«Δε θα κάτσουμε να κλαίμε πάνω από τη συμφωνία»

Του Πέτρου Κωνσταντινέα*

konstantineas1Η προσφυγή στις κάλπες αποτελεί ζήτημα ηθικής και δημοκρατικής τάξης. Ηθικής διότι ξεπεράστηκαν τα όρια της λαϊκής εντολής του Γενάρη και δημοκρατικής, διότι ο μόνος αρμόδιος για να επικυρώσει ή όχι την επτάμηνη προσπάθεια του Αλέξη Τσίπρα για μια έντιμη συμφωνία, είναι ο ελληνικός λαός. Η νέα συμφωνία μπορεί να πάγωσε λίγο τις καρδιές μας αλλά δε θα μπούμε στη διαδικασία να μην παλέψουμε για την πιο δίκαιη κατανομή των βαρών. Η νέα συμφωνία εδράζεται στην ικανότητά της να απαλλάξει τη χώρα μας από τη μέγγενη των μνημονίων των οριζοντίων περικοπών και του ανελέητου κυνηγητού των μικρών και μεσαίων κοινωνικών στρωμάτων.

Προμαχώνας μας θα αποτελέσει η δυνατότητα που δίνει η ευελιξία των κινήσεων. Ας μην ξεχνάμε ότι τα 35 δις του αναπτυξιακού πακέτου θα πρέπει να αποτελέσουν την κορωνίδα μας, η οποία θα δώσει προωθητική δυναμική στην οικονομία μας. Όλοι μας οφείλουμε να φανούμε αντάξιοι θεματοφύλακες μιας τέτοιας προοπτικής. Ας σκεφτούμε όλοι μας ποιοι θα αναλάβουν το επερχόμενο αναπτυξιακό σοκ.

Ποια χέρια θα εμπλακούν εκεί. Ο ελληνικός λαός έχει να επιλέξει μεταξύ του παλιού – διεφθαρμένου συστήματος εξουσίας και του νέου- μαχητικού ΣΥ.ΡΙΖ.Α.

Σε αυτές τις εκλογές, ο ελληνικός λαός έχει να κρίνει και να ετυμηγορήσει στα εξής:

  • Στη διαπραγμάτευση και το αποτέλεσμά της
  • Στη στάση του παλιού συστήματος κατά τη διάρκεια της διαπραγμάτευσης «Φέρτε ό,τι να’ ναι να υπογράψουμε…», έτσι μας προέτρεπαν! Ό,τι να΄ναι!!!
  • Στη στάση των ριψάσπιδων “αριστερών”, οι οποίοι υποδαυλίζουν όπου βρεθούν και όπου σταθούν τη μαχητική στάση του Αλέξη Τσίπρα τους τελευταίους επτά μήνες, γνωρίζοντας ότι εξάντλησε κάθε διαπραγματευτικό όπλο που είχε στη φαρέτρα του.
  • Κυρίως όμως ο ελληνικός λαός έχει να ετυμηγορήσει για την νεκρανάσταση όλων αυτών που του καπηλεύτηκαν όνειρα και ιδρώτα χρόνων.

Ξεμπερδεύουμε με το παλιό, είτε αυτό βρίσκεται εντός, είτε εκτός τειχών. Όποιος δε μπορεί να διασφαλίσει το μέλλον αυτού του τόπου, πρέπει να κλειδώνεται μια για πάντα στο χρονοντούλαπο των κακών αναμνήσεων.

Πέρα από τα 35 δις του αναπτυξιακού πακέτου, στη νέα συμφωνία υπάρχουν αρκετά εδάφια τα οποία θα νοικοκυρεύουν παθογένειες ετών, που κάποιοι απομυζούσαν από αυτές:

  • Διαγραφή οφειλών έως 20.000 ευρώ για φορολογούμενους χαμηλών εισοδημάτων
  • Αύξηση εσόδων με επιβολή φόρου 30% στις μηχανές VTL (φρουτάκια)
  • Άμεση εφαρμογή του περιουσιολογίου μέχρι τον ερχόμενο Νοέμβριο
  • Ολοκλήρωση, επιτέλους, του κτηματολογίου
  • Επιβολή φόρου 20% στις τηλεοπτικές διαφημίσεις
  • Έλεγχος λαθρεμπορίου
  • Τηλεοπτικές συχνότητες
  • Συστηματοποίηση και περιορισμός του ορισμού των αγροτών, ώστε να εντάσσονται οι πραγματικοί δικαιούχοι στο ειδικό καθεστώς ΦΠΑ και να λαμβάνουν αγροτικές επιδοτήσεις αυτοί που πραγματικά τις δικαιούνται
  • Σύμπραξη με τις ευρωπαϊκές τράπεζες για έλεγχο των καταθέσεων Ελλήνων φορολογουμένων της τελευταίας δεκαετίας.

Ποια είναι λοιπόν εκείνα τα συμφέροντα που ΔΕΝ επιθυμούν να νοικοκυρέψουμε το κράτος μας;

Είναι κακό να γίνει αναδιάρθρωση του δημοσίου, το οποίο θα πρέπει να δομηθεί με τέτοιο τρόπο ώστε να μεγιστοποιεί την παραγωγικότητά του προς διευκόλυνση των πολιτών και των ιδιωτικών πρωτοβουλιών;

Είναι κακό το τέλος του αγγλικού δικαίου, το οποίο καταπατούσε τα κυριαρχικά μας δικαιώματα;

Είναι κακή η παύση του ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας από το ΤΑΙΠΕΔ και η έναρξη της αξιοποίησής της προς δημόσιο όφελος;

Τέλος, είναι κακό ότι με τα νέα στοχευμένα πλεονάσματα κερδίζουμε 20 δις; Πλεονάσματα που τα προηγούμενα χρόνια έβγαιναν από τις σάρκες μας με τις μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις και όχι από αναπτυξιακούς δείκτες;

Ας αναλογιστούμε ποιοι εργολάβοι κέρδιζαν από την απορρύθμιση του κράτους και ποιοι τους υπηρετούσαν. Δεν είμαστε όλοι ίδιοι και ούτε θα γίνουμε. Δεν αντέχει άλλους «πολιτικούς κηφήνες» αυτός ο τόπος, που τριγυρνούν στους διαδρόμους τους Κοινοβουλίου ψάχνοντας για προσωπικά «κονέ». Μόνο ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. μπορεί να πάει τούτο τον τόπο μπροστά, καταγγέλλοντας το παλαιοκομματικό σύστημα εξουσίας και δουλεύοντας πάνω σε έναν εθνικό σχεδιασμό που θα ανοίξει νέους δρόμους ανάπτυξης, καθαρούς …όχι “βρώμικους”!

Δε θα κάτσουμε λοιπόν να κλαίμε πάνω από τη συμφωνία, η μαχητικότητά μας θα δώσει νέα πνοή για δικαιοσύνη και αξιοπρέπεια. Το κοινωνικό πρόσημο της συμφωνίας πρέπει να είναι η προμετωπίδα μας για τις μάχες χαρακωμάτων που μας περιμένουν.

Ψηλά το κεφάλι λοιπόν, το ένστικτο της επιβίωσης του λαού μας θα δώσει την απάντηση στο παλιό και διεφθαρμένο, που δε θα διστάσει και πάλι να πατήσει επί πτωμάτων για να ολοκληρώσει το έργο του.

Ξεμπερδεύουμε με το παλιό,

Κερδίζουμε το αύριο.

*Υποψήφιος Βουλευτής ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Μεσσηνίας