Ε­πί­θε­ση ε­ξα­πέ­λυ­σε ο πε­ρι­φε­ρεια­κός σύμ­βου­λος Λάμ­προς Μπού­κλης προς τον υ­πο­ψή­φιο πε­ρι­φε­ρειά­ρχη Γι­ώρ­γο Δέ­δε με α­φορ­μή της δη­λώ­σεις του τε­λευ­ταί­ου για τον χει­ρι­σμό της υ­πό­θε­σης της δι­α­χεί­ρι­σης των α­πορ­ριμ­μά­των που γί­νον­ται α­πό πλευ­ράς πε­ρι­φέ­ρειας.

Συγ­κε­κρι­μέ­να ο κ. Μπού­κλης το­νί­ζει στην α­να­κοί­νω­σή του:

Με α­πο­ρί­α δι­ά­βα­σα τις δη­λώ­σεις του πρώ­ην αν­τι­πε­ρι­φε­ρειά­ρχη Κο­ριν­θί­ας και πρώ­ην συ­να­δέλ­φου μας στο Πε­ρι­φε­ρεια­κό Συμ­βού­λιο, κ. Γι­ώρ­γου Δέ­δε σχε­τι­κά με το έρ­γο δι­α­χεί­ρι­σης των στε­ρε­ών α­πο­βλή­των, το ο­ποί­ο δι­α­χει­ρί­στη­κε η Πε­ρι­φε­ρεια­κή Αρ­χή.

Ο κ. Δέ­δες στην κρί­σι­μη συ­νε­δρί­α­ση του Πε­ρι­φε­ρεια­κού Συμ­βου­λί­ου για την έγ­κρι­ση της Με­λέ­της Πε­ρι­βαλ­λον­τι­κών Ε­πι­πτώ­σε­ων, που πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­κε στις 24 Φε­βρου­α­ρί­ου, εί­χε τα­χθεί α­να­φαν­δόν υ­πέρ του συγ­κε­κρι­μέ­νου έρ­γου, χα­ρα­κτη­ρί­ζον­τας το έρ­γο – ση­μαί­α και πρω­το­πο­ρια­κό έρ­γο για ό­λη την χώ­ρα. Σή­με­ρα, ω­στό­σο, δυ­ό­μι­σι μή­νες με­τά, και για λό­γους προ­φα­νώς προ­ε­κλο­γι­κής εκ­με­τάλ­λευ­σης, με δη­λώ­σεις του στην ε­φη­με­ρί­δα «Τα Νέ­α» κά­νει λό­γο για «α­πό­πει­ρα λύ­σης που θα ο­δη­γή­σει σε α­δι­έ­ξο­δο, α­φού δεν κα­λύ­πτει ε­παρ­κώς το θέ­μα της δι­α­χεί­ρι­σης» και α­να­φέ­ρει ό­τι «θα εί­ναι α­να­πό­φευ­κτη η ε­πα­νε­ξέ­τα­ση της σύμ­βα­σης στο σύ­νο­λό της».

Ε­μείς εί­χα­με το πο­λι­τι­κό θάρ­ρος και πα­ραι­τη­θή­κα­με α­πό την θέ­ση του Γραμ­μα­τέ­α σε ε­κεί­νη την Συ­νε­δρί­α­ση αν­τι­δρών­τας στις με­θο­δεύ­σεις του ε­πί­σης, πρώ­ην, Προ­έ­δρου κου Που­λο­κέ­φα­λου. Έ­χου­με πολ­λά­κις το­πο­θε­τη­θεί και στο ΠΕΣΥ και Δη­μό­σια στα ΜΜΕ και πα­ρα­μέ­νου­με στις θέ­σεις μας.

Ζη­τά­με ε­δώ και 4 χρό­νια α­πο­κα­τά­στα­ση της Νο­μι­μό­τη­τας και να δο­θεί έ­να τέ­λος στην «μα­φί­α των σκου­πι­δι­ών» και στις πα­ρά­νο­μες με­τα­φο­ρές, να γί­νει α­πο­κα­τά­στα­ση των χω­μα­τε­ρών και ά­με­σα τώ­ρα η Πε­ρι­φέ­ρεια, ο ΦΟΔΣΑ και το ΥΠΕΚΑ να δώ­σουν λύ­ση, ι­δι­αί­τε­ρα εν ό­ψει θέ­ρους και έ­ναρ­ξης της Του­ρι­στι­κής Πε­ρι­ό­δου.

Οι ά­κρως αν­τι­φα­τι­κές και αν­τι­κρου­ό­με­νες το­πο­θε­τή­σεις του πρώ­ην αν­τι­πε­ρι­φε­ρειά­ρχη κα­τα­δει­κνύ­ουν α­φε­νός την δε­δο­μέ­νη του α­να­ξι­ο­πι­στί­α και α­φε­τέ­ρου τον πα­νι­κό που έ­χει για την προ­σω­πι­κή του ε­πι­βί­ω­ση με ό­ποι­ο κό­στος εις βά­ρος της νο­η­μο­σύ­νης των πο­λι­τών και κυ­ρί­ως εις βά­ρος του δη­μο­σί­ου συμ­φέ­ρον­τος. Εί­ναι βέ­βαι­ο ό­τι με πα­λι­νω­δί­ες και κυ­βι­στή­σεις, ο τό­πος μας δεν μπο­ρεί να πά­ει μπρο­στά. Η Πε­λο­πόν­νη­σος και η Κο­ριν­θί­α χρει­ά­ζον­ται κα­θα­ρές α­πό­ψεις, κα­θα­ρές λύ­σεις, α­πο­φα­σι­στι­κό­τη­τα και ερ­γα­τι­κό­τη­τα για να προ­χω­ρή­σουν στο μέλ­λον. Ο λα­ϊ­κι­σμός, ο τυ­χο­δι­ω­κτι­σμός, η α­να­πο­τε­λε­σμα­τι­κό­τη­τα, η ο­κνη­ρί­α και η προ­σω­πι­κή ι­δι­ο­τέ­λεια θα έ­χουν μεί­νει πια στις 18 Μα­ΐ­ου, ο­ρι­στι­κά στο πα­ρελ­θόν. Στο ε­πό­με­νο Πε­ρι­φε­ρεια­κό Συμ­βού­λιο, που θα δι­οι­κή­σει την Πε­λο­πόν­νη­σο στην πιο κρί­σι­μη της πεν­τα­ε­τί­α, οι Κο­ρίν­θιοι και οι Πε­λο­πον­νή­σιοι, στο σύ­νο­λο τους, θα κλεί­σουν πα­ρα­δειγ­μα­τι­κά τις θύ­ρες της αι­θού­σης στην τυ­χάρ­πα­στη «συμ­μα­χί­α της α­να­ξι­ο­πι­στί­ας».

Θα ψη­φί­σουν αυ­τούς που για την δι­α­χεί­ρι­ση των α­πορ­ριμ­μά­των εί­χαν ευ­δι­ά­κρι­τες θέ­σεις εί­τε υ­πέρ εί­τε κα­τά της Πε­ρι­φε­ρεια­κής Αρ­χής.»