«Θέ­λου­με να ευ­χα­ρι­στή­σου­με, τους  πο­λί­τες της Λα­κω­νί­ας που   στή­ρι­ξαν και εμ­πι­στεύ­τη­καν το συν­δυα­σμό μας, «Δη­μο­κρα­τι­κή Πε­λο­πον­νη­σια­κή Συ­νερ­γα­σί­α – Πρά­ξη Α­νά­πτυ­ξης», με υ­πο­ψή­φιο Πε­ρι­φε­ρειά­ρχη το Γι­ώρ­γο Δέ­δε.

Με  αί­σθη­μα ευ­θύ­νης α­πέ­ναν­τι στους  συμ­πο­λί­τες μας ο­λο­κλη­ρώ­σα­με τον προ­ε­κλο­γι­κό μας  α­γώ­να και  κα­τα­θέ­σα­με τις  προ­τά­σεις μας  για  την  α­νά­πτυ­ξη του  ξε­χα­σμέ­νου τό­που μας.

Α­να­δεί­ξα­με της  α­ναγ­και­ό­τη­τα μιας  άλ­λης αυ­το­δι­οι­κη­τι­κής προ­σέγ­γι­σης για  τη  Λα­κω­νί­α και  για  την  Πε­ρι­φέ­ρεια Πε­λο­πον­νή­σου γε­νι­κό­τε­ρα ,με  δι­α­φο­ρε­τι­κό πε­ρι­ε­χό­με­νο α­πό αυ­τό που  γνω­ρί­σα­με μέ­χρι τώ­ρα.

Για­τί πο­λι­τι­κή τε­λι­κά δεν  εί­ναι μό­νον ο προ­ο­ρι­σμός αλ­λά και  το  τα­ξί­δι.» Αυ­τό α­να­φέ­ρει σε α­να­κοί­νω­σή του ο υ­πο­ψή­φιος αν­τι­πε­ρι­φε­ρειά­ρχης Λα­κω­νί­ας Γι­ώρ­γος Που­λο­κέ­φα­λος για το α­πο­τέ­λε­σμα των πε­ρι­φε­ρεια­κών ε­κλο­γών.

Ο κ. Που­λο­κέ­φα­λος ε­πί­σης ε­πι­ση­μαί­νει ό­τι:

«Στο  χρο­νι­κό δι­ά­στη­μα της  προ­ε­κλο­γι­κής πε­ρι­ό­δου η  ο­μά­δα των στε­λε­χών μας  και  οι  υ­πο­ψή­φιοι πε­ρι­φε­ρεια­κοί σύμ­βου­λοι,  δώ­σα­με έ­ναν κα­θα­ρό πο­λι­τι­κό α­γώ­να με  σο­βα­ρό­τη­τα , σε­μνό­τη­τα , α­λή­θεια και  ή­θος.

Α­πέ­ναν­τι μας   δυ­στυ­χώς εί­χα­με έ­να α­λα­ζο­νι­κό υ­πε­ρο­πτι­κό πα­λαι­ο­κομ­μα­τι­κό συν­τη­ρη­τι­κό σύ­στη­μα ε­ξου­σί­ας και  μά­λι­στα στις  χει­ρό­τε­ρες εκ­δο­χές του, να  εκ­βιά­ζει , να  προ­σπα­θεί να  ε­ξα­γο­ρά­σει συ­νει­δή­σεις , τα  τά­ζει δι­ο­ρι­σμούς , να  ρου­σφε­το­λο­γεί, να  εκ­φο­βί­ζει και  να  α­πει­λεί.  Πα­ρω­χη­μέ­νες πρα­κτι­κές που  μας  πα­ρα­πέμ­πουν 30  χρό­νια πί­σω.  Ξα­να­ήρ­θαν στο  προ­σκή­νιο προ­ε­κλο­γι­κές κα­τα­δι­κα­σμέ­νες τα­κτι­κές,  που  νο­μί­ζα­με ό­τι εί­χαν πε­ρά­σει στην  ι­στο­ρί­α α­νε­πι­στρε­πτί.

Η  το­πι­κή μας  κοι­νω­νί­α ό­μως άν­τε­ξε και  έ­στει­λε τα δι­κά της  μη­νύ­μα­τα.

Βά­λα­με σαν  πα­ρά­τα­ξη το  πή­χη ψη­λά και  κυ­ρί­ως δεν  ξε­χά­σα­με ό­τι πί­σω α­πό τους  α­ριθ­μούς και  τα  πο­σο­στά , υ­πάρ­χουν α­νάγ­κες και  ε­πι­θυ­μί­ες, αι­σθή­μα­τα και  ευ­αι­σθη­σί­ες , βι­ώ­μα­τα και  συ­νει­δή­σεις, α­παι­τή­σεις και  προσ­δο­κί­ες αν­θρώ­πων.  Και  ε­κεί εί­ναι η  δι­α­φο­ρά μας  α­πό τον  αν­τί­πα­λο μας.

Α­πό τη  θέ­ση που  μας  έ­τα­ξαν οι  συμ­πο­λί­τες μας  με  την  ψή­φο τους, θα  α­γω­νι­στού­με για  την  α­νά­τα­ξη του  τό­που μας,   χω­ρίς αυ­τα­ρέ­σκει­ες και  ψευ­δαι­σθή­σεις,  για­τί α­κρι­βώς δεν  δι­α­θέ­του­με τη  πο­λυ­τέ­λεια της  α­νέ­ξο­δης δη­μα­γω­γί­ας και  του  εύ­κο­λου λα­ϊ­κι­σμού.  Ό­πως στρώ­νει ο  κα­θέ­νας κοι­μά­ται!»