Στην πε­ρί­πτω­ση των έρ­γων του Πε­ρι­με­τρι­κού της Κα­λα­μά­τας και του Λεύ­κτρο – Σπάρ­τη ται­ριά­ζει γάν­τι η πα­ροι­μί­α του λα­ού μας που λέ­ει «α­πό το δό­ξα σοι ο  Θε­ός φτά­σα­με στο βο­ή­θα Πα­να­γιά μου» για μια α­κό­μη φο­ρά.

Βέ­βαι­α δεν εί­ναι λί­γα τα προ­βλή­μα­τα που πρέ­πει να αν­τι­με­τω­πί­σει το υ­πουρ­γεί­ο Υ­πο­δο­μών και ο υ­πουρ­γός Μι­χά­λης Χρυ­σο­χο­ϊ­δης, ό­μως το ό­λο θέ­μα έ­χει πα­ρα­γί­νει,  ε­κεί που δι­α­φαί­νε­ται ό­τι θα υ­πάρ­ξει λύ­ση, μπαί­νου­με ξα­νά στην α­βε­βαι­ό­τη­τα και την μη ε­κτέ­λε­ση του έρ­γου, με α­πο­τέ­λε­σμα να κιν­δυ­νεύ­ουν να γί­νουν γρα­φι­κοί.

Συγ­κε­κρι­μέ­να, στην τε­λευ­ταί­α σύ­σκε­ψη που εί­χε γί­νει στο υ­πουρ­γεί­ο υ­πο­δο­μών με στε­λέ­χη του υ­πουρ­γεί­ου και με εκ­προ­σώ­πους των τρα­πε­ζών αλ­λά και α­πό τον ΜΟ­ΡΕ­Α α­πο­φα­σί­στη­κε ό­τι μέ­χρι να έρ­θει η σύμ­βα­ση στην βου­λή (για­τί θα χρει­α­ζό­ταν έ­να χρο­νι­κό δι­ά­στη­μα μέ­χρι να τε­λει­ώ­σουν τα δι­α­δι­κα­στι­κά) το υ­πουρ­γεί­ο με δι­κά του χρή­μα­τα θα ξε­κι­νού­σε το έρ­γο, ού­τως ώ­στε να μην χά­νε­ται πο­λύ­τι­μος χρό­νος για την ε­κτέ­λε­ση του έρ­γου.

Ε­κεί που πε­ρι­μέ­να­με μια υ­πο­γρα­φή α­πό τον κ. Χρυ­σο­χο­ϊ­δη να ξε­κι­νή­σει το έρ­γο ο «ΜΟ­ΡΕ­ΑΣ» α­πο­φά­σι­σε να α­πο­λύ­σει το ε­λά­χι­στο προ­σω­πι­κό που εί­χε μεί­νει (μό­νο οι φύ­λα­κες των ερ­γο­τα­ξί­ων πα­ρα­μέ­νουν) για­τί το υ­πουρ­γεί­ο δεν τη­ρεί για άλ­λη μια φο­ρά τα συμ­φω­νη­θέν­τα.

Βέ­βαι­α ό­πως έ­χου­με α­να­φέ­ρει για πολ­λο­στή φο­ρά,  οι τρά­πε­ζες και ο «ΜΟ­ΡΕ­ΑΣ» βά­ση της σύμ­βα­σης πλη­ρώ­νον­ται α­δρά α­πό το ελ­λη­νι­κό δη­μό­σιο χω­ρίς να δου­λεύ­ουν και το μάρ­μα­ρο το πλη­ρώ­νει ο έλ­λη­νας φο­ρο­λο­γού­με­νος.

Κά­θε μέ­ρα που περ­νά και το έρ­γο δεν ξε­κι­νά και οι Τρά­πε­ζες και ο ΜΟ­ΡΕ­ΑΣ ει­σπράτ­τουν, ε­νώ ε­μείς θα κλη­θού­με για άλ­λη μια φο­ρά «τα κο­ρό­ι­δα» να πλη­ρώ­σου­με για πρά­ξεις ή πα­ρα­λεί­ψεις της πο­λι­τι­κής η­γε­σί­ας του υ­πουρ­γεί­ου.

Ο μό­νος που μπο­ρεί να κά­νει κά­τι για να μην μπει ο­ρι­στι­κό λου­κέ­το στα δυ­ο αυ­τά έρ­γα θα εί­ναι η ου­σι­α­στι­κή πα­ρέμ­βα­ση του πρω­θυ­πουρ­γού Αν­τώ­νη Σα­μα­ρά, βέ­βαι­α δεν μας έ­χει συ­νη­θί­σει σε τέ­τοι­ες πρω­το­βου­λί­ες. Του­λά­χι­στον ας ελ­πί­σου­με να δεί­ξει για μια α­κό­μη φο­ρά το εν­δι­α­φέ­ρον του ο υ­φυ­πουρ­γός Α­μύ­νης Γιά­ννης Λαμ­πρό­που­λος ο ο­ποί­ος εί­ναι α­πό τους λί­γους πο­λι­τι­κούς που έ­χει α­γω­νι­στεί να γί­νουν αυ­τοί οι ο­δι­κοί ά­ξο­νες.

Ελ­πί­ζου­με με την κά­θο­δό του, στην Κα­λα­μά­τα την Κυ­ρια­κή να μας α­να­κοι­νώ­σει την ε­πα­να­λει­τουρ­γί­α των δύ­ο αυ­τών έρ­γων και ό­χι το ο­ρι­στι­κό κλεί­σι­μο.

Ε­πί­σης, θα θέ­λα­με να α­κού­σου­με και τις α­πό­ψεις ε­πί του θέ­μα­τος του δή­μαρ­χου Κα­λα­μά­τας Πα­να­γι­ώ­τη Νί­κα που α­ρέ­σκε­ται τις τε­λευ­ταί­ες η­μέ­ρες να λέ­ει δε­ξιά και α­ρι­στε­ρά ό­τι το έρ­γο θα ξε­κι­νή­σει εν­τός ο­λί­γου. Θα πά­ρει θέ­ση; ή για άλ­λη μια φο­ρά θα «σφυ­ρί­ζει» α­δι­ά­φο­ρα. Το ί­διο ι­σχύ­ει και για την πε­ρι­φε­ρεια­κή αρ­χή, για­τί συ­ζη­τού­με για δύ­ο με­γά­λα α­να­πτυ­ξια­κά έρ­γα της Πε­ρι­φέ­ρειας Πε­λο­πον­νή­σου.