Την άποψη ότι η θέση της Ελλάδας στην ΟΝΕ δεν είναι δεδομένη αλλά ότι όταν κανείς μιλά για κίνδυνο θα πρέπει να ξεχωρίζει αν είναι ένας κίνδυνος του 30%, του 60% ή του 100% σημείωσε μιλώντας στο Evening Report και στον Γιώργο Κουβαρά, ο πρώην υπουργός Τάσος Γιαννίτσης. Ο κ. Γιαννίτσης υποστήριξε ότι βλέπει κίνδυνο Grexit αλλά δεν σημαίνει ότι είναι στο 100% ή στο 80% και είπε ότι νομίζει ότι είναι κάτω από 50% και πάνω από 30%. Διατύπωσε τη γνώμη ότι η ελληνική πλευρά πρέπει να τελειώσει το γρηγορότερο, και όχι να σύρει για λόγους επικοινωνιακής πολιτικής, με τη διαπραγμάτευση και νομίζω ότι όλος ο κόσμος θα είναι ευχαριστημένος κι ας βγει αν θέλει κάποιος να μιλήσει για κωλοτούμπα ή το ο,τιδήποτε. Συμπλήρωσε ότι αν δει ότι η κυβέρνηση μετά από μια πρώτη φάση διαπραγμάτευσης, μπει πραγματιστικά στο πρόβλημα, δηλαδή πει «τι θέλω να πετύχω, αυτά θα διαπραγματευτώ, με αυτά θα φτάσω σε μια άκρη, δεν θα τα πετύχω όλα αλλά δεν θα το τραβήξω δεν ξέρω πόσους μήνες, μαζεύω τις δυνάμεις για να πάω μπροστά και έχω έναν πραγματισμό», μπορεί κανείς να είναι αισιόδοξος. Στο ερώτημα αν όπως βαίνουν τα πράγματα η Ελλάδα βρίσκεται πιο κοντά σε συμβιβασμό ή σε ρήξη με τους εταίρους, ο κ. Γιαννίτσης είπε ότι αυτό είναι το κρίσιμο ερώτημα αυτήν την στιγμή και μέσα και έξω από την χώρα. Προχώρησε σε μια διάκριση ανάμεσα στο πολύ άμεσο, τις επόμενες δύο τρεις μέρες, και στη συνέχεια άλλα διάφορα βήματα. Προχώρησε, επίσης, στη διάκριση ανάμεσα σε μια συμφωνία επί της διαδικασίας με την οποία θα προχωρήσει η χώρα ή επί του περιεχομένου της συμφωνίας που πιθανότατα θα επέλθει. Εκτίμησε ότι με βάση την εμπειρία του, μέχρι την Τετάρτη, την Πέμπτη ή ακόμη και μέχρι τη Δευτέρα που είναι το δεύτερο Eurogroup δεν θα υπάρχει αποτέλεσμα γιατί συνήθως δραματοποιούνται καταστάσεις, εμφανίζονται συγκρούσεις, εντάσεις. Από ελληνικής πλευράς υπάρχει πάντα ούτως ή άλλως δραματοποίηση, σημείωσε συμπληρώνοντας ότι δεν θα ασχοληθεί με το τι κάνει η άλλη πλευρά. Συμπλήρωσε, επίσης, ότι δεν έχει δει ποτέ την Ελλάδα με το καλημέρα, με την πρώτη συνάντηση, να παρουσιάζει ένα οδικό χάρτη, ένα πλάνο που να ικανοποιεί το ελάχιστο των συνομιλητών της, και εν πάση περιπτώσει λογικό είναι γιατί πάνω εκεί θα γίνει μια διαπραγμάτευση. Κατέληξε ότι εκτιμά ότι η όλη αυτή ιστορία θα τραβήξει λίγες μέρες ακόμη. Κληθείς να σχολιάσει τις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης και το κατά πόσο κινήθηκαν εντός ευρωπαϊκού πλαισίου, ο Τάσος Γιαννίτσης προχώρησε σε μια ακόμη διάκριση ανάμεσα στους γενικούς ευρωπαϊκούς κανόνες και στο πλαίσιο που έχει συμφωνηθεί λόγω της κρίσης, δηλαδή τα μνημόνια. Όπως είπε ένα μέρος των όσων εξήγγειλε στις προγραμματικές ο πρωθυπουργός είναι εντός και των δύο αυτών πλαισίων ιδίως ό,τι έχει να κάνει με τις θεσμικές αλλαγές, την μεταναστευτική πολιτική, την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, την ισότητα των φόρων. Υπογράμμισε ότι όπως πολύ σωστά ο πρωθυπουργός είπε ότι για κάθε εργασία, χρειάζεται ίση αμοιβή, το ίδιο πρέπει να γίνει και με όλα τα τμήματα της κοινωνίας για τους φόρους. Δεν μπορεί να υπάρχουν τμήματα της κοινωνίας τα οποία με ίσο εισόδημα δεν πληρώνουν τους ίδιους φόρους, δεν πληρώνουν καθόλου φόρους ή πληρώνουν πολύ λιγότερους φόρους. Διευκρίνισε ότι μιλά για τις περιπτώσεις επίσημης απαλλαγής από την φορολογία όχι φοροδιαφυγή. Ένα άλλο κομμάτι των προγραμματικών δηλώσεων, συνέχισε, έρχεται σε σύγκρουση και ανατρέπει πράγματα που έχουν συμφωνηθεί. Αυτό είναι θέμα της διαπραγμάτευσης για την όποια συμφωνία. Αλλά πριν φτάσει η χώρα εκεί, εκκρεμεί η συμφωνία για τη διαδικασία. Στην ερώτηση αν πρέπει η κυβέρνηση να ζητήσει νέα παράταση του υφιστάμενου προγράμματος, ο Τάσος Γιαννίτσης είπε αν είναι δυνατό να γίνει κάτι άλλο, ας συζητηθεί, συμπληρώνοντας ότι ο ίδιος δεν έχει δει κάτι άλλο. Εξήγησε ότι η συμφωνία-γέφυρα προϋποθέτει συμφωνία επί της ουσίας τονίζοντας ότι δεν ξέρει αν μπορεί να γίνει σε δέκα ημέρες. Αυτό είναι το κομμάτι το ουσιαστικό. Το πρώτο είναι η συμφωνία επί της διαδικασίας και το δεύτερο είναι ποιο είναι το αποτέλεσμα. Το πρώτο ζήτημα είναι σημειολογικό. Και είπε ότι δεν μπορεί να φανταστεί ότι μια κυβέρνηση που έχει τέτοια δύναμη και τέτοια εξουσία, θα φτάσει να τα σπάσει για να αποφύγει να λύσει ένα διαδικαστικό θέμα στο οποίο και η άλλη πλευρά έχει συγκεκριμένες θεσμικές δεσμεύσεις. Στην ερώτηση πώς μπορεί μια κυβέρνηση που εκλέχτηκε λέγοντας ότι θα ακυρώσει τα μνημόνια, να ζητήσει και να υπογράψει παράταση του υφιστάμενου προγράμματος, ο κ. Γιαννίτσης είπε ότι υπάρχουν τρόποι να το πει η κυβέρνηση. Το αν θα ακυρώσει τα μνημόνια, και εκεί θα κριθεί και η κυβέρνηση και η πορεία της χώρας και η πορεία της κοινωνίας: από το τι θα συμφωνήσει επί της ουσίας. Αν δεν έχει να προτείνει συγκεκριμένα δέκα πράγματα αύριο το πρωί, τα οποία θα είναι αντικείμενο της συμφωνίας πώς θα γίνει; Όταν η ίδια η κυβέρνηση χρειάζεται τρεις – τέσσερις μήνες για να διαπραγματευτεί, το οποίο είναι και ένας εύλογος χρόνος, πώς φαντάζεται ότι θα γίνει; Στο αν η αποδοχή εκ μέρους της κυβέρνησης μιας τέτοιας εξέλιξης θα χαρακτηριστεί «κωλοτούμπα». Ο Τάσος Γιαννίτης υποστήριξε ότι πάρα πολύς κόσμος είτε την στήριξε είτε δεν την στήριξε δεν πρόκειται να την κατηγορήσει επειδή θα δεχτεί να κερδίσει χρόνο για να διαπραγματευτεί αυτό που θέλει. Και η κυβέρνηση και η πορεία της χώρας θα κριθούν από το τι θα συμφωνήσει. Και συμπλήρωσε ότι δεν μπορεί να φανταστεί ότι θα έρθει σε σύγκρουση και θα δημιουργήσει μια σειρά από δύσκολες και πολύπλοκες καταστάσεις για να αποφύγει μια συμφωνία επί του διαδικαστικού. Αν μπορέσει να το αποφύγει, ας το αποφύγει. Στην περίπτωση που επικρατήσει το χειρότερο σενάριο και δεν υπάρχει κάποια συμφωνία επί του διαδικαστικού μέχρι τις 28 Φεβρουαρίου, που λήγει η τρέχουσα παράταση του προγράμματος, ο κ. Γιαννίτσης εκτίμησε ότι θα υπάρχουν σίγουρα προβλήματα στις αγορές και στον κόσμο, από άποψη ανησυχίας. Το ζήτημα το κεντρικό είναι το πότε θα πρέπει να πληρωθούν κάποιες δόσεις δανείου, αναφέροντας ότι μάλλον δεν είναι η 1η Μαρτίου, μπορεί να είναι 8 ή 10 Μαρτίου. Επανέλαβε ότι κατά την γνώμη του δεν πρέπει να παραταθεί η εκκρεμότητα μετά τις 28 Φεβρουαρίου. Οποιαδήποτε τέτοια παράταση έχει κόστος για την κοινωνία και την οικονομία. Όσον αφορά στο χρέος, ο Τάσος Γιαννίτσης είπε ότι ουσιαστικά η κυβέρνηση θέλει να διαπραγματευτεί πως αυτό το βάρος του χρέους θα γίνει λιγότερο. Αν κάποιος χρωστά 100 δις και δεν έχει να τα πληρώσει ποτέ, ή να πληρώσει τόκους, είναι αδιάφορο αν έχει 100, 200 ή 300. Το χρέος, υπογράμμισε, μπορεί να είναι βιώσιμο ή όχι ανάλογα με το τι έχεις να πληρώσεις για να το εξυπηρετήσεις. Αν αυτό που έχεις να πληρώσεις είναι ένα λογικό ποσό, τότε είναι βιώσιμο. Αν ως χώρα ή ως κυβέρνηση δημιουργήσεις συνθήκες για υψηλή ανάπτυξη, 3%, 4% ή 5%, είναι τεράστια διαφορά. Αν όμως οδηγείσαι σε ανάπτυξη 0,5%, 0,75% ή -0,5%, τότε όσο χαμηλό και αν είναι το χρέος, η κατάσταση επιδεινώνεται. Αφού ξεκαθάρισε ότι δεν δίνει σημασία στις προβλέψεις καθώς δίνονται πολλές φορές για να δημιουργήσουν κατάσταση και να δικαιολογήσουν νούμερα, ένα χρέος 175% -180% του ΑΕΠ δεν είναι, καταρχήν, βιώσιμο. Μπορεί να γίνει υπό προϋποθέσεις. Και αυτό το ξέρουν όλοι. Σημαίνει ότι πρέπει να βρεθούν τρόποι να αντιμετωπίσει η χώρα το πρόβλημα αυτό. Σε βάζουν να δουλεύεις, να δημιουργείς ανάπτυξη, να πληρώνεις τόκους και να μην απομειώνεις τελικά το χρέος. Ο Τάσος Γιαννίτσης επεσήμανε ως σημαντικό το γεγονός ότι μέσα σε αυτήν την οικονομία μπορεί να ανθεί η φοροδιαφυγή θέμα το οποίο η νέα κυβέρνηση και το ΔΝΤ και η ΕΕ έχουν βάλει προτεραιότητα. Δεν μπορεί μέσα σε αυτό το χάος, να υπάρχουν τέτοιας έκτασης φαινόμενα. Δεν καταπολεμήθηκε τόσα χρόνια και είναι σαφέστατα θέμα πολιτικής βούλησης. Ας μην στοχεύει κανείς στο 100% της σύλληψής της φοροδιαφυγής, πουθενά δεν υπάρχει αυτό. Αλλά άλλο αυτό και άλλο το τίποτε. Προσέθεσε ότι υπάρχει η μεγάλη φοροδιαφυγή και μια εκτεταμένη φοροδιαφυγή σε μεγάλο αριθμό ανθρώπων σε μικρή κλίμακα που όλα αυτά κάνουν μεγάλα ποσά. Σημείωσε, επίσης, ότι υπάρχει πρόβλημα ανθρωπιστικό. Είναι πολύ σοβαρό. Αλλά προσέθεσε η αντιμετώπισή του, που έχει τεθεί από την κυβέρνηση, θέλει μια προσοχή. Οι φτωχοί και οι άνθρωποι που δοκιμάζονται σήμερα πολύ δεν είναι οι ίδιοι με το 2009. Αν πας με τα κριτήρια του 2009 κινδυνεύεις να βοηθήσεις κοινωνικές κατηγορίες που μπορεί να το έχουν ανάγκη αλλά όχι τόσο ανάγκη όσο άλλες. Είπε ότι αυτό που του έλειπε έντονα και του λείπει είναι το θέμα της ανάπτυξης. Τόνισε ότι έχει κενό ως προς το θέμα αυτό και από τις προγραμματικές δηλώσεις και από την πολιτική που ακολουθήθηκε πριν. Είναι πιο σημαντικό από όλα τα θέματα δημοσιονομικής προσαρμογής. Δεν μπορεί να πετύχει κανείς αυτήν την πολιτική αν δεν έχει θετικούς και σταδιακά αυξανόμενους ρυθμούς ανάπτυξης. Στο αν αυτή η έλλειψη ανάπτυξης προέκυψε από λάθος των κυβερνήσεων ή από λάθος μνημόνιο, ο Τάσος Γιαννίτσης είπε ότι γενικά στην Ελλάδα υπάρχει λανθασμένη ή μηδενική αντίληψη για το πώς παράγεται ανάπτυξη στο σύγχρονο κόσμο. Συνηθίσαμε να έχουμε ανάπτυξη για πάρα πολύ καιρό και πριν την κρίση, με τα δάνεια. Είχαμε φτάσει για κάθε μία μονάδα ανάπτυξης να θέλουμε μιάμιση μονάδα χρέος. Αυτό δεν είναι βιώσιμο. Μάθαμε να ευημερούμε με τα δάνεια. Κανείς δεν μπορεί να πάει μπροστά μόνο με αυτό. Στο αν μπορεί να υπάρξει σοβαρό εθνικό σχέδιο χωρίς εθνική συνεννόηση, ο κ. Γιαννίτσης είπε ότι χωρίς να σημαίνει ότι περιμένει να συμπράττουν κυβέρνηση και αντιπολίτευση, προφανώς έχουν διαφορετικό ρόλο, στην Ελλάδα υπάρχει μια υπερβολικά δηλητηριώδη στρέβλωση σε τέτοια θέματα. Τελικά όμως με αυτήν την κατάσταση που υφίσταται, πρέπει να δούμε τι θα κάνουμε. Δεν μπορεί κανείς να περιμένει ν’ αλλάξουν αυτές οι καταστάσεις για να δει τι θα κάνει. Εκτίμησε ότι πρόκειται για συστημικό πρόβλημα. Και υποστήριξε ότι μπορεί να υπάρξει σχέδιο παρά την ύπαρξη αυτών των καταστάσεων γιατί αλλιώς η Ελλάδα δεν θα μπορούσε να πάει πουθενά αφού είναι κυρίαρχες. Επίσης είπε ότι καταλαβαίνει την αισιοδοξία του κόσμου αλλά δεν την συμμερίζεται. Γιατί μια χώρα που έχει πτωχεύσει και είναι ακόμη πάρα πολύ βαθιά σε αυτό, χρειάζεται ακόμη πολύ δουλειά για να πάρει ανάσα.. Αλλά δεν είναι κακό να βλέπει κανείς μπροστά του μια αισιόδοξη προοπτική.. Τέλος, όσον αφορά στην παραμονή του εκτός πολιτική είπε ότι έγινε με δική του θέληση. Υπενθύμισε ότι όποτε μπήκε στην πολιτική δεσμεύτηκε για συγκεκριμένα πρότζεκτ, όχι για να κάνει καριέρα, ότι έκανε ό,τι μπορούσε να κάνει για τα συγκεκριμένα πράγματα και έφυγε. Κάθε φορά εκτίμησε, αν αξίζει τον κόπο, αν πρέπει, αν.. Το αν θα επιστρέψει, όπως είπε, εξαρτάται από πάρα πολλούς παράγοντες. Εξέφρασε επίσης την άποψη ότι πιστεύει στις «ειδικές αποστολές» τεχνοκρατών και πολιτικών και ότι η διάκριση ανάμεσα σε τεχνοκράτες και σε πολιτικούς είναι κωμική. Στο ότι ο ίδιος ως τεχνοκράτης βρέθηκε απέναντι στο πολιτικό σύστημα του κόμματος που υπηρετούσε με το ζήτημα του ασφαλιστικού, απάντησε ότι τότε ένιωσε ότι υπάρχει μια διάκριση και ζήτησε, αστειευόμενος, να γίνει εξεταστική για να αποσαφηνιστεί τι έγινε τότε.

tapiperata.blogspot.gr