Επιδόθηκαν σήμερα, στο Δημαρχείο Καλαμάτας το βραβείο για βιβλίο κοινωνικο-πολιτικού δοκιμίου έτους 2013 εις μνήμην Παναγιώτη Φωτέα, καθώς και οι υποτροφίες που είχε θεσπίσει ο αείμνηστος καπετάν Βασίλης Κωνσταντακόπουλος, στη μνήμη του Παναγιώτη Φωτέα, πρώτου αιρετού Νομάρχη Μεσσηνίας και σημαντικού διανοούμενου.
Ο Δήμαρχος Καλαμάτας, σε σύντομη εισήγησή του, αναφέρθηκε στο ιστορικό των υποτροφιών, τονίζοντας ότι ο αείμνηστος καπετάνιος είχε συνδεθεί με φιλία με τον Παναγιώτη Φωτέα, ιδίως μετά τις συγκλονιστικές στιγμές σε συνεδρίαση του Νομαρχιακού Συμβουλίου Μεσσηνίας το Μάρτιο του 1996, όταν έγιναν οι πρώτες συζητήσεις σχετικά με τη Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων της Περιοχής Ολοκληρωμένης Τουριστικής Ανάπτυξης, που σήμερα γνωρίζουμε ως Costa Navarino, η οποία αποτελούσε όραμα του καπετάν Βασίλη.
Ο κ. Νίκας επεσήμανε ότι ο καπετάν Βασίλης Κωνσταντακόπουλος, προς το τέλος της ζωής του, αποφάσισε να θεσμοθετήσει υποτροφίες στη μνήμη του Παναγιώτη Φωτέα, ώστε «να υπάρχει κάτι που να τον δένει με το φίλο του», όπως χαρακτηριστικά σημείωσε. Η οικογένεια Κωνσταντακόπουλου και το Ίδρυμα Καπετάν Βασίλη στηρίζουν το θεσμό των υποτροφιών.
Επίσης, χαιρετισμό απηύθυνε η Αντιπεριφερειάρχης Μεσσηνίας Ελένη Αλειφέρη, που τόνισε πως οι υποτροφίες στη μνήμη Παναγιώτη Φωτέα, τις οποίες ίδρυσε ο καπετάν Βασίλης Κωνσταντακόπουλος, «έχουν αναφορά σε δύο σπουδαία, επιφανή πρόσωπα της Μεσσηνίας, (…) που καθένας υπηρέτησε πιστά τη Μεσσηνία, την ανάπτυξη και την κοινωνική της συνοχή».
Οι υποτροφίες απονεμήθηκαν στους εξής φοιτητές Νομικής Σχολής (τις επιταγές παρέλαβαν εκπρόσωποί τους), νέους και παλιότερους που συνεχίζουν:
1. Θεοδώρα-Νικολέτα Γκόγκα, έτος εισαγωγής 2013
2. Αικατερίνη Ροκανά, έτος εισαγωγής 2013
3. Γεώργιος Ελευθεράκης, έτος εισαγωγής 2012
4. Αθηνά Παπαχρήστου, έτος εισαγωγής 2011
5. Βασιλική Χελιδόνη, έτος εισαγωγής 2010
6. Μαρία Στυλιανοπούλου, έτος εισαγωγής 2010.
Το συνολικό ποσό υποστήριξης των σπουδών των φοιτητών με εξαιρετική επίδοση, ανέρχεται σε 20.000 ευρώ.
ΒΡΑΒΕΙΟ ΓΙΑ ΔΟΚΙΜΙΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ-ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΣΤΟΧΑΣΜΟΥ ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΦΩΤΕΑ
Ακολούθως, ο Δήμαρχος ανέγνωσε το πρακτικό της επιτροπής, που παμψηφεί απένειμε το βραβείο Παναγιώτη Φωτέα έτους 2013 (σε συνεδρίασή της στις 29 Απριλίου 2014) στο φιλόλογο – συγγραφέα Γιάννη Δ. Κωβαίο, για το βιβλίο του «Σε Δ΄ πρόσωπο», επισημαίνοντας ως κύρια χαρακτηριστικά του έργου του «την δημιουργική σκέψη, τον προσωπικό στοχασμό, την ευαισθησία και το μεστό, πυκνό, διαυγή και κυρίως αφυπνιστικό του λόγο σε θέματα καίρια της σύγχρονης ζωής». Συνεκτιμήθηκε, επίσης «και το λοιπό αξιόλογο δοκιμιακό του έργο».
Ο Παναγιώτης Ε. Νίκας επέδωσε, στη συνέχεια, τον πάπυρο του βραβείου και το χρηματικό έπαθλο στο Γιάννη Β. Κωβαίο.
Ο κ. Κωβαίος ευχαρίστησε για την τιμή που του έγινε και επεσήμανε, σε σύντομη αντιφώνησή του, πως ο Παναγιώτης Φωτέας – όπως ο ίδιος ο αείμνηστος «διανοούμενος πολιτικός» ανέφερε σε συνέντευξή του – δήλωνε «ριζοσπάστης», εξηγώντας: «Δηλαδή, ένας μονήρης άνθρωπος που τον χτυπάνε όλοι επειδή τους χτυπάει. Στο δικό μου ριζοσπαστισμό υπάρχει μια δόση αναρχισμού».
Ο Π. Φωτέας, όπως ανέφερε ο κ. Κωβαίος, στη συνέντευξή του αυτή «διαγιγνώσκει βαρβαρότητα στα καθεστώτα του «υπαρκτού σταλινισμού», αλλά παράλληλα αποκηρύσσει με βδελυγμία και τον «αρπακτικό καπιταλισμό ως δύναμη σατανική», καταγγέλλοντας τους «κερδοσκόπους, τους αποκρυφιστές των ελβετικών τραπεζών, τους επενδυτές του φρέσκου αέρα, τους ερπετοειδείς ακόλουθους και παχύμισθους της κάθε εξουσίας». Μάλιστα, διακηρύσσει ξάστερα τη θέση του και κατά της Ευρώπης του Μάαστριχτ: «Είμαι με την Ευρώπη των δημιουργών και όχι των τραπεζιτών. Είμαι με την Ευρώπη του Λόγου και όχι της Λογιστικής».
Αυτή η πολιτική φιλοσοφία συνάδει και με την ομολογιακή σχέση του με την Ορθοδοξία, την οποία θεωρεί «πάσχουσα, επαναστατική, ‘επικίνδυνη’ (αν ασκείται) για τα κατεστημένα», καθώς «η δική της αγάπη «έξω βάλλει τον φόβον», είναι δηλαδή «η πιο άφοβη παρουσία μέσα στην ανθρώπινη ιστορία».
Κλείνοντας, ο κ. Κωβαίος απηύθυνε την ακόλουθη προτροπή: «Ας αφουγκραζόμαστε τις γόνιμα επαναστατικές ιδέες ενός οραματιστή μιας πιο ανθρώπινης για τον πολίτη καθημερινότητας˙ ενός σπάνιου «ευπροσώπου» του Έθνους».
