Την αποσύνδεση του φόρου στα αγροτικά εισοδήματα από τα τεκμήρια διαβίωσης προβλέπει, μεταξύ άλλων, το νέο, «μίνι» φορολογικό νομοσχέδιο που κατατέθηκε αργά το απόγευμα της Τρίτης 21 Οκτωβρίου στη Βουλή από τον υφυπουργό Οικονομικών, Γιώργο Μαυραγάνη.

Τροπολογία που συμπεριλήφθηκε στο σχέδιο νόμου απαλείφει τη διάταξη του ισχύοντα Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος η οποία οδηγούσε σε διπλασιασμό του συντελεστή από 13% σε 26% για τους αγρότες των οποίων το τεκμαρτό εισόδημα είναι μεγαλύτερο από το δηλωθέν, δηλαδή αυτό που προέρχεται από την αγροτική εκμετάλλευση.

Όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά, «φορολογείται με συντελεστή 13% η διαφορά που προκύπτει μεταξύ του τεκμαρτού και του συνολικού εισοδήματος, εφόσον ο φορολογούμενος έχει εισόδημα μόνο από ατομική αγροτική επιχείρηση ή εφόσον το μεγαλύτερο μέρος των εισοδημάτων του προκύπτει από ατομική αγροτική επιχείρηση. (Σήμερα η εν λόγω διαφορά φορολογείται με συντελεστή 26%)».

Ιδιαίτερα σημαντική για την αγορά ακινήτων είναι η διάταξη που προβλέπει ότι για την δικαιολόγηση του πόθεν έσχες θα ισχύει η αναγραφόμενη αξία στο συμβόλαιο αγοράς των ακινήτων και όχι η αντικειμενική αξία που ισχύει σήμερα

Επιπλέον, επεκτείνεται και για τα επόμενα έτη η απαλλαγή από το τέλος επιτηδεύματος όσων παρουσιάζουν αναπηρία άνω του 80%. Με τη διάταξη παίρνουν την απαλλαγή και όσοι έχουν ποσοστό αναπηρίας ακριβώς 80%.

Διαβάστε αναλυτικά παρακάτω ή δείτε εδώ στην πλήρη της μορφή την Τροπολογία για το Τεκμαρτό Εισόδημα των Αγροτών.pdf

ΠΡΟΣΘΗΚΗ – ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑ
ΣΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΥ
«Ανοικτή διάθεση και περαιτέρω χρήση εγγράφων , πληροφοριών και δεδομένων του δημόσιου τομέα, τροποποίηση του ν. 3448/2006 (Α’ 57), προσαρμογή της εθνικής νομοθεσίας στις διατάξεις της οδηγίας 2013/37/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, Περαιτέρω ενίσχυση της διαφάνειας, Ρυθμίσεις Θεμάτων Εισαγωγικού Διαγωνισμού ΕΣΔΑΑ και άλλες διατάξεις»

Α. ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ

1. Με την προτεινόμενη ρύθμιση της παραγράφου 1 επεκτείνεται η υφιστάμενη εξαίρεση από το τέλος επιτηδεύματος για τα άτομα με αναπηρία ίση ή μεγαλύτερη του 80% και για επόμενα του 2013 έτη.

2. Με τις προτεινόμενες ρυθμίσεις της παραγράφου 2, εισάγονται οι ακόλουθες ρυθμίσεις: Περίπτωση α: Ορίζεται ότι, προκειμένου να τύχουν εξαίρεσης από τον υπολογισμό του εισοδήματος οι αποζημιώσεις υπό μορφή εξόδων κίνησης, απαιτείται επιπλέον η ύπαρξη σχετικώς νομίμως εκδοθέντων παραστατικών από τα οποία να αποδεικνύεται η σχετική δαπάνη, που αφορά τα εν λόγω έξοδα.
Περίπτωση β: Φορολόγηση ατομικής αγροτικής επιχείρησης βάσει αντικειμενικών δαπανών: Στις διατάξεις της παρ. 1 του αρ. 34 του ν.4172/2013, ορίζεται ότι «η διαφορά που προκύπτει μεταξύ του τεκμαρτού και του συνολικού εισοδήματος κατά την παράγραφο 1 του άρθρου 30, η οποία προστίθεται στο φορολογητέο εισόδημα, προσδιορίζεται από τη Φορολογική Διοίκηση κατά το ίδιο φορολογικό έτος και φορολογείται σύμφωνα με την παράγραφο 1 του άρθρου 29, εφόσον ο φορολογούμενος έχει εισόδημα μόνο από επιχειρηματική δραστηριότητα ή εφόσον το μεγαλύτερο μέρος των εισοδημάτων του δεν προκύπτει από μισθωτή εργασία και συντάξεις».
Στην παρ. 1 όμως του άρθρου 29 ορίζεται η κλίμακα φορολόγησης των κερδών από επιχειρηματική δραστηριότητα. Ο συντελεστής φορολογίας των κερδών από ατομική αγροτική επιχείρηση καθορίζεται στην παρ. 3 του άρθρου αυτού (29) η οποία δεν αναφέρεται στο άρθρο 34 με συνέπεια όταν αυτός που ασκεί ατομική αγροτική επιχείρηση και έχει τεκμαρτό εισόδημα μεγαλύτερο του πραγματικού (αγροτικού), τότε για αυτή τη διαφορά φορολογείται με φορολογικό συντελεστή 26%. Με την προτεινόμενη διάταξη η διαφορά μεταξύ του τεκμαρτού και του συνολικού εισοδήματος των αγροτών που ασκούν ατομική αγροτική επιχείρηση, φορολογείται με φορολογικό συντελεστή 13% .

Περίπτωση γ: Δαπάνη απόκτησης ακινήτων: Σύμφωνα με τις διατάξεις της παραγράφου γ’ του άρθρου 32 του ΚΦΕ ως ετήσια δαπάνη του φορολογουμένου και των εξαρτώμενων μελών του λογίζονται και τα χρηματικά ποσά που πραγματικά καταβάλλονται για αγορά ακινήτων. Ως τίμημα αγοράς λαμβάνεται η αξία που προσδιορίζεται, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 41 του ν. 1249/1982. Αν το τίμημα που καθορίζεται στα οικεία πωλητήρια συμβόλαια είναι μεγαλύτερο από την πιο πάνω αξία, ως καταβαλλόμενη δαπάνη λαμβάνεται το καθοριζόμενο σε αυτά τα συμβόλαια τίμημα. Ειδικά, για τις περιοχές που δεν ισχύει το αντικειμενικό σύστημα προσδιορισμού της αξίας των ακινήτων, ως καταβαλλόμενη δαπάνη λαμβάνεται: αα) Το τίμημα που καθορίζεται στα οικεία πωλητήρια συμβόλαια, ββ) Η διαφορά μεταξύ του τιμήματος ή της αξίας κατά περίπτωση, που φορολογήθηκε και της πραγματικής αξίας του ακινήτου, η οποία εξευρίσκεται σύμφωνα με τις διατάξεις που ισχύουν στη φορολογία μεταβίβασης ακινήτων. Με την προτεινόμενη διάταξη ως τίμημα αγοράς λαμβάνεται το ποσό της συνολικής επιβάρυνσης, όπως αυτό προκύπτει από τα οικεία πωλητήρια συμβόλαια αγοράς (δηλωθέν τίμημα, πλέον φόρων και λοιπών εξόδων που επιβαρύνουν τον αγοραστή), εκτός εάν από έλεγχο προκύπτει μεγαλύτερο ποσό , οπότε λαμβάνεται υπόψη το ποσό αυτό. Κατ’ αυτόν τον τρόπο αντιμετωπίζονται τα όποια προβλήματα υπάρχουν στην αγορά-μεταβίβαση ακινήτων στην περίπτωση που η πραγματική καταβαλλόμενη δαπάνη εκ μέρους του αγοραστή υπολείπεται της αντικειμενικής αξίας.

Περιπτώσεις δ, ε και στ: Διαφορά εισοδήματος και υπολογισμός του φόρου αυτής: Σύμφωνα με τις διατάξεις της παραγράφου 2 του άρθρου 34 του ΚΦΕ «η Φορολογική Διοίκηση κατά τον προσδιορισμό της διαφοράς της προηγούμενης παραγράφου υποχρεούται να λάβει υπόψη τα αναγραφόμενα στη δήλωση χρηματικά ποσά, τα οποία αποδεικνύονται από νόμιμα παραστατικά στοιχεία.» Ειδικά στην περ. α’ της ίδιας παραγράφου αναφέρεται ότι ο φορολογούμενος φέρει το βάρος της απόδειξης για τα ποσά που ιδίως είναι πραγματικά εισοδήματα τα οποία αποκτήθηκαν από τον φορολογούμενο και τα εξαρτώμενα μέλη του και τα οποία απαλλάσσονται από το φόρο ή φορολογούνται με ειδικό τρόπο σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις. Αν τα εισοδήματα αυτά αποκτήθηκαν στην αλλοδαπή, αναγνωρίζονται, εφόσον υπόκεινται σε φόρο εισοδήματος στην Ελλάδα ή απαλλάσσονται νομίμως από αυτόν.
Με τις προτεινόμενες διατάξεις τακτοποιούνται τα θέματα που προκύπτουν κατά την κάλυψη των αντικειμενικών δαπανών μεταξύ συζύγων, δηλαδή στην περίπτωση που το τεκμαρτό εισόδημα ενός εκ των συζύγων υπερβαίνει το συνολικό εισόδημα που δηλώθηκε από αυτόν και τα εξαρτώμενα μέλη του και η διαφορά που προκύπτει δεν καλύπτεται με τα ποσά της παραγράφου 2 του άρθρου 34 που δηλώνονται από τον ίδιο σύζυγο, τότε η διαφορά αυτή ή το υπόλοιπο αυτής μπορεί να καλυφθεί από το συνολικό εισόδημα και με τα ποσά της ίδιας παραγράφου 2 του άλλου συζύγου.

Όταν και στους δύο συζύγους απομένει ακάλυπτο ποσό, τότε για τον καθένα σύζυγο λαμβάνεται υπόψη η διαφορά που προκύπτει από το δικό του τεκμαρτό εισόδημα.

3. Με την προτεινόμενη διάταξη αποσυναρτάται η προβλεπόμενη απαλλαγή του πρώτου εδαφίου του άρθρου 3από την υποχρέωση ιδιοχρησιμοποίησης των ακινήτων που ανήκουν σε μετατρεπόμενες επιχειρήσεις με κύριο αντικείμενο εργασιών την κατασκευή ή εκμετάλλευση ακινήτων καθώς εκ του σκοπού και του αντικειμένου των εργασιών τους, τα ακίνητα τους προορίζονται για εκμετάλλευση και όχι για ίδια χρήση.

4. Με την προτεινόμενη ρύθμιση της παραγράφου 4, επέρχονται τροποποιήσεις και συμπληρώσεις στο άρθρο 14 του ν. 3986/2011 με στόχο να αποσαφηνιστεί και να συμπληρωθεί η διοικητική διαδικασία που πρέπει να τηρείται κατά την παραχώρηση χρήσης αιγιαλού και παραλίας στις περιπτώσεις αξιοποίησης δημοσίων ακινήτων με βάση τις διατάξεις του ν. 3986/2011. Ειδικότερα, ορίζεται ότι προκειμένου περί παραχώρησης απλής χρήσης αιγιαλού και παραλίας, η σχετική απόφαση εκδίδεται αποκλειστικά από τον Υπουργό Οικονομικών, μετά από εισήγηση της Γενικής Γραμματείας Δημόσιας Περιουσίας και προβλέπεται ότι για την παραχώρηση, είτε απλής χρήσης είτε για το σκοπό εκτέλεσης, χρήσης και εκμετάλλευσης λιμενικών έργων ή επέκτασης λιμενικών εγκαταστάσεων, ορίζεται αντάλλαγμα που αναπροσδιορίζεται ανά πενταετία. Παράλληλα, τίθενται ενδεικτικά κριτήρια για τον καθορισμό του ανταλλάγματος και δίνεται στη Διοίκηση η δυνατότητα να αναπροσαρμόζει το καθορισθέν αντάλλαγμα και πριν την πάροδο της
πενταετίας, εφόσον διαπιστώνεται σημαντική αύξηση της μισθωτικής αξίας του ακινήτου. Με τον τρόπο αυτό συμπληρώνεται το σχετικό νομικό πλαίσιο προς όφελος του δημοσίου συμφέροντος καθώς το αντάλλαγμα που εισπράττει το Δημόσιο αντικατοπτρίζει την αξία του χώρου, όπως προκύπτει και από την εκάστοτε μορφή αξιοποίησης. Επιπλέον, με τις προτεινόμενες διατάξεις καθορίζονται τα δικαιολογητικά που πρέπει να υποβάλει ο ενδιαφερόμενος για την παραχώρηση χρήσης, τα οποία διαφοροποιούνται ανάλογα με τον σκοπό της παραχώρησης, δηλαδή αν πρόκειται περί παραχώρησης απλής χρήσης ή παραχώρησης για την εκτέλεση έργου. Προς άρση οποιασδήποτε αμφιβολίας, σημειώνεται ότι για την εκτέλεση έργων ακολουθείται η διαδικασία που προβλέπει ο ν.2971/2001, όπως ήδη ορίζεται στο τελευταίο εδάφιο της παραγράφου 1 του άρθρου 14 του ν.3986/2011, το οποίο δεν τροποποιείται με τις παρούσες ρυθμίσεις. Τέλος, αντιμετωπίζεται το ειδικό ζήτημα της παραχώρησης της απλής χρήσης αιγιαλού και παραλίας που έχουν ανακηρυχθεί Τουριστικά Δημόσια Κτήματα.

5. Με την προτεινόμενη ρύθμιση της παραγράφου 5 αφού λήφθηκε υπ’ όψιν ότι σύμφωνα με τα άρθρα 15 και 64 ν. 4182/2013, όπως τροποποιήθηκαν με τις παρ. 2 και 6 του άρθρου 171 ν. 4261/2014 (Α’ 107), η προθεσμία για την υποβολή των στοιχείων που απαιτούνται για την κατάρτιση των φακέλων των μητρώων κοινωφελών περιουσιών και σχολαζουσών κληρονομιών έληγε στις 11.8.2014 καθώς και ότι από τους εμπλεκόμενους φορείς, ιδίως εκείνους που διαχειρίζονται μεγάλο αριθμό κοινωφελών περιουσιών διαπιστώθηκε ότι απαιτείται μεγάλος όγκος εργασίας για την υποβολή των αιτούμενων στοιχείων, ενώ πρόκειται για την πρώτη εφαρμογή της διαδικασίας, κρίνεται αναγκαία η σχετική παράταση έως και τις 31.10.2014.

6. Με την προτεινόμενη ρύθμιση της παραγράφου 6 επαναπροσδιορίζεται η δυνατότητα αναδιορισμού λειτουργών του Ν.Σ.Κ. και καθίσταται επιτρεπτή έως και τον βαθμό του Δικαστικού Πληρεξουσίου Α’.

7. Με την προτεινόμενη ρύθμιση της παραγράφου 7 συμπληρώνονται οι μεταβατικές διατάξεις της παραγράφου 7 του άρθρου 11 του ν. 4281/2014 ώστε οι εκκρεμείς διαδικασίες χάραξης αιγιαλού και παραλίας που βρίσκονται σε προχωρημένο στάδιο, ήτοι έχει εκδοθεί ήδη η πράξη καθορισμού από την αρμόδια Επιτροπή, να ολοκληρώνονται βάσει των προϋφιστάμενων διατάξεων του ν.2971/2001 όπως αυτές ίσχυαν πριν την τροποποίησή τους με το ν.4281/2014. Οι εν λόγω διαδικασίες θα ολοκληρωθούν με την αποστολή της πράξης καθορισμού στον αρμόδιο Γενικό Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης προς έγκριση και τη δημοσίευση της απόφασης του τελευταίου, συνοδευόμενη από το σχετικό τοπογραφικό διάγραμμα, στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. Η λύση αυτή προκρίνεται ως βέλτιστη προκειμένου να μην καθυστερήσουν αναίτια οι διαδικασίες χάραξης οι οποίες βρίσκονταν σε τελικό στάδιο κατά την έναρξη ισχύος του ν. 4281/2014.

Β. ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ Άρθρο …

Φορολογικές και λοιπές διατάξεις αρμοδιότητας του Υπουργείου Οικονομικών

1. Το τελευταίο εδάφιο της παραγράφου 1 του άρθρου 31 του ν.3986/2011 (Α’ 152) αντικαθίσταται ως εξής:
«Από το οικονομικό έτος 2013 και εφεξής, εξαιρούνται από την επιβολή του τέλους επιτηδεύματος τα πρόσωπα που ασκούν ατομική εμπορική επιχείρηση ή ελευθέριο επάγγελμα και παρουσιάζουν αναπηρία ίση ή μεγαλύτερη του ογδόντα τοις εκατό (80%).»
2. α. Στην περίπτωση β’ της παραγράφου 1 του άρθρου 14 του ΚΦΕ, μετά τις λέξεις «υπηρεσίες του», προστίθενται οι λέξεις «και αποδεικνύονται από νόμιμα παραστατικά», β. Στην παράγραφοί του άρθρου 34 του ΚΦΕ, προστίθεται νέα περίπτωση γ’ και η περίπτωση γ’ αναριθμείται σε περίπτωση δ’, ως εξής:
«γ) σύμφωνα με την παράγραφο 3 του άρθρου 29 , εφόσον ο φορολογούμενος έχει εισόδημα μόνο από ατομική αγροτική επιχείρηση ή εφόσον το μεγαλύτερο μέρος των εισοδημάτων του προκύπτει από ατομική αγροτική επιχείρηση»
γ. Τα εδάφια δεύτερο έως και έκτο της παραγράφου γ’ του άρθρου 32 του ΚΦΕ αντικαθίστανται ως εξής:
«Ως τίμημα αγοράς λαμβάνεται το το ποσό της συνολικής επιβάρυνσης, όπως προκύπτει από τα οικεία πωλητήρια συμβόλαια, εκτός εάν από έλεγχο προκύπτει μεγαλύτερο ποσό, οπότε λαμβάνεται υπόψη αυτό.»
δ. Στην παραγραφο 1 του άρθρου 31 μετά τη λέξη του πρώτου εδαφίου «φορολογουμένου» τίθεται κόμμα «,» και προστίθεται η φράση «της συζύγου του».
ε. Στην περίπτωση 1 του άρθρου 32 μετά τη λέξη του πρώτου εδαφίου «φορολογουμένου» τίθεται κόμμα «,» και προστίθεται η φράση «της συζύγου του».
στ. Στην περίπτωση α’ της παραγρ. 2 του άρθρου 34 μετά τη λέξη του πρώτου εδαφίου «φορολογούμενο» τίθεται κόμμα «,» και προστίθεται η φράση «τη σύζυγο του».

3. Στο τέλος της παραγράφου 1 του άρθρου 3 του ν.δ. 1297/1972 (Α’ 217) προστίθεται εδάφιο ως εξής:
«Τα εδάφια δεύτερο έως και έκτο της παρούσας παραγράφου δεν εφαρμόζονται για τα ακίνητα που ανήκουν σε μετατρεπόμενες επιχειρήσεις με κύριο αντικείμενο εργασιών την κατασκευή ή εκμετάλλευση ακινήτων.»

4. Το άρθρο 14 του ν. 3986/2011 (Α’ 152) τροποποιείται ως εξής:

α. Στο δεύτερο εδάφιο της παραγράφου 1, οι λέξεις «και με καταβολή ανταλλάγματος που προσδιορίζεται στην οικεία σύμβαση παραχώρησης» διαγράφονται.

β. Μετά το δεύτερο εδάφιο της παραγράφου 1, προστίθενται εδάφια ως εξής: «Αν πρόκειται για παραχώρηση απλής χρήσης, η πιο πάνω απόφαση εκδίδεται από τον Υπουργό Οικονομικών ύστερα από εισήγηση της Γενικής Γραμματείας Δημόσιας Περιουσίας. Το αντάλλαγμα παραχώρησης στις περιπτώσεις των προηγούμενων εδαφίων καθορίζεται, ανά πενταετία, με απόφαση του κατά περίπτωση αρμόδιου για την παραχώρηση οργάνου ύστερα από εισήγηση της Γενικής Γραμματείας Δημόσιας Περιουσίας. Για τον καθορισμό του ύψους του ανταλλάγματος λαμβάνονται υπόψη, ιδίως, το μέγεθος του παραχωρούμενου χώρου, το είδος της αιτούμενης δραστηριότητας ή του υπό εκτέλεση έργου καθώς και οι μισθωτικές αξίες της περιοχής. Με πράξη του κατά περίπτωση αρμόδιου οργάνου παραχώρησης μπορεί το καθορισθέν αντάλλαγμα να αναπροσαρμόζεται κατά τη διάρκεια της πενταετίας, αν διαπιστωθεί σημαντική αύξηση της μισθωτικής αξίας του ακινήτου. Η παραχώρηση απλής χρήσης αιγιαλού και παραλίας που έχουν χαρακτηριστεί Τουριστικά Δημόσια Κτήματα, καθώς και των επ’ αυτών νομίμως υφιστάμενων συστατικών και παραρτημάτων, διενεργείται, για το χρόνο που ορίζεται στο δεύτερο εδάφιο, με
απόφαση του φορέα διοίκησης αυτών, στην οποία καθορίζονται οι όροι και το αντάλλαγμα για την παραχώρηση.»

γ. Στην παράγραφο 4, η φράση «με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας, Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων,» αντικαθίσταται με τη φράση « με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών,».

δ. Στο τέλος της παραγράφου 5 του άρθρου 14 του ν. 3986/2011, όπως ισχύει, προστίθεται εδάφιο ως εξής: «Με κοινή απόφαση του Υπουργού Οικονομικών και του κατά περίπτωση αρμοδίου Υπουργού καθορίζονται η διαδικασία, ο τρόπος και τα όργανα προσδιορισμού της αποζημίωσης των πρώην παραχωρησιούχων οι συμβάσεις των οποίων λύονται με βάση την παρούσα παράγραφο, καθώς Και κάθε σχετικό θέμα.»,

ε. Η παράγραφος 6 αντικαθίσταται ως εξής:
«6. Για την έκδοση της απόφασης παραχώρησης υποβάλλεται αίτηση του κυρίου της επένδυσης ή του έλκοντος εξ αυτού δικαιώματα στην κατά τόπον αρμόδια Κτηματική Υπηρεσία του Υπουργείου Οικονομικών, συνοδευόμενη:
α. Αν πρόκειται για παραχώρηση απλής χρήσης, από το οικείο Ειδικό Σχέδιο Χωρικής Ανάπτυξης Δημοσίου Ακινήτου που έχει εγκριθεί κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 12 του παρόντος νόμου.
β. Αν πρόκειται για παραχώρηση χρήσης για την εκτέλεση έργων, από την προβλεπόμενη στο άρθρο 13 απόφαση έγκρισης της χωροθέτησης του επενδυτικού σχεδίου ή, στις περιπτώσεις δημοσίων ακινήτων που πολεοδομούνται, από την προβλεπόμενη στην παράγραφο 7 του άρθρου 12 απόφαση έγκρισης της πολεοδομικής μελέτης. Αν στις πιο πάνω αποφάσεις δεν συμπεριλαμβάνονται όροι για τις αιτούμενες επεμβάσεις στον αιγιαλό, την κοινόχρηστη παραλία, τη θάλασσα και τον πυθμένα αυτής, προσκομίζεται ιδιαίτερη προς τούτο απόφαση έγκρισης περιβαλλοντικών όρων. Σε κάθε περίπτωση, συνυποβάλλεται και η οριστική μελέτη του έργου με τα ακριβή όρια του ζητούμενου προς παραχώρηση χώρου.»

5 . Η προθεσμία της παραγράφου 1 του άρθρου 15 και της παραγράφου 2 του άρθρου 64 του ν.4182/2013 (Α’ 185), όπως τροποποιήθηκε με τις παραγράφους 2 και 6 αντίστοιχα του ν. 4261/2014 (Α’ 107) για την υποβολή των απαιτούμενων για την κατάρτιση των φακέλων στοιχείων παρατείνεται από τότε που έληξε μέχρι και την 31.10.2014.

6. α. Στην παράγραφο 1 του άρθρου 36 του ν. 3086/2002 η λέξη «Παρέδρου» αντικαθίσταται
με τις λέξεις «Δικαστικού Πληρεξουσίου Α’» και στα εδάφια α’ και β’ της παραγράφου 2 του άρθρου 55 του ν.4170/2013 μετά τις λέξεις «λειτουργών του Ν.Σ.Κ.» προστίθενται οι λέξεις «μέχρι και το βαθμό Δικαστικού Πληρεξουσίου Α’».
β. Οι διατάξεις της παρούσας παραγράφου ισχύουν από τον χρόνο έναρξης ισχύος του άρθρου 55 του ν.4170/2013.

7. Πριν το τελευταίο εδάφιο της παραγράφου 7 του άρθρου 11 του ν.4281/2014 προστίθεται νέο εδάφιο ως εξής:
«Οι εκκρεμείς, κατά την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου, διαδικασίες καθορισμού αιγιαλού, παραλίας, όχθης και παρόχθιας ζώνης για τις οποίες έχει εκδοθεί πράξη καθορισμού από την Επιτροπή του άρθρου 3 ολοκληρώνονται κατά τις διατάξεις του ν.2971/2001, όπως αυτός ίσχυε μέχρι την τροποποίησή του με το παρόν άρθρο.»
Αθήνα, 20 Οκτωβρίου 2014

agronews.gr