Ο βου­λευ­τής Μεσ­ση­νί­ας του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ Θα­νά­σης Πε­τρά­κος κα­τά­θε­σε ως α­να­φο­ρά προς τα Υ­πουρ­γεί­α Δι­και­ο­σύ­νης, Δι­α­φά­νειας & Αν­θρω­πί­νων Δι­και­ω­μά­των και Οι­κο­νο­μι­κών την ε­πι­στο­λή-πρό­τα­ση του Δι­κη­γο­ρι­κού Συλ­λό­γου Κα­λα­μά­τας, με την ο­ποί­α ζη­τά να γί­νει νο­μο­θε­τι­κή ρύθ­μι­ση για ρύθ­μι­ση των ο­φει­λών των δι­κη­γό­ρων προς το Ε­ΤΑ­Α (πρώ­ην Τα­μεί­ο Νο­μι­κών).

Δυ­στυ­χώς, λό­γω της συρ­ρί­κνω­σης των ει­σο­δη­μά­των των δι­κη­γό­ρων ε­ξαι­τί­ας των μνη­μο­νια­κών πο­λι­τι­κών, το με­γα­λύ­τε­ρο πο­σο­στό των δι­κη­γό­ρων του Δι­κη­γο­ρι­κού Συλ­λό­γου Κα­λα­μά­τας δεν μπό­ρε­σαν να κα­τα­βά­λουν στο Ε­ΤΑ­Α το σύ­νο­λο των α­σφα­λι­στι­κών ει­σφο­ρών. Φυ­σι­κά α­νά­λο­γη εί­ναι η κα­τά­στα­ση και στο σύ­νο­λο των δι­κη­γό­ρων της Χώ­ρας. Α­πο­τέ­λε­σμα εί­ναι σχε­δόν ό­λοι οι δι­κη­γό­ροι να έ­χουν ο­φει­λές και α­πό τα προ­η­γού­με­να χρό­νια. Η κα­τά­στα­ση πλέ­ον έ­χει ο­δη­γη­θεί σε α­δι­έ­ξο­δο. Κά­θε χρο­νιά που περ­νά­ει, α­φε­νός μεν ό­λο και πε­ρισ­σό­τε­ροι δι­κη­γό­ροι α­δυ­να­τούν να κα­τα­βάλ­λουν τις α­σφα­λι­στι­κές ει­σφο­ρές, α­φε­τέ­ρου δε συσ­σω­ρεύ­ον­ται δυ­σβά­στα­χτα πο­σά α­πό τα προ­η­γού­με­να έ­τη, με α­πο­τέ­λε­σμα εύ­λο­γα να ο­δη­γού­μα­στε σε α­δι­έ­ξο­δα.

Εί­ναι ε­πι­τα­κτι­κή η α­νάγ­κη να υ­πα­χθούν οι δι­κη­γό­ροι στις ρυθ­μί­σεις του άρ­θρου 21 & 1 ε­δά­φιο β’ του νό­μου 4038/2012 ό­πως αυ­τό έ­χει τρο­πο­ποι­η­θεί με τους ό­ρους και τις προ­ϋ­πο­θέ­σεις που ο­ρί­ζον­ται στο πα­ρα­πά­νω άρ­θρο και ι­σχύ­ει για τους α­σφα­λι­σμέ­νους άλ­λων α­σφα­λι­στι­κών φο­ρέ­ων (π.χ. Ι­ΚΑ).

Ε­πι­συ­νά­πτε­ται η ε­πι­στο­λή-πρό­τα­ση του Δι­κη­γο­ρι­κού Συλ­λό­γου Κα­λα­μά­τας.

ΘΕ­ΜΑ: ΠΡΟ­ΤΑ­ΣΗ Υ­ΠΑ­ΓΩ­ΓΗΣ ΣΕ ΚΑ­ΘΕ­ΣΤΩΣ ΡΥΘ­ΜΙ­ΣΕ­ΩΣ Ο­ΦΕΙ­ΛΩΝ ΤΩΝ ΔΙ­ΚΗ­ΓΟ­ΡΩΝ ΠΡΟΣ ΤΟ Ε­ΤΑ­Α

Κοι­νο­ποί­η­ση:

1. κ. Υ­πουρ­γό Ερ­γα­σί­ας και Κοι­νω­νι­κών Α­σφα­λί­σε­ων

2.κ. Υ­πουρ­γό Δι­και­ο­σύ­νης, Δι­α­φά­νειας και Αν­θρω­πί­νων Δι­και­ω­μά­των.

3. κ. Υ­πουρ­γό Οι­κο­νο­μι­κών

4. Προς τους Βου­λευ­τές του Νο­μού Μεσ­ση­νί­ας

5. Προς τον Πρό­ε­δρο της Ο­λο­μέ­λειας Δι­κη­γο­ρι­κών Συλ­λό­γων της Χώ­ρας

Εί­ναι γε­γο­νός ό­τι το με­γα­λύ­τε­ρο πο­σο­στό των δι­κη­γό­ρων του Δι­κη­γο­ρι­κού Συλ­λό­γου Κα­λα­μά­τας δυ­στυ­χώς δεν μπό­ρε­σαν να κα­τα­βά­λουν στο Ε­ΤΑ­Α το σύ­νο­λο των α­σφα­λι­στι­κών ει­σφο­ρών. Α­νά­λο­γη εί­ναι η κα­τά­στα­ση και στο σύ­νο­λο των δι­κη­γό­ρων της Χώ­ρας. Σχε­δόν ό­λοι οι συ­νά­δελ­φοι έ­χουν ο­φει­λές και α­πό τα προ­η­γού­με­να χρό­νια. Η κα­τά­στα­ση πλέ­ον έ­χει ο­δη­γη­θεί σε α­δι­έ­ξο­δο. Κά­θε χρο­νιά που περ­νά­ει, α­φε­νός μεν ό­λο και πε­ρισ­σό­τε­ροι συ­νά­δελ­φοι α­δυ­να­τούν να κα­τα­βάλ­λουν τις α­σφα­λι­στι­κές ει­σφο­ρές, α­φε­τέ­ρου δε συσ­σω­ρεύ­ον­ται δυ­σβά­στα­χτα πο­σά α­πό τα προ­η­γού­με­να έ­τη, με α­πο­τέ­λε­σμα εύ­λο­γα να ο­δη­γού­μα­στε σε α­δι­έ­ξο­δα.

Α.  Ό­πως εί­ναι αν­τι­λη­πτό, εί­ναι α­πο­λύ­τως α­ναγ­καί­ο να προ­βεί­τε σε νο­μο­θε­τι­κή ρύθ­μι­ση για ρύθ­μι­ση των ο­φει­λών των δι­κη­γό­ρων προς το Ε­ΤΑ­Α (πρώ­ην Τα­μεί­ο Νο­μι­κών).

Ο Δι­κη­γο­ρι­κός Σύλ­λο­γος Κα­λα­μά­τας υ­πο­βάλ­λει δια της πα­ρού­σης την α­κό­λου­θη ΠΡΟ­ΤΑ­ΣΗ Υ­ΠΑ­ΓΩ­ΓΗΣ ΣΕ ΚΑ­ΘΕ­ΣΤΩΣ ΡΥΘ­ΜΙ­ΣΕ­ΩΣ ΤΩΝ Ο­ΦΕΙ­ΛΩΝ ΤΩΝ ΔΙ­ΚΗ­ΓΟ­ΡΩΝ ΠΡΟΣ ΤΟ Ε­ΤΑ­Α (ΠΡΩ­ΗΝ ΤΑ­ΜΕΙ­Ο ΝΟ­ΜΙ­ΚΩΝ).

Προ­τει­νό­με­νη δι­ά­τα­ξη:

«Οι κά­θε εί­δους λη­ξι­πρό­θε­σμες ο­φει­λές προς το Ε­ΤΑ­Α (πρώ­ην ΤΑ­ΜΕΙ­Ο ΝΟ­ΜΙ­ΚΩΝ) των με­λών του Τα­μεί­ου, εί­τε προ­έρ­χον­ται α­πό α­σφα­λι­στι­κές ει­σφο­ρές, εί­τε α­πό άλ­λη αι­τί­α (π.χ. δά­νεια προς νέ­ους ε­παγ­γελ­μα­τί­ες δι­κη­γό­ρους, δά­νεια προς σει­σμό­πλη­κτους ή πυ­ρό­πλη­κτους δι­κη­γό­ρους κλπ), υ­πά­γον­ται στις ρυθ­μί­σεις του άρ­θρου 21 & 1 ε­δά­φιο β’ του νό­μου 4038/2012 ό­πως αυ­τό έ­χει τρο­πο­ποι­η­θεί με τους ό­ρους και τις προ­ϋ­πο­θέ­σεις που ο­ρί­ζον­ται στο πα­ρα­πά­νω άρ­θρο. Στην πε­ρί­πτω­ση των λη­ξι­πρό­θε­σμων δα­νεί­ων, οι στο νό­μο α­να­φε­ρό­με­νες κά­θε εί­δους προ­σαυ­ξή­σεις, πρό­σθε­τα τέ­λη και λοι­πές ε­πι­βα­ρύν­σεις α­φο­ρούν τους τό­κους υ­πε­ρη­με­ρί­ας των δα­νεί­ων αυ­τών».

Αι­τι­ο­λο­γί­α προ­τει­νό­με­νης ρύθ­μι­σης:

α/ Με τη πα­ρού­σα οι­κο­νο­μι­κή κρί­ση και συρ­ρί­κνω­ση του ε­παγ­γέλ­μα­τος του δι­κη­γό­ρου κα­θί­στα­ται δυ­σβά­στα­χτη η ε­ξό­φλη­ση πα­λαι­ών ο­φει­λών των δι­κη­γό­ρων ό­λης της χώ­ρας προς τον ε­νια­ίο α­σφα­λι­στι­κό φο­ρέ­α. Για λό­γους α­να­λο­γι­κό­τη­τας και ί­σης με­τα­χεί­ρι­σης των α­σφα­λι­σμέ­νων του Ε­ΤΑ­Α με τους α­σφα­λι­σμέ­νους άλ­λων α­σφα­λι­στι­κών φο­ρέ­ων (π.χ. Ι­ΚΑ), στους ο­ποί­ους δό­θη­κε η δυ­να­τό­τη­τα με την έν­τα­ξή τους στις ευ­νο­ϊ­κές ρυθ­μί­σεις του άρ­θρου 21 του Ν. 4038/2012 να α­πο­πλη­ρώ­σουν τις λη­ξι­πρό­θε­σμες ο­φει­λές τους με ση­μαν­τι­κή έκ­πτω­ση και να α­πο­κτή­σουν α­σφα­λι­στι­κή ε­νη­με­ρό­τη­τα κα­θί­στα­ται α­ναγ­καί­ο να ι­σχύ­σει το ί­διο και για τους α­σφα­λι­σμέ­νους του Ε­ΤΑ­Α, κα­θό­τι μέ­χρι σή­με­ρα τέ­τοι­α δυ­να­τό­τη­τα δεν έ­χει προ­βλε­φθεί α­πό κα­νέ­να νό­μο.

β/ Λη­ξι­πρό­θε­σμα δά­νεια του Ε­ΤΑ­Α προς νέ­ους δι­κη­γό­ρους και σει­σμό­πλη­κτους ή πυ­ρό­πλη­κτους δι­κη­γό­ρους δι­α­φό­ρων πε­ρι­ο­χών, για τα ο­ποί­α στο πα­ρελ­θόν πα­ρ’ ό­τι εί­χε υ­πο­βλη­θεί σχε­τι­κό αί­τη­μα, δεν εί­χαν α­κο­λου­θή­σει τις ευ­νο­ϊ­κές ρυθ­μί­σεις των αν­τί­στοι­χων δα­νεί­ων άλ­λων κα­τη­γο­ρι­ών ε­παγ­γελ­μα­τι­ών των ί­δι­ων πε­ρι­ο­χών, με την αι­τι­ο­λο­γί­α ό­τι δεν υ­πήρ­χε εγ­γρα­φή στο οι­κεί­ο Ε­πι­με­λη­τή­ριο, πα­ρ’ ό­τι εί­ναι γνω­στό ό­τι δεν υ­φί­στα­ται Ε­πι­με­λη­τή­ριο για τους δι­κη­γό­ρους, έ­χουν ή­δη ε­πι­βα­ρυν­θεί με υ­πέρ­με­τρους τό­κους υ­πε­ρη­με­ρί­ας και πα­ρ’ ό­τι υ­πάρ­χει η πρό­θε­ση ε­ξό­φλη­σης, δεν προ­βλέ­πε­ται κα­νέ­νας τρό­πος ρύθ­μι­σης των ο­φει­λών αυ­τών εκ μέ­ρους του Ε­ΤΑ­Α, πα­ρά μό­νο η ε­φ’ ά­παξ ε­ξό­φλη­ση. Προ­φα­νείς λό­γοι α­να­λο­γι­κό­τη­τας και ί­σης με­τα­χεί­ρι­σης με τους ο­φει­λέ­τες άλ­λων α­σφα­λι­στι­κών τα­μεί­ων υ­πα­γο­ρεύ­ουν τη υ­πα­γω­γή των πε­ρι­πτώ­σε­ων των λη­ξι­πρό­θε­σμων αυ­τών δα­νεί­ων στις πα­ρα­πά­νω ρυθ­μί­σεις του άρ­θρου 21 Ν. 4038/2012.

Β. Πρέ­πει ά­με­σα να γί­νει ε­πα­να­κα­θο­ρι­σμός των α­σφα­λι­στι­κών ει­σφο­ρών με βά­ση τα ει­σο­δη­μα­τι­κά κρι­τή­ρια.

Εί­ναι δε­δο­μέ­νο, με την πα­ρού­σα οι­κο­νο­μι­κή κρί­ση, ό­τι ε­άν δεν γί­νει νέ­ος κα­θο­ρι­σμός α­σφα­λι­στι­κών ει­σφο­ρών με βά­ση τα ει­σο­δη­μα­τι­κά κρι­τή­ρια το πρό­βλη­μα θα δι­ογ­κω­θεί.

Οι α­νω­τέ­ρω ρυθ­μί­σεις θα συμ­βά­λουν σα­φέ­στα­τα στην α­να­κού­φι­ση ό­λων των συ­να­δέλ­φων στα θέ­μα­τα που σχε­τί­ζον­ται με την κα­τα­βο­λή των α­σφα­λι­στι­κών ει­σφο­ρών. Άλ­λω­στε οι προ­τει­νό­με­νες ρυθ­μί­σεις συ­νά­δουν με το ό­ρα­μα της α­νά­πτυ­ξης που έ­χει η Ελ­λη­νι­κή Πο­λι­τεί­α. Η α­νά­πτυ­ξη αυ­τή στο το­μέ­α της Δι­και­ο­σύ­νης θα ε­πι­τευ­χθεί σα­φέ­στα­τα με την ε­νί­σχυ­ση του Δι­κη­γό­ρου νο­μο­θε­τι­κά α­πέ­ναν­τι στα προ­βλή­μα­τα που υ­φί­στα­ται σε σχέ­ση με τις α­σφα­λι­στι­κές ει­σφο­ρές, αλ­λά και σα­φέ­στα­τα σε θέ­μα­τα φο­ρο­λό­γη­σης (κα­τάρ­γη­σης ή μεί­ω­ση Φ.Π.Α., αλ­λα­γή τρό­που φο­ρο­λό­γη­σης)

Ε­πι­λύ­ον­τας αυ­τά τα ζη­τή­μα­τα ε­νι­σχύ­ε­ται ο ρό­λος του Δι­κη­γο­ρι­κού λει­τουρ­γή­μα­τος και συγ­χρό­νως γί­νε­ται ρε­α­λι­στι­κή η δυ­να­τό­τη­τα ρύθ­μι­σης και κα­τα­βο­λής των α­σφα­λι­στι­κών μας ει­σφο­ρών και η βι­ω­σι­μό­τη­τα του κλά­δου μας.

Πα­ρα­κα­λού­με ό­πως α­πο­δε­χθεί­τε τις α­νω­τέ­ρω προ­τά­σεις μας και προ­χω­ρή­σε­τε ά­με­σα στις σχε­τι­κές ρυθ­μί­σεις. Οι αν­το­χές ό­λων μας έ­χουν στε­ρέ­ψει.