Α­πό χθες το βρά­δυ με­τά την ο­μι­λί­α Τσί­πρα στην Κα­λα­μά­τα, η ο­ποί­α ή­ταν η με­γα­λύ­τε­ρη συγ­κέν­τρω­ση πο­λι­τών, στα χρο­νι­κά της α­ρι­στε­ράς, για την Μεσ­ση­νια­κή πρω­τεύ­ου­σα, άρ­χι­σαν να φο­βούν­ται ό­σοι υ­πο­ψή­φιοι δή­μαρ­χοι εί­χαν ε­να­πο­θέ­σει την ε­πα­νε­κλο­γή τους στον Σα­μα­ρά…

Ό­λοι θυ­μούν­ται ό­τι α­πό το πρω­ί ως το βρά­δυ «λι­βά­νι­ζαν» τον Σα­μα­ρά με την προ­σφι­λή τους έκ­φρα­ση σε κα­θε­τί που θα… γι­νό­ταν «κα­τό­πιν ε­νερ­γει­ών του Σα­μα­ρά». Ό­πως το Κα­λα­μά­τα – Ρι­ζό­μυλος, ο πε­ρι­με­τρι­κός κ.α. Μά­λι­στα τον έ­βα­λαν να περ­πα­τά στην υ­πό κα­τα­σκευ­ή γέ­φυ­ρα του ΚΤΕΛ για να βγά­λουν κα­μιά φω­το­γρα­φί­α μα­ζί του ως πο­λι­τι­κοί «μα­ϊν­τα­νοί», για την προ­βάλ­λουν στα ε­κλο­γι­κά τους φυλ­λά­δια. Ό­μως οι πο­λί­τες έ­χουν ποι­α μνή­μη και ό­λοι αυ­τοί πρέ­πει να α­πο­λο­γη­θούν στον Μεσ­ση­νια­κό και Κα­λα­μα­τια­νό λα­ό για το τι έ­φται­ξε και δεν έ­γι­ναν τα με­γά­λα α­να­πτυ­ξια­κά έρ­γα που μό­λις πριν λί­γο και­ρό τα κα­πη­λεύ­ον­ταν.

Τε­λι­κά ήρ­θε η ώ­ρα του πο­λί­τη και θα δώ­σει το δι­κό του μή­νυ­μα σ’ ό­λους αυ­τούς που των δού­λευ­αν ε­πί τρί­α χρό­νια γι’ ό­λα αυ­τά. Η α­πάν­τη­ση που θα λά­βουν θα εί­ναι η­χη­ρή… α­πλώς μη ψά­χνουν να βρουν την ε­πό­με­νη μέ­ρα ε­ξι­λα­στή­ρια θύ­μα­τα για την α­πο­τυ­χί­α τους… ας κοι­τα­χτούν στο κα­θρέ­φτη και θα βρουν το αί­τιο της α­πο­τυ­χί­ας τους.