Ο υ­πο­ψή­φιος Πε­ρι­φε­ρειά­ρχης Γι­ώρ­γος Δέ­δες στην ο­μι­λί­α του στην Τρί­πο­λη, έ­κα­νε α­να­φο­ρά στην α­περ­χό­με­νη πε­ρι­φε­ρεια­κή αρ­χή κά­νον­τας λό­γο για υ­πο­τέ­λεια στις λο­γι­κές του πα­λαι­ο­κομ­μα­τι­σμού, των οι­κο­γε­νεια­κών συμ­φε­ρόν­των, του κύ­κλου των κολ­λη­τών και του δη­μο­κρα­τι­κού ελ­λείμ­μα­τος.

«Έ­χου­με α­νάγ­κη α­πό μια νέ­α κοι­νω­νι­κή συμ­φω­νί­α, νέ­ων κοι­νω­νι­κών δυ­νά­με­ων. Υ­γι­ών και πα­ρα­γω­γι­κών που μπο­ρούν να εκ­φρά­ζουν με αυ­θεν­τι­κό­τη­τα το αί­τη­μα του πο­λί­τη και της κοι­νω­νί­ας για α­νά­πτυ­ξη, αλ­λη­λεγ­γύ­η και προ­κο­πή. Για την Πε­λο­πόν­νη­σο της Α­να­γέν­νη­σης», εί­πε χα­ρα­κτη­ρι­στι­κά ο Γι­ώρ­γος Δέ­δες.

Α­κό­μα υ­πο­σχέ­θη­κε πως στο πλαί­σιο του στό­χου για τη δι­οι­κη­τι­κή με­ταρ­ρύθ­μι­ση, θα προ­ω­θή­σει έ­να α­νοι­χτό και συλ­λο­γι­κό σύ­στη­μα δι­α­κυ­βέρ­νη­σης της Πε­ρι­φέ­ρειας στο ε­πί­κεν­τρο της ο­ποί­ας θα εί­ναι ο πο­λί­της και τα κα­θη­με­ρι­νά του προ­βλή­μα­τα.

Τα θέ­μα­τα αιχ­μής

Σε ό,τι α­φο­ρά τα θέ­μα­τα αιχ­μής για την α­να­πτυ­ξη και την ποι­ό­τη­τα ζω­ής των κα­τοί­κων της Αρ­κα­δί­ας, ο Γι­ώρ­γος Δέ­δες α­να­φέρ­θη­κε στην α­ναγ­κη α­να­βάθ­μι­σης της Βι­ο­μη­χα­νι­κής Πε­ρι­ο­χής της Τρί­πο­λης, την ο­λο­κλή­ρω­ση των ο­δι­κών α­ξό­νων που τέ­μνουν το νο­μό α­πο την α­να­το­λι­κή προς την δυ­τι­κή ά­κρη και την δη­μι­ουρ­γί­α τρά­πε­ζας γης. Ει­δι­κό­τε­ρα:

«Ο δρό­μος για την τα­χύ­τε­ρη κα­τα­πο­λέ­μη­ση της α­νερ­γί­ας περ­νά μέ­σα α­πό το τού­νελ της βι­ο­μη­χα­νι­κής α­νά­πτυ­ξης», εί­πε ο Γ. Δέ­δες. «Η Τρί­πο­λη έ­χει την τύ­χη να δι­α­θέ­τει βι­ο­μη­χα­νι­κή πε­ρι­ο­χή, γε­γο­νός που τις δί­νει έ­να συγ­κρι­τι­κό πλε­ο­νέ­κτη­μα για την προ­σέλ­κυ­ση ε­πεν­δύ­σε­ων, στον τρι­το­γε­νή το­μέ­α της οι­κο­νο­μί­ας.

Εί­ναι, ω­στό­σο, α­πα­ραί­τη­το να γί­νουν με­γά­λες πα­ρεμ­βά­σεις, ώ­στε η Βι­ο­μη­χα­νι­κή Πε­ρι­ο­χή να α­να­βαθ­μι­στεί και να εκ­συγ­χρο­νι­στεί για να αν­τα­πο­κρι­θεί στις νέ­ες συν­θή­κες.

Η πρώ­τη πα­ρέμ­βα­ση που θα κά­νου­με εί­ναι η ί­δρυ­ση εμ­πο­ρευ­μα­τι­κού σταθ­μού ε­κεί. Ταυ­τό­χρο­να θα ε­πι­χει­ρή­σου­με τη σύν­δε­ση της Βι­ο­μη­χα­νι­κής Πε­ρι­ο­χής, με τον σι­δη­ρό­δρο­μο, υ­πό έ­να γε­νι­κευ­μέ­νο σχέ­διο ε­πα­να­λει­τουρ­γί­ας τμη­μά­των των σι­δη­ρο­δρο­μι­κων γραμ­μών, για με­τα­φο­ρά προ­ϊ­όν­των.

Τέ­λος, θα ε­πι­δι­ώ­ξου­με την σύν­δε­ση της Βι­ο­μη­χα­νι­κής Πε­ρι­ο­χής με τον α­γω­γό Φυ­σι­κού Α­ε­ρί­ου, ώ­στε να ε­ξα­σφα­λί­σου­με πρό­σθε­τες συν­θή­κες μει­ω­σης του ε­νερ­γεια­κού κό­στους για τις ε­πι­χει­ρή­σεις που θα α­να­πτυ­χθούν ε­κεί και -κα­τά συ­νέ­πεια- αύ­ξη­ση της αν­τα­γω­νι­στι­κό­τη­τάς του.­.­.­».

Οι ο­δι­κοί ά­ξο­νες

Για τους ο­δι­κούς ά­ξο­νες, ό­πως α­να­φέρ­θη­κε, με ε­ξαί­ρε­ση τη νέ­α ε­θνι­κή ο­δό που τέ­μνει εγ­κάρ­σια την Αρ­κα­δί­α, οι πε­ρισ­σό­τε­ρο ο­δι­κοί ά­ξο­νες του νο­μού χρει­ά­ζον­ται με­γά­λες πα­ρεμ­βά­σεις και συν­τή­ρη­ση. Χα­ρα­κτη­ρι­στι­κό πα­ρά­δειγ­μα εί­ναι οι δυ­τι­κοί οι­κι­σμοί της Γορ­τυ­νί­ας που σή­με­ρα βι­ώ­νουν εγ­κα­τά­λει­ψη και α­πο­κλει­σμό, πα­ρά τις α­να­πτυ­ξια­κές προ­ο­πτι­κές που προ­σφέ­ρει η φυ­σι­κή ο­μορ­φιά της πε­ρι­ο­χής, στα Λου­τρά της Η­ραί­ας και το δά­σος της Φο­λό­ης.

«Στον σχε­δια­σμό μας», εί­πε ο Γι­ώρ­γος Δέ­δες «προ­τε­ραι­ό­τη­τα α­πο­τε­λεί η ο­λο­κλή­ρω­ση του ά­ξο­να Τρί­πο­λη – Ά­στρος, και σε συ­νέ­χεια η βελ­τί­ω­ση του δρό­μου μέ­χρι το Λε­ω­νί­διο και τα Πού­λι­θρα. Α­νά­λο­γο εν­δι­α­φέ­ρον υ­πάρ­χει και για την προ­έ­κτα­ση του ί­διου ά­ξο­να με α­φε­τη­ρί­α την Τρί­πο­λη και κα­τεύ­θυν­ση τα ό­ρια με το νο­μό Η­λεί­ας στις πε­ρι­ο­χές Λαγ­κά­δια και Σταυ­ρο­δρό­μι.­.­.­».

Τρά­πε­ζα γης

Τέ­λος η δη­μι­ουρ­γί­α της «Τρά­πε­ζα Γης» εί­ναι έ­να πο­λε­ο­δο­μι­κό ερ­γα­λεί­ο, μια πο­λε­ο­δο­μι­κή με­ταρ­ρύθ­μι­ση που έ­χει χρη­σι­μο­ποι­η­θεί σε χώ­ρες του ε­ξω­τε­ρι­κού, α­πό τη δε­κα­ε­τί­α του 1970. Θα βο­η­θή­σει στην α­πο­κα­τά­στα­ση του κα­τα­κερ­μα­τι­σμέ­νου και α­να­ξι­ο­ποι­ή­του κλή­ρου, με την χαρ­το­γρά­φη­ση των εγ­κα­τα­λελ­λει­μέ­νων ε­κτά­σε­ων και την πα­ρο­χή κι­νή­τρων για δη­μι­ουρ­γί­α ε­πι­χει­ρή­σε­ων και α­γρο­τι­κών συ­νε­ται­ρι­σμών. Κύ­ρια, ό­μως, θα ε­νι­σχύ­σει το δι­ογ­κού­με­νο τα τε­λευ­ταί­α χρό­νια -λό­γω της κρί­σης- ρεύ­μα ε­πι­στρο­φής των κα­τοί­κων των πό­λε­ων στις α­γρο­τι­κές πε­ρι­ο­χές.

Ο σχε­δια­σμός προ­βλέ­πει ε­πί­σης την δη­μι­ουρ­γί­α γε­ωρ­γι­κής και α­γρο­του­ρι­στι­κής σχο­λής για τον εν­το­πι­σμό των καταλληλότερων προϊόντων και της άυλης κληρονομιάς της αρκαδικής γης.