Των Κώστα Πετρόπουλου & Γρηγόρη Οικονομόπουλου*
Με αφορμή τις εκλογές της ερχόμενης Κυριακής θα θέλαμε να δημοσιεύσουμε τις θέσεις μας για την προσχολική αγωγή. Ένα θέμα που επιμελώς οι υπόλοιπες δημοτικές παρατάξεις αποσιωπούν, μιας και αποτελεί μείζον θέμα κοινωνικής πολιτικής.
Πιο συγκεκριμένα, όσο αφορά τους παιδικούς σταθμούς της πόλης μας, όπου η λειτουργίας τους είναι αποκλειστική ευθύνη της κάθε δημοτικής αρχής μέσω του φορέα κοινωνικής προστασίας και αθλητισμού (όπου διοικούνται τα ΚΑΠΗ, οι αθλητικοί χώροι και οι παιδικοί σταθμοί). παραθέτουμε τα παρακάτω στοιχεία.
– Στον Καλλικρατικό δήμο Καλαμάτας υπάρχουν σήμερα εφτά (7) δημοτικοί παιδικοί σταθμοί με συνολικά δεκαεφτά (17) τμήματα και σύνολο παιδιών όπου φιλοξενούνται σε αυτούς περίπου στα τριακόσια πενήντα (350), όταν ο πληθυσμός του δήμου στις αντίστοιχες ηλικίες πλησιάζει τα χίλια πεντακόσια (1500) παιδιά. Αντιλαμβάνεται κανείς πόσο πίσω από τις απαιτήσεις είναι οι υποδομές του δήμου μας με αποτέλεσμα η πλειοψηφία των γονέων σήμερα να αναζητούν άλλες λύσεις (είτε κρατούν τα παιδία τους σπίτι, με ότι συνεπάγεται αυτό για την αγωγή του παιδιού, είτε αναγκάζει τους γονείς να βάζουν βαθιά το χέρι στην τσέπη και να τα στέλνουν σε ιδιωτικούς, όπου κατά κοινή ομολογία οι περισσότεροι απ’ αυτούς υστερούν σε σχέση με τους δημοτικούς)
– Υπάρχει μεγάλη έλλειψη σε παιδαγωγικό και βοηθητικό προσωπικό των Π.Σ. Υπάρχουν συνολικά 17 νηπιαγωγοί για 17 τμήματα (κάποιες μάλιστα είναι συμβασιούχες μέσω του ΕΣΠΑ), και μόλις 4 βοηθοί νηπιαγωγών, όταν οι απαιτήσεις (και σύμφωνα με την νομοθεσία) είναι ένας νηπιαγωγός με τον βοηθό του για κάθε τμήμα. Και σε όλα αυτά προστίθεται και το γεγονός πως εφτά από τις παιδαγωγούς έχουν και διοικητικά καθήκοντα μιας και είναι και διευθύντριες των Π.Σ. (οπότε αναγκάζονται και απουσιάζουν από τις αίθουσες τους). Όπως καταλαβαίνει κάποιος η παραπάνω κατάσταση εκτός του γεγονός ότι μετατρέπει τον σταθμό σε χώρο φύλαξης και όχι σε χώρο μάθησης (τι να προλάβει ένα μόνο άτομο να κάνει), εκτός του ότι εξοντώνει τους εργαζόμενους σωματικά και ψυχολογικά, καθίσταται και άκρως επικίνδυνη για την ασφάλεια των παιδιών μας από ατυχήματα κ.α. Η ίδια κατάσταση και στο υπόλοιπο προσωπικό, όπου καλούνται να διασφαλίσουν την ποιοτική διατροφή καθώς και την καθαριότητα των κτιρίων δυο μόνο εργαζόμενοι (μαγείρισσα και καθαρίστρια) ανά σταθμό. Την παραπάνω κατάσταση η διοίκηση του δήμου την φτιασιδώνει με τρίμηνα, πεντάμηνα και με πρακτικές ασκήσεις (με απαράδεκτες εργασιακές συνθήκες) όπου είναι παροδικά δεν προλαβαίνουν οι εργαζόμενοι να αποκτήσουν την κατάλληλη γνώση και την εμπειρία έτσι ώστε να μπορούν να αναλάβουν και ευθύνες και η αντικατάστασή τους δημιουργεί μια σύγχυση στα παιδία αυτής της ηλικίας.
– Επίσης δεν θα μπορούσαμε να μην σταθούμε και στις ελλείψεις της υλικοτεχνική υποδομής. Υλικά για την εργασία των παιδαγωγών δίνεται με το σταγονόμετρο (πολλές φορές οι παιδαγωγοί αναγκάζονται να ζητούν χρήματα από τους γονείς), τα παιχνίδια στις τάξεις εκεί που υπάρχουν είναι παλιά και φθαρμένα, όσο για τα παιχνίδια στις αυλές υπολείπονται πολλή από τις ανάγκες των παιδιών μας (εντύπωση μας προκαλεί πως δεν υπάρχει καμία κούνια στους σταθμούς της πόλης μας). Και σε αυτή την κατάσταση έρχεται η διοίκηση του δήμου μέσω του προέδρου του φορέα και διατυμπανίζει ότι διατέθηκαν 7.000 ευρώ (αρχικά είχαν πει για 15.000) για την αγορά παιχνιδιών, μετά από πάρα πολλά χρόνια (κανείς δεν θυμάται), δηλαδή με απλά μαθηματικά διατέθηκε το εξωφρενικό ποσό τον 20 ευρώ για κάθε παιδί. Σε αυτό το σημείο καλό θα ήταν να αναφέρουμε πως ο δήμος λαμβάνει για κάθε παιδί που είναι στους Π.Σ. μέσω του προγράμματος του ΕΣΠΑ (περίπου στα μισά παιδία), 100 ευρώ για την αγορά υλικών, ποσό που εάν δινόταν για τον παραπάνω σκοπό θα μπορούσαν να είχαν οι παιδαγωγοί άφθονο υλικό για μεγάλο χρονικό διάστημα.
– Σημαντικά είναι και τα κτηριακά προβλήματα των Π.Σ. (μόνο τρία από τα εφτά κτήρια είναι καινούργια) που μερικά από αυτά είναι επικίνδυνα για τα παιδία μας. Πρώτα από όλα ο σταθμός της Βέργας που στεγάζεται (ενοικιάζεται ο ισόγειος όροφος κατοικίας) σε απαράδεκτο κτίριο, τα μονά τζάμια του 3ου (σε περίπτωση που σπάσουν, βλέπε σεισμούς, θα γίνουν μαχαίρια), υπάρχει αίθουσα όπου η πρόσβαση της γίνεται μέσω του προθάλαμου των w.c., σχολείο όπου η οροφή του αίθριου του είναι δεν σφραγίζει και ο χώρος παραμένει εκτεθειμένος στα κρύα, στις βροχές και στις ζέστες, αρκετά είναι τα w.c. όπου στα w.c. δεν έχουν τοποθετηθεί αντιολισθητικά πλακάκια. Τέλος άσχημη εντύπωση προκαλούν τα προαύλια των Π.Σ. όπου δεν υπάρχουν παιχνίδια παρά μόνο ελάχιστα και παλιά (δεν υπάρχει καμία κούνια).
– Η σημερινή δημοτική αρχή είναι αυτή που έβαλε λουκέτο στους δυο βρεφονηπιακούς σταθμούς της πόλης μας. Χαρακτηριστικά ο κ. Αδαμόπουλος σε ερώτημα που του τέθηκε ξεκαθάρισε πως κοστίζουν πολλή περισσότερο (χρειάζονται περισσότερο προσωπικό) και γι’ αυτό το λόγο ο δήμος δεν πρόκειται να τους ξαναλειτουργήσει, άρα ας ενεργοποιηθούν παππούδες και γιαγιάδες. Με λίγα λόγια βάλτε το χέρι στην τσέπη και πηγαίνετε σε ιδιωτικούς.
– Τελειώνοντας ας υπενθυμίσουμε πως πριν λίγα χρόνια δεν υπήρχαν τροφεία, η σημερινή δημοτική αρχή έβαλε 50 ευρώ το μήνα. Ο πρόεδρος του Νομικού Προσώπου των παιδικών σταθμών που επέβαλλε τότε τα τροφεία είναι σήμερα υποψήφιος με το συνδυασμό του κ. Μάκαρή που δεν λέει κουβέντα για το 50ευρω.
Σε όλα τα παραπάνω έρχονται και προστίθενται τα αντικοινωνικά κριτήρια επιλογής των παιδιών. Το βασικό είναι φυσικά με πιο δικαίωμα αποκλείονται (έστω και κάποια λίγα) από το δικαίωμα τους στην προσχολική αγωγή. Υπάρχει ένας απαράδεκτος διαχωρισμός των παιδιών που είναι από ¨ΕΣΠΑ¨ και αυτά που είναι χωρίς ¨ΕΣΠΑ¨ (από ότι φαίνεται ο δήμος ο ¨καλή επιχείρηση¨ που είναι προτιμάει να επιλέγει παιδιά μέσω του ΕΣΠΑ όπου και εισπράττει 2800 ευρώ για το καθένα, σε σχέση με τα υπόλοιπα που εισπράττει μόνο ¨50¨ ευρώ). Τέλος οι περισσότεροι γονείς όταν πρωτοπάνε να κάνουν την αίτηση, τους επιφυλάσσεται μια δυσάρεστη έκπληξη με τα χαρτιά που ζητάνε. Ζητάνε βεβαίωση από τον εργοδότη (δηλαδή εάν είσαι άνεργος απορρίπτεσαι) και από τους γονείς που είναι επαγγελματίες τους ζητάνε ασφαλιστική ενημερότητα. Και όλα τα παραπάνω σε μια χώρα που έχει ένα εκατομμύριο πεντακόσιες χιλιάδες ανέργους και παραπάνω από τους μισούς επαγγελματίες είναι ανασφάλιστοι. Τα λόγια περισσεύουν !!!
Από όλα τα παραπάνω καταλαβαίνει κανείς την σταδιακή απαξίωση των δημοτικών παιδικών σταθμών από την σημερινή και τις προηγούμενες δημοτικές αρχές. Από την εικόνα που έχουμε, οι σταθμοί θα είχαν πραγματικά φτάσει σε αδιέξοδο εάν δεν υπήρχαν οι φιλότιμες προσπάθειες όλου του προσωπικού σε αυτούς. Η δημοτική αρχή σιωπά. Αποδέχεται πιστά την πολιτική της κυβέρνηση – Ε.Ε. όπου εκφυλίζεται την λειτουργία κάθε κοινωνικής δομής, μαζί και τους παιδικούς σταθμούς όπου τους θέλει να λειτουργούν με το χαμηλότερο δυνατόν κόστος για αυτήν, με ιδιωτικά κριτήρια (δίδακτρα, χρηματοδότες – χορηγούς) και με νέες μορφές που παρουσιάζονται σήμερα σε υπόλοιπους δήμους, όπως τα ΚΟΙΝΣΕΠ (¨κοινωνικές συνεταιριστικές επιχειρήσεις¨). Για εμάς το ζήτημα είναι ή την αποκρούεις αυτή την πολιτική και σηκώνεις ανάστημα ή εγκλωβίζεσαι στην λογική ¨δεν μπορώ διότι αυτό λέει ο νόμος¨.
Οι θέσεις της ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ για την προσχολική αγωγή είναι:
Ενιαίος φορέας προσχολική αγωγής αποκλειστικά δημόσιος και δωρεάν, που να καλύπτει όλη την προσχολική ηλικία των 2 μέχρι 6 χρονών (όπως και οι υπόλοιπες βαθμίδες της εκπαίδευσης). Δεν μπορεί οι παιδικοί σταθμοί να μην αντιμετωπίζονται ενιαία από το κράτος, αλλά να διοικούνται με ξεχωριστή πολιτική ανά δήμο ανάλογα με τις προθέσεις και τις προτεραιότητες του κάθε δημάρχου και ούτε φυσικά να ορίζεται από ¨κοινωφελείς επιχειρήσεις – κοινοπραξίες¨.
Αποκλειστικά κρατικούς, δημόσιους, δωρεάν, σύγχρονους και ασφαλείς παιδικούς σταθμούς, με κτιριακή επάρκεια, καταλληλότητα, υποδομή.
Πρόσληψη μόνιμου και εξειδικευμένου προσωπικού με πλήρη εργασιακά & ασφαλιστικά δικαιώματα (παιδαγωγούς, ψυχολόγους, βρεφονηπιοκόμους κ.α.)
Αποκλειστική χρηματοδότηση των παιδικών σταθμών από τον κρατικό προϋπολογισμό και όχι από πηγές που δεν ξέρουμε εάν του χρόνου θα υπάρχουν (βλ. ΕΣΠΑ, Ν.Π.Δ.Δ. κ.α.)
Να καταργηθούν τα τροφεία και οι πληρωμές από τους γονείς. Να γίνουν δεκτά στους δημοτικούς παιδικούς και βρεφονηπιακούς σταθμούς όλα τα παιδιά των λαϊκών οικογενειών, χωρίς όρους και προϋποθέσεις.
Κατασκευή νέων παιδικών σταθμών στα όρια του διευρυμένου πλέον Δ. Καλαμάτας (αξιοποίηση δημόσιων – δημοτικών κτιρίων).
Επαναλειτουργία των βρεφονηπιακών σταθμών.
«Η παιδική ηλικία, η σπουδαιότερη περίοδος της ανθρώπινης ζωής, δεν είναι προετοιμασία για τη μελλοντική ζωή, είναι πραγματική φωτεινή, πρωτότυπη, ανεπανάληπτη ζωή. Και απ’ το πώς πέρασε την παιδική ηλικία, απ’ το ποιος το κρατούσε από το χέρι στα παιδικά χρόνια, από το τι μπήκε στο μυαλό και την καρδιά του απ’ το περιβάλλον, απ’ αυτό εξαρτιέται, σε αποφασιστικό βαθμό, τι άνθρωπος θα γίνει το σημερινό παιδάκι». Β.Α. Σουχομλίνσκι (Σοβιετικός παιδαγωγός)
*Κώστα Πετρόπουλου υποψήφιου στον Δ. Καλαμάτας, αντιπρόεδρος του συλλόγου γονέων & κηδεμόνων των δημοτικών παιδικών σταθμών του Δ. Καλαμάτα
*Γρηγόρη Οικονομόπουλου υποψήφιου στον Δ. Καλαμάτας, μέλος του συλλόγου γονέων & κηδεμόνων των δημοτικών παιδικών σταθμών του Δ. Καλαμάτας