Σε κλή­μα συγ­κί­νη­σης και κα­τά­νυ­ξης πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­κε η 4η ο­μα­δι­κή βά­πτι­ση στο χω­ριό Καρ­πο­φό­ρα του δή­μου Μεσ­σή­νης α­πό τον Πα­τέ­ρα Κων­σταν­τί­νο Κολ­τσί­δα με την ευ­λο­γί­α της Μη­τρο­πό­λε­ως Μεσ­ση­νί­ας και την συ­νερ­γα­σί­α του Συλ­λό­γου Τρι­τέ­κνων και του Πα­νε­πι­στη­μί­ου Πε­λο­πον­νή­σου.

Με α­να­κοί­νω­σή του ο σύλ­λο­γος τρι­τέ­κνων το­νί­ζει ό­τι:

«Η γνω­ρι­μί­α των α­να­δό­χων με τα παι­διά και τις οι­κο­γέ­νει­ες τους, οι ο­ποί­ες οι πε­ρισ­σό­τε­ρες ή­ταν Ρο­μά α­πό ό­λη την Πε­λο­πόν­νη­σο, έ­γι­νε με­τά την λή­ξη της λει­τουρ­γί­ας α­νή­με­ρα της Α­γί­ας Τριά­δος στο εν­τευ­κτή­ριο της εκ­κλη­σί­ας στη Καρ­πο­φό­ρα και ε­πα­κο­λού­θη­σε το μυ­στή­ριο της βά­πτι­σης. Τα παι­διά που βα­πτί­στη­καν ή­ταν 55 στον α­ριθ­μό και πε­ρί­με­ναν υ­πο­μο­νε­τι­κά με τους α­να­δό­χους την σει­ρά τους να δι­α­βα­στεί α­πό τον ι­ε­ρέ­α η ευ­χή με το μι­κρό­τε­ρη να εί­ναι λί­γων η­με­ρών και το με­γα­λύ­τε­ρο 15 πε­ρί­που χρο­νών. Τα βα­πτι­ζό­με­να παι­διά έ­φε­ραν λευ­κούς χι­τώ­νες με έ­ναν σταυ­ρό στο εμ­πρός μέ­ρος και με­τά το μυ­στή­ριο στα α­γο­ρά­κια φο­ρού­σε ο ι­ε­ρέ­ας στε­φα­νά­κια α­πό κλα­δί ε­λιάς ε­νώ στα κο­ρι­τσά­κια ξύ­λι­νους σταυ­ρούς. Η τε­λε­τή ο­λο­κλη­ρώ­θη­κε με γεύ­μα που πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­κε με την ευ­θύ­νη του Πα­τέ­ρα Κων­σταν­τί­νου και την πα­ρου­σί­α ό­λων των πα­ρευ­ρι­σκό­με­νων στο μυ­στή­ριο.

Ο Σύλ­λο­γος μας υ­πο­στή­ρι­ξε την Ο­μα­δι­κή Βά­πτι­ση και θα συ­νε­χί­ζει να το κά­νει δι­ό­τι θε­ω­ρού­με πως η έν­τα­ξη ευ­ά­λω­των κοι­νω­νι­κών ο­μά­δων στην κοι­νω­νι­κή δο­μή εί­ναι ευ­θύ­νη ό­λων μας κα­θώς α­νά­λο­γες δρά­σεις μπο­ρούν να έ­χουν ως α­πο­τέ­λε­σμα την εν­σω­μά­τω­ση και α­πο­δο­χή ο­μά­δων με μει­ο­νο­τι­κά χα­ρα­κτη­ρι­στι­κά στην Ελ­λη­νι­κή κοι­νω­νί­α. Ο Πρό­ε­δρος του Συλ­λό­γου μας συμ­με­τεί­χε στην Βά­πτι­ση ως α­νά­δο­χος ε­νός κο­ρι­τσιού 4ων πε­ρί­που ε­τών το ο­ποί­ο βα­πτί­στη­κε με το συμ­βο­λι­κό ό­νο­μα Ελ­πί­δα.»

Τέ­λος ο σύλ­λο­γος τρι­τέ­κνων εύ­χε­ται να δι­α­μορ­φω­θούν οι συν­θή­κες, κυ­ρί­ως με την χά­ρα­ξη πο­λι­τι­κών έν­τα­ξης, και παι­δά­κια με δι­α­φο­ρε­τι­κό χρώ­μα, ε­θνι­κό­τη­τα και κουλ­τού­ρα σαν την Ελ­πί­δα να γί­νον­ται α­πο­δε­κτά και χρή­σι­μα στην το­πι­κή μας κοι­νω­νί­α.