«O κ. Βου­δού­ρης αρ­νεί­ται ε­πι­στα­μέ­νως να εκ­φρά­σει τις δι­κές του α­πό­ψεις. Πώς εί­ναι δυ­να­τόν να μι­λά­ει ε­νάν­τια στις συμ­βά­σεις πα­ρα­χώ­ρη­σης, τις ο­ποί­ες ο ί­διος έ­χει υ­πε­ρα­σπι­στεί σθε­να­ρά; Πώς εί­ναι δυ­να­τόν να μι­λά­ει ε­νάν­τια στα ΣΔΙΤ, που ο ί­διος δι­α­τυμ­πά­νι­ζε ό­τι πι­στεύ­ει; Πώς εί­ναι δυ­να­τόν να ζη­τά­ει την α­κύ­ρω­ση ε­νός δι­α­γω­νι­σμού ό­ταν ο ί­διος εί­χε δι­α­τυ­πώ­σει την ά­πο­ψη ό­τι δεν θα πλή­ξει το κύ­ρος του; Πώς εί­ναι δυ­να­τόν να λέ­ει στους πο­λί­τες ό­τι θα πλη­ρώ­σουν κι άλ­λα χα­ρά­τσια α­πό την ε­πι­βο­λή των προ­στί­μων για τις χω­μα­τε­ρές, χα­ρά­τσια που ε­μείς α­πο­τρέ­ψα­με και που  θα έ­βα­ζαν λου­κέ­το στους δή­μους μας;» Αυ­τά τα ε­ρω­τή­μα­τα θέ­τει προς α­πάν­τη­ση η Αν­τι­πε­ρι­φε­ρειά­ρχης Ντί­να Νι­κο­λά­κου στον υ­πο­ψή­φιο Πε­ρι­φε­ρειά­ρχη Ο­δυσ­σέ­α Βου­δού­ρη για τα ό­σα δή­λω­σε ο κ. Βου­δού­ρης για τον δι­α­γω­νι­σμό της δι­α­χεί­ρι­σης των α­πορ­ριμ­μά­των.

Και η κ. Νι­κο­λά­κου συ­νε­χί­ζει το­νί­ζον­τας:

«Ε­πει­δή ο κ. Βου­δού­ρης αρ­νεί­ται να μας πει τις δι­κές του α­πό­ψεις και α­να­πα­ρά­γει τις α­πό­ψεις των ό­ψι­μων συν­τρό­φων του, μπο­ρούν οι πο­λί­τες να α­να­τρέ­ξουν στο κόμ­μα του κ. Βου­δού­ρη, «Κοι­νω­νί­α Πρώ­τα» για να αν­τι­λη­φθούν ό­τι ο κ. Βου­δού­ρης ε­κτός α­πό γυ­ρο­λό­γος των κομ­μά­των, ε­κτός α­πό α­λε­ξι­πτω­τι­στής στην Πε­λο­πόν­νη­σο α­κο­λου­θεί και το γνω­στό α­πό­φθεγ­μα «αν δεν σας α­ρέ­σει αυ­τή η ά­πο­ψή μου, έ­χω κι άλ­λες».

Κύ­ρι­ε Βου­δού­ρη:

Πώς ε­ξει­δι­κεύ­ε­ται για ε­σάς ο ό­ρος «μει­κτή οι­κο­νο­μί­α», στην ο­ποί­α ε­σείς πι­στεύ­ε­τε κα­τά την δι­α­τύ­πω­ση των βα­σι­κών αρ­χών του κόμ­μα­τος σας «Κοι­νω­νί­α Πρώ­τα»;  Ποι­α εί­ναι τα χρη­μα­το­δο­τι­κά ερ­γα­λεί­α που χρη­σι­μο­ποι­εί;

Πώς μπο­ρεί­τε να θέ­τε­τε ε­σείς ως βα­σι­κή αρ­χή του κόμ­μα­τος σας, «Κοι­νω­νί­α Πρώ­τα», το α­συμ­βί­βα­στο βου­λευ­τή- υ­πουρ­γού και την ί­δια ώ­ρα να θε­ω­ρεί­τε πο­λι­τι­κά η­θι­κό να μην πα­ραι­τεί­στε α­πό την θέ­ση του βου­λευ­τή για να δι­εκ­δι­κή­σε­τε την πε­ρι­φέ­ρεια;

Πώς μπο­ρεί­τε να μι­λά­τε ε­σείς για το «πε­λα­τεια­κό σύ­στη­μα» (ο «δρά­κος» που ε­πι­κα­λεί­στε στην «Κοι­νω­νί­α Πρώ­τα»), ό­ταν το υ­πη­ρε­τή­σα­τε α­πό­λυ­τα α­πό την θέ­ση του δι­οι­κη­τή του ΠΕΣΥ Πε­λο­πον­νή­σου (ό­που με κομ­μα­τι­κά κρι­τή­ρια ε­πί Ση­μί­τη δι­ο­ρι­στή­κα­τε) και ό­ταν α­πό την αρ­χι­κή με­λέ­τη ε­ξυ­γί­αν­σης που τέ­θη­κε υ­π’ ό­ψιν σας, τε­λι­κώς δεν προ­χω­ρή­σα­τε σε κα­μί­α α­πό τις με­ταρ­ρυθ­μί­σεις που η με­λέ­τη σας πρό­τει­νε, υ­πο­κύ­πτον­τας πλή­ρως στις μι­κρο­πι­έ­σεις και τα μι­κρο­συμ­φέ­ρον­τα; Πώς μι­λά­τε ε­σείς για με­ταρ­ρυθ­μί­σεις, ό­ταν έ­χει α­πο­δει­χθεί ό­τι δεν εί­στε ι­κα­νός ού­τε να τις δι­εκ­πε­ραι­ώ­σε­τε; Μή­πως τε­λι­κώς εί­στε ε­σείς ο πε­λά­της των κομ­μά­των;

Πώς μπο­ρεί­τε να μι­λά­τε ε­σείς για «κοι­νό πρό­γραμ­μα» των α­ρι­στε­ρών δυ­νά­με­ων ό­ταν σας χρει­ά­στη­κε μό­λις έ­να βρά­δυ να  αλ­λάξ­τε τις α­πό­ψεις σας, προ­κει­μέ­νου να σας α­πο­δε­χτούν οι σύν­τρο­φοι σας στο νέ­ο πο­λι­τι­κό σας κα­τα­φύ­γιο;

Ο κ. Βου­δού­ρης εί­ναι α­πό και­ρό σα­φές ό­τι δεν γνω­ρί­ζει το με­γά­λο έρ­γο που κά­να­με αυ­τήν την τρι­ε­τί­α. Ού­τε και α­σφα­λώς εν­δι­α­φέ­ρε­ται να μά­θει. Φαί­νε­ται ό­μως πα­ράλ­λη­λα ό­τι εί­ναι ο μό­νος πο­λι­τι­κός που γνω­ρί­ζου­με στην με­τα­πο­λι­τευ­τι­κή ι­στο­ρί­α που του πή­ρε έ­να βρά­δυ να εγ­κα­τα­λεί­ψει α­κό­μη και το κόμ­μα που ο ί­διος δη­μι­ούρ­γη­σε.»