Τον υ­πο­ψή­φιο Αν­τι­πε­ρι­φε­ρειά­ρχη Μεσ­ση­νί­ας, Πα­να­γι­ώ­τη Α­λευ­ρά, πα­ρου­σί­α­σε στα Μέ­σα Ε­νη­μέ­ρω­σης του νο­μού ο υ­πο­ψή­φιος Πε­ρι­φε­ρειά­ρχης Πε­λο­πον­νή­σου και ε­πι­κε­φα­λής του συν­δυα­σμού «Πε­λο­πον­νη­σια­κή Συ­νερ­γα­σί­α», Γι­ώρ­γος Δέ­δες.

Ο κ. Δέ­δες α­να­φέρ­θη­κε στην α­νάγ­κη ε­νί­σχυ­σης των θε­σμι­κών λει­τουρ­γι­ών της αι­ρε­τής πε­ρι­φέ­ρειας, κά­νον­τας σα­φή α­να­φο­ρά στην ση­μα­σί­α που έ­χει για τον εκ­συγ­χρο­νι­σμό της ελ­λη­νι­κής κοι­νω­νί­ας. Α­να­φε­ρό­με­νος, ό­μως, ει­δι­κό­τε­ρα στην Πε­ρι­φέ­ρεια Πε­λο­πον­νή­σου ση­μεί­ω­σε με έμ­φα­ση πως η με­ταρ­ρύθ­μι­ση έ­μει­νε α­νο­λο­κλή­ρω­τη. «Αι­τί­α γι αυ­τό εί­ναι το γε­γο­νός πως η ά­σκη­ση της δι­οί­κη­σης α­πό τον α­περ­χό­με­νο Πε­ρι­φε­ρειά­ρχη εί­χε ό­λα τα στοι­χεί­α πα­θο­γέ­νειας με τα ο­ποί­α εμ­φο­ρεί­ται η κεν­τρι­κή ε­ξου­σί­α. Αυ­τό εί­χε ως α­πο­τέ­λε­σμα η Πε­ρι­φέ­ρεια Πε­λο­πον­νή­σου να λει­τουρ­γή­σει ως το μα­κρύ χέ­ρι του κρά­τους και της κυ­βέρ­νη­σης».

Ο κ. Δέ­δες έ­κα­νε και πά­λι α­να­φο­ρά στο μον­τέ­λο με το ο­ποί­ο δι­οι­κεί ο Πέ­τρος Τα­τού­λης και το «κλει­στό, υ­περ­συγ­κεν­τρω­τι­κό, α­δι­α­φα­νές, αν­τι­δη­μο­κρα­τι­κό σύ­στη­μα ε­ξου­σί­ας» που δη­μι­ούρ­γη­σε και δι­α­τη­ρεί α­λώ­βη­το γύ­ρω α­πό αυ­τόν. Αυ­τό εί­χε ως α­πο­τέ­λε­σμα την α­πό­λυ­τη α­που­σί­α θε­σμι­κών δι­α­δι­κα­σι­ών ό­χι μό­νο στα όρ­γα­να της Πε­ρι­φέ­ρειας, αλ­λά και στην ί­δια την πα­ρά­τα­ξη, η ο­ποί­α εί­χε α­πο­νε­κρω­θεί α­πο­λύ­τως.

Ο κ. Δέ­δες α­πάν­τη­σε και στις αι­τιά­σεις που έ­χει δε­χτεί ο ί­διος και οι συ­νερ­γά­τες του, που α­πο­χώ­ρη­σαν α­πό την πα­ρά­τα­ξη Τα­τού­λη: «ε­μείς, α­πό την αρ­χή της θη­τεί­ας της πα­ρού­σας δι­οί­κη­σης εί­χα­με δι­α­φο­ρο­ποι­η­θεί σε μια σει­ρά α­πό ζη­τή­μα­τα. Χα­ρα­κτη­ρι­στι­κά α­να­φέ­ρω την αν­τι­πα­ρά­θε­ση που προ­κλή­θη­κε α­πό τον ε­ξα­ναγ­κα­σμό σε πα­ραί­τη­ση του αν­τι­πε­ρι­φε­ρειά­ρχη σας, του κ. Μα­λα­πά­νη, την ο­ποί­α α­κο­λού­θη­σε δι­κή μου δή­λω­ση δι­α­φο­ρο­ποί­η­σης και κα­ταγ­γε­λί­ας του ελ­λείμ­μα­τος δη­μο­κρα­τί­ας. Θα πρέ­πει, ω­στό­σο, να γί­νει αν­τι­λη­πτό ό­τι ό­ταν α­να­πτύσ­σε­ται μια πο­λι­τι­κή σχέ­ση υ­πάρ­χουν και άλ­λες προ­τε­ραι­ό­τη­τες που δεν ε­πι­τρέ­πουν την α­ναγ­κα­στι­κή και ο­ρι­στι­κή ρή­ξη. Με­ρι­κές φο­ρές πρέ­πει να με­τράς ποι­ο εί­ναι το μεί­ζον και πολ­λές φο­ρές κρί­να­με πως η πα­ρα­γω­γή ά­με­σου έρ­γου, που το εί­χε α­νάγ­κη ο πο­λί­της της Πε­λο­πον­νή­σου, εί­χε με­γα­λύ­τε­ρη ση­μα­σί­α α­πό το να προ­κα­λέ­σου­με ρή­ξη. Αυ­τό το κα­θε­στώς α­ναγ­κα­στι­κής συ­νύ­παρ­ξης δι­α­λύ­θη­κε ό­ταν ο πε­ρι­φε­ρειά­ρχης πα­ρα­βί­α­σε «κόκ­κι­νες γραμ­μές», εί­πε χα­ρα­κτη­ρι­στι­κά.

Ο κ. Δέ­δες α­να­φέρ­θη­κε και στην υ­πο­ψη­φι­ό­τη­τα του Μεσ­σή­νιου υ­πο­ψή­φιου πε­ρι­φε­ρειά­ρχη Ο­δυσ­σέ­α Βου­δού­ρη, την ο­ποί­α στη­ρί­ζει ο ΣΥΡΙΖΑ. Ό­πως εί­πε κα­τα­τί­θε­ται μί­α πρό­τα­ση, την ο­ποί­α, εκ­φρά­ζουν υ­πο­ψή­φιοι η δι­α­δρο­μή των ο­ποί­ων στα αυ­το­δι­οι­κη­τι­κά πράγ­μα­τα της Πε­λο­πον­νή­σου εί­ναι ε­φή­με­ρη. Η πρό­τα­ση αυ­τή στοι­χί­ζε­ται πί­σω α­πό μια σκλη­ρή κομ­μα­τι­κή γραμ­μή και χρη­σι­μο­ποι­εί τις αυ­το­δι­οι­κη­τι­κές ε­κλο­γές, ό­χι για να α­να­ζη­τή­σει λύ­σεις στα προ­βλή­μα­τα της πε­ρι­φέ­ρειας και των κα­τοί­κων της, αλ­λά για να α­ξι­ο­ποι­ή­σει το α­πο­τέ­λε­σμα για πο­λι­τι­κούς λό­γους.

Α­παν­τών­τας, τέ­λος, στο ε­ρώ­τη­μα «ποι­οι εί­μα­στε» ο κ. Δέ­δες έ­κα­νε λό­γο για μια ο­μά­δα δρα­στή­ρι­ων κοι­νω­νι­κά και πο­λι­τι­κά αν­θρώ­πων, οι πε­ρισ­σό­τε­ροι των ο­ποί­ων έ­χουν κα­τα­γε­γραμ­μέ­νη δι­α­δρο­μή στην Αυ­το­δι­οί­κη­ση. «Ό­λοι ε­μείς έ­χου­με α­φή­σει τις κομ­μα­τι­κές μας ταυ­τό­τη­τες, χω­ρίς να α­πεμ­πο­λού­με τις πο­λι­τι­κές μας κα­τα­βο­λές…».