Η εντεταλμένη σύμβουλος της Περιφερειακής Αρχής για τον τουρισμό στην Π.Ε. Μεσσηνίας, Αντωνία Μπούζα σε απάντηση της στην περιφερειακή σύμβουλο της μειοψηφίας Γιώτα Κοζομπόλη σχετικά με όσα δημοσίευσε για τις ενάλιες αρχαιότητες αναφέρει:
«Για το πολιτιστικό απόθεμα της πατρίδας μας είμαστε όλοι υπερήφανοι και συνειδητοποιημένα απέναντι σε κάθε μορφής έκνομη εκμετάλλευση και υποτίμηση. Αντιθέτως μέσω των Νόμων της Ελληνικής Πολιτείας , επιβάλλεται να κάνουμε ευρέως γνωστή την πολιτιστική μας κληρονομιά και να εμπλουτίσουμε συγχρόνως, το τουριστικό μας προϊόν, με τους εξειδικευμένους θεματικούς τομείς, που διευρύνουν την τουριστική περίοδο και δίνουν το στίγμα της διαφορετικότητας και της καινοτομίας σ΄έναν προορισμό, όπως εν προκειμένω με τον καταδυτικό τουρισμό .
Η Ελληνική νομοθεσία προβλέπει αυστηρά τον τρόπο, τη μεθοδολογία, τις αρμοδιότητες , τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις των συμβαλλομένων μερών ( Υπουργείο Πολιτισμού, Περιφέρεια Πελοποννήσου, Δήμος Πύλου), στο εν λόγω εγχείρημα για τη δημιουργία και λειτουργία του ενάλιου επισκέψιμου αρχαιολογικού χώρου στον όρμο Ναυαρίνου στην Πύλο. Το έργο αναμένεται να συμβάλει στη διαμόρφωση του νέου μοντέλου ανάπτυξης , που όπως αναφέρεται ρητά, εξασφαλίζει αειφορία και τουριστική ανάπτυξη σε ένα θεματικό πεδίο που είχαμε μείνει πίσω, σε σχέση με άλλες ανταγωνίστριες τουριστικά χώρες, Διαθέτουμε σπουδαίες ενάλιες αρχαιότητες, τις οποίες επιβάλλεται να τις κάνουμε γνωστές και προσβάσιμες, ενώ όπως ορίζουν σχετικές διατάξεις του αρμόδιου Υπουργείου Πολιτισμού , υπάρχει η μέριμνα για τη διαφύλαξη και προστασία τους.
Συγχρόνως το όλο εγχείρημα, υπό τις προϋποθέσεις που επιβάλλει ο Νόμος και τις υποχρεώσεις των συμβαλλομένων μερών, αναμένεται να προσδώσει επιπλέον θετικά αποτελέσματα στην προσπάθεια για τουριστική ανάπτυξη.
Κεντρικές πολιτικές στρατηγικές όπως είναι τα Σ.Δ.Ι.Τ. , όπου είναι ήδη νόμος της Ελληνικής Πολιτείας (3389/2005) , δυστυχώς κάποιοι εμμονικά τις δαιμονοποιούν και τις κακοποιούν επικοινωνιακά, ενώ βλέπουν πίσω από κάθε επενδυτική δραστηριότητα κι έναν εν δυνάμει εχθρό. Η αμφισβήτηση του ρόλου και των προθέσεων των αιρετών εκπροσώπων των τοπικών κοινωνιών και η συνεχής και αδιάλειπτη προσπάθεια να ενσπείρουν κάποιοι την αμφιβολία σε κάθε απόφαση που λαμβάνουν οι πλειοψηφίες των αιρετών οργάνων της διοίκησης, οδηγεί σε απόλυτα αδιέξοδα την πατρίδα μας και τις τοπικές κοινωνίες.
Για να γίνει αντιληπτό το αδιέξοδο, στην κατακλείδα της παρέμβασής της η αγαπητή συνάδελφος ,προσβλέπει στην τήρηση της …νομιμότητας, που αυτή οραματίζεται, όχι στην Ελληνική πολιτεία…., αλλά στους φορείς και ενεργούς πολίτες..»