Η συ­νάν­τη­ση των Ελ­λή­νων υ­πουρ­γών με τους ε­πό­πτες της τρό­ι­κας στο Πα­ρί­σι, προ­βάλ­λε­ται α­πό την ελ­λη­νι­κή κυ­βέρ­νη­ση (και τους πα­πα­γά­λους των M­e­d­ia) ως η «αρ­χή του τέ­λους» της ε­πο­πτεί­ας. Ο ί­διος ο υ­πουρ­γός οι­κο­νο­μί­ας Γκί­κας Χαρ­δού­βε­λης, παρ ό­τι γνω­ρί­ζει ό­τι δεν μπο­ρεί να εγ­κρί­νει τη δα­πά­νη ού­τε για το χαρ­τί του­α­λέ­τας του υ­πουρ­γεί­ου του, έ­φτα­σε στο ση­μεί­ο να δη­λώ­σει ό­τι «η τρό­ι­κα δε μας κά­θε­ται στο σβέρ­κο»! Η α­λή­θεια ω­στό­σο, εί­ναι δι­α­φο­ρε­τι­κή: Η τρό­ι­κα και οι μη­χα­νι­σμοί που έ­χει εγ­κα­τα­στή­σει, κρα­τούν στα χέ­ρια τους την ε­ξου­σί­α στη χώ­ρα.

Ποι­ός κυ­βερ­νά;

Μια μα­τιά στην τε­λευ­ταί­α έκ­θε­ση της Ο­μά­δας Δρά­σης της Κο­μι­σιόν για την Ελ­λά­δα (Ο­ΔΕ) βο­η­θά, ό­ποι­ον έ­χει α­πο­ρί­ες, να κα­τα­νο­ή­σει ποι­ος και πως κυ­βερ­νά αυ­τόν τον τό­πο. Δι­α­βά­ζου­με λοι­πόν στην τε­λευ­ταί­α έκ­θε­ση της ο­μά­δας του Ρά­ι­χεν­μπαχ:

«Ο Ό­μι­λος της Παγ­κό­σμιας Τρά­πε­ζας και άλ­λοι εμ­πει­ρο­γνώ­μο­νες που συν­το­νί­ζον­ται α­πό την Ο­ΔΕ στή­ρι­ξαν (δι­ά­βα­ζε, «υ­πέ­δει­ξαν») την ελ­λη­νι­κή κυ­βέρ­νη­ση ό­σον α­φο­ρά την εκ­πό­νη­ση νέ­ου νό­μου-πλαι­σί­ου, που εγ­κρί­θη­κε τον Α­πρί­λιο του 2014, με στό­χο την α­να­μόρ­φω­ση των α­δει­ών που α­παι­τούν­ται για την α­νά­λη­ψη ε­πι­χει­ρη­μα­τι­κών δρα­στη­ρι­ο­τή­των και ε­πεν­δύ­σε­ων. Η τε­χνι­κή βο­ή­θεια πε­ρι­λαμ­βά­νει α­νά­λυ­ση των συ­στη­μά­των α­δει­ο­δό­τη­σης και σε άλ­λες χώ­ρες. Προ­τε­ραι­ό­τη­τα δί­νε­ται τώ­ρα στην ε­φαρ­μο­γή του νό­μου. Η τε­χνι­κή βο­ή­θεια θα ε­πι­κεν­τρω­θεί στην εκ­πό­νη­ση πα­ρά­γω­γης νο­μο­θε­σί­ας και άλ­λων δι­οι­κη­τι­κών πρά­ξε­ων (δη­λα­δή οι ε­πό­πτες συγ­γρά­φουν νο­μο­σχέ­δια και δι­οι­κη­τι­κές πρά­ξεις που ψη­φί­ζουν οι ε­πο­πτευ­ό­με­νοι) με την πα­ράλ­λη­λη στή­ρι­ξη του συν­το­νι­σμού και της δι­οι­κη­τι­κής δο­μής για την πα­ρα­κο­λού­θη­ση της ε­φαρ­μο­γής τους».

Σε άλ­λο ση­μεί­ο της έκ­θε­σης με τί­τλο «Με­ταρ­ρύθ­μι­ση της δι­οί­κη­σης της κεν­τρι­κής κυ­βέρ­νη­σης» βλέ­που­με:

Αγ­γλοι, Γάλ­λοι, Πορ­το­γά­λοι…

Η Ο­ΔΕ και ο Γάλ­λος ε­πι­κε­φα­λής το­μέ­α (δη­λα­δή ο α­ξι­ω­μα­τού­χος στον ο­ποί­ο δί­νει α­να­φο­ρά ο υ­πουρ­γός Δι­οι­κη­τι­κής Με­ταρ­ρύθ­μι­σης, εν προ­κει­μέ­νω ο Μη­τσο­τά­κης, βο­ή­θη­σαν (δη­λα­δή υ­πέ­δει­ξαν ) την Ελ­λά­δα να σχε­διά­σει με ορ­θο­λο­γι­κό­τε­ρο τρό­πο τη με­ταρ­ρύθ­μι­ση των υ­πουρ­γεί­ων και φο­ρέ­ων της κεν­τρι­κής κυ­βέρ­νη­σης. Με ση­μαν­τι­κή τε­χνι­κή βο­ή­θεια, μια δι­ε­τής στρα­τη­γι­κή και το σχε­τι­κό σχέ­διο δρά­σης σχε­δι­ά­στη­καν και εγ­κρί­θη­καν α­πό το Κυ­βερ­νη­τι­κό Συμ­βού­λιο Με­ταρ­ρυθ­μί­σε­ων (ΚΣΜ) τον Α­πρί­λιο του 2014»

Σε άλ­λο ση­μεί­ο της έκ­θε­σης με τί­τλο «Ι­δι­ω­τι­κο­ποι­ή­σεις και κτη­μα­το­λό­γιο» δι­α­βά­ζου­με:

«Οι ελ­λη­νι­κές αρ­χές συ­νέ­χι­σαν τις προ­σπά­θει­ές τους να ε­νι­σχύ­σουν τη λει­τουρ­γί­α της νε­ο­σύ­στα­της Ρυθ­μι­στι­κής Αρ­χής Υ­δά­των. Ε­νι­σχύ­θη­καν οι αρ­μο­δι­ό­τη­τες του Ει­δι­κού Γραμ­μα­τέ­α στο Υ­πουρ­γεί­ο Πε­ρι­βάλ­λον­τος, Ε­νέρ­γειας και Κλι­μα­τι­κής Αλ­λα­γής, ως ρυθ­μι­στή υ­δά­των. Με­τα­τέ­θη­κε προ­σω­πι­κό α­πό άλ­λες υ­πη­ρε­σί­ες στην Ει­δι­κή Γραμ­μα­τεί­α Υ­δά­των. Ό­σον α­φο­ρά την ι­δι­ω­τι­κο­ποί­η­ση της ε­ται­ρεί­ας ύ­δρευ­σης της Ατ­τι­κής (Ε.ΥΔ.Α.Π.­), το Συμ­βού­λιο της Ε­πι­κρα­τεί­ας α­πο­φά­σι­σε να α­κυ­ρώ­σει τη με­τα­βί­βα­ση των με­το­χών α­πό την κυ­βέρ­νη­ση προς το Τα­μεί­ο Α­ξι­ο­ποί­η­σης Ι­δι­ω­τι­κής Πε­ρι­ου­σί­ας του Δη­μο­σί­ου (ΤΑΙ­ΠΕΔ). Πα­ρά την ι­σχύ της εν λό­γω α­πό­φα­σης, η κυ­βέρ­νη­ση θα συ­νε­χί­σει τις προ­σπά­θει­ες, (δη­λα­δή τις προ­σπά­θει­ες για το ξε­πού­λη­μα των νε­ρών) σύμ­φω­να με το πρό­γραμ­μα οι­κο­νο­μι­κής προ­σαρ­μο­γής, για τη βελ­τί­ω­ση της λει­τουρ­γί­ας των ρυθ­μι­στι­κών φο­ρέ­ων υ­δά­των. Η Ο­ΔΕ έ­χει κλη­θεί (προ­φα­νώς, α­πό την κυ­βέρ­νη­σης) να στη­ρί­ξει τη με­τα­φο­ρά τε­χνο­γνω­σί­ας στον το­μέ­α αυ­τό. Ει­δι­κό­τε­ρα, οι ρυθ­μι­στι­κές αρ­χές του Η­νω­μέ­νου Βα­σι­λεί­ου για τη Σκω­τί­α, την Αγ­γλί­α και την Ου­α­λί­α συ­ζή­τη­σαν τις προ­τε­ραι­ό­τη­τες κα­τάρ­τι­σης με την Ει­δι­κή Γραμ­μα­τεί­α και τις ε­ται­ρεί­ες ύ­δρευ­σης. Πε­ραι­τέ­ρω ε­πα­φές με­τα­ξύ του Η­νω­μέ­νου Βα­σι­λεί­ου και των ελ­λη­νι­κών ρυθ­μι­στι­κών αρ­χών έ­χουν προ­γραμ­μα­τι­στεί τους ε­πό­με­νους μή­νες»

Με πιο α­πλά λό­για αυ­τό που μας λέ­ει η έκ­θε­ση της ο­μά­δας τους Ρά­ι­χεν­μπαχ εί­ναι πως η δι­α­χεί­ρι­ση (δη­λα­δή το ξε­πού­λη­μα) των νε­ρών εί­ναι μνη­μο­νια­κή υ­πο­χρέ­ω­ση και η κυ­βέρ­νη­ση πράτ­τει κά­θε τι που α­παι­τεί­ται προ­κει­μέ­νου να την εκ­πλη­ρώ­σει.

Τα πιο πά­νω εί­ναι μό­νο με­ρι­κά πα­ρα­δείγ­μα­τα για τον τρό­πο με τον ο­ποί­ο α­κρω­τη­ρι­ά­ζε­ται η κυ­ρι­αρ­χί­α της χώ­ρας, κα­θώς υ­πάλ­λη­λοι των δα­νει­στών υ­πο­κα­θι­στούν τους ε­κλεγ­μέ­νους α­πό τον ελ­λη­νι­κό λα­ό κυ­βερ­νή­τες της χώ­ρας.

Α­ξί­ζει , λοι­πόν, τον κό­πο, να δού­με τι α­κρι­βώς ση­μαί­νει στην πρά­ξη ο ό­ρος «χώ­ρα πε­ρι­ο­ρι­σμέ­νης ε­θνι­κής κυ­ρι­αρ­χί­ας», πώς έ­χει γί­νει η δι­α­νο­μή του ελ­λη­νι­κού «οι­κο­πέ­δου» με­τα­ξύ των πι­στω­τών και τι έ­χει α­να­λά­βει να δι­α­χει­ρι­στεί – εκ­με­ταλ­λευ­τεί ο κα­θέ­νας α­π’ αυ­τούς.
Ας ση­μει­ω­θεί δε ό­τι ό­λη αυ­τή η δι­α­δι­κα­σί­α α­ποι­κι­ο­ποί­η­σης συν­τε­λεί­ται δη­μο­σί­ως και κα­τα­γρά­φε­ται σε μνη­μό­νια και εκ­θέ­σεις, α­πό ό­που έ­χουν συλ­λε­χθεί και τα στοι­χεί­α που θα πα­ρου­σια­στούν στη συ­νέ­χεια.

T­a­sk F­o­r­ce- Η κυ­βέρ­νη­ση Ρά­ι­χεν­μπαχ

Α­να­ζη­τών­τας αυ­τούς που πραγ­μα­τι­κά κυ­βερ­νούν τον τό­πο – έ­χον­τας πρό­θυ­μα ε­κτε­λε­στι­κά τους όρ­γα­να τα κόμ­μα­τα ΠΑ­ΣΟΚ, Ν.Δ., ΛΑ­ΟΣ στην πρώ­τη φά­ση Ν.Δ., ΠΑ­ΣΟΚ, ΔΗ­ΜΑΡ στη δεύ­τε­ρη και ΝΔ ΠΑ­ΣΟΚ στην τρέ­χου­σα, τα ο­ποί­α σχη­μά­τι­σαν κυ­βέρ­νη­ση λέ­γον­τας πρώ­τα χον­τρά ψέ­μα­τα για να υ­φαρ­πά­ξουν τις α­πα­ραί­τη­τες ψή­φους –, θα πρέ­πει κά­ποι­ος να δει προ­σε­κτι­κά τις δρα­στη­ρι­ό­τη­τες και το έρ­γο της Ο­μά­δας Δρά­σης (T­a­sk F­o­r­ce) του Χορστ Ρά­ι­χεν­μπαχ.
Στις εκ­θέ­σεις προ­ό­δου που συν­τάσ­σει η εν λό­γω ο­μά­δα πα­ρου­σι­ά­ζε­ται με… γερ­μα­νι­κή με­θο­δι­κό­τη­τα και α­νά­λυ­ση το πώς έ­χει γί­νει η δι­α­νο­μή του συ­νό­λου των δρα­στη­ρι­ο­τή­των και θε­σμών που συν­θέ­τουν το ελ­λη­νι­κό κρά­τος. Ε­πί­σης με κά­θε λε­πτο­μέ­ρεια πα­ρου­σι­ά­ζε­ται και το ποι­ος α­πό τους ε­ταί­ρους – δα­νει­στές έ­χει α­να­λά­βει να δι­α­χει­ρι­στεί – εκ­με­ταλ­λευ­τεί τον κά­θε έ­ναν α­π’ αυ­τούς τους το­μείς.
Η δι­α­νο­μή
Σύμ­φω­να με την τρι­μη­νια­ία έκ­θε­ση (Δε­κέμ­βριος του 2012) του Ρά­ι­χεν­μπαχ, ο τρό­πος που έ­χει κα­τα­νε­μη­θεί το ελ­λη­νι­κό οι­κό­πε­δο εί­ναι ο ε­ξής:
«Η Ο­μά­δα Δρά­σης για την Ελ­λά­δα συν­το­νί­ζει έ­να ε­κτε­τα­μέ­νο χαρ­το­φυ­λά­κιο πε­ρισ­σό­τε­ρων α­πό 40 έρ­γων τε­χνι­κής βο­ή­θειας σε 10 δι­α­φο­ρε­τι­κούς το­μείς πο­λι­τι­κής. Στα έρ­γα αυ­τά πε­ρι­λαμ­βά­νον­ται τα ε­ξής:
1. Ε­πι­τά­χυν­ση των έρ­γων της πο­λι­τι­κής συ­νο­χής.
2. Πρό­σβα­ση σε χρη­μα­το­δό­τη­ση/χρη­μα­το­πι­στω­τι­κός το­μέ­ας.
3. Με­ταρ­ρύθ­μι­ση της δη­μό­σιας δι­οί­κη­σης.
4. Προ­ϋ­πο­λο­γι­σμός και φο­ρο­λο­γί­α.
5. Κα­τα­πο­λέ­μη­ση της δι­α­φθο­ράς.
6. Ε­πι­χει­ρη­μα­τι­κό πε­ρι­βάλ­λον.
7. Δη­μό­σια υ­γεί­α.
8. Με­ταρ­ρύθ­μι­ση του δι­κα­στι­κού συ­στή­μα­τος.
9. Με­τα­νά­στευ­ση, ά­συ­λο και σύ­νο­ρα.
10. Α­γο­ρά ερ­γα­σί­ας και κοι­νω­νι­κή α­σφά­λι­ση.

Τα νέ­α α­φεν­τι­κά… στα υ­πουρ­γεί­α

Α­φού εί­δα­με τους το­μείς, ό­πως τους δι­α­μόρ­φω­σε η ο­μά­δα του Ρά­ι­χεν­μπαχ, ας δού­με τώ­ρα και ποι­οι έ­χουν α­να­λά­βει τη δι­οί­κη­σή τους

Δι­αρ­θρω­τι­κά τα­μεί­α (Εγ­κα­τα­στά­σεις δι­α­χεί­ρι­σης στε­ρε­ών α­πο­βλή­των στην Ατ­τι­κή): Βέλ­γιο – και άλ­λα κρά­τη – μέ­λη.

Προ­ϋ­πο­λο­γι­σμός και φο­ρο­λο­γί­α: Ε­δώ πε­ρι­λαμ­βά­νε­ται κά­θε τι που έ­χει να κά­νει με τα έ­σο­δα του κρά­τους και ως εκ τού­του εν­δι­α­φέ­ρον για να… βο­η­θή­σουν και να έ­χουν ά­με­ση πρό­σβα­ση στο… μπα­γι­ό­κο εκ­φρά­ζουν ό­λοι οι δα­νει­στές. Έ­τσι λοι­πόν στον το­μέ­α της φο­ρο­λο­γι­κής δι­οί­κη­σης, η ο­ποί­α πε­ρι­λαμ­βά­νει εί­σπρα­ξη ο­φει­λών – σχε­δια­σμό και στρα­τη­γι­κή φο­ρο­λο­γι­κών ε­λέγ­χων – ε­πί­λυ­ση δι­α­φο­ρών – φο­ρο­λο­γι­κό έ­λεγ­χο των με­γά­λων ε­πι­χει­ρή­σε­ων – φο­ρο­λο­γι­κό έ­λεγ­χο των πο­λύ εύ­πο­ρων φυ­σι­κών προ­σώ­πων, αυ­τοί που μας βο­η­θούν εί­ναι: ΔΝΤ, Αυ­στρί­α, Βέλ­γιο, Βουλ­γα­ρί­α (­!­), Γερ­μα­νί­α, Δα­νί­α, Ε­σθο­νί­α (­!­), Ι­σπα­νί­α, Γαλ­λί­α, Ι­τα­λί­α, Ολ­λαν­δί­α, Πορ­το­γα­λί­α, Σου­η­δί­α.

Τα μέ­τρα κα­τά της νο­μι­μο­ποί­η­σης ε­σό­δων α­πό πα­ρά­νο­μες δρα­στη­ρι­ό­τη­τες έ­χει εν­δι­α­φέ­ρον ό­τι βρί­σκον­ται κα­τ’ ου­σί­αν σε α­με­ρι­κα­νι­κά χέ­ρια μέ­σω του ΔΝΤ και της Ολ­λαν­δί­ας, η ο­ποί­α φη­μί­ζε­ται για την προ­σαρ­μο­γή της στις ο­δη­γί­ες της Ου­ά­σιγ­κτον. Ί­σως με αυ­τόν τον τρό­πο οι Η­ΠΑ μπο­ρούν να κρα­τούν κι αυ­τοί στο χέ­ρι αυ­τούς που έ­χουν κα­τά και­ρούς τρα­φεί με γερ­μα­νι­κό παν­τε­σπά­νι – της S­i­e­m­e­ns για πα­ρά­δειγ­μα…

Τη δι­α­χεί­ρι­ση των δη­μό­σι­ων οι­κο­νο­μι­κών, στην ο­ποί­α πε­ρι­λαμ­βά­νον­ται κα­τάρ­τι­ση προ­ϋ­πο­λο­γι­σμού – δη­μο­σι­ο­νο­μι­κή α­να­φο­ρά – έ­λεγ­χος δα­πα­νών – νό­μοι, όρ­γα­να και συ­στή­μα­τα σχε­τι­κά με τη δι­α­χεί­ρι­ση των δη­μό­σι­ων οι­κο­νο­μι­κών, έ­χουν α­να­λά­βει το ΔΝΤ, η Αυ­στρί­α, η Γερ­μα­νί­α και η Γαλ­λί­α, ε­νώ τη δι­α­θε­σι­μό­τη­τά τους να πά­ρουν μέ­ρος έ­χουν εκ­φρά­σει και η Βουλ­γα­ρί­α, η Ε­σθο­νί­α, η Φιν­λαν­δί­α και η Σου­η­δί­α.

Για τη με­ταρ­ρύθ­μι­ση της δη­μό­σιας δι­οί­κη­σης, η ο­ποί­α πε­ρι­λαμ­βά­νει τη δη­μι­ουρ­γί­α νέ­ας δο­μής και κα­νό­νων της κεν­τρι­κής δη­μό­σιας δι­οί­κη­σης, την α­ξι­ο­λό­γη­ση της δο­μής του δη­μό­σιου το­μέ­α και την α­ξι­ο­λό­γη­ση της α­πό­δο­σης των δη­μό­σι­ων υ­παλ­λή­λων, «ερ­γά­ζον­ται» η Γαλ­λί­α και η Γερ­μα­νί­α.

Η δι­οι­κη­τι­κή με­ταρ­ρύθ­μι­ση σε α­πο­κεν­τρω­μέ­νο, το­πι­κό και πε­ρι­φε­ρεια­κό ε­πί­πε­δο, δη­λα­δή ο έ­λεγ­χος σε ό­λο το πλέγ­μα της Το­πι­κής Αυ­το­δι­οί­κη­σης, βρί­σκε­ται στα χέ­ρια Γερ­μα­νί­ας και Γαλ­λί­ας.
Ο έ­λεγ­χός τους ε­πε­κτεί­νε­ται σε κά­θε το­μέ­α, κα­θώς πε­ρι­γρά­φε­ται ως ε­ξής: η βελ­τί­ω­ση της α­πο­τε­λε­σμα­τι­κό­τη­τας δή­μων και πε­ρι­φε­ρει­ών, ο σχε­δια­σμός της δη­μό­σιας πο­λι­τι­κής στο πε­δί­ο της α­κί­νη­της πε­ρι­ου­σί­ας δή­μων και πε­ρι­φε­ρει­ών, η βελ­τί­ω­ση της ι­κα­νό­τη­τας των το­πι­κών αρ­χών να χρη­σι­μο­ποι­ούν τα δι­αρ­θρω­τι­κά τα­μεί­α – α­νά­πτυ­ξη της δι­α­χεί­ρι­σης α­πο­βλή­των (κο­στο­λό­γη­ση, υ­πη­ρε­σί­ες τι­μο­λό­γη­σης, δη­μο­τι­κά τέ­λη κα­θα­ρι­ό­τη­τας) – σχε­δια­σμός και υ­λο­ποί­η­ση των κεν­τρι­κών πο­λι­τι­κών για την α­ξι­ο­λό­γη­ση των δο­μών της το­πι­κής κυ­βέρ­νη­σης, ε­πο­πτεί­α δή­μων και πε­ρι­φε­ρει­ών.

Για την η­λε­κτρο­νι­κή κυ­βέρ­νη­ση… βο­η­θούν Βέλ­γιο, Αυ­στρί­α, Γαλ­λί­α και Ι­σπα­νί­α.

Ο χρη­μα­το­πι­στω­τι­κός το­μέ­ας / πρό­σβα­ση σε χρη­μα­το­δό­τη­ση – α­σφα­λι­στι­κός το­μέ­ας – τα­μεί­α α­σφα­λι­στι­κής εγ­γύ­η­σης και μη­χα­νι­σμοί ε­πί­λυ­σης δι­α­φο­ρών βρί­σκε­ται υ­πό τον α­πό­λυ­το έ­λεγ­χο της Γερ­μα­νί­ας.

Για το ε­πι­χει­ρη­μα­τι­κό πε­ρι­βάλ­λον, τη δι­ευ­κό­λυν­ση των ε­ξα­γω­γών και την α­πλού­στευ­ση και με­τά­βα­ση σε η­λε­κτρο­νι­κά μέ­σα των δι­α­δι­κα­σι­ών ε­ξα­γω­γών και των τε­λω­νεια­κών δι­α­δι­κα­σι­ών… βο­η­θούν Σου­η­δί­α, Κά­τω Χώ­ρες και Η­νω­μέ­να Έ­θνη (U­N­E­CE).

Για τις δη­μό­σι­ες συμ­βά­σεις το παι­χνί­δι εί­ναι α­νοι­χτό, κα­θώς μπο­ρεί να συ­νει­σφέ­ρει κά­θε κρά­τος – μέ­λος του Ο­Ο­ΣΑ.

Νο­μο­θε­τι­κώς κα­το­χυ­ρω­μέ­να ε­παγ­γέλ­μα­τα (για το ά­νοιγ­μα δη­λα­δή των κλει­στών ε­παγ­γελ­μά­των) ερ­γά­ζε­ται η Ολ­λαν­δί­α.

Η δη­μό­σια υ­γεί­α – η Σύ­στα­ση Ε­θνι­κού Ορ­γα­νι­σμού Πα­ρο­χής Υ­πη­ρε­σι­ών Υ­γεί­ας, η α­πο­τε­λε­σμα­τι­κή τι­μο­λό­γη­ση φαρ­μά­κων και η ορ­θή λο­γι­στι­κή και πα­ρα­κο­λού­θη­ση των δα­πα­νών (συμ­πε­ρι­λαμ­βα­νο­μέ­νης της η­λε­κτρο­νι­κής συν­τα­γο­γρά­φη­σης) βρί­σκε­ται στα χέ­ρια της Σου­η­δί­ας και η δι­α­χεί­ρι­ση των νο­σο­κο­μεί­ων στον έ­λεγ­χο της Γερ­μα­νί­ας.

Για τη δι­κα­στι­κή με­ταρ­ρύθ­μι­ση (με άλ­λα λό­για, για τη δη­μι­ουρ­γί­α ε­νός νέ­ου μη­χα­νι­σμού στη Δι­και­ο­σύ­νη) «ερ­γά­ζον­ται» η Γερ­μα­νί­α, η Γαλ­λί­α, η Ολ­λαν­δί­α, η Αυ­στρί­α και η Βρε­τα­νί­α.

Για την αν­τι­με­τώ­πι­ση των ο­ξύ­τα­των προ­βλη­μά­των που αν­τι­με­τω­πί­ζει η Ελ­λά­δα στα σύ­νο­ρά της α­πό τη λα­θρο­με­τα­νά­στευ­ση α­ξί­ζει να ση­μει­ω­θεί ό­τι ου­δείς εκ των πι­στω­τών προ­σφέ­ρε­ται να… βο­η­θή­σει, κα­θώς η εν λό­γω ε­να­σχό­λη­ση προ­φα­νώς δεν εί­ναι α­πο­δο­τι­κή.
Έ­τσι, ε­νώ α­κό­μη και για τα σκου­πί­δια των δή­μων εμ­φα­νί­ζον­ται εν­δι­α­φε­ρό­με­νοι, γι’ αυ­τό το μεί­ζον πρό­βλη­μα οι ε­ταί­ροι – δα­νει­στές κά­νουν με­γα­λο­πρε­πώς το… πα­γώ­νι και α­να­θέ­τουν τη δι­α­χεί­ρι­σή του σε «δι­ά­φο­ρα κρά­τη – μέ­λη» μέ­σω της F­r­o­n­t­ex.

Αν­τι­θέ­τως, για τις α­γο­ρές ερ­γα­σί­ας και τον α­να­σχε­δια­σμό του ε­πι­χει­ρη­μα­τι­κού μον­τέ­λου του δη­μό­σιου ορ­γα­νι­σμού α­πα­σχό­λη­σης… βο­η­θούν η Γερ­μα­νί­α, η Βρε­τα­νί­α, η Βουλ­γα­ρί­α και για τη με­ταρ­ρύθ­μι­ση στην ε­πι­θε­ώ­ρη­ση ερ­γα­σί­ας ερ­γά­ζε­ται η Γερ­μα­νί­α.

Πώς γί­νε­ται η «δου­λειά»

Σύμ­φω­να με την έκ­θε­ση του Ρά­ι­χεν­μπαχ (Δε­κέμ­βριος του 2012), «η Ο­μά­δα Δρά­σης για την Ελ­λά­δα πα­ρέ­χει τε­χνι­κή βο­ή­θεια αν­τα­πο­κρι­νό­με­νη σε σχε­τι­κά αι­τή­μα­τα των ελ­λη­νι­κών αρ­χών, για τα ο­ποί­α ε­πι­δι­ώ­κει την κι­νη­το­ποί­η­ση τε­χνο­γνω­σί­ας ή στή­ρι­ξης α­πό Κρά­τη Μέ­λη και άλ­λους δυ­νη­τι­κούς πα­ρό­χους τε­χνι­κής βο­ή­θειας».
Με πιο α­πλά λό­για, οι ε­ταί­ροι – δα­νει­στές, κρα­τών­τας και σφίγ­γον­τας τη θη­λιά του χρέ­ους και α­πει­λών­τας με τη μη χο­ρή­γη­ση της ό­ποι­ας δό­σης, ε­πι­βάλ­λουν στην κυ­βέρ­νη­ση της Ελ­λά­δας την α­τζέν­τα. Έ­τσι η ελ­λη­νι­κή κυ­βέρ­νη­ση ζη­τά… βο­ή­θεια, δη­λα­δή την κερ­δο­φό­ρο εμ­πλο­κή των δα­νει­στών σε ζω­τι­κούς το­μείς του ελ­λη­νι­κού κρά­τους.
Αυ­τή η εμ­πλο­κή των δα­νει­στών εί­ναι ή­δη δι­α­νε­μη­μέ­νη με­τα­ξύ τους α­νά­λο­γα με τη δύ­να­μη που δι­α­θέ­τει ο κα­θέ­νας και τους με­τα­ξύ τους συ­σχε­τι­σμούς. Και εκ­δη­λώ­νε­ται ά­με­σα, με δυ­ο τρό­πους, ό­πως γρά­φει και η έκ­θε­ση:
α. «Η βο­ή­θεια αυ­τή μπο­ρεί να λά­βει τη μορ­φή σύν­το­μων α­πο­στο­λών εμ­πει­ρο­γνω­μό­νων ή θε­μα­τι­κών συ­ναν­τή­σε­ων ερ­γα­σί­ας στα ο­ποί­α οι ε­θνι­κές δι­οι­κή­σεις πα­ρου­σιά­ζουν τις λύ­σεις τους στους Έλ­λη­νες ε­ταί­ρους τους. Με αυ­τόν τον τρό­πο πα­ρέ­χε­ται στις ελ­λη­νι­κές αρ­χές η δυ­να­τό­τη­τα να ε­πι­λέ­ξουν την πλέ­ον κα­τάλ­λη­λη λύ­ση για τις α­νάγ­κες τους».
β. «Η τε­χνι­κή βο­ή­θεια μπο­ρεί ε­πί­σης να λά­βει τη μορ­φή μο­νι­μό­τε­ρης στή­ρι­ξης α­πό συγ­κε­κρι­μέ­να Κρά­τη Μέ­λη ή ορ­γα­νι­σμούς που δι­α­θέ­τουν ε­ξει­δι­κευ­μέ­νη τε­χνο­γνω­σί­α. Κά­τι τέ­τοι­ο θα μπο­ρού­σε εν­δε­χο­μέ­νως να συ­νε­πά­γε­ται μια πιο μα­κρο­πρό­θε­σμη πα­ρου­σί­α εμ­πει­ρο­γνω­μό­νων».

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ; Καλά ξεμπερδέματα σε καμιά πενηνταριά χρόνια…

imerodromos.gr