Α. Κατσάς: « Στις εκλογές ένα είναι το δίλλημα ή θα υποταχθούμε στα μνημόνια ή θα σπάσουμε τα δεσμά που μας αλυσόδεσαν»

katsas1«Σε τού­τες τις ε­κλο­γές έ­να εί­ναι το πραγ­μα­τι­κό δίλ­λη­μα ή θα υ­πο­τα­χθού­με στα μνη­μό­νια δι­αρ­κεί­ας στους κα­νο­νι­σμούς μό­νι­μης ε­πι­τή­ρη­σης και τις ντι­ρε­κτί­βες της Ε.Ε. για την υ­πό­λοι­πη ζω­ή μας και την υ­πό­λοι­πη ζω­ή των παι­δι­ών μας ή θα πά­ρου­με α­πό­φα­ση να σπά­σου­με τα δε­σμά και τις α­λυ­σί­δες που μας α­λυ­σό­δε­σαν. Η Ν.Δ. και το ΠΑ­ΣΟΚ και ό­λα τα κόμ­μα­τα του Ευ­ρω­μο­νό­δρο­μου.» Αυ­τό τό­νι­σε σε συ­νέν­τευ­ξη τύ­που ο υ­πο­ψή­φιος Ευ­ρω­βου­λευ­τής με το ψη­φο­δέλ­τιο του ΚΚΕ Αν­τώ­νης Κα­τσάς και ση­μεί­ω­σε:

«Στις ε­κλο­γές ό­μως κρί­νε­ται, κα­τά πό­σο την ε­πό­με­νη μέ­ρα των ε­κλο­γών θα έ­χει το ερ­γα­τι­κό λα­ϊ­κό κί­νη­μα έ­να α­κό­μα πιο ι­σχυ­ρό ΚΚΕ στο πλευ­ρό του.

Προ­σέ­χτε ό­μως το κε­φά­λαι­ο σή­με­ρα παί­ζει άλ­λο παι­χνί­δι ι­δι­αί­τε­ρα ε­πι­κίν­δυ­νο για τον Ελ­λη­νι­κό λα­ό.

  Ο ΣΕΒ και ο Δα­σκα­λό­που­λος, μα­ζί με έ­να με­γά­λο κομ­μά­τι της α­στι­κής τά­ξης της χώ­ρας μας του με­γά­λου κε­φα­λαί­ου, στη­ρί­ζει ή α­βαν­τά­ρει τον ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ. Αυ­τό το κομ­μά­τι της α­στι­κής τά­ξης και του κε­φα­λαί­ου, που α­πό κά­ποι­ους χα­ρα­κτη­ρί­ζε­ται το πιο «φω­τι­σμέ­νο», με την έν­νοι­α ό­τι βλέ­πει πιο μπρο­στά τις ε­ξε­λί­ξεις, προ­τι­μά σή­με­ρα που το σύ­στη­μα έ­χει φά­ει τα ψω­μιά του, μια Κυ­βέρ­νη­ση ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ με δι­ά­φο­ρα συ­στη­μι­κά δε­κα­νί­κια να την στη­ρί­ζουν, Α­νε­ξάρ­τη­τοι Έλ­λη­νες ΔΗ­ΜΑΡ, Ε­ΛΙ­ΕΣ, Α­ΜΥ­ΓΔΑ­ΛΙ­ΕΣ, ΠΟ­ΤΑ­ΜΙΑ και ΡΥΑ­ΚΙΑ, που ό­λοι δη­λώ­νουν ό­τι εί­ναι έ­τοι­μοι να συ­νερ­γα­στούν με ό­λους με έ­να και μό­νο ό­ρο, να μην αμ­φι­σβη­τη­θεί η ε­ξου­σί­α του κε­φα­λαί­ου και των ορ­γών του της Ε.Ε. και του ΕΥ­ΡΩ. Α­πό μια τέ­τοι­α λε­γό­με­νη «κυ­βερ­νώ­σα α­ρι­στε­ρά», το πο­λι­τι­κό-οι­κο­νο­μι­κό κα­τε­στη­μέ­νο δεν έ­χει να φο­βη­θεί τί­πο­τα. Αν­τι­θέ­τως με έ­να λα­ό στο πε­ρι­θώ­ριο με έ­να κί­νη­μα α­δρα­νο­ποι­η­μέ­νο που πε­ρι­μέ­νει τους «σω­τή­ρες» τους  με το τη­λε­κον­τρόλ στο χέ­ρι, το κε­φά­λαι­ο ε­ξα­σφα­λί­ζει την ε­πι­κυ­ρι­αρ­χί­α του.

Δεί­τε τι έ­γι­νε την τε­λευ­ταί­α δι­ε­τί­α με το ΚΚΕ α­πο­δυ­να­μω­μέ­νο, για­τί α­κό­μη και δι­κοί μας άν­θρω­ποι πί­στε­ψαν σ’ αυ­τούς τους σω­τή­ρες και ψή­φι­σαν ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, τι έ­γι­νε στο λα­ϊ­κό κί­νη­μα.

Δεί­τε πως ο ε­νι­σχυ­μέ­νος ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ χρη­σι­μο­ποί­η­σε την ψή­φο αυ­τή. Την ώ­ρα που σφα­γι­ά­ζον­ται τα δι­και­ώ­μα­τα του λα­ού και η ε­πί­θε­ση σε κα­τα­κτή­σεις αι­ώ­νων εί­ναι σε πλή­ρη ε­ξέ­λι­ξη, ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ ευ­νού­χι­σε κά­θε κι­νη­μα­τι­κή δι­α­δι­κα­σί­α, α­κρω­τη­ρί­α­σε τις α­γω­νι­στι­κές δι­α­θέ­σεις του λα­ού μας, ε­ξα­νέ­μι­σε κά­θε ρι­ζο­σπα­στι­κή πρό­θε­ση και ο κ. Τσί­πρας γυ­ρί­ζει ό­λο τον κό­σμο υ­πο­γρά­φον­τας πι­στο­ποι­η­τι­κά νο­μι­μο­φρο­σύ­νης στο σύ­στη­μα και τα όρ­γα­να του.

     Ο ΣΥΝ/ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ α­φού χρό­νια ο­λό­κλη­ρα υ­πήρ­ξε το δε­κα­νί­κι του ε­νός σκέ­λους του δι­κομ­μα­τι­σμού,  του ΠΑ­ΣΟΚ. Α­φού συ­νερ­γά­στη­κε μα­ζί του στην το­πι­κή αυ­το­δι­οί­κη­ση, στο συν­δι­κα­λι­στι­κή κί­νη­μα.

   Α­φού έ­σπει­ρε ψευ­δαι­σθή­σεις με τον κοι­νω­νι­κό δι­ά­λο­γο, και συ­νο­δοι­πό­ρη­σε και συ­νο­δοι­πο­ρεί με τις συμ­βι­βα­σμέ­νες η­γε­σί­ες της ΓΣΕ­Ε και της Α­ΔΕ­ΔΥ.

  Α­φού υ­πο­στή­ρι­ζε μα­ζί με την ΝΔ και το ΠΑ­ΣΟΚ τις στρα­τη­γι­κές ε­πι­λο­γές του κε­φα­λαί­ου, την Ε.Ε., την συν­θή­κη του Μα­α­στρί­χτ , το σχέ­διο Α­ναν.  Α­φού πο­λέ­μη­σε και στά­θη­κε α­πέ­ναν­τι στο συ­νε­πές τα­ξι­κό συν­δι­κα­λι­στι­κό κί­νη­μα, σή­με­ρα εμ­φα­νί­ζε­ται άλ­λο­τε να κλα­ψου­ρί­ζει για την ε­νό­τη­τα της α­ρι­στε­ράς και άλ­λο­τε να κου­νά­ει το δά­κτυ­λο στο ΚΚΕ με έ­παρ­ση και α­λα­ζο­νεί­α φου­σκω­μέ­νος α­πό κά­θε μορ­φής με­ταγ­γί­σεις του συ­στή­μα­τος. Ταυ­τό­χρο­να δί­δει όρ­κους πί­στης και α­φο­σί­ω­σης στα όρ­γα­να των κα­πι­τα­λι­στών ό­πως η Ε.Ε..

   Σή­με­ρα ε­ξα­πα­τά συ­νει­δη­τά το λα­ό ό­ταν υ­πό­σχε­ται φι­λο­λα­ϊ­κές λύ­σεις μέ­σα στην Ε.Ε., μέ­σα στον λάκ­κο των λε­όν­των.

   Ο Ελ­λη­νι­κός λα­ός και πρώ­τα και κύ­ρια οι προ­ο­δευ­τι­κοί άν­θρω­ποι, οι ρι­ζο­σπά­στες α­ρι­στε­ροί δεν πρέ­πει να πα­ρα­πλα­νη­θούν α­πό με­γά­λα λό­για και α­νέ­ξο­δες υ­πο­σχέ­σεις, α­πό φτη­νά κόλ­πα εν­τυ­πω­σια­σμού, α­πό φρα­στι­κά πυ­ρο­τε­χνή­μα­τα και ε­πι­κοι­νω­νια­κές φω­το­βο­λί­δες.

  Μέ­σα στην Ε.Ε με τον λα­ό στο πε­ρι­θώ­ριο, α­πλό θε­α­τή των ε­ξε­λί­ξε­ων και των κι­νή­σε­ως κο­ρυ­φής, το λέ­με ό­σο πιο κα­θα­ρά μπο­ρού­με, λύ­σεις φι­λο­λα­ϊ­κές, δεν υ­πάρ­χουν.

    Δεν μπο­ρού­με να χα­ϊ­δεύ­ου­με αυ­τιά, να σπέρ­νου­με αυ­τα­πά­τες, να λέ­με ψέ­μα­τα για να πά­ρου­με κά­ποι­ους ψή­φους πα­ρα­πά­νω.

Οι ΝΔ, το ΠΑ­ΣΟΚ και ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ και ό­λα τα κόμ­μα­τα του Ευ­ρω­μο­νό­δρο­μου, έ­χουν εγ­κλη­μα­τί­σει στην κυ­ρι­ο­λε­ξί­α εις βά­ρος του Ελ­λη­νι­κού λα­ού και πρέ­πει ο λα­ός να α­πο­δώ­σει τις τε­ρά­στι­ες ευ­θύ­νες που τους α­νή­κουν.

    Ό­λοι μα­ζί στή­ρι­ξαν και στη­ρί­ζουν την κοι­νή Α­γρο­τι­κή Πο­λι­τι­κή (ΚΑΠ) που ξε­κλή­ρι­σε την α­γρο­τιά.

   Ό­λοι μα­ζί α­πο­δέ­χθη­σαν το στό­χο της Ε.Ε. για μεί­ω­ση του α­γρο­τι­κού πλη­θυ­σμού στο 6%.

    Ό­λοι μα­ζί συ­νήρ­γη­σαν στο να δι­α­λυ­θεί ο Α­ΣΟ , να κα­ταρ­γη­θούν οι τι­μές α­σφα­λεί­ας, να μπουν πο­σο­στώ­σεις στα  προ­ϊ­όν­τα μας , να ε­πι­βλη­θούν πρό­στι­μα συ­νε­πευ­θυ­νό­τη­τας, να α­πο­συν­δε­θούν οι ε­πι­δο­τή­σεις α­πό την πα­ρα­γω­γή.

     Ε­πι­τα­γές της Θε­άς που λα­τρεύ­ουν, της Ε.Ε της Ο­ΝΕ και της συν­θή­κης του Μα­ά­στρι­χτ, ή­ταν η α­θρό­α ει­σα­γω­γή προ­ϊ­όν­των, που δι­έ­λυ­σε την πα­ρα­γω­γι­κή βά­ση της χώ­ρας, έ­βα­λε λου­κέ­το στις ντό­πι­ες μι­κρές βι­ο­τε­χνί­ες, ε­κτί­να­ξε την α­νερ­γί­α στα ύ­ψη.

     Ό­λα αυ­τά και πο­λύ πε­ρισ­σό­τε­ρα, έ­γι­ναν α­πό­λυ­τα συ­νει­δη­τά και προ­γραμ­μα­τι­σμέ­να για να ω­φε­λη­θούν μια χού­φτα ε­πι­χει­ρη­μα­τί­ες και να ε­ξα­θλι­ω­θεί ο λα­ός ώ­στε να κα­ταν­τή­σει βο­ρά στο α­δή­φα­γο κέρ­δος τους.

       Γι’ αυ­τό και ε­ξα­πα­τά με τον πιο ά­θλιο και προ­κλη­τι­κό τρό­πο ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ ό­ταν σπέρ­νει ψευ­δαι­σθή­σεις στον λα­ό ό­τι μπο­ρεί η Ε.Ε. να αλ­λά­ξει και να γί­νει κα­λύ­τε­ρη και φι­λο­λα­ϊ­κή. Εί­ναι έ­να τε­ρά­στιο ψέ­μα, εί­ναι μια χυ­δαί­α προ­σπά­θεια ε­ξα­πά­τη­σης, εί­ναι μια με­γά­λη α­θλι­ό­τη­τα.

      Η Ε­ΟΚ και η δι­ά­δο­χος της Ε.Ε. ι­δρύ­θη­κε, κα­τα­σκευ­ά­στη­κε και λει­τουρ­γεί ως όρ­γα­νο των κε­φα­λαι­ο­κρα­τών και έ­τσι θα πα­ρα­μεί­νει.»

Βι­ο­γρα­φι­κό του Αν­τώ­νη Κα­τσά

δι­κη­γό­ρου, συ­νερ­γα­ζό­με­νου με το ΚΚΕ

Γεν­νή­θη­κε στη Γλυ­φά­δα Πυ­λί­ας Μεσ­ση­νί­ας το 1956. Σπού­δα­σε στη Νο­μι­κή Σχο­λή Α­θη­νών και α­σκεί το ε­πάγ­γελ­μα του δι­κη­γό­ρου α­πό το 1985 μέ­χρι σή­με­ρα. Εί­ναι ε­νερ­γό μέ­λος του λα­ϊ­κού κι­νή­μα­τος α­πό τη με­τα­πο­λί­τευ­ση μέ­χρι σή­με­ρα. Δι­ε­τέ­λε­σε ε­πί 6 χρό­νια μέ­λος του ΔΣ του Δι­κη­γο­ρι­κού Συλ­λό­γου Κα­λα­μά­τας και εκ­πρό­σω­πος των ε­πι­στη­μο­νι­κών φο­ρέ­ων στη Συν­το­νι­στι­κή Ε­πι­τρο­πή Α­γώ­να (ΣΕ­Α) για την α­να­συγ­κρό­τη­ση της Κα­λα­μά­τας (με­τά τους σει­σμούς). Ε­πι­κε­φα­λής του Ε­νω­μέ­νου Μεσ­ση­νια­κού Α­γω­νι­στι­κού Συν­δυα­σμού (Ε­ΜΑΣ) και νο­μαρ­χια­κός σύμ­βου­λος την πε­ρί­ο­δο 1998-2002. Δι­ε­τέ­λε­σε πρό­ε­δρος ε­πί 12 χρό­νια του ε­ρα­σι­τε­χνι­κού σχή­μα­τος «ΘΕ­Α­ΤΡΙ­ΚΗ ΔΙ­Α­ΔΡΟ­ΜΗ» και σή­με­ρα και σή­με­ρα εί­ναι ε­πί­τι­μος πρό­ε­δρος. Μέ­λος της Ε­κτε­λε­στι­κής Ε­πι­τρο­πής του Ε­θνι­κού Συμ­βου­λί­ου κα­τά των Ναρ­κω­τι­κών (Ε­ΣΥΝ). Μέ­λος της Ε­πι­τρο­πής Ει­ρή­νης Μεσ­ση­νί­ας.

Υ­πο­ψή­φιος βου­λευ­τής Μεσ­ση­νί­ας με το ΚΚΕ στις ε­κλο­γές α­πό το 2000 έ­ως το 2012. Υ­πο­ψή­φιος ευ­ρω­βου­λευ­τής με το ΚΚΕ το 2009.

Τέ­λος εί­ναι γνω­στοί οι α­γώ­νες του για το πε­ρι­βάλ­λον στην Μεσ­ση­νί­α (για το κλεί­σι­μο στα Λα­το­μεί­α στα Λε­ϊ­κα, της  Χω­μα­τε­ρής στον Μπουρ­νιά, της  χω­μα­τε­ρής στην Μα­ρα­θό­λα­κα ) και ε­πί­σης δε­κά­δες φο­ρές έ­χει υ­πε­ρα­σπι­στεί σαν Δι­κη­γό­ρος εν­τε­λώς α­φι­λο­κερ­δώς α­γω­νι­στές του λα­ϊ­κού κι­νή­μα­τος και του α­γρο­τι­κού κι­νή­μα­τος.