Η κοι­νο­βου­λευ­τι­κή ο­μά­δα του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, με α­φορ­μή την τε­λευ­ταί­α έκ­θε­ση του ΔΝΤ για την Ελ­λά­δα, κα­τέ­θε­σε ε­πί­και­ρη ε­πε­ρώ­τη­ση (την ο­ποί­α συ­νυ­πο­γρά­φει και ο βου­λευ­τής Μεσ­ση­νί­ας του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ Θα­νά­σης Πε­τρά­κος), προς τον Υ­πουρ­γό Ερ­γα­σί­ας, Κοι­νω­νι­κής Α­σφά­λι­σης και Πρό­νοι­ας.

Α­πό την έκ­θε­ση του ΔΝΤ προ­κύ­πτει ξε­κά­θα­ρα ό­τι η μνη­μο­νια­κή συγ­κυ­βέρ­νη­ση ε­τοι­μά­ζει έ­ναν νέ­ο κύ­κλο ε­πι­θέ­σε­ων ε­νάν­τια στον κό­σμο της ερ­γα­σί­ας, προ­κει­μέ­νου να ε­πι­τευ­χθεί ο στό­χος της πλή­ρους κα­τε­δά­φι­σης των ερ­γα­σια­κών δι­και­ω­μά­των, της ι­σο­πέ­δω­σης των ερ­γα­σια­κών σχέ­σε­ων και της με­τα­τρο­πής ο­λό­κλη­ρης της χώ­ρας σε μια «ει­δι­κή οι­κο­νο­μι­κή ζώ­νη».

Πιο συγ­κε­κρι­μέ­να, υ­πάρ­χει σχε­δια­σμός για κα­τάρ­γη­ση των πε­ρι­ο­ρι­σμών και πλή­ρη α­πε­λευ­θέ­ρω­ση των ο­μα­δι­κών α­πο­λύ­σε­ων μέ­χρι το φθι­νό­πω­ρο του 2014, ε­πα­να­φο­ρά της «αν­τα­περ­γί­ας» των ερ­γο­δο­τών (l­o­ck o­ut), πε­ρι­ο­ρι­σμοί των συν­δι­κα­λι­στι­κών ε­λευ­θε­ρι­ών, αλ­λα­γές στις προ­ϋ­πο­θέ­σεις με τις ο­ποί­ες λαμ­βά­νον­ται οι α­πο­φά­σεις για κή­ρυ­ξη α­περ­γί­ας, πλή­ρης κα­τάρ­γη­ση των προ­σαυ­ξή­σε­ων προ­ϋ­πη­ρε­σί­ας για τους μα­κρο­χρό­νια α­νέρ­γους, κά.

Το πλή­ρες κεί­με­νο της ε­ρώ­τη­σης των βου­λευ­τών του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ έ­χει ως ε­ξής:

Ε­ΠΙ­ΚΑΙ­ΡΗ Ε­ΠΕ­ΡΩ­ΤΗ­ΣΗ

Προς τον κ. Υ­πουρ­γό:

Ερ­γα­σί­ας, Κοι­νω­νι­κής Α­σφά­λι­σης και Πρό­νοι­ας

Θέ­μα: Νέ­α ε­πί­θε­ση σε ερ­γα­σια­κά δι­και­ώ­μα­τα και σε συν­δι­κα­λι­στι­κές ε­λευ­θε­ρί­ες κα­θώς και νέ­ες μει­ώ­σεις μι­σθών προ­κύ­πτουν α­πό την τε­λευ­ταί­α έκ­θε­ση του Δι­ε­θνούς Νο­μι­σμα­τι­κού Τα­μεί­ου

Α­πό την τε­λευ­ταί­α έκ­θε­ση του ΔΝΤ για την Ελ­λά­δα κα­θώς και α­πό δη­μο­σι­εύ­μα­τα του έν­τυ­που και η­λε­κτρο­νι­κού τύ­που προ­κύ­πτει ό­τι ε­πέρ­χε­ται έ­νας νέ­ος κύ­κλος ε­πι­θέ­σε­ων της μνη­μο­νια­κής συγ­κυ­βέρ­νη­σης ε­νάν­τια στον κό­σμο της ερ­γα­σί­ας, προ­κει­μέ­νου να ε­πι­τευ­χθεί ο στό­χος της πλή­ρους κα­τε­δά­φι­σης των ερ­γα­σια­κών δι­και­ω­μά­των, της ι­σο­πέ­δω­σης των ερ­γα­σια­κών σχέ­σε­ων και της με­τα­τρο­πής ο­λό­κλη­ρης της χώ­ρας σε μια «ει­δι­κή οι­κο­νο­μι­κή ζώ­νη».

Συγ­κε­κρι­μέ­να, α­πο­κα­λύ­πτε­ται η ύ­παρ­ξη σχε­δια­σμού:

– Για την κα­τάρ­γη­ση των πε­ρι­ο­ρι­σμών στις ο­μα­δι­κές α­πο­λύ­σεις και την πλή­ρη α­πε­λευ­θέ­ρω­σή τους, με χρο­νο­δι­ά­γραμ­μα μά­λι­στα υ­λο­ποί­η­σης μέ­χρι το φθι­νό­πω­ρο του 2014. Το ΔΝΤ ου­σι­α­στι­κά ζη­τά­ει την κα­τάρ­γη­ση του ο­ρί­ου για τις ο­μα­δι­κές α­πο­λύ­σεις κα­θώς και της υ­πο­χρέ­ω­σης για έγ­κρι­ση α­πό θε­σμι­κό όρ­γα­νο των α­πο­λύ­σε­ων που υ­περ­βαί­νουν το ό­ριο του 5% στις ε­πι­χει­ρή­σεις που α­πα­σχο­λούν πε­ρισ­σό­τε­ρα α­πό 150 ά­το­μα, ό­πως ι­σχύ­ει σή­με­ρα. Α­να­φε­ρό­με­νο, μά­λι­στα, στην α­πό­φα­ση της κυ­βέρ­νη­σης για με­τα­φο­ρά της αρ­μο­δι­ό­τη­τας για την έγ­κρι­ση των ο­μα­δι­κών α­πο­λύ­σε­ων α­πό τον Υ­πουρ­γό Ερ­γα­σί­ας στο Α­ΣΕ (Α­νώ­τα­το Συμ­βού­λιο Ερ­γα­σί­ας) εκ­φρά­ζει ε­πι­φυ­λά­ξεις για το ε­άν η αλ­λα­γή αυ­τή στη δι­α­δι­κα­σί­α έγ­κρι­σης θα βο­η­θή­σει στην ου­σι­α­στι­κή κα­τάρ­γη­ση στην πρά­ξη των πε­ρι­ο­ρι­σμών στις ο­μα­δι­κές α­πο­λύ­σεις , θέ­τον­τας εμ­μέ­σως το δί­λημ­μα κα­τάρ­γη­ση κά­θε θε­σμι­κής έγ­κρι­σης ή με­τα­τρο­πή του θε­σμού σε μια τυ­πι­κή δι­α­δι­κα­σί­α έγ­κρι­σης των ο­μα­δι­κών α­πο­λύ­σε­ων.

– Για την ε­πα­να­φο­ρά της δυ­να­τό­τη­τας για «αν­τα­περ­γί­α» των ερ­γο­δο­τών με κλεί­σι­μο των ε­πι­χει­ρή­σε­ων (l­o­ck o­ut), η ο­ποί­α κα­ταρ­γή­θη­κε το 1982 με­τά α­πό α­γώ­νες του συν­δι­κα­λι­στι­κού κι­νή­μα­τος (ν.1264/1982) και ου­σι­α­στι­κά α­πο­τε­λεί έ­να ό­πλο συ­νε­χούς εκ­βια­σμού προς τους ερ­γα­ζό­με­νους σε πε­ρι­πτώ­σεις α­γω­νι­στι­κών κι­νη­το­ποι­ή­σε­ων και α­περ­γι­ών.

– Για τον πε­ρι­ο­ρι­σμό των συν­δι­κα­λι­στι­κών ε­λευ­θε­ρι­ών και της προ­στα­σί­ας στην ά­σκη­ση των συν­δι­κα­λι­στι­κών δι­και­ω­μά­των κα­θώς και της δι­ευ­κό­λυν­σης των ε­κλεγ­μέ­νων αν­τι­προ­σώ­πων στο έρ­γο τους με τη χρή­ση συν­δι­κα­λι­στι­κών α­δει­ών.

– Για την αλ­λα­γή των προ­ϋ­πο­θέ­σε­ων με τις ο­ποί­ες λαμ­βά­νον­ται οι α­πο­φά­σεις για την κή­ρυ­ξη α­περ­γί­ας, ώ­στε να κα­τα­στεί ι­δι­αί­τε­ρα δύ­σκο­λη η δυ­να­τό­τη­τα λή­ψης μιας τέ­τοι­ας α­πό­φα­σης, πε­ρί­που ό­πως το πε­ρι­βό­η­το άρ­θρο 4 του νό­μου 1365/1983, σύμ­φω­να με το ο­ποί­ο α­παι­τεί­το η α­πό­λυ­τη πλει­ο­ψη­φί­α των με­λών του σω­μα­τεί­ου και ό­χι η α­πό­λυ­τη πλει­ο­ψη­φί­α των πα­ρόν­των σε μια γε­νι­κή συ­νέ­λευ­ση. Εί­ναι προ­φα­νές ό­τι μια τέ­τοι­α δι­ά­τα­ξη θα πε­ρι­ο­ρί­σει στην πρά­ξη δρα­μα­τι­κά την δυ­να­τό­τη­τα των σω­μα­τεί­ων να κη­ρύ­ξουν α­περ­γί­α.

– Για την πλή­ρη κα­τάρ­γη­ση των προ­σαυ­ξή­σε­ων προ­ϋ­πη­ρε­σί­ας για τους μα­κρο­χρό­νια ά­νερ­γους, κα­θώς στην έκ­θε­ση του ΔΝΤ α­να­γρά­φε­ται σα­φώς ό­τι ο πε­ρι­ο­ρι­σμός στο 50% της προ­σαύ­ξη­σης των τρι­ε­τι­ών, ο ο­ποί­ος νο­μο­θε­τή­θη­κε πρό­σφα­τα με τον πο­λυ­νό­μο 4254/2014, δεν ε­παρ­κεί και χρει­ά­ζον­ται γρη­γο­ρό­τε­ρα βή­μα­τα στην κα­τεύ­θυν­ση της κα­τάρ­γη­σης των δι­και­ω­μά­των λό­γω προ­ϋ­πη­ρε­σί­ας, προ­κει­μέ­νου να προ­ε­τοι­μα­στεί το έ­δα­φος για την ο­ρι­στι­κή κα­τάρ­γη­ση των τρι­ε­τι­ών μέ­χρι το 2017. Στην έκ­θε­ση α­να­φέ­ρε­ται ε­πι­τα­κτι­κά και ο γε­νι­κό­τε­ρος στό­χος της μεί­ω­σης του κό­στους ερ­γα­σί­ας για την πε­ρί­ο­δο 2014-2015, γε­γο­νός που προ­οι­ω­νί­ζε­ται πε­ραι­τέ­ρω μι­σθο­λο­γι­κές μει­ώ­σεις, α­κό­μα και στον κα­τώ­τα­το μι­σθό. Δη­λα­δή οι μι­σθοί και οι ει­σφο­ρές στα α­σφα­λι­στι­κά τα­μεί­α θα συ­νε­χί­σουν να κα­τα­γρά­φουν ε­λεύ­θε­ρη πτώ­ση, με α­πο­τέ­λε­σμα να μην μπο­ρούν να ε­πι­βι­ώ­σουν α­ξι­ο­πρε­πώς οι ερ­γα­ζό­με­νοι και να κα­ταρ­ρέ­ουν τα α­σφα­λι­στι­κά τα­μεί­α.

Ε­πει­δή η α­πε­λευ­θέ­ρω­ση των ο­μα­δι­κών α­πο­λύ­σε­ων εί­τε με την πλή­ρη α­πε­λευ­θέ­ρω­ση, εί­τε υ­πό τον μαν­δύ­α της «έγ­κρι­σης» ε­νός θε­σμι­κού ορ­γά­νου που στη ου­σί­α α­πλά θα ε­πι­κυ­ρώ­νει τις α­πο­φά­σεις για ο­μα­δι­κές α­πο­λύ­σεις (ό­πως έ­γι­νε προ­σφά­τως στην πε­ρί­πτω­ση της Χα­λυ­βουρ­γί­ας), ση­μαί­νει την πε­ραι­τέ­ρω ε­κτί­να­ξη της α­νερ­γί­ας, που βρί­σκε­ται στο 27% και α­πο­τε­λεί ή­δη έ­να ε­κρη­κτι­κό κοι­νω­νι­κό πρό­βλη­μα με τρα­γι­κές ε­πι­πτώ­σεις στις ζω­ές ε­κα­τον­τά­δων χι­λιά­δων συμ­πο­λι­τών μας.

Ε­πει­δή τα συν­δι­κα­λι­στι­κά δι­και­ώ­μα­τα και ι­δι­αί­τε­ρα το δι­καί­ω­μα της α­περ­γί­ας α­πο­τε­λούν κοι­νω­νι­κά κε­κτη­μέ­να δε­κα­ε­τι­ών, αλ­λά και τα μο­να­δι­κά «ό­πλα» των ερ­γα­ζό­με­νων για την δι­εκ­δί­κη­ση των δι­και­ω­μά­των τους, την προ­ά­σπι­ση των συμ­φε­ρόν­των τους, την αν­τι­με­τώ­πι­ση της ερ­γο­δο­τι­κής αυ­θαι­ρε­σί­ας και συ­χνά α­κό­μα και για την αν­τι­με­τώ­πι­ση της κα­τα­πά­τη­σης της ερ­γα­τι­κής νο­μο­θε­σί­ας.

Ε­πει­δή με τον πε­ρι­ο­ρι­σμό των συν­δι­κα­λι­στι­κών δι­και­ω­μά­των, εί­τε ευ­θέ­ως, εί­τε μέ­σω της ε­πα­να­φο­ράς της δυ­να­τό­τη­τας του «l­o­ck o­ut», χι­λιά­δες ερ­γα­ζό­με­νοι που βρί­σκον­ται ή­δη σε ε­ξαι­ρε­τι­κά δυ­σμε­νή θέ­ση λό­γω της πί­ε­σης που δη­μι­ουρ­γεί η ε­πι­σφά­λεια των θέ­σε­ων ερ­γα­σί­ας, η ε­λα­στι­κο­ποί­η­ση των ερ­γα­σια­κών σχέ­σε­ων και η α­πει­λή της α­νερ­γί­ας, θα α­πο­λέ­σουν και την τε­λευ­ταί­α δυ­να­τό­τη­τα ά­μυ­νας α­πέ­ναν­τι στις πε­ρι­πτώ­σεις ερ­γο­δο­τι­κής αυ­θαι­ρε­σί­ας και πα­ρα­νο­μί­ας, με α­πο­τέ­λε­σμα την κα­τά­φω­ρη πα­ρα­βί­α­ση της ερ­γα­σια­κής και αν­θρώ­πι­νης α­ξι­ο­πρέ­πειας που προ­στα­τεύ­ον­ται α­πό το Σύν­ταγ­μα της Ελ­λά­δας αλ­λά και τη δι­ε­θνή νο­μο­θε­σί­α που δε­σμεύ­ει την χώ­ρα.

Ε­πει­δή οι πε­ραι­τέ­ρω μει­ώ­σεις των μι­σθών θα ε­πι­δει­νώ­σουν α­κό­μα πε­ρισ­σό­τε­ρο την ή­δη τρα­γι­κή οι­κο­νο­μι­κή κα­τά­στα­ση των ερ­γα­ζο­μέ­νων και θα έ­χουν δυ­σμε­νείς ε­πι­πτώ­σεις ό­χι μό­νο σε κοι­νω­νι­κό αλ­λά και σε οι­κο­νο­μι­κό ε­πί­πε­δο, κα­θώς οι μει­ώ­σεις των μι­σθών πε­ρι­ο­ρί­ζουν την ζή­τη­ση και α­πο­δε­δειγ­μέ­να εν­τεί­νουν τον φαύ­λο κύ­κλο της ύ­φε­σης.

Ε­πει­δή οι μει­ώ­σεις των μι­σθών για ει­δι­κές κα­τη­γο­ρί­ες ερ­γα­ζο­μέ­νων δεν ο­δη­γεί σε μεί­ω­ση της α­νερ­γί­ας ού­τε σε ση­μαν­τι­κή αύ­ξη­ση των προσ­λή­ψε­ων στις κα­τη­γο­ρί­ες αυ­τές, πα­ρά μό­νο σε συ­νε­χή ε­ξί­σω­ση των μι­σθών προς τα κά­τω.

Ε­πει­δή ό­λα αυ­τά σχε­δι­ά­ζον­ται τη στιγ­μή που η ερ­γα­σια­κή ζούγ­κλα εί­ναι ή­δη πα­ρού­σα, γε­γο­νός που ε­πι­βε­βαι­ώ­νουν και τα πρό­σφα­τα στοι­χεί­α του Ι­ΝΕ-ΓΣΕ­Ε: 1.200.000 ερ­γα­ζό­με­νοι α­μεί­βον­ται με κα­θυ­στέ­ρη­ση α­πό 3 έ­ως 12 μή­νες, ε­νώ εί­ναι δι­α­δε­δο­μέ­νο πλέ­ον το φαι­νό­με­νο της πλη­ρω­μής σε εί­δος. Αυ­ξά­νον­ται, δη­λα­δή, συ­νε­χώς οι πε­ρι­πτώ­σεις, στις ο­ποί­ες ερ­γο­δό­τες δί­νουν έ­να μι­κρό πο­σό έ­ναν­τι μι­σθού ή, α­κό­μα χει­ρό­τε­ρα, κα­τα­βάλ­λουν μέ­ρος του μι­σθού των ερ­γα­ζο­μέ­νων τους με κου­πό­νια α­γο­ράς τρο­φί­μων και άλ­λων προ­ϊ­όν­των, ε­νώ προσ­λαμ­βά­νουν νέ­ους και νέ­ες κά­τω των 25 ε­τών, α­κό­μα και με μη­νια­ία σύμ­βα­ση 4ωρης α­πα­σχό­λη­σης με 180 ευ­ρώ κα­θα­ρό μι­σθό, δη­λα­δή 2,25 ευ­ρώ κα­θα­ρό η­με­ρο­μί­σθιο. Τέ­λος, πολ­λοί ερ­γο­δό­τες δεν κα­τα­βάλ­λουν δώ­ρα Χρι­στου­γέν­νων και Πά­σχα, κα­θώς και ε­πι­δό­μα­τα α­δεί­ας.

Ε­πε­ρω­τά­ται ο κ. Υ­πουρ­γός Ερ­γα­σί­ας, Κοι­νω­νι­κής Α­σφά­λι­σης και Πρό­νοι­ας:

– Προ­τί­θε­ται να υ­λο­ποι­ή­σει τους νέ­ους σχε­δια­σμούς του ΔΝΤ και της τρό­ι­κας για την πλή­ρη α­πορ­ρύθ­μι­ση των ερ­γα­σια­κών σχέ­σε­ων και την κα­τε­δά­φι­ση των ε­λά­χι­στων ερ­γα­σια­κών δι­και­ω­μά­των που έ­χουν α­πο­μεί­νει α­πό την α­κραί­α νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρη ε­πί­θε­ση ό­λων των μνη­μο­νια­κών κυ­βερ­νή­σε­ων των τε­λευ­ταί­ων τεσ­σά­ρων ε­τών;

– Σκο­πεύ­ει να προ­χω­ρή­σει στην ου­σι­α­στι­κή α­πε­λευ­θέ­ρω­ση των ο­μα­δι­κών α­πο­λύ­σε­ων εί­τε με την μορ­φή της πλή­ρους α­πε­λευ­θέ­ρω­σης τους εί­τε με τον μαν­δύ­α της έγ­κρι­σης α­πό έ­να πλή­ρως ε­λεγ­χό­με­νο και κα­τευ­θυ­νό­με­νο (λό­γω σύν­θε­σης) θε­σμι­κό όρ­γα­νο, πα­ρά την προ­φα­νή αύ­ξη­ση της α­νερ­γί­ας που θα ο­δη­γή­σει α­κό­μα πε­ρισ­σό­τε­ρους συμ­πο­λί­τες μας στην α­νέ­χεια και την α­πό­γνω­ση; Έ­τσι ε­πι­τυγ­χά­νε­ται ο στό­χος της μεί­ω­σης της α­νερ­γί­ας που τό­σο ο ί­διος ό­σο και ο Πρω­θυ­πουρ­γός ευ­αγ­γε­λί­ζον­ται ό­τι α­πο­τε­λεί τη βα­σι­κή προ­τε­ραι­ό­τη­τα της κυ­βέρ­νη­σης;

– Προ­τί­θε­ται να προ­χω­ρή­σει στην ου­σι­α­στι­κή κα­τάρ­γη­ση του δι­και­ώ­μα­τος της α­περ­γί­ας ε­πα­να­φέ­ρον­τας δι­α­τά­ξεις (ό­πως το άρ­θρο 4 του νό­μου 1365/1983) που κα­θι­στούν στην πρά­ξη ε­ξαι­ρε­τι­κά δύ­σκο­λη έ­ως α­δύ­να­τη την κή­ρυ­ξη α­περ­γι­ών και συγ­χρό­νως να ε­πα­να­φέ­ρει τη δυ­να­τό­τη­τα «αν­τα­περ­γί­ας» και κλει­σί­μα­τος της ε­πι­χεί­ρη­σης α­πό τους ερ­γο­δό­τες (l­o­ck o­ut), α­φαι­ρών­τας α­πό τους ερ­γα­ζό­με­νους τη δυ­να­τό­τη­τα δι­εκ­δί­κη­σης των δι­και­ω­μά­των τους και κα­θι­στών­τας τους ι­δι­αί­τε­ρα ευ­ά­λω­τους στα φαι­νό­με­να ερ­γο­δο­τι­κής αυ­θαι­ρε­σί­ας;

– Προ­τί­θε­ται να α­πο­δε­χθεί την α­παί­τη­ση του ΔΝΤ για πε­ραι­τέ­ρω μεί­ω­ση των μι­σθών και να προ­χω­ρή­σει το ε­πό­με­νο δι­ά­στη­μα στην πλή­ρη κα­τάρ­γη­ση των προ­σαυ­ξή­σε­ων προ­ϋ­πη­ρε­σί­ας για τους μα­κρο­χρό­νια ά­νερ­γους στην κα­τεύ­θυν­ση της πλή­ρους κα­τάρ­γη­σης των τρι­ε­τι­ών μέ­χρι το 2017;

– Σε ποι­ες ε­νέρ­γει­ες θα προ­βεί για την ε­νερ­γο­ποί­η­ση του Σώ­μα­τος Ε­πι­θε­ω­ρη­τών Ερ­γα­σί­ας και των ε­λεγ­κτι­κών υ­πη­ρε­σι­ών των α­σφα­λι­στι­κών τα­μεί­ων, προ­κει­μέ­νου να αν­τι­με­τω­πι­σθεί η ερ­γο­δο­τι­κή αυ­θαι­ρε­σί­α και πα­ρα­νο­μί­α σε βά­ρος των ερ­γα­σια­κών, μι­σθο­λο­γι­κών και α­σφα­λι­στι­κών δι­και­ω­μά­των των ερ­γα­ζο­μέ­νων;