Μια οφειλόμενη απάντηση στον βουλευτή της ΝΔ κ. Μαντά

Γράφει ο Γιάννης Λαγογιάννης 

Η κυβέρνηση της ΝΔ ακόμα και μετά την ψήφιση του αντεργατικού νομοσχεδίου φαίνεται ότι βρίσκεται σε πανικό αφού δεν κατάφερε να πείσει ότι είναι προοδευτικό το 2023 οι εργαζόμενοινα δουλεύουν 13 ώρες, 6 μέρες την εβδομάδα «ελεύθερα», μήπως και καταφέρουν να βγάλουν το μήνα.Επιστρατεύουν λοιπόν σειρά στελεχών

 

τους από όλη την Ελλάδα για να μας πείσουν.

Σε αυτή την κατεύθυνση κινείται και το άρθρο πουδημοσιοποίησε ο Βουλευτής Μεσσηνίας της ΝΔ Περικλής Μαντάς σχετικά με το νέο εργασιακό νομοσχέδιο έκτρωμα. Τόσο «πρωτότυπο» μάλιστα που τα επιχειρήματα του μυρίζουν ναφθαλίνη και αποτελούν πιστή αντιγραφή όλων όσων τσαμπούναγε  ο Υπουργός Εργασίας κος Γεωργιάδης και τα επιτελεία της κυβέρνησης, θέλοντας με το στανιό να μας πείσουν ότι όταν έχουμε δύο εργοδότες είμαστε πιο ισχυροί λες και παίζουμε, λες και τη δεύτερη δουλειά την πιάνουμε για τακτικούς λόγους και όχι για την επιβίωσή μας.

Ο κος Μαντάς αποθεώνει την υποτιθέμενη «επαναφορά των τριετιών», μιας μπανανόφλουδας που έριξε η κυβέρνηση τις τελευταίες μέρες πριν την απεργία, για να αποπροσανατολίσουν τους εργαζόμενους και να δημιουργήσουν αυταπάτες. Άλλωστε πολύ γρήγορα φάνηκε ότι πρόκειται για κοροϊδία, εφόσον στην ουσία διαγράφουν 12 χρόνια δουλειάς, πετάνε έξω όσους αμείβονται με λίγα παραπάνω από τον κατώτατο και στην ουσία μας λένε ότι μόλις το 2027 όσοι θα πάνε στην πηγή να πιούν μια σταλιά νερό, δε θα τα καταφέρουν γιατί η ανεργία θα είναι στο 10%.

Με τις συμβάσεις μηδενικών/ ελάχιστων ωρών κάνει άλλο ένα δώρο στην εργοδοσία παρέχοντας εργαζόμενους μιας χρήσης που θα καλούνται για δουλειά και θα έχουν μεροκάματο μόνο στα εορταστικά ωράρια, στις Λευκές Νύχτες, στις μαύρες Παρασκευές και σε κάθε event που συνεχώς πυκνώνουν και το ωράριο λειτουργίας των καταστημάτων ξεχειλώνεται μέχρι τα ξημερώματα.

Εκεί που όμως ο κος Μαντάς δίνει τα ρέστα του είναι όταν μας λέει ότι η δουλειά όποτε, όπως και όσο θέλει η εργοδοσία με το νέο έκτρωμα – νομοσχέδιο, νομιμοποιείται για να “προστατεύσει” τους εργαζόμενους και να πατάξει την μαύρη και ανασφάλιστη εργασία. Δηλαδή η εργοδοτική ασυδοσία που βρίσκει έδαφος και συνεχώς δυναμώνει από τους δεκάδες αντεργατικούς νόμους και της σημερινής κυβέρνησης και όλων των προηγούμενων, γίνεται νόμιμη, γιατί έτσι και αλλιώς δεν μπορούμε να την ελέγξουμε. 

Αυτό που είναι πραγματικά αστείο είναι ότι εμφανίζονται ως προστάτες του δικαιώματος στην εργασία απέναντι στους «κακούς απεργούς»που «χωρίς λόγο» κλείνουν τις επιχειρήσεις και τα εργοστάσια. Πέρα από το γεγονός ότι στην πρόσφατη απεργία μεγάλοι εργασιακοί χώροι έκλεισαν με συντριπτικά ποσοστά συμμετοχής στην απεργία, διεκδικώντας να μην πεθαίνουν στη δουλειά λόγω της έλλειψης μέτρων προστασίας και της εντατικοποίησης, πως ακριβώς προστατεύουν την εργασία με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο;Απελευθερώνοντας τις απολύσεις με τη δοκιμαστική περίοδο, ακόμα και σε έγκυος γυναίκες, μέχρι και στους εποχικούς συμβασιούχους, διατηρώντας την ανεργία σε υψηλά επίπεδα, ή με τις περισσότερες νέες προσλήψεις που είναι 4ωρα και 5ωρα.

Και τα  λένε αυτά για να κρύψουν το στόχο τους που είναι να χτυπηθεί το εργατικό κίνημα, η συνδικαλιστική δράση, το δικαίωμα στην απεργία. Γιατί ξέρουν καλύτερα από όλους ότι έχει αποτέλεσμα, ότι τους πονάει!

Η απεργιακή κινητοποίηση ήταν άστοχη σύμφωνα με τον κύριο Μαντά και μας είπε το χιλιοπαιγμένο ότι την πήραν σωματεία του δημοσίου. Όπως και ο κος Γεωργιάδης ακολουθεί τη λογική «πες-πες κάτι θα μείνει». Απεργία έγινε και στον ιδιωτικό τομέα και μάλιστα υπήρξε πρωτοφανής συμμετοχή με 31 Εργατικά Κέντρα και 18 Ομοσπονδίες της ΓΣΕΕ να έχουν αποφασίσει απεργία. Ίσως είναι ο μεγαλύτερος αριθμός δευτεροβάθμιων οργανώσεων που έχουν πάρει απόφαση για απεργία χωρίς τη ΓΣΕΕ. Βεβαίως η ΓΣΕΕ συνεχίζει να είναι απούσα από τις αγωνίες των εργαζομένων δείχνοντας μας πως η κατάντια της ηγεσίας της δεν έχει τελειωμό.

Κάθε χώρος δουλειάς που «νέκρωσε» την Πέμπτη στην απεργία, καθένας από τους χιλιάδες απεργούς, από τα βαπόρια που έμειναν δεμένα, μέχρι τις προβλήτες της COSCO, και από τα μεγάλα εργοστάσια όλων των κλάδων και τα εργοτάξια, μέχρι τις αστικές συγκοινωνίες, ήταν και μια ηχηρή απάντηση σε κυβέρνηση και εργοδοσία, στην πολιτική του κέρδους, που κάνει «κανονικότητα» τη δουλειά ήλιο με ήλιο και τα απανωτά εγκλήματα σε βάρος του λαού.

Καθένας από τους δεκάδες χιλιάδες που διαδήλωσαν σε πάνω από 55 πόλεις σε όλη τη χώρα, ακυρώνοντας στην πράξη την υπονόμευση από τους κυβερνητικούς – εργοδοτικούς κλακαδόρους της ΓΣΕΕ, τη συκοφάντηση και τη βιομηχανία μηνύσεων από την κυβέρνηση, δείχνουν τον δρόμο της ενίσχυσης της πάλης μέσα από τα σωματεία το επόμενο διάστημα.

Σε αυτόν τον δρόμο, οι εργαζόμενοι μπορούν να δουν ακόμα πιο καθαρά ότι απέναντί τους έχουν την κυβέρνηση και την εργοδοσία, το κράτος και την ΕΕ, τα κόμματα που υπερασπίζονται την κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων.

Γιατί αυτοί είναι που μετατρέπουν σε «άπιαστο όνειρο» το αυτονόητο για το 2023, το να μπορεί δηλαδή ο εργαζόμενος να ζει από τον μισθό του, να εργάζεται με ανθρώπινες συνθήκες δουλειάς, με σταθερό και μειωμένο ωράριο, να έχει ποιοτικό ελεύθερο χρόνο, δωρεάν Υγεία και Παιδεία, να μην κινδυνεύει στην πρώτη νεροποντή.

Στις επικείμενες εκλογές στις 8 Οκτώβρη στηρίζουμε τα ψηφοδέλτια της Λαϊκής Συσπείρωσης σε Δήμους και Περιφέρεια. Για να μπορεί ο λαός να έχει περισσότερους εκλεγμένους κομμουνιστές και αγωνιστές στην Τοπική Διοίκηση, για να μεγιστοποιεί την πίεση και ταυτόχρονα να αποκτά περισσότερη δύναμη για να οργανώσει την αντεπίθεση παντού.

Ο Λαγογιάννης Γιάννης είναι υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος με την Λαϊκή Συσπείρωση Καλαμάτας