Γράφει ο Θανάσης Πετράκος

Είναι γνωστή  και  η μεγάλη  σημασία του έργου Καλαμάτα – Ριζόμυλος – Πύλος – Μεθώνη αλλά και  η  μεγάλη  καθυστέρηση που υπάρχει στην κατασκευή του, όπως και οι πολιτικές ευθύνες της κυβέρνησης για αυτή την μεγάλη καθυστέρηση.

Είναι ανάγκη συνεπώς  να υπάρξει πολύ  μεγάλη  πίεση προς την κυβέρνηση ώστε ο οδικός αυτός άξονας να κατασκευαστεί χωρίς επιπλέον καθυστερήσεις αλλά και χωρίς σπατάλη φυσικών και οικονομικών πόρων.

Με  δεδομένα ότι

α) Υπάρχουν σοβαρά  προβλήματα στο τμήμα από την Καλαμάτα μέχρι το Αεροδρόμιο, όπως  η εκκρεμότητα με το πολεοδομικό σχέδιο Ασπροχώματος

με αποτέλεσμα να είναι στον αέρα η αρχή του άξονα, αλλά και άλλα προβλήματα στα οποία μπορεί  «να πατήσει»  ο  ανάδοχος και  να βρει δικαιολογίες για επιπλέον καθυστερήσεις.

β)Το Υπουργείο δεν υιοθέτησε καμία από τις βελτιωτικές προτάσεις και του Δημοτικού Συμβουλίου Καλαμάτας και του Περιφερειακού Συμβουλίου Πελοποννήσου, οι οποίες έλυναν προβλήματα

γ) Η Καλαμάτα έχει  περιμετρικό δακτύλιο και ο  αυτοκινητόδρομος Αθήνα-  Καλαμάτα έχει έξοδο και στο αεροδρόμιο.

Για   όλους αυτούς τους λόγους επιβάλλεται  να υιοθετηθεί η πρόταση που είχαμε διατυπώσει ως «Αγωνιστική Συνεργασία Πελοποννήσου»στο Περιφερειακό Συμβούλιο Πελοποννήσου  .

Είχαμε τονίσει τότε και επαναφέρουμε την πρόταση μας  σήμερα ότι ο οδικός άξονας Καλαμάτα – Ριζόμυλος – Πύλος – Μεθώνη πρέπει να ξεκινάει από τον κόμβο του ΜΟΡΕΑ στο αεροδρόμιο  και συγχρόνως  να καταργηθούν τα πλευρικά διόδια που υπάρχουν, ώστε οι οδηγοί από  και προς  Καλαμάτα Πύλο  , Μεθώνη  ,Κορώνη ,Χώρα , Γαργαλιάνους να χρησιμοποιούν  ελεύθερα τον Περιμετρικό δακτύλιο της Καλαμάτας  .

Η πολιτεία μπορεί αν θέλει ακόμα και με τη λογική κόστους – οφέλους που ενστερνίζεται ,να τροποποιήσει τη σύμβαση με τον ΜΟΡΕΑ και να καταργηθούν τα πλευρικά  διόδια της Καλαμάτας  αφού θα μειωθεί για τον ανάδοχο,το φυσικό αντικείμενο του νέου οδικού άξονα  Καλαμάτα – Ριζόμυλος – Πύλος – Μεθώνη.

Η  πρόταση  μου αυτή είναι πρόταση ευθύνης και για να επιταχυνθεί η  κατασκευή του σημαντικού αυτού οδικού άξονα αλλά και  να μην υπάρξει κατασπατάληση φυσικών και οικονομικών πόρων.