Ιδεολογική παρέμβαση Μητρόπουλου εν όψει της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ

mitropoulosΑλ­λα­γές στην πο­λι­τι­κή συμ­μα­χι­ών, την ε­πι­κοι­νω­νια­κή πο­λι­τι­κή και εκ­στρα­τεί­α για την ε­νη­μέ­ρω­ση του λα­ού, πε­ρι­λαμ­βά­νει με­τα­ξύ άλ­λων το «κεί­με­νο συμ­βο­λής στον προ­βλη­μα­τι­σμό για την πα­ρα­πέ­ρα νι­κη­φό­ρα πο­ρεί­α» που κα­τέ­θε­σε η Σο­σι­α­λι­στι­κή Τά­ση ε­νό­ψει της συ­νε­δρί­α­σης της ΚΕ του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ και υ­πο­γρά­φε­ται α­πό τους Α­λέ­ξη Μη­τρό­που­λο και Δι­ο­νύ­ση Τεμ­πο­νέ­ρα.

Εί­ναι το δεύ­τε­ρο κα­τά σει­ρά κεί­με­νο που γί­νε­ται γνω­στό με­τά την δή­λω­ση των «53» στε­λε­χών του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ και σύμ­φω­να με πλη­ρο­φο­ρί­ες α­να­μέ­νε­ται να υ­πάρ­ξουν και άλ­λα κεί­με­να μέ­χρι την συ­νε­δρί­α­ση της ΚΕ το Σαβ­βα­το­κύ­ρια­κο.

Ε­κτί­μη­ση της Σο­σι­α­λι­στι­κής Τά­σης εί­ναι ό­τι «το κα­θε­στώς του Μνη­μο­νί­ου δι­ε­ξά­γει σχε­δόν α­νεμ­πό­δι­στα το αλ­λο­τρι­ω­τι­κό για τον λα­ό και την κοι­νω­νί­α μας πρό­γραμ­μά του και η ε­ξέ­λι­ξη αυ­τή ση­μαί­νει ό­τι η Α­ρι­στε­ρά, μέ­χρι τώ­ρα, έ­χει αν­τι­κει­με­νι­κά ητ­τη­θεί».

Υ­πό το πρί­σμα αυ­τό και με βά­ση τα δε­δο­μέ­να που έ­χουν δη­μι­ουρ­γη­θεί σή­με­ρα εί­ναι πιο δύ­σκο­λη η πο­λι­τι­κή συμ­μα­χι­ών του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ , ε­νώ ε­πι­ση­μαί­νε­ται ό­τι , έ­να με­γά­λο μέ­ρος του λα­ού φαί­νε­ται ό­τι δεν έ­χει κα­τα­νο­ή­σει τι πράγ­μα­τι έ­χει συμ­βεί στη χώ­ρα και προ­σθέ­τει ό­τι ευ­θύ­νη για τη χα­μη­λή «μνη­μο­νια­κή συ­νεί­δη­ση» του λα­ού μας φέ­ρει και η Α­ρι­στε­ρά.

Η πο­λι­τι­κή συμ­μα­χι­ών, σύμ­φω­να με τον κ. Μη­τρό­που­λο πρέ­πει να πε­ρι­λαμ­βά­νει:

1. «Το προ­σκλη­τή­ριο» σε στε­λέ­χη άλ­λων χώ­ρων που α­πε­ξαρ­τή­θη­καν και πο­λε­μούν με συ­νέ­πεια το Μνη­μό­νιο.

2. Την α­πο­δυ­νά­μω­ση ή και α­πό­συρ­ση ο­ρι­σμέ­νων πα­ρα­δο­σια­κών μας στε­λε­χών στον συν­δι­κα­λι­στι­κό χώ­ρο, τη νε­ο­λαί­α, τα Ε­πι­στη­μο­νι­κά Σω­μα­τεί­α, τις Α­γρο­τι­κές Ε­νώ­σεις και αλ­λού, τα ο­ποί­α α­δυ­να­τούν να βο­η­θή­σουν στην αν­τι­στοί­χη­ση της κι­νη­μα­τι­κής μας ε­πιρ­ρο­ής με τη δι­ευ­ρυ­μέ­νη κοι­νω­νι­κή μας βά­ση.

3. Η πρό­σκλη­ση σε πο­λι­τι­κά στε­λέ­χη που έ­χουν α­πο­δε­σμευ­τεί α­πό τα μνη­μο­νια­κά κόμ­μα­τα και συμ­πο­ρεύ­ον­ται μα­ζί μας στους κοι­νω­νι­κούς και πο­λι­τι­κούς α­γώ­νες. Ό­ποι­α συ­νεν­νό­η­ση κο­ρυ­φής με τα δύ­ο κυ­βερ­νη­τι­κά κόμ­μα­τα εί­ναι α­πορ­ρι­πτέ­α και κα­τα­δι­κα­στέ­α. Δεν μπο­ρεί να γί­νει κα­μιά συ­ζή­τη­ση, κα­μιά αλ­λη­λο-ε­νη­μέ­ρω­ση, κα­μιά συμ­πό­ρευ­ση.

4. Η αλ­λα­γή στην ε­πι­κοι­νω­νια­κή μας συμ­πε­ρι­φο­ρά.

Η Σο­σι­α­λι­στι­κή Τά­ση υ­πο­στη­ρί­ζει ό­τι «η υ­περ-έκ­θε­ση στε­λε­χών «πρώ­της γραμ­μής» δεν μας ω­φέ­λη­σε, αλ­λ’ α­πε­ναν­τί­ας ζη­μί­ω­σε τον κοι­νό μας λό­γο. Το ποι­οι άλ­λω­στε μπο­ρούν να δι­εισ­δύ­σουν στα λα­ϊ­κά στρώ­μα­τα και να ε­πη­ρε­ά­σουν τις συ­νει­δή­σεις των πο­λι­τών, με τον δύ­σκο­λο μεν αλ­λά ε­κλα­ϊ­κευ­μέ­νο και συ­νε­πή ε­πι­στη­μο­νι­κό, δη­μο­κρα­τι­κό και α­ρι­στε­ρό λό­γο, φά­νη­κε α­πό το α­πο­τέ­λε­σμα των Ευ­ρω­ε­κλο­γών».

Αί­σθη­ση προ­κα­λεί η θέ­ση πε­ρί αν­τι­κει­με­νι­κής σύμ­πλευ­σης δυ­νά­με­ων του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ που α­πο­κα­λούν­ται «δραχ­μι­κή α­ρι­στε­ρά» με α­κρο­δε­ξι­ές πα­ρα­τά­ξεις που εμ­φα­νί­στη­καν στην Ευ­ρώ­πη . Το σχε­τι­κό κε­φά­λαι­ο α­να­φέ­ρει τα ε­ξής:

«Εί­ναι κρί­σι­μο λά­θος, συλ­λο­γι­κό­τη­τες και στε­λέ­χη της α­πο­δο­κι­μα­σμέ­νης α­πό τον λα­ό «ευ­ρω­πο­λε­μι­κής» ή «δραχ­μι­κής Α­ρι­στε­ράς» και άλ­λοι υ­πο­κρυ­πτό­με­νοι πα­ρά­γον­τες και Ε­πι­στη­μο­νι­κές Ε­νώ­σεις που σχε­τί­ζον­ται με τον ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, να α­πεμ­πο­λούν τα «ό­πλα» των δο­μι­κών, θε­σμι­κών και χρη­μα­το­οι­κο­νο­μι­κών συ­νε­ξαρ­τή­σε­ων με τις χώ­ρες της Ε­Ε και να χα­ρί­ζουν στον τα­ξι­κό αν­τί­πα­λο, ό­χι μό­νο το πε­δί­ο του α­γώ­να, αλ­λά και τις δυ­να­τό­τη­τες που δι­α­νοί­γον­ται α­πό τις «χα­ο­τι­κές α­βε­βαι­ό­τη­τες» του πα­ρόν­τος, κυ­ρί­ως στο πε­δί­ο του ευ­ρω­συ­στή­μα­τος.

Η αν­τι­κει­με­νι­κή αυ­τή σύμ­πλευ­σή τους με τις α­κρο­δε­ξι­ές πα­ρα­τά­ξεις που εμ­φα­νί­στη­καν σε ό­λες τις χώ­ρες της Ε­Ε εί­ναι ΑΝ­ΤΙ­δι­α­λε­κτι­κή και ΑΝ­ΤΙ­μαρ­ξι­στι­κή. Η Α­ρι­στε­ρά έ­χει έ­να δια­ρκές μέ­τω­πο με αυ­τές τις δυ­νά­μεις που α­να­δύ­ον­ται α­πό το τέλ­μα της κοι­νω­νι­κής α­μη­χα­νί­ας και α­βε­βαι­ό­τη­τας, που δι­α­βρώ­νει πρω­τί­στως την Ερ­γα­τι­κή Τά­ξη κά­τω α­πό τον μο­νό­δρο­μο της νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρης πο­λι­τι­κής, το ο­ποί­ο χα­ράσ­σει η νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρη ευ­ρω­πα­ϊ­κή ε­λίτ και ε­φαρ­μό­ζει η πρό­θυ­μη Ευ­ρω­πα­ϊ­κή Τε­χνο­δο­μή υ­πό την κη­δε­μο­νί­α της Γερ­μα­νί­ας».

in.gr