σε καθεστώς αξιοπρέπειας και θα διαμορφώνουν ένα δίκτυο προστασίας τους είναι:
– η επιδότηση από τον ΕΦΚΑ του εισοδήματος που χάνουν οι γυναίκες κατά το χρόνο της κύησης και έξι μήνες μετά τον τοκετό
– η πραγματική κάλυψη από τον ΕΦΚΑ των εξόδων του τοκετού.
– η μη καταβολή ασφαλιστικών εισφορών κατά το χρόνο της κύησης και έξι μήνες μετά τον τοκετό.
– η θεσμοθέτηση της εγκυμοσύνης και της λοχείας ως σπουδαίων λόγων αναβολής σε ΚΠΔ, ΚΠολΔ και ΚΔΔ.
Η ανταπόκριση του κράτους στα αιτήματα αυτά είναι μέχρι στιγμής μηδενική. Διεκδικούμε την άμεση νομοθέτηση και εφαρμογή των παραπάνω δίκαιων και αυτονόητων μέτρων”.
