Της Αν­τω­νί­ας Μπού­ζα*

Ε­δώ και λί­γες μέ­ρες, με­τά το α­πο­τέ­λε­σμα του Β΄ γύ­ρου των αυ­το­δι­οι­κη­τι­κών ε­κλο­γών, δι­α­βά­ζου­με πολ­λά και πε­ρί­ερ­γα, μέ­χρι…και α­να­λύ­σεις πε­ρί της χρη­σι­μό­τη­τας ή μη του θε­σμού της Πε­ρι­φε­ρεια­κής Αρ­χής,­  με εμ­φα­νή την πο­λε­μι­κή, α­πό ό­σους δυ­σα­ρε­στή­θη­καν α­πό το η­χη­ρό α­πο­τέ­λε­σμα των Πε­λο­πον­νη­σί­ων και φυ­σι­κά, προ­σπά­θεια με­τά­δο­ση­ς  κλί­μα­τος αμ­φι­σβή­τη­σης, στους πο­λί­τες.

Ελ­πί­ζω να υ­πάρ­ξει νη­φα­λι­ό­τη­τα και πο­λι­τι­κός πο­λι­τι­σμός, δι­ό­τι α­πό πλευ­ράς της Πε­ρι­φε­ρεια­κής Αρ­χής και του πε­ρι­φε­ρειά­ρχη κ. Πέ­τρου Τα­τού­λη αυ­τό ι­σχύ­ει εξ αρ­χής.

Ο ρό­λος της αυ­το­δι­οί­κη­σης και των δύ­ο βαθ­μών εί­ναι κα­θο­ρι­σμέ­νος, ξε­κά­θα­ρος, α­ναγ­καί­ος και ση­μα­το­δο­τεί τη­ν  α­νάγ­κη σκλη­ρής κι ε­πί­πο­νης δου­λειάς, α­πό ό­λους μας.
Η ε­πό­με­νη μέ­ρα για τον τό­πο, με τις προ­κλή­σεις των και­ρών, την α­στά­θεια της οι­κο­νο­μί­ας και­  τη στο­χο­ποί­η­ση α­πό πλευ­ράς με­ρί­δας της Α­ρι­στε­ράς , θε­σμι­κών ορ­γά­νων, πο­λι­τι­κώ­ν πρα­κτι­κών και­  α­να­πτυ­ξια­κής κα­τεύ­θυν­σης,­  μπο­ρεί να αν­τι­με­τω­πι­σθεί α­πό τους αι­ρε­τούς της αυ­το­δι­οί­κη­σης, μό­νο με λο­γι­κή συ­νερ­γα­σί­ας και φυ­σι­κά χω­ρίς ψήγ­μα­τα αμ­φι­βο­λι­ών πε­ρί προ­θέ­σε­ων κλπ σκέ­ψε­ων.

Οι ε­κλεγ­μέ­νοι εκ­πρό­σω­ποι της αυ­το­δι­οί­κη­σης και των δύ­ο βαθ­μών, θε­ω­ρώ ό­τι δεν θα ε­πι­τρέ­ψουν σε κα­νέ­να, να αμ­φι­σβη­τή­σει την έν­νοι­α τους για τον τό­πο, για τους αν­θρώ­πους του, για την ευ­η­με­ρί­α και α­νά­πτυ­ξή του.

Α­ς  γί­νει­  σα­φές λοι­πόν, πως η­  Πε­ρι­φε­ρεια­κή Αρ­χή Πε­λο­πον­νή­σου, προ­ε­ξάρ­χον­τος του Πε­ρι­φε­ρειά­ρχη, αλ­λά και εκ­προ­σω­πού­με­νη στη Μεσ­ση­νί­α κα­θώς και σ΄ό­λο το Μο­ριά, α­πό έμ­πει­ρους αυ­το­δι­οι­κη­τι­κούς κα­θώς και­  νέ­ου­ς  στο θε­σμό της Πε­ρι­φε­ρεια­κής αυ­το­δι­οί­κη­σης, με δί­ψα για δου­λειά , έμ­πρα­κτα νοι­ά­ζε­ται, ε­νι­σχύ­ει, συμ­πα­ρα­στέ­κε­ται και χρη­μα­το­δο­τεί έρ­γα που α­ναγ­και­ούν στις το­πι­κές κοι­νω­νί­ες .Άλ­λω­στε η ε­πι­βρά­βευ­ση στο έρ­γο και η εμ­πι­στο­σύ­νη στη μέ­χρι σή­με­ρα πο­ρεί­α της, πρό­σφα­τα α­να­νε­ώ­θη­κε α­πό τους Πε­λο­πον­νη­σί­ους.

Εί­ναι λο­γι­κό η δύ­σκο­λη κα­τά­στα­ση­  της οι­κο­νο­μί­ας μας, να ε­πη­ρε­ά­ζει­  σχε­δια­σμούς και συ­νή­θει­ες , αλ­λά ι­δί­ως τις ώ­ρες αυ­τές, ε­πι­βάλ­λε­ται­  συμ­πό­ρευ­ση των αυ­το­δι­οι­κη­τι­κών θε­σμών και ου­χί α­ναί­τια αμ­φι­σβή­τη­σή τους.

Η πα­τρί­δα μας πα­λεύ­ει , α­γω­νί­ζε­ται και προ­σπα­θεί για την ει­κό­να της Χώ­ρας, τη­ν οι­κο­νο­μι­κή και κοι­νω­νι­κή στα­θε­ρό­τη­τα και­  κά­θε κλυ­δω­νι­σμός στο ε­σω­τε­ρι­κό, δεν προ­σφέ­ρει υ­πη­ρε­σί­ες στον τό­πο και στους αν­θρώ­πους του.
*Πε­ρι­φε­ρεια­κή Σύμ­βου­λος Πελοποννήσου