Του Σωτήρη Ξενάκη

Πά­νε τρεις ε­βδο­μά­δες τώ­ρα που ο­λό­κλη­ρη η Ελ­λά­δα συ­ζη­τά γι’ αυ­τόν τον πε­ρί­φη­μο ΕΝ­ΦΙΑ ο ό­ποι­ος κόν­τε­ψε -λέ­ει- να προ­κα­λέ­σει εγ­κε­φα­λι­κό α­κό­μα και σε υ­πουρ­γούς αυ­τής της κυ­βέρ­νη­σης (που βε­βαί­ως τον ψή­φι­σαν).

Έ­χω βα­ρε­θεί να κά­νω δη­μό­σι­ες συ­ζη­τή­σεις με κυ­βερ­νη­τι­κούς βου­λευ­τές που δι­α­μαρ­τύ­ρον­ται έν­το­να για τις ρυθ­μί­σεις του νο­μού (που ε­πί­σης οι ί­διοι ψή­φι­σαν) και να α­κού­ω πως δεν γνώ­ρι­ζαν ό­τι ε­πρό­κει­το να συμ­βούν τέ­τοι­οι εί­δους α­κρό­τη­τες.
Ας πού­με ό­τι τους πι­στεύ­ω. Προ­σω­πι­κά ε­κτι­μώ πως αν ή­ξε­ραν τι ψή­φι­ζαν, πολ­λοί α­πό αυ­τούς δεν θα το έ­κα­ναν. Αυ­τό ό­μως με εν­δι­α­φέ­ρει α­πό ε­λά­χι­στα ως κα­θό­λου. Ας ή­ταν πιο ε­πι­με­λείς…

Ε­κεί­νο που πε­ρι­μέ­νω εί­ναι κα­ταρ­χήν να δω πώς θα εί­ναι ο αλ­λαγ­μέ­νος νό­μος, τι θα συμ­βεί με τις προ­φα­νείς α­δι­κί­ες που υ­πάρ­χουν και ποι­οι θα πλη­ρώ­σουν αυ­τή τη φο­ρά τη… νύ­φη, για­τί το συ­νο­λι­κό πο­σό που έ­χει προ­ϋ­πο­λο­γι­στεί να ει­σπρα­χθεί, κά­ποι­οι πρέ­πει να το κα­τα­βά­λουν.

Ε­πει­δή ό­μως βα­ρέ­θη­κα ε­πί­σης να α­κού­ω τη θε­ω­ρί­α πε­ρί «λά­θους» που έ­κα­ναν κά­ποι­οι -χω­ρίς να κα­το­νο­μά­ζον­ται ευ­θέ­ως- πε­ρι­μέ­νω ε­πί­σης να δω πώς α­κρι­βώς θα πλη­ρώ­σουν το «λά­θος» τους.

Αν μια ι­δι­ω­τι­κή ε­ται­ρί­α έ­στελ­νε μπι­λι­ε­τά­κια πλη­ρω­μής σε πε­λά­τες της, γε­μά­τα με τό­σο χον­τρο­κομ­μέ­να λά­θη, θα εί­χαν «ξη­λω­θεί» την ί­δια μέ­ρα ό­λοι ό­σοι ευ­θύ­νον­ταν γι’ αυ­τά.

Για­τί, λοι­πόν, στην πε­ρί­πτω­ση του ΕΝ­ΦΙΑ δεν έ­χου­με δει -μέ­χρι στιγ­μής- ού­τε πα­ραί­τη­ση, ού­τε α­πο­πομ­πή ο­ποι­ου­δή­πο­τε; Μή­πως ε­πει­δή το «λά­θος» έ­γι­νε α­πό «η­μέ­τε­ρους»; Ή μή­πως ε­πει­δή, α­πλώς, δεν έ­γι­νε κα­νέ­να λά­θος αλ­λά μια προ­σπά­θεια να πε­ρά­σει έ­να μέ­τρο δή­μευ­σης της α­κί­νη­της πε­ρι­ου­σί­ας, χω­ρίς κά­ποι­οι να υ­πο­λο­γί­σουν τις αν­τι­δρά­σεις που αυ­τό θα προ­κα­λού­σε;

Δι­α­λέ­γε­τε και παίρ­νε­τε…

protagon.gr