Της Εμμανουέλα Αάμερ Μουλατσιώτη*

Την εβδομάδα που μας πέρασε κατέκλυσαν την τηλεόραση μας συζητήσεις επί συζητήσεων σχετικά με τις απόψεις που εξέφρασε η κυρία Χρυσούλα Διαβάτη. Εν ολίγοις υποστήριξε πως για το επάγγελμα του ηθοποιού αλλά και άλλα επαγγέλματα χρειάζονται σπουδές και χρόνια μάθησης. Δεν αρκεί να είσαι αναγνωρίσιμος ή ”σταρ” όπως λέμε για να γίνεις ηθοποιός. Πως σε αυτή τη χώρα όλα καταρρέουν συμπαρασύροντας θεσμούς και αξίες. Αυτές λοιπόν οι δηλώσεις σήκωσαν κύμα αντιδράσεων…

Πολλά ακούστηκαν περί δικαιώματος στο όνειρο και τη δημιουργία. Αναλώθηκαν πολλοί στο να αναφέρουν δικαιώματα. Ωραία είναι τα δικαιώματα όμως καθήκοντα δεν πρέπει να υπάρχουν; Και λέω καθήκοντα γιατί τα όνειρα για να είναι πραγματοποιήσιμα θέλουν να κοπιάσεις ,να ιδρώσεις. Θέλουν σπουδές και ”δια βίου μάθηση”. Και όλα τα παραπάνω θα έπρεπε τουλάχιστον να θεωρούνται αυτονόητα. Γιατί λοιπόν πολλοί αντιδρούν;;;

Ζούμε στην κοινωνία του ”ότι δηλώσεις ,είσαι”. Από δήθεν ”ιστορικούς” που έχουν το θράσος να γράφουν σχολικά βιβλία ,σε μοντέλα -ηθοποιούς, σταρ-παρουσιαστές με άποψη επί παντός θέματος, κ.ο.κ. Έχουμε γεμίσει από προϊόντα ”σκουπίδια” που προσπαθούν να μας πείσουν πως ”τα θέλει ο κόσμος”. Λες και υπάρχει εναλλακτική… Είναι ευρέως γνωστό πως σε όλα τα επαγγέλματα αν δεν είσαι ”δουλοπρεπής” δεν σε αφήνουν να πας μπροστά ,ενώ αν είσαι ”υπάκουος” προχωράς κι ας είσαι εντελώς ανάξιος για την εν λόγω θέση. Που θα σταματήσει, λοιπόν, αυτή η κατρακύλα;

Έως ότου σαν κοινωνία γυρίσουμε στις ρίζες μας , κάνουμε αυτοκριτική και ακολουθήσουμε το δύσκολο δρόμο της ουσιαστικής αλλαγής τίποτα δεν πρόκειται να διαφοροποιηθεί. Θα παραμένουν οι ανίδεοι και οι ”λίγοι” να καταδικάζουν όσους αν υπήρχε αξιοκρατία θα μπορούσαν να κάνουν πολλά…

*Δημοσιογράφος

Επισκεφθείτε και το blog μου : vrestifwnisou.blogspot.gr