«Η δι­α­δι­κα­σί­α της ε­πα­να­κα­τα­μέ­τρη­σης πι­στο­ποί­η­σε την ε­κλο­γι­κή μας πρω­τιά. Αυ­τή θα ε­πα­λη­θευ­τεί και στο Ε­κλο­γο­δι­κεί­ο. Συ­νε­χί­ζου­με τη δου­λειά μας, ό­χι κλεί­νον­τας εκ­κρε­μό­τη­τες, ό­πως θα ή­θε­λε ο κ. Τσώ­νης, αλ­λά ως Νέ­α Δη­μο­τι­κή Αρ­χή του Δή­μου μας σχε­δι­ά­ζον­τας για την πεν­τα­ε­τί­α που ξε­κι­νά­ει.» Το­νί­ζει σε α­να­κοί­νω­σή του ο δή­μαρ­χος Μεσ­σή­νης Στά­θης Α­να­στα­σό­που­λος α­παν­τών­τας στην α­να­κοί­νω­ση του κ. Τσώ­νη.

Συγ­κε­κρι­μέ­να, ο κ. Α­να­στα­σό­που­λος α­να­φέ­ρει στην α­να­κοί­νω­σή του:

«Ε­ξα­κο­λου­θεί να αρ­νεί­ται να α­πο­δε­χτεί την πραγ­μα­τι­κό­τη­τα και τις α­πο­φά­σεις της Δι­και­ο­σύ­νης ο κ. Τσώ­νης, ε­πι­δι­δό­με­νος σε α­να­κοι­νώ­σεις ά­νευ ου­σί­ας και πα­ρα­βλέ­πον­τας την ι­σχυ­ρή νο­μι­κή πρά­ξη της α­να­κή­ρυ­ξης.  Και για μια α­κό­μα φο­ρά συ­στή­νει υ­πο­μο­νή, ό­ταν ο ί­διος την έ­χει α­πω­λέ­σει μα­ζί με την ψυ­χραι­μί­α του.

Με τη δη­μο­σί­ευ­ση της α­πό­φα­σης του Πο­λυ­με­λούς Πρω­το­δι­κεί­ου Κα­λα­μά­τας, με την ο­ποί­α ε­πι­κυ­ρώ­θη­κε η ε­κλο­γή του συν­δυα­σμού μας ως πλει­ο­ψη­φή­σαν­τος συν­δυα­σμού στις δη­μο­τι­κές ε­κλο­γές της 25ης-5-2014 και ε­μού ως Δη­μάρ­χου του Δή­μου Μεσ­σή­νης, πε­ρα­τώ­θη­κε η δι­α­δι­κα­σί­α α­να­κή­ρυ­ξης των συν­δυα­σμών και δη­μο­τι­κών συμ­βού­λων, που συμ­με­τέ­χουν στο νέ­ο σχή­μα δι­οί­κη­σης του Δή­μου μας για την πεν­τα­ε­τί­α που έρ­χε­ται.

Κα­τά το χρο­νι­κό δι­ά­στη­μα που δι­έ­τρε­ξε, κά­ποι­οι προ­σπά­θη­σαν να αμ­φι­σβη­τή­σουν την αν­τι­κει­με­νι­κή και σω­στή ε­νη­μέ­ρω­ση που πα­ρεί­χα­με στους δη­μό­τες μας, σχε­τι­κά με τα ε­κλο­γι­κά α­πο­τε­λέ­σμα­τα. Σπεύ­σα­νε να α­να­κη­ρυ­χθούν δή­μαρ­χοι, ό­ταν α­κό­μη η δι­α­δι­κα­σί­α ε­πα­να­κα­τα­μέ­τρη­σης των ψή­φων βρι­σκό­ταν στο 30ο ε­κλο­γι­κό τμή­μα και α­πέ­με­ναν άλ­λα 72 προς έ­λεγ­χο.

Ε­ξέ­δι­δαν α­να­κοι­νώ­σεις με τις ο­ποί­ες πα­ρεί­χαν νο­μι­κές ο­δη­γί­ες στο αρ­μό­διο για την ε­πι­κύ­ρω­ση της ε­κλο­γής, δι­κα­στή­ριο, σύμ­φω­να με τις ο­ποί­ες θα έ­πρε­πε να πα­ρα­καμ­φθούν οι προ­βλέ­ψεις του νό­μου και να υι­ο­θε­τη­θούν οι α­πό­ψεις τους πε­ρί ε­νός υ­π’ αρ. 33 ψη­φο­δελ­τί­ου στο υ­π’ αρ. 223 ε­κλο­γι­κό τμή­μα, ό­ταν ή­ταν προ­φα­νές ό­τι πέ­ραν του ό­τι ε­πρό­κει­το για έ­να αμ­φι­σβη­τού­με­νο θέ­μα, δεν εί­χε και ι­δι­αί­τε­ρη ση­μα­σί­α στο σύ­νο­λο εγ­κύ­ρων και α­κύ­ρων ψη­φο­δελ­τί­ων του κά­θε συν­δυα­σμού. Και ό­ταν το δι­κα­στή­ριο ε­φάρ­μο­σε τα νο­μο­λο­για­κά δε­δο­μέ­να, α­να­κά­λυ­ψαν ξαφ­νι­κά νο­μι­κό κε­νό, που τους στε­ρεί ά­δι­κα την ε­κλο­γι­κή νί­κη.

Δεν ε­πι­θυ­μού­με να σχο­λι­ά­σου­με τις πα­λι­νω­δί­ες και αν­τι­φά­σεις του αν­τι­πά­λου μας. Α­να­δει­κνύ­ου­με μό­νο τη δι­κή μας συ­νέ­πεια σε ό­σα α­πό την αρ­χή υ­πο­στη­ρί­ζα­με σε σχέ­ση με τη κραυ­γα­λέ­α α­να­κο­λου­θί­α του άλ­λου συν­δυα­σμού. Η θέ­ση μας στα­θε­ρή και κά­θε μέ­ρα ε­πα­να­βε­βαι­ού­με­νη: η δι­α­δι­κα­σί­α της ε­πα­να­κα­τα­μέ­τρη­σης πι­στο­ποί­η­σε την ε­κλο­γι­κή μας πρω­τιά. Αυ­τή θα ε­πα­λη­θευ­τεί και στο Ε­κλο­γο­δι­κεί­ο. Συ­νε­χί­ζου­με τη δου­λειά μας, ό­χι κλεί­νον­τας εκ­κρε­μό­τη­τες, ό­πως θα ή­θε­λε ο κ. Τσώ­νης, αλ­λά ως Νέ­α Δη­μο­τι­κή Αρ­χή του Δή­μου μας σχε­δι­ά­ζον­τας για την πεν­τα­ε­τί­α που ξε­κι­νά­ει.»