Της Αντωνία Μπούζα*

Ο υπερρεαλισμός στην τέχνη, όπου η φαντασία και η πραγματικότητα ενώνονται σε μία απόλυτη πραγματικότητα, δίνει μία άλλη οπτική, αλλά στην πολιτική, μάλλον είναι αναποτελεσματική ως πρακτική των πραγμάτων τα οποία Πολιτεία και Αυτοδιοίκηση, καλούνται να διαχειριστούν.

Κατά την επίσκεψη σήμερα στην Περιφερειακή Ενότητα Μεσσηνίας του Αναπλ.Υπουργού ΠΑΠΕΝ κ.Τσιρώνη, όπου παραβρέθηκα, είδα μία χαλαρότητα από πλευράς του, μία ρομαντική θα έλεγα πρακτική διαχείρισης των καίριων ζητημάτων, που διαχρονικά οι παλινωδίες κυρίαρχα της Κεντρικής εξουσίας, έχουν οδηγήσει σε αδιέξοδα.

Ειδικότερα άκουσα τις σκέψεις του για τη διαχείριση των απορριμμάτων, λες και υπάρχει ο άπλετος χρόνος διαβούλευσης, σχεδιασμών, νέων προτάσεων και πιθανών αλλαγών στη νομοθεσία.

Ενώ βρισκόμαστε στο τέλος και λίγο πριν την υλοποίηση του Περιφερειακού σχεδιασμού για τα απορρίμματα, με τα δυσβάσταχτα πρόστιμα της Ε.Ε. να επιβάλλονται στους Δήμους και με δεδομένη την αδυναμία των αρμοδίων ΦΟ.Δ.Σ.Α., ακόμη και για υλοποίηση στοιχειωδών αποφάσεων, αλλά και αρκετών Δημοτικών Αρχών για την προσωρινή διαχείριση των απορριμμάτων, ο αρμόδιος Υπουργός μιλούσε λες και υπάρχει η πολυτέλεια να ξεκινήσουμε τα πάντα από την αρχή.

Εκτός όμως από το διαφαινόμενο αδιέξοδο στις Κυβερνητικές σκέψεις για τα απορρίμματα, ακούσαμε και για καινοτόμες πρακτικές για τις οποίες προτίθεται να νομοθετήσει.

Δηλαδή πως τα απόβλητα των ελαιοτριβείων τριών φάσεων, ο λεγόμενος κατσίγαρος από ρυπογόνος σήμερα θα είναι ωφέλιμος αύριο και πως θα χρησιμοποιείται και ως λίπασμα. Ενδιαφέρουσα ως πρόταση, αρκεί να μη θιγούν και όσοι ελαιοτριβείς εξ αιτίας του νόμου, πιέστηκαν για να κάνουν τα ελαιοτριβεία τους δύο φάσεων. Εμείς στη Μεσσηνία ως ελαιοπαραγωγικός νομός είναι επόμενο να θέλουμε να υπάρχει ξεκάθαρο νομικό πλαίσιο, διότι η καλλιέργεια της ελιάς, η έκθλιψη και η χρήση των υποπροϊόντων της, μας αφορά άμεσα.

Άλλο σοβαρό θέμα που για εμένα ενέχει και το στοιχείο της αιθεροβάμονος αντίληψης, είναι τα όσα είπε για τη βιομάζα.

Χρήση λοιπόν ως καύσιμη ύλη η βιομάζα για τον κ.Υπουργό, όμως κόκκινο πανί συνήθως για την παράταξη που εκπροσωπεί την Κυβέρνηση στο Περιφερειακό Συμβούλιο, όπου κάθε επένδυση και κάθε τέτοιου είδους πρόταση δέχεται ομοβροντία αρνήσεων. Είναι προδήλως γνωστό, πως επενδύσεις που αφορούν τη χρήση βιομάζας συνήθως εξοστρακίζονται από τις παρατάξεις της αντιπολίτευσης στο Περιφερειακό Συμβούλιο.

Δίκαιη απορία τόσο η δική μου, όσο και της κ.Αλειφέρη, για το αν έχουν πείσει τουλάχιστον τους δικούς τους, βουλευτές και Περιφερειακούς συμβούλους για τη χρησιμότητα και μη ρυπογόνα χρήση της βιομάζας.

Τα ποικίλα προβλήματα που αφορούν το περιβάλλον, την έλλειψη ευελιξίας των Δασικών υπηρεσιών, τα οικοσυστήματα, τη διαχείριση και προστασία των υδάτων, τη Χωροταξία, τις αγκυλώσεις της Νομοθεσίας και την πολυδιάσπαση αρμοδιοτήτων και νομοθεσίας η εκάστοτε Πολιτεία πρέπει να τα αντιμετωπίζει με γρήγορες, οικολογικές, νόμιμες και ουσιαστικές λύσεις, αφήνοντας κομματικές σκέψεις και πολιτική διαχείριση στο περιθώριο. Με ενδιαφέρον λοιπόν, αναμένεται η αντιμετώπιση όλων αυτών των ζητημάτων που ο κ.Υπουργός ανέφερε ότι είδε θετικά.

*Περιφερειακή Σύμβουλος -Εντεταλμένη Τουρισμού Μεσσηνίας