Το Eurogroup, η Σύνοδος Κορυφής, το δίλημμα και η στάση της ελληνικής κυβέρνησης
Οι συζητήσεις για το ελληνικό ζήτημα εξελίσσονται μέσα σε ένα εξαιρετικά βεβαρημένο κλίμα, που καθημερινά επιδεινώνεται. Ένα κλίμα που δεν βελτιώθηκε –το αντίθετο μάλιστα– ούτε μετά την ανάγνωση των προγραμματικών δηλώσεων της κυβέρνησης Τσίπρα την Κυριακή, που ασφαλώς δεν ικανοποίησαν τους δανειστές. Δεν θα μπορούσε να συμβεί διαφορετικά, καθώς η επιθετικά αδιάλλακτη θέση του Βερολίνου και των Βρυξελλών δεν άφησαν περιθώρια στον Έλληνα πρωθυπουργό να υιοθετήσει ηπιότερη γραμμή. Διότι τυχόν ηπιότερη ρητορική πριν αρχίσουν οι κυρίως διαβουλεύσεις και εν μέσω της ενορχηστρωμένης υστερίας εναντίον της Αθήνας, θα εμφάνιζε τη νέα κυβέρνηση ψοφοδεή και θα καθιστούσε ακόμη σκληρότερη τη θέση του ευρωπαϊκού ιερατείου. Το δίλημμα των Γερμανών Πράγματι η ελληνική κυβέρνηση βρίσκεται σήμερα αντιμέτωπη με ένα πρωτοφανές για τα ευρωπαϊκά δεδομένα πλέγμα απειλών και εκβιασμών στο οποίο προεξάρχει η Γερμανία και ακολουθούν οι δορυφόροι της. Το δίλημμα το θέτουν ωμά: Ή αποδέχεσθε και συνεχίζετε τη κατεύθυνση που σας έχει επιβληθεί ή οδηγήστε στην πτώχευση και την έξοδο από το ευρώ. Το «διώχτε τους να τελειώνουμε με δαύτους» δεν θα είναι απόφαση χωρίς μεγάλο κόστος για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Και εξ ίσου η «ηρωϊκή» επιστροφή στη δραχμή δεν θα είναι απόφαση χωρίς μεγάλο κόστος για την Ελλάδα. Στον απροκάλυπτο αυτόν εκβιασμό δεν μπορεί να υποκύψει μία κυβέρνηση και μία ολόκληρη χώρα. Ίσως αυτό εξηγεί ορισμένους υψηλούς τόνους των προγραμματικών δηλώσεων του κ. Τσίπρα αλλά και την αιχμηρή υπενθύμιση του κατοχικού δανείου της ναζιστικής Γερμανίας. Κατά πόσον οι απειλές και οι εκβιασμοί του Γερμανικού άξονα αποτελούν διαπραγματευτικό όπλο ή απηχούν ήδη ειλημμένες αποφάσεις θα φανεί τις λίγες επόμενες ημέρες, όταν θα συζητηθεί το ελληνικό ζήτημα στα ανώτατα ευρωπαϊκά όργανα. Εκεί θα φανεί επίσης κατά πόσον οι θέσεις των προγραμματικών δηλώσεων Τσίπρα είναι απολύτως αδιαπραγμάτευτες ή ορισμένες από αυτές μπορεί να συζητηθούν στο τραπέζι των συνομιλιών, με στόχο να υπάρξει συμφωνία μέσα από αμοιβαίες υποχωρήσεις. Οι υποχωρήσεις πάντως δεν θα είναι εύκολες για καμμία από τις δύο πλευρές. Αν αποδεχθούν πλήρως οι Γερμανοί τις ελληνικές θέσεις θα είναι η αρχή της κατάρρευσης του νεοφιλελεύθερου συστήματος της λιτότητας που οικοδομήθηκε, υπό την ηγεμονία τους, στην Ευρώπη. Γιατί από την τρύπα που θα έχει ανοίξει ο κ. Τσίπρας θα θελήσουν να περάσουν και πολλοί άλλοι. Εκεί βρίσκεται η κόκκινη γραμμή για το Βερολίνο. Αν πάλι υποκύψει η ελληνική κυβέρνηση στους εκβιασμούς και τις απειλές και απλώς συνεχίσει την πολιτική Σαμαρά θα έχει αυτοκαταργηθεί λίγες μόλις μέρες μετά τις προγραμματικές της δηλώσεις. Εδώ βρίσκεται η κόκκινη γραμμή για την Αθήνα. Έχουμε όμως ακόμη να διανύσουμε πολύ δρόμο. Και πέραν των όσων βλέπουμε στο προσκήνιο εξελίσσεται και ένα έντονο παρασκήνιο, στο οποίο μετέχουν και εξωευρωπαϊκές δυνάμεις με πρώτη και κύρια τις Ηνωμένες Πολιτείες, που δεν θέλουν, για δικούς τους λόγους, μία νέα οικονομική αναταραχή. Και όχι μόνο οικονομική: Ήδη αναπτύσσονται στην αμερικανική πρωτεύουσα γενικότεροι γεωστρατηγικοί προβληματισμοί, που έχουν σχέση με την κομβική θέση της Ελλάδας εν όψει της έκρυθμης κατάστασης στην Ουκρανία και την ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής Ήδη αναπτύσσονται στην αμερικανική πρωτεύουσα γενικότεροι γεωστρατηγικοί προβληματισμοί, που έχουν σχέση με τη κομβική θέση της Ελλάδας Καθιστούν τα δεδομένα αυτά δύσκολη την εξίσωση και για τους Έλληνες και για τους άλλους Ευρωπαίους. Το «διώχτε τους να τελειώνουμε με δαύτους» δεν θα είναι απόφαση χωρίς μεγάλο κόστος για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Και εξ ίσου η «ηρωϊκή» επιστροφή στη δραχμή δεν θα είναι απόφαση χωρίς μεγάλο κόστος για την Ελλάδα. Την Τετάρτη 11 Φεβρουαρίου συνεδριάζει εκτάκτως το Eurogroup, στο οποίο θα παρουσιάσει ο κ. Βαρουφάκης το ελληνικό σχέδιο. Την Πέμπτη 12 Φεβρουαρίου το ελληνικό ζήτημα θα συζητηθεί στη Σύνοδο Κορυφής. Τη Δευτέρα 16 Φεβρουαρίου θα συνεδριάσει εκ νέου το Eurogroup, με το ίδιο θέμα και πλέον θα ξεκαθαρίσει το τοπίο. Κοντός ψαλμός αλληλούια λοιπόν. thetoc.gr
