Του Νί­κου Γόν­τι­κα* Έ­χου­με μπρο­στά μας την τρι­πλή ε­κλο­γι­κή μά­χη. Ο κα­θέ­νας και η κά­θε μια, να πά­ει στην κάλ­πη με κρι­τή­ριο τη στά­ση που κρα­τά­ει το κά­θε κόμ­μα στα βα­σι­κά, στα στρα­τη­γι­κά ζη­τή­μα­τα, που κα­θο­ρί­ζουν την πο­ρεί­α της χώ­ρας…

Του Θό­δω­ρου Σταυ­ρι­α­νό­που­λου* Σε κά­θε αν­θρώ­πι­νη κοι­νω­νί­α ι­σχύ­ει α­πό πα­λιά ο νό­μος της ε­πι­κρά­τη­σης των ι­σχυ­ρό­τε­ρων. Η α­νάγ­κη α­πο­τε­λε­σμα­τι­κό­τη­τας αλ­λά και συ­νο­χής της κοι­νω­νί­ας ε­πι­βάλ­λει συν­το­νι­σμό και δι­οί­κη­ση. Έ­τσι κά­ποι­οι (οι λί­γοι) δι­οι­κούν και άλ­λοι (οι πολ­λοί) δι­οι­κούν­ται. Και για…

Ομιλία του Σωτήρη Τσώνη Σή­με­ρα α­πευ­θύ­νου­με προ­σκλη­τή­ριο ε­νό­τη­τας και α­γώ­να προς ό­λους τους ερ­γα­ζό­με­νους, τους συν­τα­ξι­ού­χους, του Α­νέρ­γους . Η 1η Μά­η 2014 βρί­σκει τους Έλ­λη­νες ερ­γα­ζό­με­νους αν­τι­μέ­τω­πους σε μια δύ­σκο­λη κα­τά­στα­ση στα βα­σι­κά και θε­με­λι­ώ­δη ερ­γα­τι­κά ,α­σφα­λι­στι­κά κοι­νω­νι­κά τους…

Του Δη­μή­τρη Τσί­του* Με ε­πι­κεί­με­νες τις ε­κλο­γές κα­θώς και τα ό­σα συμ­βαί­νουν αυ­τό το χρο­νι­κό δι­ά­στη­μα που τα­λαι­πω­ρεί­ται η χώ­ρα, υ­πάρ­χει έ­να α­ξι­ο­ση­μεί­ω­το πο­σο­στό Ελ­λή­νων πο­λι­τών οι ο­ποί­οι εί­τε έ­χουν εκ­φρα­σθεί κα­τη­γο­ρη­μα­τι­κά υ­πέρ της α­πο­χής α­πό την ψη­φο­φο­ρί­α, εί­τε αμ­φι­τα­λαν­τεύ­ον­ται…

Tου Νί­κου Μπο­γι­ό­που­λου Α­φού δεν μπο­ρού­με να α­πο­φύ­γου­με να βλέ­που­με τον κά­θε λο­γής«Η­ρό­στρα­το» της πο­λι­τι­κής ζω­ής να το παί­ζει «σω­τή­ρας». Α­φού δεν μπο­ρού­με να α­παλ­λα­γού­με α­πό τον κά­θε λο­γής κοι­νω­νι­κό «εμ­πρη­στή» που πα­ρι­στά­νει τον«πυ­ρο­σβέ­στη». Α­φού δεν φαί­νε­ται να μπαί­νει φρέ­νο…