Γράφει ο Γιάννης Ανδρ. Λάσκαρης
Με κάθε σεβασμό στην ιστορία της πόλης της Καλαμάτας και της μνήμης των σεισμών του 86 που συντάραξαν την πόλη και το πανελλήνιο, κυκλοφορεί σε ηλεκτρονική μορφή το βιβλίο με τον τίτλο « Στις ρωγμές εκείνου του Σεπτέμβρη» που στην ουσία είναι απλά ένα ανθολόγιο μνήμης , ενός δωδεκάχρονου τότε (σε εκείνη την ηλικία βρήκε τον συγγραφέα ο σεισμός), που έμελλε να δει τη ζωή αλλιώς μετά. Πλησιάζουν οι ημέρες μνήμης της 13ης Σεπτεμβρίου. Για την ανάγνωση του οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να το διαβάσουν στο διαδίκτυο πατώντας στη παρακάτω υπερσύνδεση: https://drive.google.com/file/d/1IB3VcnF49n82QxNT6Z8rJJqBEdynVYiI/view?ts=66db4137&fbclid=IwY2xjawFII3lleHRuA2FlbQIxMAABHZDQU6l2wTI0tyvvifZtSzBq0Qnc3YFfvK5X9XPBrhkiOwrjlXhNffiPUA_aem_SIwex_c0O0iCDI5xfV75yg
Από την Εισαγωγή του βιβλίου: «Κάτι τέτοιες ώρες η Καλαμάτα θα γύριζε σελίδα και το αγνοούσε. Στη μεγάλη ρωγμή του χρόνου που μας απομακρύνει από τα γεγονότα αλλά η μνήμη μπορεί και κατορθώνει να μας γεφυρώνει με αυτά έτσι και σήμερα «επιστρέφουμε» ευλαβικά στα γεγονότα του μεγάλου σεισμού της Καλαμάτας (1986). Ο σεισμός αυτός ήταν η ταφόπλακα της παλιάς Καλαμάτα μα και ο σπόρος της καινούργιας. Παιδί εγώ τότε είδα από τον θάνατο να ξεπηδά ο σπόρος της ζωής. Από τα ερείπια σηκωθήκαμε πιασμένοι χέρι χέρι για να απομακρύνουμε τα μπάζα της φθοράς και ξεκινήσαμε τον αγώνα για την αναγέννηση της πόλης. Ανάμεσα σε όλα τα διδάγματα που άφησε αυτή η ιστορική και συνάμα τραγική στιγμή της πόλης είναι και η «απογραφή» της αυτοδικοικητικής σύμπραξης καθώς όλοι συμφιλιώθηκαν στον μάχη με τη φθορά. Μοιραία το βάρος πέφτει στον δήμαρχο μιας πόλης και ο Σταύρος Μπένος είχε να δώσει έναν δύσκολο αγώνα με αντίπαλο κυρίως τον χρόνο. Σε μια τόσο περίεργη εποχή κατόρθωσε να θέσει τα θεμέλια του οραματισμού στην πολεοδομία και τον πολιτισμό αλλά και το κοινωνικό πρόσωπο μιας πόλης. ¨Έγινε «σχολείο» η Καλαμάτα για το πώς μπορεί μια πόλη να ξανασταθεί και να ξανά συστηθεί στους πολίτες της και να ξαναγράψει ιστορία. Έτσι η Καλαμάτα έγινε προορισμός και κατόρθωσε να είναι το επίκεντρο όχι μόνο του σεισμού αλλά της Ελλάδας όλης μέσα από σπουδαία γεγονότα που αν δεν είχε στηθεί σωστά δεν θα μπορούσε να τα φιλοξενήσει. Μια πόλη του Νότου που γεωγραφικά φλέρταρε με την «μοναξιά» έγινε το επίκεντρο της χώρας.»
Το βιβλίο είναι αφιερωμένο στον πατέρα του συγγραφέα και στον Σταύρο Μπένο
”Αφιερώνω αυτό το βιβλίο σε δύο ήρωες εκείνου του
Σεπτέμβρη του 1986. Στον πατέρα μου που πέθανε
πρόσφατα, γιατί την επόμενη ημέρα των σεισμών
σήκωσε το βάρος της σωτηρίας της οικογένειας μας και
στον Σταύρο Μπένο γιατί από την επόμενη ημέρα
σήκωσε το βάρος μιας πληγωμένης, μιας αλύπητα
χτυπημένης από τον εγκέλαδο πόλης.