Αποφάσισα να γράψω αυτό το κείμενο το βράδυ της Δευτέρας 07/04/2014 όταν γύρω στα μεσάνυχτα πλήρωσα τα τελευταία διόδια στην Ελευσίνα , για άλλη μια φορά ξεκινώντας για να φτάσω στην νέα μου θέση στην Αθήνα. Πλήρωσα 13,30 ευρώ Καλαμάτα –Αθήνα. Κατανάλωσα 23 λίτρα αμόλυβδη με 1,67 το λίτρο (την δεύτερη ακριβότερη στην Ευρώπη ),ένα καφέ – νερό 3 ευρώ. Αφήνω τους ειδικότερους να υπολογίσουν φθορά αυτοκινήτου σέρβις κλπ. Τα τελευταία 15 χρόνια που ασχολούμαι στην Διοίκηση του Εργατικού Κέντρου , άκουγα σε διάφορες συσκέψεις θα γίνει ο δρόμος και θα πηγαίνουμε για καφέ στην Αθήνα. Κανείς δεν μπορούσε τότε να προβλέψει ότι ο καφές θα στοιχίζει 150 ευρώ . Άρχισα αγχωμένος να υπολογίζω ξανά ότι για να πάω το Πάσχα στην Κέρκυρα στο χωριό της γυναίκας μου (κάποτε πρέπει να δεί και αυτοί τους συγγενείς της) χρειάζομαι πάνω από 100 λίτρα βενζίνη 1000 χιλιόμετρα με επιστροφή, 100 ευρώ καράβι,35 ευρώ γέφυρα και διόδια πάνω από 350 ευρώ χωρίς σέρβις φθορές κλπ . Άρα σκέφτεται έτσι κανένας πολιτικός , τους απασχολεί η σχέση εξόδων καθημερινότητας με το μισθό και το εισόδημα. Το νοικοκύρεμα της οικονομίας συμβαδίζει με την κερδοσκοπία, την αδιαφάνεια , τις αναθέσεις έργων τις μίζες. Δεν τα λέω εγώ αυτοί ξεκατινιάζονται κάθε μέρα στις ειδήσεις ποιος έφαγε τα ποιο πολλά . Γράφω αυτές τις γραμμές και μου έρχεται στο μυαλό μου διάφορες δηλώσεις < ο δρόμος δεν έγινε μόνος του, κάποιοι το έκαναν υπόθεση ζωής, μέσω αυτού αποδεικνύουν την αγάπη τους για την Μεσσηνία> και πολλά άλλα.
Όσο και να ψάχνω όμως δεν μπορώ να θυμηθώ ούτε μια δήλωση, για το κόστος των έργων , για την σπατάλη κρατικών πόρων .Να κατασκευάζει το δύσκολο έργο το Κράτος και οι ιδιώτες να εισπράττουν δυσβάστακτα διόδια , για τα χρονοδιαγράμματα, για την ποιότητα έργων και μελετών, για την ανταποδοτικότητα των διοδίων, για την τρελή κερδοσκοπία των μεγαλοεργολάβων. Κουβέντα για έλεγχο διοδίων, για κατασκευή από Κράτος με ενέχυρο τα διόδια μέχρι να αποπληρωθεί το έργο. Στη συνέχεια μείωση των διοδίων και χρηματοδότηση νέων έργων στην ίδια λογική. Ενώ όλα αυτά τριγυρνούσαν στο μυαλό μου σκέφτομαι ότι;
Παρακολουθώ με μεγάλη προσοχή τα τελευταία χρόνια, το δημόσιο πολιτικό διάλογο τις προτάσεις κομμάτων, βουλευτών, της δημοτικής και περιφερειακής αυτοδιοίκησης. Το κεντρικό μήνυμα που βγαίνει κάθε φορά και με την συνδρομή τοπικών και πανελλαδικών μέσων ενημέρωσης όσο αφορά υποδομές δρόμους και λοιπά είναι ότι όλα πάνε καλά. Την ίδια ώρα κανένα χρονοδιάγραμμα δεν έχει τηρηθεί μέχρι σήμερα, η ποιότητα των έργων είναι τραγική , το κόστος είναι 5-10 φορές μεγαλύτερο από τα αντίστοιχα της Ευρώπης , τα ΣΔΙΤ και τα διόδια είναι δυσβάστακτα και κανείς δεν ασχολείται με αυτά ,ακόμα και τα σχετικά με αυτά κινήματα έχουν κάπως ατονήσει.
Ας προσπαθήσουμε να προσεγγίσουμε λίγο τα παραπάνω, μέσα από της απαντήσεις του Υπουργού Ανάπτυξης στη Βουλή το τελευταίο χρονικό διάστημα. α)Ο δρόμος Πάτρα – Πύργος θα κατασκευαστεί ως δημόσιο έργο με εξασφαλισμένες πιστώσεις, είναι ώριμο από περιβαλλοντολογικές μελέτες , θα δοθούν 300 εκατ ευρώ για την κατασκευή του. Το κομμάτι της Τσακώνας θα ξεκινήσει το καλοκαίρι. Το Λεύκτρο – Σπάρτη, κινδυνεύει να μην ολοκληρωθεί λόγω χρηματοδοτήσεων παρότι έχει εκτελεστεί το 91% του έργου αντίστοιχα θέματα έχει ο Περιμετρικός Καλαμάτας β) Θα μειωθούν τα διόδια κατά 50%, για συχνούς χρήστες. Υπάρχει ανάγκη παραχώρησης των οδικών αξόνων η οποία θα επιφέρει αύξηση ΑΕΠ 1,5% .Τα έσοδα από 37,7 δις έχουν γίνει 14,5 ο δανεισμός από 3 δις 1,7 δις. Η απόδοση των κεφαλαίων από 12% στο εξωτερικό ,8% στην Ελλάδα. Η μείωση του εργατικού κόστους είναι πάνω από 20%,παρόλα αυτά το κόστος της Ολυμπίας οδού είναι πάνω από 7 εκ το χιλιόμετρο. Την ίδια ώρα ο Υπουργός απέρριψε το ενδεχόμενο να προσφύγει το δημόσιο στην Δικαιοσύνη για να διασφαλίσει τα συμφέροντα του Έλληνα πολίτη. γ) Ο Γεν Γραμματέας της Ένωσης Ελληνικών Τραπεζών Χρ Γκόρτζος στην ακρόαση της Διαρκούς Επιτροπής της Βουλής δήλωσε ότι οι Ελληνικές Τράπεζες θα στηρίξουν την χρηματοδότηση των οδικών αξόνων, αναλαμβάνοντας πλήρως το τμήμα που άφησαν οι ξένες.
Το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους κατατροπώνει με έκθεση του το Δεκέμβριο το Κράτος και την Κυβέρνηση με τους μηχανισμούς της για απώλεια εσόδων του Κράτους από το μηχανισμό ανακύκλωσης των έργων πάνω από 7,5 δις.( 1,1 δις Μαλιακός –Κλειδί, 1,2 Κεντρική Ελλάδα, 2,1 Ιόνια Οδός, 3,1 Ελευσίνα- Κόρινθος – Πάτρα – Τσακώνα). Αφού στροβίλισαν όλα αυτά στο μυαλό μου , σκέφτηκα μπορεί να καταλάβει ο κόσμος μια άλλη πρόταση να μάθει κάτι καινούργιο να απαιτήσει διαφάνεια στα έργα . Με αυτοχρηματοδότηση με ενέχυρο τα διόδια, για τον έλεγχο έργων με επαναφορά μιας λειτουργίας τύπου ΜΟΜΑ που την γνωρίζουν οι παλιότεροι. Για διόδια που θα εισπράττονται με διαφάνεια και θα χρηματοδοτούν συντήρηση παλιών και δημιουργία νέων δρόμων . Για συζήτηση κάθε χρόνο στην Βουλή πόσα διόδια εισπράχτηκαν πια έργα νέα θα χρηματοδοτήσουν . Για απόδοση μέρους του φόρου καυσίμων και τελών κυκλοφορίας στη δημιουργία νέων δρόμων. Τις μέρες αυτές συντελείται το έγκλημα να δοθούν σε ιδιώτες τα διόδια της Εγνατίας, την οποία κατασκεύασε το Κράτος. Καταργήθηκε το ταμείο εθνικής οδοποιίας και δεν άνοιξε μύτη. Εάν δοθούν με το ίδιο τρόπο ενέργεια σκουπίδια και τράπεζες η χώρα είναι βέβαιο ότι θα παθαίνει, ακόμα και εάν βγεί στις αγορές.
Τελειώνοντας αναρωτήθηκα γιατί ξενύχτησα να γράψω αυτές τις γραμμές ? Ακούει κανείς από την κοινωνία ? Αμέσως κατέληξα . Εγώ θα τα γράψω μπορούν να τεκμηριωθούν και όσοι με γνωρίζετε ξέρετε ότι μπορεί να το κάνω εγώ και πολλοί άλλοι ,με πλήρη πολιτική και επιστημονική επάρκεια. Επειδή τα γραπτά μένουν επιμένω να λέω ότι δεν δικαιολογείται κανείς να λέει ότι δεν άκουσε και δεν είδε ότι υπάρχει διαφορετική πρόταση σε όλα τα θέματα από την πρόταση υποτέλειας των Κυβερνώντων.
*Οικονομολόγος (μεταπτυχιακή επιμόρφωση στην τραπεζική διοικητική & μάστερ εκπαίδευση ενήλικων)
Μεταπτυχιακός φοιτητής διοίκησης τουριστικών μονάδων