Οι πε­ρι­ο­χές της Μεσ­ση­νί­ας που θα μπουν στο στό­χα­στρο εί­ναι Κυ­πα­ρισ­σί­α, Με­θώ­νη, Καρ­δα­μύ­λη, Πύ­λος, Στού­πα.

Στην ση­με­ρι­νή συ­νάν­τη­ση του υ­πουρ­γού Ερ­γα­σί­ας, Κοι­νω­νι­κής Α­σφά­λι­σης και Πρό­νοι­ας Γιά­ννη Βρού­τση με τον υ­φυ­πουρ­γό Ερ­γα­σί­ας Βα­σί­λη Κεγ­κέ­ρο­γλου, τη γε­νι­κή γραμ­μα­τέ­α του υ­πουρ­γεί­ου Άν­να Στρα­τι­νά­κη, τον ει­δι­κό γραμ­μα­τέ­α ΣΕ­ΠΕ Κώ­στα Παν­τα­ζή κα­θώς και την δι­ευ­θύν­τρια της Ει­δι­κής Υ­πη­ρε­σί­ας Ε­λέγ­χων Α­σφα­λι­σμέ­νων του Ι­ΚΑ – Ε­ΤΑΜ (ΕΥ­ΠΕ­Α) Σταυ­ρού­λα Βρα­χι­ώ­τη, συ­ζη­τή­θη­κε ο συν­το­νι­σμός ό­λων των ε­λεγ­κτι­κών μη­χα­νι­σμών του υ­πουρ­γεί­ου κα­τά την κα­λο­και­ρι­νή πε­ρί­ο­δο και α­να­κοι­νώ­θη­κε έ­να ο­λο­κλη­ρω­μέ­νο σχέ­διο δρά­σης και στο­χευ­μέ­νων ε­λέγ­χων σε ό­λη την ελ­λη­νι­κή ε­πι­κρά­τεια για την αν­τι­με­τώ­πι­ση της α­δή­λω­της και α­να­σφά­λι­στης ερ­γα­σί­ας.

Ό­πως δή­λω­σε ο υ­πουρ­γός Ερ­γα­σί­ας κ. Γιά­ννης Βρού­τσης:

«Στη ση­με­ρι­νή συ­νάν­τη­ση ο­ρι­στι­κο­ποι­ή­σα­με τη στρα­τη­γι­κή και τις ε­πι­χει­ρη­σια­κές λε­πτο­μέ­ρει­ες για την υ­λο­ποί­η­ση της ε­πό­με­νης φά­σης του Ε­πι­χει­ρη­σια­κού Σχε­δί­ου «ΑΡ­ΤΕ­ΜΙΣ» για την κα­τα­πο­λέ­μη­ση της α­δή­λω­της και α­να­σφά­λι­στης ερ­γα­σί­ας που θα δι­αρ­κέ­σει έ­ως και τα μέ­σα Ο­κτω­βρί­ου.

Α­πό αύ­ριο Πα­ρα­σκευ­ή θα εί­μα­στε παν­τού, σε κά­θε γω­νιά της Ελ­λά­δας. Σε ό­λες τις του­ρι­στι­κές πε­ρι­ο­χές της χώ­ρας, σε κά­θε μι­κρή και με­γά­λη ε­πι­χεί­ρη­ση.

Για­τί θέ­λου­με ως υ­πουρ­γεί­ο Ερ­γα­σί­ας να εί­μα­στε ξε­κά­θα­ροι και ευ­θείς. Έ­χου­με πραγ­μα­το­ποι­ή­σει μια σει­ρά α­πό με­ταρ­ρυθ­μί­σεις, δύ­σκο­λες αλ­λά α­πα­ραί­τη­τες θε­σμι­κές αλ­λα­γές, που έ­χουν πλέ­ον δι­α­μορ­φώ­σει στην α­γο­ρά ερ­γα­σί­ας έ­να ευ­νο­ϊ­κό και λει­τουρ­γι­κό πε­ρι­βάλ­λον για την α­νά­πτυ­ξη της υ­γιούς ε­πι­χει­ρη­μα­τι­κό­τη­τας, την ε­νί­σχυ­ση της αν­τα­γω­νι­στι­κό­τη­τας των ε­πι­χει­ρή­σε­ων και τη δη­μι­ουρ­γί­α νέ­ων θέ­σε­ων ερ­γα­σί­ας. Δεν μπο­ρεί, λοι­πόν, να γί­νει πλέ­ον α­νε­κτή κα­μί­α πα­ρα­βα­τι­κή συμ­πε­ρι­φο­ρά α­πο κα­μί­α ε­πι­χεί­ρη­ση, α­πό κα­νέ­ναν ερ­γο­δό­τη, εί­τε α­φο­ρά σε α­να­σφά­λι­στη ερ­γα­σί­α εί­τε σε α­πλή­ρω­τα δε­δου­λευ­μέ­να ή πα­ρά­νο­μες υ­πε­ρω­ρί­ες.

Θέ­λου­με ό­λοι οι ερ­γα­ζό­με­νοι να αι­σθά­νον­ται την πα­ρου­σί­α και την α­σφά­λεια του υ­πουρ­γεί­ου Ερ­γα­σί­ας δί­πλα τους.

Έ­χον­τας α­πό­λυ­τη προ­τε­ραι­ό­τη­τα την προ­στα­σί­α των ερ­γα­ζο­μέ­νων και τη δι­α­σφά­λι­ση της νο­μι­μό­τη­τας στην α­γο­ρά ερ­γα­σί­ας, έ­χου­με ε­πι­στρα­τεύ­σει το σύ­νο­λο των δυ­νά­με­ων μας. Με ορ­γα­νω­μέ­νο σχε­δια­σμό, έμ­πει­ρα και ι­κα­νά στε­λέ­χη, ε­ξε­λιγ­μέ­να πλη­ρο­φο­ρια­κά ερ­γα­λεί­α. Κυ­ρί­ως, ό­μως, με την ε­πί­δει­ξη στα­θε­ρής και πρω­τό­γνω­ρης – σε σχέ­ση με το πα­ρελ­θόν –  πο­λι­τι­κής βού­λη­σης, κα­θώς δεν δι­στά­σα­με να ε­πι­βάλ­λου­με το υ­ψη­λό­τε­ρο πρό­στι­μο που έ­χει πο­τέ ε­πι­βλη­θεί, αλ­λά και να δι­α­κό­ψου­με τη λει­τουρ­γί­α ε­πι­χει­ρή­σε­ων που πα­ρα­νο­μού­σαν συ­στη­μα­τι­κά σε βά­ρος των ερ­γα­ζο­μέ­νων.

Για αυ­τό το λό­γο, το Ε­πι­χει­ρη­σια­κό Σχέ­διο «ΑΡ­ΤΕ­ΜΙΣ», ου­σι­α­στι­κά η πρώ­τη ορ­γα­νω­μέ­νη προ­σπά­θεια της πο­λι­τεί­ας για τη ρι­ζι­κή αν­τι­με­τώ­πι­ση της α­δή­λω­της και α­να­σφά­λι­στης ερ­γα­σί­ας, έ­χει α­πο­τε­λέ­σμα­τα. Χει­ρο­πια­στά και με­τρή­σι­μα α­πο­τε­λέ­σμα­τα. Συγ­κε­κρι­μέ­να, σε σα­ρω­τι­κούς ε­λέγ­χους που δι­ε­νερ­γή­θη­καν α­πο τα μέ­σα Σε­πτεμ­βρί­ου 2013 έ­ως 30 Α­πρι­λί­ου 2014 σε 12.792 ε­πι­χει­ρή­σεις, εν­το­πί­στη­καν 1.507 α­δή­λω­τοι ερ­γα­ζό­με­νοι για τους ο­ποί­ους ε­πι­βλή­θη­καν πρό­στι­μα συ­νο­λι­κού ύ­ψους 15.641.821 ευ­ρώ.

Ό­λα αυ­τά τα κα­τα­φέ­ρα­με με έ­να ι­σορ­ρο­πη­μέ­νο μίγ­μα κι­νή­τρων και αν­τι­κι­νή­τρων σε τέσ­σε­ρα βή­μα­τα:

Βή­μα 1ο:

Θε­σπί­σα­με τα υ­ψη­λό­τε­ρα πρό­στι­μα που έ­χουν πο­τέ ε­πι­βλη­θεί για την α­δή­λω­τη και α­να­σφά­λι­στη ερ­γα­σί­α, στο 18πλάσιο του κα­τώ­τα­του μι­σθού (10.550 ευ­ρώ), ε­νώ ε­ξί­σου αυ­στη­ρές κυ­ρώ­σεις – που φτά­νουν μέ­χρι και το ο­ρι­στι­κό κλεί­σι­μο ε­πι­χει­ρή­σε­ων – ι­σχύ­ουν για την α­πα­σχό­λη­ση πα­ρά­νο­μα δι­α­με­νόν­των αλ­λο­δα­πών. Ι­δι­αί­τε­ρα ση­μαν­τι­κό αυ­τές οι ποι­νές ε­πι­βάλ­λον­ται πλέ­ον ά­με­σα και ε­πι­τό­πια και με δέ­σμια αρ­μο­δι­ό­τη­τα του ε­λεγ­κτή, α­πο­φεύ­γον­τας έ­τσι τις πα­ρελ­κυ­στι­κές πρα­κτι­κές του πα­ρελ­θόν­τος.

Βή­μα 2ο:

Κα­ταρ­γή­σα­με μια σει­ρά α­πό γρα­φει­ο­κρα­τι­κές δι­α­δι­κα­σί­ες που ε­πι­βά­ρυ­ναν υ­πέρ­με­τρα τις ε­πι­χει­ρή­σεις. Πα­ρά­δειγ­μα, σε πε­ρί­πτω­ση νέ­ων προσ­λή­ψε­ων δεν α­παι­τεί­ται πλέ­ον η αυ­το­πρό­σω­πη πα­ρου­σί­α των ερ­γο­δο­τών στις υ­πη­ρε­σί­ες του ΣΕ­ΠΕ και του Ο­Α­ΕΔ, αλ­λά αρ­κεί μια α­πλή η­λε­κτρο­νι­κή α­ναγ­γε­λί­α στο πλη­ρο­φο­ρια­κό σύ­στη­μα «ΕΡ­ΓΑ­ΝΗ». Κα­ταρ­γή­σα­με το «πορ­το­κα­λί βι­βλί­ο» (νε­ο­προσ­λαμ­βα­νό­με­νου προ­σω­πι­κού), έ­ναν πα­ρω­χη­μέ­νο θε­σμό που α­πο­τέ­λε­σε για πε­ρισ­σό­τε­ρο α­πο 20 χρό­νια μό­νι­μη ε­στί­α δι­κα­στι­κών προ­στρι­βών και αμ­φι­σβη­τή­σε­ων, ε­νώ κα­θι­ε­ρώ­σα­με το ει­δι­κό βι­βλί­ο «υ­πε­ρω­ρι­ών και τρο­πο­ποί­η­σης ω­ρα­ρί­ου» που δεν χρει­ά­ζε­ται καν θε­ώ­ρη­ση.

Βή­μα 3ο:

Πε­ρι­ο­ρί­σα­με το μη μι­σθο­λο­γι­κό κό­στος ερ­γα­σί­ας, μει­ώ­νον­τας σω­ρευ­τι­κά τις ερ­γο­δο­τι­κές α­σφα­λι­στι­κές ει­σφο­ρές κα­τά πέν­τε (5) πο­σο­στια­ίες μο­νά­δες. Η μεί­ω­ση της «φο­ρο­λο­γι­κής σφή­νας» με­τα­ξύ αυ­τού που πλη­ρώ­νει ο ερ­γο­δό­της και αυ­τού που τε­λι­κά λαμ­βά­νει ο ερ­γα­ζό­με­νος, α­πο­τε­λεί κί­νη­τρο νέ­ων και νό­μι­μων προσ­λή­ψε­ων, ε­νι­σχύ­ει την αν­τα­γω­νι­στι­κό­τη­τα των ε­πι­χει­ρή­σε­ων και αυ­ξά­νει τις α­πο­δο­χές και των ί­δι­ων των ερ­γα­ζο­μέ­νων (ή­δη α­πό τη μι­σθο­δο­σί­α του Ι­ου­λί­ου), κα­θώς μέ­ρος της μεί­ω­σης α­φο­ρά τις ει­σφο­ρές ερ­γα­ζο­μέ­νων.

Βή­μα 4ο:

Ε­νι­αι­ο­ποι­ή­σα­με και εν­δυ­να­μώ­σα­με την ε­πι­χει­ρη­σια­κή λει­τουρ­γί­α των δύ­ο ε­λεγ­κτι­κών σω­μά­των του υ­πουρ­γεί­ου Ερ­γα­σί­ας, δη­λα­δή της Ε­πι­θε­ώ­ρη­σης Ερ­γα­σί­ας και της Ει­δι­κής Υ­πη­ρε­σί­ας Ε­λέγ­χου Α­σφά­λι­σης (ΕΥ­ΠΕ­Α) του Ι­ΚΑ. Και οι δύ­ο φο­ρείς πλέ­ον ε­λέγ­χουν με τον ί­διο τρό­πο την α­δή­λω­τη ερ­γα­σί­α (ε­πι­βάλ­λον­τας τα ί­δια πρό­στι­μα), με τη συν­δρο­μή μά­λι­στα και της Οι­κο­νο­μι­κής Α­στυ­νο­μί­ας για πε­ρι­στα­τι­κά ε­κτε­τα­μέ­νης πα­ρα­βα­τι­κό­τη­τας. Τα πρό­στι­μα που ε­πι­βάλ­λον­ται α­πο το ΣΕ­ΠΕ δι­α­βι­βά­ζον­ται α­πευ­θεί­ας στις ε­φο­ρί­ες της χώ­ρας, ε­νώ αυ­τά της ΕΥ­ΠΕ­Α δι­α­βι­βά­ζον­ται α­πευ­θεί­ας στα α­σφα­λι­στι­κά τα­μεί­α και το Ι­ΚΑ, χω­ρίς να περ­νούν πλέ­ον α­πό τις Το­πι­κές Δι­οι­κη­τι­κές Ε­πι­τρο­πές. Πα­ράλ­λη­λα, ε­νι­σχύ­ου­με την υ­λι­κο­τε­χνι­κή υ­πο­δο­μή των ε­λεγ­κτι­κών σω­μά­των με την προ­σθή­κη α­κό­μη ε­ξήν­τα (60) νέ­ων αυ­το­κι­νή­των.

Στη νέ­α Ελ­λά­δα που χτί­ζου­με δεν έ­χουν θέ­ση οι πα­ρα­βα­τι­κές συμ­πε­ρι­φο­ρές σε βά­ρος των ερ­γα­ζο­μέ­νων και της οι­κο­νο­μί­ας.

Υ­πο­νο­μεύ­ουν ευ­θέ­ως την ε­θνι­κή προ­σπά­θεια για την ε­πι­στρο­φή της χώ­ρας στην α­νά­πτυ­ξη και την κοι­νω­νι­κή η­ρε­μί­α.

Α­πο­τε­λούν θύ­λα­κες ο­πι­σθο­δρό­μη­σης και α­πο­μει­νά­ρια ε­νός πα­ρελ­θόν­τος που ό­λοι θέ­λου­με να α­φή­σου­με πί­σω μας, α­φού αυ­τές α­κρι­βώς οι αν­τι­λή­ψεις και νο­ο­τρο­πί­ες μας ο­δή­γη­σαν στη με­γά­λη κρί­ση».