Αν τα μέτρα αυτά, τονίζει η ΓΣΕΒΕΕ, είχαν ληφθεί εγκαίρως στα πρώιμα χρόνια της κρίσης, είναι βέβαιο ότι θα είχαν επιφέρει σημαντικά οφέλη στα ασφαλιστικά ταμεία και στη βιωσιμότητα των επιχειρήσεων.

Αναλυτικά η θέση της ΓΣΕΒΕΕ για τον ακατάσχετο λογαριασμό και τη ρύθμιση των οφειλών έχει ως εξής:

1. Ακατάσχετος επιχειρηματικός λογαριασμός

Στην πρόσφατη εξαμηνιαία έρευνα του ΙΜΕ ΓΣΕΒΕΕ αναδείχτηκε για άλλη μια φορά ο βαθμός προσαρμογής των μικρών επιχειρήσεων στη νέα πραγματικότητα των ηλεκτρονικών συναλλαγών. Οι μικρές επιχειρήσεις, παρά τα σημαντικά προβλήματα που αντιμετώπισαν με την εφαρμογή των capital controls και τη διάρρηξη του συστήματος άτυπων πληρωμών που συνέβη τα τελευταία χρόνια, φαίνεται ότι επέδειξαν υψηλό βαθμό ετοιμότητας. Παρά το γεγονός επλήγησαν σημαντικά και ετεροβαρώς από τον τρόπο εφαρμογής των κεφαλαιακών περιορισμών (capital controls) χάνοντας σημαντικά μερίδια αγοράς, και έχοντας επιβαρυνθεί με σημαντικές προμήθειες και χρεώσεις επί του τζίρου για την προμήθεια και χρήση τερματικών μηχανών, οι μικρές επιχειρήσεις κατάφεραν να ενσωματώσουν στη λειτουργία τους τη χρήση ηλεκτρονικού/ πλαστικού χρήματος ανταποκρινόμενες στις νέες ανάγκες της αγοράς. Ο αριθμός των επιχειρήσεων που χρησιμοποιούν e-banking αυξήθηκε κατά 37% σε ένα χρόνο, ενώ ο αριθμός των επιχειρήσεων που χρησιμοποιούν τερματική μηχανή αυξήθηκε κατά 75%. Με τη νέα χρονιά ο αριθμός αναμένεται να ενισχυθεί αυτή η τάση περαιτέρω.

Χωρίς να γνωρίζουμε το ύψος του κύκλου εργασιών που πραγματοποιείται μέσω ηλεκτρονικών συναλλαγών, εκτιμούμε ότι τα επόμενα χρόνια θα πρέπει να αναμένουμε μια σχετική αύξηση της αξίας τους.

Παράλληλα, είναι γνωστό ότι το Υπουργείο Οικονομικών κινείται προς την κατεύθυνση καθιέρωσης των ηλεκτρονικών συναλλαγών ως μέσου καταπολέμησης της φοροδιαφυγής, είτε μέσω της ευνοϊκότερης φορολογικής μεταχείρισης των καταναλωτών, είτε μέσω των καρτών επιβράβευσης.

Η ΓΣΕΒΕΕ θεωρεί πολύ σημαντική εξέλιξη τη μετάβαση στη νέα ψηφιακή εποχή με τη διάδοση των ηλεκτρονικών συναλλαγών σε επίπεδο B2C και B2B. Η υιοθέτηση των ηλεκτρονικών τιμολογίων και η διάδοση της ηλεκτρονικής τραπεζικής θα αποτελέσει μια θετική εξέλιξη για το σύνολο της οικονομίας. Εκτός από τη δυνατότητα άμεσης πληροφόρησης των φορολογικών αρχών για τα έσοδα των επιχειρήσεων, υπάρχει η δυνατότητα διασταύρωσης οικονομικών στοιχείων και αποκάλυψης εισοδημάτων που διαφορετικά δε θα είχαν εισέλθει στο σύστημα. Επίσης, με τις ηλεκτρονικές τραπεζικές συναλλαγές ενισχύεται η ευστάθεια του τραπεζικού συστήματος και δημιουργούνται προϋποθέσεις για την όσο το δυνατό αμεσότερη άρση των capital controls, την επαναφορά της ρευστότητας και τη βελτίωση της ψυχολογίας της αγοράς. Τέλος, δίνεται μια σημαντική ώθηση στις νέες προοπτικές που μπορούν να διανοίξουν στο ηλεκτρονικό εμπόριο ακόμη για τις μικρές επιχειρήσεις, οι οποίες θα μπορούν να αξιοποιήσουν αποδοτικότερα και να προσελκύσουν οικονομικότερα νέα πελατολόγια.

Το τελευταίο χρονικό διάστημα, ωστόσο, το Υπουργείο Οικονομικών προκειμένου να διασφαλίσει την είσπραξη των ληξιπρόθεσμων οφειλών και προς εξυπηρέτηση των δημοσιονομικών στόχων και των προαπαιτούμενων του τρίτου προγράμματος έχει προχωρήσει στην υλοποίηση των εφαρμοστικών διατάξεων που περιλαμβάνουν κατασχέσεις λογαριασμών ακόμη και για οφειλές χαμηλού ύψους. Εκτός από την αβεβαιότητα που προκαλεί στην αγορά μια τέτοια ενέργεια, ουσιαστικά φαλκιδεύει το παραπάνω φιλόδοξο εγχείρημα της διάδοσης των ηλεκτρονικών συναλλαγών ως όχημα αύξησης φορολογικών εσόδων, αποκάλυψης εισοδημάτων, μείωσης φοροδιαφυγής, προώθησης ηλεκτρονικού εμπορίου, ενίσχυσης τραπεζικής ευστάθειας, μείωσης διοικητικού κόστους για επιχειρήσεις και φορολογικές αρχές. Επιπρόσθετα, καθιστά την επιχείρηση όμηρο των πάσης φύσεως οφειλών, χωρίς καμιά δυνατότητα βελτίωσης της επιχειρηματικής της θέσης.

Είναι προφανές ότι τα έσοδα της επιχείρησης δεν αποτελούν καθαρά κέρδη, αλλά προορίζονται για να καλύπτουν σημαντικό μέρος των υποχρεώσεων: τρέχουσες ασφαλιστικές εισφορές εργαζομένων και εργοδότη, τρέχουσες οφειλές προς εφορία, μισθοδοσία, χρέη προς προμηθευτές, κόστος ενέργειας και μετακινήσεων, δανειακές υποχρεώσεις της εταιρείας, διάφορα άλλα τέλη. Η δέσμευση ενός λογαριασμού σημαίνει ότι απειλείται να κηρυχθεί οικονομίας αδυναμία κάλυψης ολόκληρης της αλυσίδας των υποχρεώσεων με προφανείς επιπτώσεις στην παραγωγή και στο εμπόριο. Πρόκειται για μια de facto κατάσταση κλεισίματος μιας επιχείρησης.

Για όλους τους παραπάνω λόγους, η ΓΣΕΒΕΕ υπογραμμίζει την ανάγκη θεσμοθέτησης ενός μοναδικού ακατάσχετου επιχειρηματικού λογαριασμού, ο οποίος θα εξυπηρετεί όλες τις οικονομικές λειτουργίες της επιχείρησης και του οποίου οι τεχνικές παραμετροποιήσεις δύνανται να υπόκεινται σε κάποια κριτήρια, όπως ο κύκλος εργασιών, το ύψος οφειλών κα.

2. Πάγωμα ληξιπρόθεσμων οφειλών επαγγελματιών

Στο πλαίσιο εφαρμογής του νέου τρόπου υπολογισμού και καταβολής των ασφαλιστικών εισφορών των επαγγελματιών είναι απολύτως αναγκαία η ύπαρξη μεταβατικής περιόδου για το ασφαλιστικό σύστημα, τουλάχιστον αναφορικά με τις οφειλές που είχαν διαμορφωθεί το προηγούμενο διάστημα της κρίσης. Σε αυτήν την κατεύθυνση η ΓΣΕΒΕΕ επαναφέρει την πρόταση για παροχή της δυνατότητας στον ασφαλισμένο να παγώσει τις οφειλές του προς το ταμείο των επαγγελματιών, εξυπηρετώντας τις τρέχουσες υποχρεώσεις του.

Η ενίσχυση των εισροών στο ασφαλιστικό σύστημα αποτελεί άμεσης προτεραιότητας ζήτημα. Στην παρούσα χρονική συγκυρία ένα σύστημα ρύθμισης οφειλών προς τα ασφαλιστικά ταμεία και ειδικότερα στον ΟΑΕΕ, στη λογική «παγώματος» της οφειλής και μεταφοράς του στο τέλος του ασφαλιστικού βίου εκτιμούμε ότι θα έχει το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα για την άμεση ενεργοποίηση οφειλετών και την κατ’ συνέπεια διεύρυνση της ασφαλιστικής βάση (του πληθυσμού ασφαλισμένων). Η πρόταση της ΓΣΕΒΕΕ είναι να υπάρχει η δυνατότητα μεταφοράς των (παγωμένων) οφειλών στο τέλος του ασφαλιστικού βίου με την επιλογή είτε της εξαγοράς τους, είτε αφαίρεσης τους από τον ασφαλιστικό χρόνο που υπολογίζεται για το ύψος της σύνταξης.

Από αυτό το μέτρο, με μετριοπαθείς εκτιμήσεις του ΙΜΕ ΓΣΕΒΕΕ υπολογίζεται, ότι, με την ενεργοποίηση του ήμισυ των οφειλετών του Οργανισμού, μπορούν να εισρεύσουν στα ασφαλιστικά ταμεία περισσότερα από 400 εκ €/ έτος.

enikonomia.gr