Στόχος της επόμενης περιόδου το Πελοποννησιακό Κοινωνικό Ταμείο

ntia tzaneteaΤης Ντί­ας Τζα­νε­τέ­α*

Η κοι­νω­νι­κή πο­λι­τι­κή στην χώ­ρα έ­χει γί­νει δι­α­χρο­νι­κά πε­δί­ο σφο­δρών πο­λι­τι­κών αν­τι­πα­ρα­θέ­σε­ων, χω­ρίς ω­στό­σο πο­τέ να έ­χει α­κο­λου­θή­σει έ­ναν σο­βα­ρό σχε­δια­σμό που θα έ­φερ­νε με­τρή­σι­μα α­πο­τε­λέ­σμα­τα. Την  ε­πο­χή της ευ­μά­ρειας, ση­μαν­τι­κά πο­σά δι­α­σπα­θί­στη­καν σε ε­πι­δο­μα­τι­κές πο­λι­τι­κές, χρε­ώ­νον­τας υ­πέρ­με­τρα την χώ­ρα και ο­δη­γών­τας την στα ση­με­ρι­νά της α­δι­έ­ξο­δα. Αυ­τά τα α­δι­έ­ξο­δα με την σει­ρά τους ο­δη­γούν ε­κα­τομ­μύ­ρια συ­ναν­θρώ­πους μας σε κα­τά­στα­ση πρω­τό­γνω­ρης φτώ­χειας.

Α­κό­μη ω­στό­σο κι αυ­τήν την στιγ­μή, η κοι­νω­νι­κή πο­λι­τι­κή γί­νε­ται πε­δί­ο μι­κρο­κομ­μα­τι­κών αν­τεγ­κλή­σε­ων. “Κοι­νω­νι­κή α­ναλ­γη­σί­α ή κοι­νω­νι­κή φι­λευ­σπλα­χνί­α” εί­ναι το ψεύ­τι­κο δί­λημ­μα που μας έρ­χε­ται α­πό την κεν­τρι­κή πο­λι­τι­κή σκη­νή και ξε­δι­πλώ­νε­ται και στην πε­ρι­φέ­ρεια, με μό­νο ξε­κά­θα­ρο στό­χο την υ­φαρ­πα­γή της ψή­φου των συμ­πο­λι­τών μας που λυ­γί­ζουν κά­τω α­πό το βά­ρος της κρί­σης.

Η πρώ­τη τρι­ε­τί­α της αι­ρε­τής πε­ρι­φέ­ρειας εί­χε ως πε­δί­ο πα­ρα­γω­γής έρ­γου ση­μαν­τι­κές υ­πο­δο­μές, που για χρό­νια έ­με­ναν στα συρ­τά­ρια ή έ­στε­καν α­νο­λο­κλή­ρω­τες λό­γω του κα­κού σχε­δια­σμού, της α­νε­πάρ­κειας της δη­μό­σιας δι­οί­κη­σης και των πε­ρι­έρ­γων πο­λι­τι­κών παι­χνι­δι­ών που έ­φτια­χναν προ­με­λέ­τες και με­λέ­τες χω­ρίς νό­μι­μες δι­α­δι­κα­σί­ες και μοί­ρα­ζαν κά­τω α­πό το τρα­πέ­ζι υ­πο­σχε­τι­κές ε­πι­τα­γές για το μέλ­λον. Η Λα­κω­νί­α υ­πήρ­ξε πρω­τα­γω­νί­στρια σε αυ­τόν τον το­μέ­α με έρ­γα 100 ε­κα­τομ­μυ­ρί­ων ευ­ρώ. Με την ο­λο­κλή­ρω­ση τό­σο αυ­τών ό­σο και ε­κεί­νων που έ­χου­με σχε­διά­σει για το ε­πό­με­νο, ο τό­πος μας θα μπο­ρεί με ρε­α­λι­στι­κή ελ­πί­δα να α­τε­νί­ζει το μέλ­λον.

Στην ε­πό­με­νη πε­ρί­ο­δο, την πιο κρί­σι­μη για την πο­ρεί­α της Πε­λο­πον­νή­σου, ο πρω­ταρ­χι­κός μας στό­χος εί­ναι να α­πλώ­σου­με δί­χτυ προ­στα­σί­ας ε­πά­νω στους πιο α­δύ­να­μους συμ­πο­λί­τες μας. Για­τί δεν το κά­να­με αυ­τά τα τρί­α χρό­νια; Μας εγ­κα­λούν οι δή­θεν φι­λεύ­σπλα­χνοι. Δι­ό­τι α­πλά δεν εί­χα­με τα χρη­μα­το­δο­τι­κά ερ­γα­λεί­α. Τον πε­ρα­σμέ­νο Δε­κέμ­βριο ο πε­ρι­φε­ρειά­ρχης, ο Πέ­τρος Τα­τού­λης έ­κα­νε πα­ρέμ­βα­ση στην Ευ­ρω­παι­κή Ε­πι­τρο­πή προ­κει­μέ­νου να ε­ξα­σφα­λι­στούν ση­μαν­τι­κά κον­δύ­λια α­πό το ε­πό­με­νο πρό­γραμ­μα, το νέ­ο ΕΣΠΑ, θε­με­λι­ώ­νον­τας το αί­τη­μά του στο ε­πί­χει­ρη­μα ό­τι η Ευ­ρώ­πη πρέ­πει να αν­τι­με­τω­πί­σει με έ­να δι­α­φο­ρε­τι­κό πνεύ­μα το γε­γο­νός ό­τι στην Ελ­λά­δα υ­φέρ­πει μια με­γά­λη αν­θρω­πι­στι­κή κρί­ση, που μπο­ρεί να κρύ­βει δυ­σά­ρε­στες ε­ξε­λί­ξεις για το ί­διο το ευ­ρω­παι­κό οι­κο­δό­μη­μα. Τρεις ευ­ρω­παί­οι Ε­πί­τρο­ποι μας α­πάν­τη­σαν θε­τι­κά. Και σή­με­ρα το Πε­λο­πον­νη­σια­κό Κοι­νω­νι­κό Τα­μεί­ο έ­χει προι­κι­στεί με 60 ε­κατ. ευ­ρώ. Αρ­κούν οι πό­ροι; Ό­χι βέ­βαι­α. Ε­μείς δι­α­θέ­του­με και τον συγ­κρο­τη­μέ­νο σχε­δια­σμό που θα φέ­ρει μέ­σα σε συγ­κε­κρι­μέ­να χρο­νο­δι­α­γράμ­μα­τα α­πτά α­πο­τε­λέ­σμα­τα.

Ο σχε­δια­σμός μας α­φο­ρά:

– την δη­μι­ουρ­γί­α ε­νός δι­κτύ­ου κοι­νω­νι­κών δο­μών, που θα α­πο­τε­λεί­ται α­πό κοι­τώ­νες για α­στέ­γους και ά­πο­ρες οι­κο­γέ­νει­ες, καν­τί­νες για πα­ρο­χή τρο­φής, κέν­τρα βο­ή­θειας για ε­ξα­σφά­λι­ση ρου­χι­σμού και σχο­λι­κού ε­ξο­πλι­σμού, κέν­τρα κοι­νό­τη­τας μιας στά­σης για την πα­ρο­χή υ­πη­ρε­σι­ών φρον­τί­δας, πε­ρι­φε­ρεια­κό κοι­νω­νι­κό φαρ­μα­κεί­ο με δυ­να­τό­τη­τα α­πο­στο­λής φαρ­μά­κων κα­τ’ οί­κον σε α­να­σφά­λι­στους/ ά­πο­ρους συμ­πο­λί­τες μας, πέν­τε νέ­α κέν­τρα φρον­τί­δας η­λι­κι­ω­μέ­νων, δέ­κα κέν­τρα φι­λο­ξε­νί­ας κα­κο­ποι­η­μέ­νων και εγ­κα­τα­τε­λει­μέ­νων παι­δι­ών.

– δρά­σεις ου­σι­α­στι­κής ε­νί­σχυ­σης και ε­πα­νέν­τα­ξης στο κοι­νω­νι­κό σύ­νο­λο των πιο α­δύ­να­μων συμ­πο­λι­τών μας. Για πα­ρά­δειγ­μα στα κτη­νο­τρο­φι­κά πάρ­κα που η πε­ρι­φέ­ρεια Πε­λο­πον­νή­σου υ­λο­ποι­εί, δί­νου­με προ­βά­δι­σμα σε ο­μά­δες του πλη­θυ­σμού που αν­τι­με­τω­πί­ζουν ση­μαν­τι­κά προ­βλή­μα­τα ε­πι­βί­ω­σης, ό­πως ά­νερ­γοι γο­νείς με παι­διά, πο­λύ­τε­κνες, μο­νο­γο­νει­κές οι­κο­γέ­νει­ες, α­πε­ξαρ­τη­μέ­νοι χρή­στες.

– την δη­μι­ουρ­γί­α ει­δι­κής δο­μής για πα­ρο­χή δω­ρε­άν νο­μι­κών συμ­βου­λών και εκ­προ­σώ­πη­σης α­τό­μων- οι­κο­γε­νει­ών, των ο­ποί­ων η πε­ρι­ου­σί­α α­πει­λεί­ται σε τέ­τοι­ον βαθ­μό α­πό τον υ­περ­δα­νει­σμό ώ­στε να μην κα­θί­στα­ται πια δυ­να­τή η α­ξι­ο­πρε­πής τους δι­α­βί­ω­ση.

– την ε­νί­σχυ­ση των δο­μών που έ­χουν ως κέν­τρο α­να­φο­ράς τους ευ­πα­θείς συμ­πο­λί­τες μας, σε συ­νερ­γα­σί­α με κοι­νω­νι­κές ε­πι­χει­ρή­σεις, αλ­λά και την Εκ­κλη­σί­α, που ε­πι­τε­λεί τε­ρά­στιο έρ­γο.

– την θέ­σπι­ση ει­δι­κής θέ­σης αν­τι­πε­ρι­φε­ρειά­ρχη με αρ­μο­δι­ό­τη­τα σε  ζη­τή­μα­τα ΑΜΕΑ και την έν­τα­ξη έρ­γων με στό­χο την κα­λύ­τε­ρευ­ση της κα­θη­με­ρι­νό­τη­τάς τους στο νέ­ο ΕΣΠΑ.

Η κοι­νω­νι­κή πο­λι­τι­κή δεν εί­ναι ευ­χο­λό­γιο, ού­τε δείγ­μα με­γα­λο­ψυ­χί­ας. Το έρ­γο της πρώ­της μας τρι­ε­τί­ας και τα α­πτά α­πο­τε­λέ­σμα­τα των προ­σπα­θει­ών μας εί­ναι η ΕΓΓΥΗΣΗ ό­τι και στην ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ θα ε­πι­τύ­χου­με. Αυ­τό εί­ναι το με­γά­λο στοί­χη­μα της ε­πό­με­νης πε­ρι­ό­δου. Για ε­μάς αλ­λη­λέγ­γυ­α κοι­νω­νί­α, ση­μαί­νει δυ­να­τή κοι­νω­νί­α.

*Αν­τι­πε­ρι­φε­ρειά­ρχης Λα­κω­νί­ας