T­ο Ευ­ρω­πα­ϊ­κό Δι­κα­στή­ριο έ­κα­νε δε­κτή την αί­τη­ση α­ναί­ρε­σης της Ευ­ρω­πα­ϊ­κής Ε­πι­τρο­πής, με την ο­ποί­α ζη­τού­σε την α­κύ­ρω­ση α­πό­φα­σης του Γε­νι­κού Δι­κα­στη­ρί­ου α­πό τις 20 Σε­πτεμ­βρί­ου 2012, που εί­χε δι­και­ώ­σει τη ΔΕ­Η στο θέ­μα του μο­νο­πω­λί­ου των κοι­τα­σμά­των λι­γνί­τη.

Με την α­πό­φα­σή του το Ευ­ρω­πα­ϊ­κό Δι­κα­στή­ριο υ­πεν­θυ­μί­ζει ό­τι η Συν­θή­κη ε­πι­βάλ­λει στα κρά­τη-μέ­λη να μη θε­σπί­ζουν και να μη δι­α­τη­ρούν μέ­τρα αν­τί­θε­τα προς τους κα­νό­νες της Συν­θή­κης ως προς τις δη­μό­σι­ες ε­πι­χει­ρή­σεις και τις ε­πι­χει­ρή­σεις στις ο­ποί­ες χο­ρη­γούν ει­δι­κά ή α­πο­κλει­στι­κά δι­και­ώ­μα­τα.

Ε­πί­σης, η Συν­θή­κη α­πα­γο­ρεύ­ει την κα­τα­χρη­στι­κή εκ­με­τάλ­λευ­ση δε­σπό­ζου­σας θέ­σε­ως στην κοι­νή α­γο­ρά ή σε ση­μαν­τι­κό τμή­μα της, ε­φό­σον η κα­τα­χρη­στι­κή αυ­τή εκ­με­τάλ­λευ­ση μπο­ρεί να ε­πη­ρε­ά­σει το εμ­πό­ριο με­τα­ξύ κρα­τών-με­λών.

Σε ό,τι α­φο­ρά το ι­στο­ρι­κό της υ­πό­θε­σης, ε­πι­ση­μαί­νε­ται πως με­τά α­πό κα­ταγ­γε­λί­α που έ­λα­βε η Ε­πι­τρο­πή το 2003 α­πό ι­δι­ώ­τη, δι­α­πί­στω­σε ό­τι τα δι­και­ώ­μα­τα της ΔΕ­Η δη­μι­ουρ­γού­σαν α­νι­σό­τη­τα ευ­και­ρι­ών με­τα­ξύ των ε­πι­χει­ρή­σε­ων στην πρό­σβα­ση σε πρω­το­γε­νή καύ­σι­μα για την πα­ρα­γω­γή η­λε­κτρι­κής ε­νέρ­γειας και πα­ρεί­χαν στην ε­ται­ρεί­α τη δυ­να­τό­τη­τα να δι­α­τη­ρή­σει τη δε­σπό­ζου­σα θέ­ση της στην α­γο­ρά χον­δρι­κής προ­μή­θειας η­λε­κτρι­κής ε­νέρ­γειας.

Σύμ­φω­να με την Ε­πι­τρο­πή, η ΔΕ­Η κα­τεί­χε δε­σπό­ζου­σα θέ­ση στις α­γο­ρές προ­μή­θειας λι­γνί­τη και χον­δρι­κής προ­μή­θειας η­λε­κτρι­κής ε­νέρ­γειας με με­ρί­διο που υ­πε­ρέ­βαι­νε το 97% και 85%, αν­τι­στοί­χως.

Η ΔΕ­Η ω­στό­σο κα­τέ­θε­σε προ­σφυ­γή στο Γε­νι­κό Δι­κα­στή­ριο στις 13 Μα­ΐ­ου 2008 και ζή­τη­σε την α­κύ­ρω­ση της α­πό­φα­σης της Κο­μι­σιόν.

Το Γε­νι­κό Δι­κα­στή­ριο ε­κτί­μη­σε τον Σε­πτέμ­βριο του 2012 ό­τι για την α­δυ­να­μί­α των λοι­πών ε­πι­χει­ρή­σε­ων να α­πο­κτή­σουν πρό­σβα­ση στα δι­α­θέ­σι­μα κοι­τά­σμα­τα λι­γνί­τη δεν ευ­θύ­νε­ται η ΔΕ­Η, ε­φό­σον η πα­ρα­χώ­ρη­ση α­δει­ών εκ­με­ταλ­λεύ­σε­ως λι­γνί­τη ε­ξαρ­τά­ται α­πο­κλει­στι­κά α­πό τη βού­λη­ση της. Ο ρό­λος της ΔΕ­Η στην α­γο­ρά αυ­τή πε­ρι­ο­ρι­ζό­ταν στην εκ­με­τάλ­λευ­ση των κοι­τα­σμά­των ε­κεί­νων των ο­ποί­ων κα­τεί­χε τα δι­και­ώ­μα­τα εκ­με­τάλ­λευ­σης.

Έ­τσι, το Γε­νι­κό Δι­κα­στή­ριο α­κύ­ρω­σε την ε­πί­δι­κη α­πό­φα­ση της Ε­πι­τρο­πής, με το σκε­πτι­κό ό­τι δεν εί­χε α­πο­δεί­ξει την κα­τά­χρη­ση δε­σπό­ζου­σας θέ­σε­ως.

Ό­μως, στις 30 Νο­εμ­βρί­ου 2012 η Ε­πι­τρο­πή ζή­τη­σε α­πό το Ευ­ρω­πα­ϊ­κό Δι­κα­στή­ριο να α­ναι­ρέ­σει την α­πό­φα­ση του Γε­νι­κού Δι­κα­στη­ρί­ου.

aftodioikisi.gr