Του Μπάμπη Βακαλόπουλου*
Γιατί δεν το λέει ξεκάθαρα ο Μεσσήνιος ποιμενάρχης στο άρθρο- παρέμβασή του; Η ταμπακέρα, την οποία γυροφέρνει, αλλά αποφεύγει επιμελώς να ονοματίσει -αφήνοντάς την ως “ευκόλως εννοούμενων” να υπονοηθεί, για όσους διαβάζουν πίσω από τις λέξεις- δεν είναι τίποτ’ άλλο παρά η εκκλησιαστική περιουσία…
Ο μητροπολίτης Μεσσηνίας παίρνει αφορμή από την “άρνηση ορκοδοσίας” -θρησκευτικής, προφανώς, εννοεί ο ιεράρχης- του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα και πολλών άλλων μελών της κυβέρνησης. Οι οποίοι, ωστόσο, ορκίστηκαν στην τιμή και την υπόληψή τους να υπηρετούν τον λαό που τους ανέδειξε κυβερνήτες του αυτή την χρονική στιγμή.
Είναι σαφές, από τα γραφόμενα του κ. Χρυσοστόμου ότι επιστρατεύει το πιο πάνω γεγονός ως πρόφαση προκειμένου να θίξει τη σημειολογία, όπως αναφέρει, για “την απαρχή μιας εφαρμοσμένης μεθόδου και υφέρπουσας τάσης αποδόμησης του ισχύοντος πλαισίου σχέσεων Εκκλησίας και Πολιτείας” από την… κακή Αριστερά.
Δεν μπορεί κανείς, άλλωστε, να πιστέψει ότι ο Μεσσήνιος ποιμενάρχης δεν γνώριζε, πριν συγγράψει το άρθρο του, ότι υπάρχουν ιεράρχες που εκφράζουν τουλάχιστον προβληματισμό -ή και ξεκάθαρη διαφωνία- για τον υποχρεωτικό θρησκευτικό όρκο:
“Ο όρκος είναι φοβερό πράγμα για όποιον πιστεύει. Για όποιον δεν πιστεύει είναι παρωδία. Όμως, εμένα με απασχολεί η αμαρτία την οποία φορτώνεται εκείνος που ορκίζεται. Να καταργηθεί, λοιπόν και από τα δικαστήρια και από την ανάληψη των καθηκόντων των αιρετών ή των υπαλλήλων” διαβάζουμε στην “Ημερησία” ότι δήλωσε ο μητροπολίτης Αλεξανδρουπόλεως Άνθιμος, που -σύμφωνα με την εφημερίδα- “αποκάλυψε ότι νιώθει ενοχή όταν αναγκάζει βουλευτές, περιφερειάρχες και δημάρχους να επιορκήσουν”. Η ίδια εφημερίδα παρουσιάζει και την άποψη που εξέφρασε και ο μητροπολίτης Αργολίδος, Νεκτάριος, ο οποίος είπε: “Είμαι κατά της θρησκευτικής ορκωμοσίας, όχι μόνο στη Βουλή, όχι μόνο στις υπηρεσίες, αλλά και στα δικαστήρια. Είναι απαράδεκτο να ορκιζόμαστε στο Ευαγγέλιο”.
Άρα, για να τελειώνουμε, τα περί ορκοδοσίας του πρωθυπουργού αναφερόμενα από τον Μεσσηνίας Χρυσόστομο δεν αποτελούν παρά ένα εύπεπτο προκάλυμμα, για τους πολλούς που “κολλάνε” στον τύπο -αλλά και… δόλωμα, ενδεχομένως, προς τους φίλα προσκείμενους στο κόμμα που στηρίζει τον… άθεο ΣΥΡΙΖΑ.
Και ποσώς, βέβαια, συνιστά ειρωνεία ο σεβασμός ενός πολιτικού, αφ’ ενός σε θεσμούς, -όπως αυτός εκφράστηκε από την επίσκεψή του στον Αρχιεπίσκοπο-, και αφ’ ετέρου στο θρησκευτικό αίσθημα των Ελλήνων, όπως αυτός εκδηλώθηκε είτε με την επίσκεψη στο Άγιο Όρος, είτε με το περιστέρι στα Θεοφάνια.
Η ουσία είναι η κριτική που ο ιεράρχης ασκεί στην ηγεσία της Εκκλησίας -η οποία, όπως λέει, “επαναπαύεται στην εσωστρέφεια της και θα συνεχίζει να επαναπαύεται στον διαχρονικό στρουθοκαμηλισμό της και να αρνείται να δει το θέμα κατάματα, χωρίς μάλιστα να προετοιμάζεται για τα επερχόμενα”- εν όψει της “ατζέντας” σχετικά με τον επανακαθορισμό των σχέσεών της με το κράτος, που -σύμφωνα με τον ποιμενάρχη- έχει έτοιμη η νέα κυβέρνηση, το μέρος της του ΣΥΡΙΖΑ τουλάχιστον.
Για να είμαστε ειλικρινείς, κανείς δεν μπορεί να αδικήσει τον μητροπολίτη Μεσσηνίας που ενδιαφέρεται για το συμφέρον της Εκκλησίας, ωστόσο αυτός ο διάλογος εντός των κόλπων της, όπως ο ίδιος ζητεί, θα μπορούσε να ξεκινήσει και χωρίς έμμεσες αναφορές στην πολιτική ταυτότητα του κόμματος που έχει την πλειοψηφία πλέον στο ελληνικό κοινοβούλιο και το οποίο κόμμα, σε τελευταία ανάλυση, αναφέρει επακριβώς στο πρόγραμμά του τι ακριβώς πρεσβεύει για τις σχέσεις Εκκλησίας – κράτους. Δηλαδή, τον συνταγματικό χωρισμό κράτους-εκκλησίας, τη διασφάλιση της θρησκευτικής ουδετερότητας της χώρας, την κατάργηση της πλήρους φοροαπαλλαγής των εισοδημάτων της Εκκλησίας από ακίνητα και την επανεξέταση στα χρυσόβουλα και τους συναφείς τίτλους με τους οποίους δίνονται ιδιοκτησιακά δικαιώματα στην Εκκλησία και στις μονές.
Αυτή, λοιπόν, είναι η ταμπακέρα και σε αυτό αναφέρεται ο Μεσσηνίας Χρυσόστομος στο -ομολογουμένως έξυπνα γραμμένο- άρθρο παρέμβασή του, ωστόσο καλό θα ήταν να θυμόμαστε τι λέει το Ευαγγέλιο για τα επί της Γης: “Ποιήσατε εαυτοίς βαλλάντια μη παλαιούμενα, θησαυρόν ανέκλειπτον εν τοις ουρανοίς, όπου κλέπτης ουκ εγγίζει ουδέ σης διαφθείρει. Οπου γαρ εστιν ο θησαυρός υμών, εκεί και η καρδία υμών έσται”…
*Μέλος της ΚΕ της ΔΗΜ.ΑΡ
