Του Παναγιώτη Αλευρά*
Στο νέο παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον που ζούμε η βιολογική γεωργία, η ολοκληρωμένη διαχείριση και γενικότερα η παραγωγή προϊόντων με σύγχρονα καλλιεργητικά πρότυπα, αποτελούν μονόδρομο για την βελτίωση της ανταγωνιστικότητας των αγροτικών μας προϊόντων.
Ιδιαίτερα η βιολογκή γεωργία στην χώρα μας την τελευταία δεκαετία, χαρακτηρίζεται από δυναμική ανάπτυξη, η οποία οφείλεται στην έντονη αύξηση της ζήτησης.
Ιδιαίτερα μετά τις αλλεπάλληλες διατροφικές κρίσεις που σημειώθηκαν παγκοσμίως, η αύξηση της βιολογικής γεωργίας είναι ραγδαία.
Πρέπει δε να διευκρινιστεί ότι η βιολογική παραγωγή δεν ταυτίζεται με την παραδοσιακή γεωργία, καθώς δεν αποτελεί επιστροφή στη ‘λίθινη εποχή’, αλλά μπορεί και αξιοποιεί κάθε καινούρια επιστημονική γνώση στο βαθμό που εξασφαλίζει την αειφόρο ανάπτυξη.
Δυστυχώς το ΥΠΑΑΤ αντί να στηρίξει τον αγροδιατροφικό τομέα με αιχμή την πιστοποιημένη φιλοπεριβαλλοντική γεωργία, αποθαρρύνει με τις επιλογές του, τους βιοκαλλιεργητές.
Θεωρώ απαράδεκτο να μην έχουν εισπράξει οι βιοκαλλιεργητές τις οικονομικές ενισχύσεις που δικαιούνται από το 2012, 2013 και βέβαια τη φετινή χρονιά, όταν μάλιστα προέρχονται από κοινοτικούς πόρους.
Είναι δυνατόν να εξαγγέλλει η κυβέρνηση ότι ο πρωτογενής τομέας θα μας ‘βγάλει’ από την κρίση και ταυτόχρονα να μπαίνουν εμπόδια.
Είναι δυνατόν το ΥΠΑΑΤ να εξαγγέλλει ότι ‘η βιολογική γεωργία και κτηνοτροφία κάνουν τη διαφορά στην ελληνική παραγωγή’ και να καθυστερεί η καταβολή των οικονομικών ενισχύσεων στους βιοκαλλιεργητές για μία τριετία.
Θεωρώ μάλιστα ότι η βιολογική γεωργία σήμερα είναι υπό διωγμό, όπως χαρακτηριστικά αναφέρουν τα μέλη της Ένωσης Βιοκαλλιεργητών της Π.Ε. Λακωνίας, τα οποία απέστειλαν εξώδικα προς το ΥΠΑΑΤ και τον ΟΠΕΚΕΠΕ για να διεκδικήσουν τα αυτονόητα. Δηλαδή τις οικονομικές ενισχύσεις για απώλεια παραγωγής τα έτη 2012, 2013 και 2014.
Δεν μπορείς λοιπόν τον παραγωγό που έχει ξεκινήσει μία σύγχρονη φιλοπεριβαλλοντική καλλιεργητική πρακτική και παράγει πιστοποιημένα προϊόντα να τον απογοητεύεις και να τον οδηγείς στην απόγνωση και την εξαθλίωση, με την καθυστέρηση των οικονομικών ενισχύσεων.
Πρέπει το ΥΠΑΑΤ να επανακαθορίσει τη στάση του, να καταβάλλει άμεσα τις οικονομικές ενισχύσεις και να χαράξει μία νέα στρατηγική στον γεωργικό τομέα που θα στηρίζεται στην ‘ευφυή’ ποιοτική, πιστοποιημένη και βιολογική γεωργία.
Οι Διεθνείς και Ευρωπαϊκές εξελίξεις, καθώς και οι νέες διατροφικές συνήθειες, επηρεάζουν και προδιαγράφουν το μέλλον του αγροτικού μας τομέα.
Οφείλουμε να προσαρμοστούμε.
*Γεωπόνος – Πρ. Αν/ρχης Π.Ε. Μεσσηνίας – Περιφερειακός Σύμβουλος
