Τον α­πο­λο­γι­σμό της θη­τεί­ας του ως δή­μαρ­χος της Μεσ­σή­νης έ­κα­νε πριν α­πό λί­γο ο δή­μαρ­χος Μεσ­σή­νης Στά­θης Α­να­στα­σό­που­λος.

Ο  κ. Α­να­στα­σό­που­λος στην ο­μι­λί­α του τό­νι­σε ό­τι α­πό την πρώ­τη στιγ­μή που α­νέ­λα­βε τον Δή­μο Μεσ­σή­νης α­να­λώ­θη­κε στο να ε­νώ­σει τους 7 πρώ­ην Δή­μους και την Κοι­νό­τη­τα Τρι­κόρ­φου και να προ­χω­ρή­σει τα  έρ­γα και με­λέ­τες για να  αν­τι­με­τω­πι­στούν τα προ­βλή­μα­τα της κα­θη­με­ρι­νό­τη­τας του δη­μό­τη.

Ε­πί­σης ο κ. Α­να­στα­σό­που­λος έ­δω­σε έμ­φα­ση στα οι­κο­νο­μι­κά του Δή­μου λέ­γον­τας ό­τι: «Α­να­λά­βα­με στην πιο δύ­σκο­λη οι­κο­νο­μι­κή πε­ρί­ο­δο για την χώ­ρα, και υ­πο­στή­κα­με τε­ρά­στι­ες μει­ώ­σεις στην χρη­μα­το­δό­τη­ση. Αρ­κεί να σας πω ό­τι το 2010 ο Δή­μος Μεσ­σή­νης έ­λα­βε 11.500.000 ευ­ρώ χρη­μα­το­δό­τη­ση και το 2014 πή­ρα­με λι­γό­τε­ρα α­πό 4.000.000 ευ­ρώ. Πα­ρό­λα αυ­τά δεν πτο­η­θή­κα­με, πε­τύ­χα­με ό­χι μό­νο να κρα­τή­σου­με τον δή­μο σε έ­να α­πλά ι­κα­νο­ποι­η­τι­κό ε­πί­πε­δο, αλ­λά με­τα­τρέ­πον­τας τα μει­ο­νε­κτή­μα­τα σε πλε­ο­νε­κτή­μα­τα δώ­σα­με α­να­πτυ­ξια­κή ώ­θη­ση και βά­λα­με σω­στές βά­σεις για το μέλ­λον».

Α­κο­λου­θεί η ο­μι­λί­α του κ. Α­να­στα­σό­που­λου:

«Βρί­σκο­μαι στο τι­μό­νι του ε­νια­ίου Δή­μου Μεσ­σή­νης για 3 χρό­νια τρείς μή­νες και 11 η­μέ­ρες. Ό­λο αυ­τό το δι­ά­στη­μα το σύ­νο­λο της δη­μο­τι­κής αρ­χής μό­χθη­σε σκλη­ρά προ­κει­μέ­νου να εί­μα­στε σή­με­ρα στην ευ­χά­ρι­στη θέ­ση να α­πο­λο­γη­θού­με α­πέ­ναν­τι στους δη­μό­τες μας, πα­ρου­σι­ά­ζον­τας έ­να ση­μαν­τι­κό­τα­το έρ­γο.

Σας υ­πεν­θυ­μί­ζω ό­τι την 1η Ι­α­νου­α­ρί­ου του 2011 δεν πα­ρα­λά­βα­με έ­ναν Δή­μο, αλ­λά ε­πί της ου­σί­ας πα­ρα­λά­βα­με 7 Δή­μους και μια Κοι­νό­τη­τα. Σε χρό­νο ρε­κόρ κα­τα­φέ­ρα­με, να ε­νώ­σου­με ορ­γα­νω­τι­κά και δι­α­χει­ρι­στι­κά τους 7 πρώ­ην Δή­μους και την Κοι­νό­τη­τα Τρι­κόρ­φου και να έ­χου­με α­πό την ε­πό­με­νη η­μέ­ρα κι­ό­λας έ­ναν φο­ρέ­α ο ο­ποί­ος ε­ξυ­πη­ρε­τού­σε τον δη­μό­τη, προ­χω­ρού­σε έρ­γα και με­λέ­τες και αν­τι­με­τώ­πι­ζε τα προ­βλή­μα­τα της κα­θη­με­ρι­νό­τη­τας.

Κά­νον­τας μια κα­τά­θε­ση ψυ­χής προς τους δη­μό­τες του ε­νια­ίου Καλ­λι­κρα­τι­κού Δή­μου Μεσ­σή­νης, θέ­λω να το­νί­σω ό­τι η με­γα­λύ­τε­ρη α­νη­συ­χί­α που εί­χα α­πό την 1η η­μέ­ρα της α­νά­λη­ψης των κα­θη­κόν­των μου, ή­ταν τα οι­κο­νο­μι­κά του δή­μου. Α­να­λά­βα­με στην πιο δύ­σκο­λη οι­κο­νο­μι­κή πε­ρί­ο­δο για την χώ­ρα, και υ­πο­στή­κα­με τε­ρά­στι­ες μει­ώ­σεις στην χρη­μα­το­δό­τη­ση. Αρ­κεί να σας πω ό­τι το 2010 ο Δή­μος Μεσ­σή­νης έ­λα­βε 11.500.000 ευ­ρώ χρη­μα­το­δό­τη­ση και το 2014 πή­ρα­με λι­γό­τε­ρα α­πό 4.000.000 ευ­ρώ. Πα­ρό­λα αυ­τά δεν πτο­η­θή­κα­με, πε­τύ­χα­με ό­χι μό­νο να κρα­τή­σου­με τον δή­μο σε έ­να α­πλά ι­κα­νο­ποι­η­τι­κό ε­πί­πε­δο, αλ­λά με­τα­τρέ­πον­τας τα μει­ο­νε­κτή­μα­τα σε πλε­ο­νε­κτή­μα­τα δώ­σα­με α­να­πτυ­ξια­κή ώ­θη­ση και βά­λα­με σω­στές βά­σεις για το μέλ­λον. Κυ­ρι­ο­λε­κτι­κά, έ­χου­με να πα­ρου­σι­ά­σου­με έ­να ορ­γα­νω­τι­κό και δι­α­χει­ρι­στι­κό θαύ­μα. Αν­τι­στρέ­ψα­με τους δεί­κτες και κα­τα­φέ­ρα­με να εν­τά­ξου­με πε­ρισ­σό­τε­ρα έρ­γα, α­πό κά­θε άλ­λη φο­ρά, σε χρη­μα­το­δο­τι­κά προ­γράμ­μα­τα. Ε­νώ ταυ­τό­χρο­να δι­εκ­δι­κή­σα­με και υ­πο­στη­ρί­ξα­με με­λε­τη­τι­κά μια σει­ρά άλ­λων έρ­γων, που α­να­μέ­νε­ται το ε­πό­με­νο δι­ά­στη­μα να εν­τα­χθούν και να ξε­κι­νή­σει η υ­λο­ποί­η­σή τους.

Και ό­λα αυ­τά τα πε­τύ­χα­με χω­ρίς να πά­ρου­με ού­τε έ­να δά­νει­ο. Χω­ρίς κρα­τι­κά χρή­μα­τα λοι­πόν και χω­ρίς να χρε­ώ­σου­με τον δή­μο μπή­κα­με σε μια α­να­πτυ­ξια­κή πο­ρεί­α, η ο­ποί­α εί­ναι α­πο­τέ­λε­σμα κα­θη­με­ρι­νής σκλη­ρής δου­λειάς, χρη­στής δι­α­χεί­ρι­σης και δι­α­φα­νών δι­α­δι­κα­σι­ών. Στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα νοι­κο­κυ­ρέ­ψα­με τον δή­μο ερ­γα­ζό­με­νοι με κα­θα­ρά ι­δι­ω­τι­κο­οι­κο­νο­μι­κά κρι­τή­ρια. Δεν εί­ναι τυ­χαί­ο άλ­λω­στε ό­τι δεν χρω­στά­με σε προ­μη­θευ­τές, δεν έ­χου­με λη­ξι­πρό­θε­σμες ο­φει­λές και αν­τι­με­τω­πι­ζό­μα­στε α­πό τους ι­δι­ώ­τες ό­πως α­κρι­βώς και μια υ­γι­ής ε­πι­χεί­ρη­ση. Για τον λό­γο αυ­τόν πε­τυ­χαί­νου­με κα­λύ­τε­ρες τι­μές στις α­γο­ρές μας και ση­μαν­τι­κές εκ­πτώ­σεις στις ερ­γο­λα­βί­ες. Να προ­σθέ­σω ε­πί­σης ό­τι κα­τα­φέ­ρα­με, χω­ρίς χρη­μα­το­δό­τη­ση ε­πα­να­λαμ­βά­νω, να ε­ξα­λεί­ψου­με ο­φει­λές τους πα­ρελ­θόν­τος που ε­πι­βά­ρυ­ναν τον δή­μο Μεσ­σή­νης και α­πο­τε­λού­σαν τρο­χο­πέ­δη , ό­χι μό­νο για την δι­κή μας δη­μο­τι­κή αρ­χή, αλ­λά και για το μέλ­λον του δή­μου.

Για να συ­νο­ψί­σω, πε­ρί των οι­κο­νο­μι­κών, θέ­λω να εκ­φρά­σω την πε­ποί­θη­σή μου ό­τι κα­τα­φέ­ρα­με να βά­λου­με σω­στές βά­σεις στον δή­μο Μεσ­σή­νης. Μπο­ρώ με βε­βαι­ό­τη­τα πλέ­ον να πω ό­τι ο δή­μος στέ­κε­ται γε­ρά στα πό­δια του, και ό­τι πλέ­ον μπο­ρεί να μπει με οι­κο­νο­μι­κή α­σφά­λεια σε μια πεν­τα­ε­τί­α α­νά­πτυ­ξης και προ­ό­δου.

Ρύθ­μι­ση ο­φει­λών: θέ­λω να α­να­φέ­ρω ό­τι με πρό­σφα­το νό­μο της βου­λής ρυθ­μί­ζον­ται ευ­νο­ϊ­κά οι πά­σης φύ­σε­ως ο­φει­λές των δη­μο­τών προς τους Δή­μους. Κά­τι το ο­ποί­ο εί­χα­με α­πό και­ρό ε­πι­ση­μά­νει ό­τι α­παι­τεί­ται με ε­πι­στο­λές και πα­ρεμ­βά­σεις μας προς τους αρ­μό­διους υ­πουρ­γούς.

Σε ό­τι α­φο­ρά τα έρ­γα υ­πο­δο­μών, κα­τα­φέ­ρα­με να εν­τά­ξου­με ση­μαν­τι­κό­τα­τα,  έρ­γα σε χρη­μα­το­δο­τι­κά προ­γράμ­μα­τα, ό­πως το ΕΣΠΑ, συ­νο­λι­κού προ­ϋ­πο­λο­γι­σμού 38 ε­κα­τομ­μυ­ρί­ων ευ­ρώ. Εν­δει­κτι­κά σας α­να­φέ­ρω την κα­τα­σκευ­ή του ε­ξω­τε­ρι­κού δι­κτύ­ου ύ­δρευ­σης της Μεσ­σή­νης. Την βελ­τί­ω­ση του δρό­μου Βε­λί­κα – Νε­ο­χω­ρί­ου, το Ο­δι­κό Δί­κτυ­ο Δρο­σιά – Κουρ­τά­κι – Βλά­ση – Ά­γιοι Α­πό­στο­λοι. Τον Βι­ο­λο­γι­κό Κα­θα­ρι­σμού σε Α­βρα­μιού και Λευ­κο­χώ­ρα. Την α­πο­χέ­τευ­ση α­κα­θάρ­των και εγ­κα­τά­στα­ση ε­πε­ξερ­γα­σί­ας λυ­μά­των στο Πε­τα­λί­δι. Την Α­στι­κή Α­να­βάθ­μι­ση της Μεσ­σή­νης και την πα­ρά­καμ­ψη της Το­πι­κής Κοι­νό­τη­τας Δά­ρας.

Αυ­τό ή­ταν το α­πο­τέ­λε­σμα της κα­τά­θε­σης 50 φα­κέ­λων χρη­μα­το­δό­τη­σης, συ­νο­λι­κού προ­ϋ­πο­λο­γι­σμού 78 ε­κα­τομ­μυ­ρί­ων ευ­ρώ.

Σε αυ­τά προ­στί­θεν­ται και μια σει­ρά άλ­λων έρ­γων που α­φο­ρούν το σύ­νο­λο του δή­μου, τα ο­ποί­α θα σας α­να­φέ­ρουν πε­ρισ­σό­τε­ρο α­να­λυ­τι­κά οι αν­τι­δή­μαρ­χοι που θα το­πο­θε­τη­θούν α­κο­λού­θως.

Πα­ράλ­λη­λα με τα με­γά­λα έρ­γα, δώ­σα­με ε­ξί­σου βά­ρος σε έρ­γα ή και δρά­σεις που α­φο­ρούν στην κα­θη­με­ρι­νό­τη­τα του δη­μό­τη. Στην προ­σπά­θειά μας να ε­ξοι­κο­νο­μή­σου­με χρή­μα­τα, δεν ξε­χά­σα­με τον δη­μό­τη. Πα­ρα­μεί­να­με στο πλά­ι του και μέ­σα α­πό έ­ναν ορ­γα­νω­τι­κό ε­ξορ­θο­λο­γι­σμό κα­λυ­τε­ρεύ­σα­με την ε­ξυ­πη­ρέ­τη­σή του, α­πό τον δή­μο. Την ί­δια στιγ­μή σε­βό­με­νοι τις κα­θη­με­ρι­νές του α­νάγ­κες, συν­τη­ρή­σα­με με πλη­ρό­τη­τα το υ­δρευ­τι­κό δί­κτυ­ο σε ό­λο το εύ­ρος του δή­μου και, ό­που χρει­α­ζό­ταν προ­χω­ρή­σα­με σε ση­μαν­τι­κές πα­ρεμ­βά­σεις. Συν­τη­ρή­σα­με ή και ε­πε­κτεί­να­με το δί­κτυ­ο του δη­μο­τι­κού η­λε­κτρο­φω­τι­σμού. Ο­μορ­φύ­να­με αρ­κε­τές το­πι­κές κοι­νό­τη­τες προ­χω­ρών­τας ση­μαν­τι­κές α­να­πλά­σεις. Ε­νώ α­πό την πρώ­τη η­μέ­ρα της α­νά­λη­ψης των κα­θη­κόν­των μας θέ­σα­με σε προ­τε­ραι­ό­τη­τα το θέ­μα της α­πο­κο­μι­δής σκου­πι­δι­ών και τε­λι­κά εί­μαι σε θέ­ση πλέ­ον να πω ό­τι τα κα­τα­φέ­ρα­με.

Τέ­λος, να το­νί­σω ό­τι το ζή­τη­μα της συν­τή­ρη­σης της α­γρο­τι­κής ο­δο­ποι­ί­ας, ή­ταν και πα­ρα­μέ­νει για ε­μάς έ­να μεί­ζον θέ­μα, για το ο­ποί­ο προ­σπα­θή­σα­με με ό­λες μας τις δυ­νά­μεις. Α­ξι­ο­ποι­ών­τας, κυ­ρι­ο­λε­κτι­κά και το τε­λευ­ταί­ο ευ­ρώ α­πό τα ε­λά­χι­στα που εί­χα­με στην δι­ά­θε­σή μας κα­θώς και τα δι­κά μας μη­χα­νή­μα­τα κρα­τή­σα­με α­νοι­κτούς τους α­γρο­τι­κούς δρό­μους, προς ό­φε­λος των α­γρο­τών και των κτη­νο­τρό­φων μας οι ο­ποί­οι α­πο­τε­λούν την ρα­χο­κο­κα­λιά της οι­κο­νο­μί­ας της πε­ρι­ο­χής μας.

Πέ­ρα ό­μως α­πό τον α­γρο­τι­κό το­μέ­α, ο άλ­λος με­γά­λος το­μέ­ας οι­κο­νο­μι­κής α­νά­πτυ­ξης για την πε­ρι­ο­χή μας εί­ναι αυ­τός του του­ρι­σμού. Ως δη­μο­τι­κή αρ­χή εξ αρ­χής έ­χου­με θέ­σει τις σω­στές βά­σεις για την του­ρι­στι­κή α­νά­πτυ­ξη της πε­ρι­ο­χή μας, δί­νον­τας ώ­θη­ση στις υ­φι­στά­με­νες του­ρι­στι­κές ε­πι­χει­ρή­σεις αλ­λά και δη­μι­ουρ­γών­τας έ­να πε­ρι­βάλ­λον ελ­κυ­στι­κό για νέ­ες ε­πεν­δύ­σεις. Στην κα­τεύ­θυν­ση αυ­τή, προ­ω­θή­σα­με δι­α­φη­μι­στι­κά την Αρ­χαί­α Μεσ­σή­νη, ε­νι­σχύ­σα­με τον θε­μα­τι­κό του­ρι­σμό και προ­βάλ­λα­με γε­νι­κό­τε­ρα της φυ­σι­κές ο­μορ­φι­ές του δή­μου μας.  Για πα­ρά­δειγ­μα βελ­τι­ώ­νου­με τις υ­πο­δο­μές προ­σβα­σι­μό­τη­τας προς την Ι­ε­ρά Μο­νή Βουλ­κά­νου, προ­ω­θών­τας έ­τσι το θρη­σκευ­τι­κό του­ρι­σμό σε συν­δυα­σμό με την α­να­καί­νι­ση της Ι­ε­ράς Μο­νής κα­τό­πιν πρω­το­βου­λί­ας του Σε­βα­σμι­ό­τα­του Μη­τρο­πο­λί­τη Μεσ­ση­νί­ας κ. Χρυ­σό­στο­μου.

Σε ό­τι α­φο­ρά τον πο­λι­τι­σμό, και μιας και α­να­φέρ­θη­κα στην Αρ­χαί­α Μεσ­σή­νη, η προ­σω­πι­κή μου γνώ­μη εί­ναι ό­τι ο εν λό­γω αρ­χαι­ο­λο­γι­κός χώ­ρος α­πο­τε­λεί την Κο­ρω­νί­δα του Πο­λι­τι­σμού, ό­χι μό­νο για ε­μάς του Μεσ­σή­νιους, αλ­λά για ό­λους τους Έλ­λη­νες. Ως δη­μο­τι­κή αρ­χή κα­τευ­θυν­θή­κα­με στο να ζων­τα­νέ­ψου­με τον αρ­χαι­ο­λο­γι­κό χώ­ρο και να τον κά­νου­με πε­ρισ­σό­τε­ρο ελ­κυ­στι­κό για τους ε­πι­σκέ­πτες. Δι­ορ­γα­νώ­σα­με πλή­θος εκ­δη­λώ­σε­ων, με α­πο­κο­ρύ­φω­μα το Δι­ε­θνές Νε­α­νι­κό Φε­στι­βάλ Αρ­χαί­ου Δρά­μα­τος, το ο­ποί­ο φέ­τος συμ­πλή­ρω­σε 3 χρό­νια ζω­ής και έ­γι­νε η αι­τί­α να έρ­θουν την πε­ρι­ο­χή μας πε­ρισ­σό­τε­ροι α­πό 20.000 ε­πι­σκέ­πτες, σε μό­λις έ­να δε­κα­ή­με­ρο.  Ση­μαν­τι­κή ε­πί­σης ή­ταν η πα­ρέμ­βα­σή μας στην α­πο­κα­τά­στα­ση και α­νά­δει­ξη του Κά­στρου της Αν­δρού­σας, του Αν­δρο­μο­νά­στη­ρου, του Ι­ε­ρού Να­ού Ζω­ο­δό­χου Πη­γής Σα­μα­ρί­νας, ε­νώ πα­ράλ­λη­λα προ­ω­θή­σα­με και ε­νι­σχύ­σα­με κά­θε α­ξι­ό­λο­γη Πο­λι­τι­στι­κή Εκ­δή­λω­ση που λαμ­βά­νει χώ­ρα στον δή­μο μας.

Οι νυν αν­τι­δή­μαρ­χοι και οι προ­κά­το­χοί τους θα α­να­λύ­σουν με λε­πτο­μέ­ρει­ες σε κά­θε το­μέ­α το έρ­γο που πα­ρή­γα­γε η δη­μο­τι­κή μας αρ­χή.  Α­πό την πλευ­ρά μου θέ­λω να ε­πι­ση­μά­νω ό­τι η δι­οί­κη­σή μας α­πέ­δει­ξε σε κά­θε το­μέ­α ό­τι λει­τούρ­γη­σε χρη­στά, με δι­α­φά­νεια, ορ­γά­νω­ση και ό­ρα­μα για τον τό­πο, και συ­νε­χί­ζει με την ί­δια ό­ρε­ξη για δου­λειά σε αυ­τή την κα­τεύ­θυν­ση.

Αυ­τή ου­σι­α­στι­κά εί­ναι και η δι­α­κή­ρυ­ξη των αρ­χών του συν­δυα­σμού, του ο­ποί­ου η­γού­μαι. Πα­ρα­μέ­νου­με στον ί­διο δρό­μο που χα­ρά­ξα­με κα­τά την κά­θο­δό μας στις προ­η­γού­με­νες αυ­το­δι­οι­κη­τι­κές ε­κλο­γές.

Με ση­μαί­α μας την σε­μνό­τη­τα, την σκλη­ρή δου­λεί­α, την δι­α­φά­νεια και τον ο­ρα­μα­τι­σμό μας για έ­ναν δή­μο πρό­τυ­πο και με ό­πλο μας την οι­κο­νο­μι­κή στι­βα­ρό­τη­τα και την με­λε­τη­τι­κή ω­ρι­μό­τη­τα που ε­μείς δη­μι­ουρ­γή­σα­με, δι­εκ­δι­κού­με μια νέ­α θη­τεί­α ε­πα­να­βε­βαι­ώ­νον­τας τους στό­χους μας.

Θέ­λου­με και μπο­ρού­με να κα­λυ­τε­ρεύ­σου­με α­κό­μα πε­ρισ­σό­τε­ρο τις υ­πη­ρε­σί­ες προς τους δη­μό­τες μας.

Να προ­ω­θή­σου­με την α­γρο­τι­κή οι­κο­νο­μί­α και τον του­ρι­σμό.

Να ε­νι­σχύ­σου­με τις κοι­νω­νι­κές μας υ­πο­δο­μές για την υ­πο­στή­ρι­ξη των κοι­νω­νι­κά – οι­κο­νο­μι­κά α­δυ­νά­των.

Να προ­χω­ρή­σου­με σε με­γά­λα α­να­πτυ­ξια­κά έρ­γα, που θα δώ­σουν ώ­θη­ση στον δή­μο μας και να δη­μι­ουρ­γή­σου­με έ­ναν δυ­να­τό δή­μο πρό­τυ­πο για ό­λους τους υ­πό­λοι­πους.»

Τέ­λος δό­θη­κε στους Αν­τι­δη­μάρ­χους ο λό­γος για να α­να­λύ­σουν τα ό­σα έ­κα­ναν στην διά­ρκεια της θη­τεί­ας τους.