Ποι­α εί­ναι η α­τζέν­τα των εκ­κρε­μο­τή­των που θα κλη­θούν να δι­α­πραγ­μα­τευ­θούν οι υ­πουρ­γοί

Δε­δο­μέ­νες εί­ναι οι προ­τε­ραι­ό­τη­τες του νέ­ου κυ­βερ­νη­τι­κού σχή­μα­τος, ό­πο­τε αυ­τό δι­α­μορ­φω­θεί, κα­θώς προσ­δι­ο­ρί­ζον­ται α­πό τις εκ­κρε­μό­τη­τες που α­φή­νει η δι­α­πραγ­μά­τευ­ση με την τρό­ι­κα.

Στην πρώ­τη γραμ­μή εί­ναι το δη­μό­σιο χρέ­ος, κα­θώς μια ε­πι­τυ­χη­μέ­νη δι­α­πραγ­μά­τευ­ση θα α­πε­λευ­θε­ρώ­σει πό­ρους για την α­νά­πτυ­ξη, ε­νώ μια α­πο­τυ­χί­α θα δι­αι­ω­νί­σει το δη­μο­σι­ο­νο­μι­κό πρό­βλη­μα της χώ­ρας.

Προ­τε­ραι­ό­τη­τα για την κυ­βέρ­νη­ση εί­ναι και η δι­α­πραγ­μά­τευ­ση για τη χα­λά­ρω­ση των στό­χων του προ­γράμ­μα­τος και κυ­ρί­ως των πρω­το­γε­νών πλε­ο­να­σμά­των, ώ­στε να μπο­ρέ­σει να υ­λο­ποι­ή­σει τις μει­ώ­σεις φο­ρο­λο­γί­ας που υ­πο­σχέ­θη­κε.

Το παζλ των εκ­κρε­μο­τή­των-προ­τε­ραι­ο­τή­των συμ­πλη­ρώ­νε­ται α­πό πλή­θος άλ­λων ζη­τη­μά­των, που ε­ξη­γεί και την πο­λυ­ή­με­ρη δυ­στο­κί­α λή­ψης α­πο­φά­σε­ων για την η­γε­σί­α του υ­πουρ­γεί­ου Οι­κο­νο­μι­κών.

Χρέ­ος: Στην πρώ­τη γραμ­μή

Η κο­ρυ­φαί­α προ­τε­ραι­ό­τη­τα του υ­πουρ­γεί­ου Οι­κο­νο­μι­κών, με την ί­δια ή με άλ­λη η­γε­σί­α, εί­ναι η δι­α­πραγ­μά­τευ­ση για το χρέ­ος, κα­θώς ε­άν εί­ναι ε­πι­τυ­χη­μέ­νη, θα α­πο­δε­σμεύ­σει πό­ρους που σή­με­ρα δι­α­τί­θεν­ται για το­κο­χρε­ο­λύ­σια, για α­νά­πτυ­ξη, ε­νώ σε πε­ρί­πτω­ση α­πο­τυ­χί­ας θα πα­ρα­τα­θεί για δε­κα­ε­τί­ες η δη­μο­σι­ο­νο­μι­κή εκ­κρε­μό­τη­τα.

Με τη δη­μο­σι­ο­ποί­η­ση της έκ­θε­σης βι­ω­σι­μό­τη­τας του ελ­λη­νι­κού χρέ­ους α­πό το ΔΝΤ, που θα πε­ρι­έ­χε­ται στη βα­σι­κή έκ­θε­ση, ο­ρι­στι­κο­ποι­εί­ται η α­φε­τη­ρί­α των δι­α­πραγ­μα­τεύ­σε­ων για τα ε­πι­πρό­σθε­τα μέ­τρα μεί­ω­σης του ελ­λη­νι­κού χρέ­ους.

Ο υ­πουρ­γός Οι­κο­νο­μι­κών Γιά­ννης Στουρ­νά­ρας το­νί­ζει τη ση­μα­σί­α των δι­α­πραγ­μα­τεύ­σε­ων, δε­δο­μέ­νης της κρι­σι­μό­τη­τάς τους, ε­νώ πα­ράλ­λη­λα με­τα­ξύ των σε­να­ρί­ων του α­να­σχη­μα­τι­σμού ή­ταν η δη­μι­ουρ­γί­α ει­δι­κής θέ­σης υ­πουρ­γού Οι­κο­νο­μι­κών που θα α­να­λάμ­βα­νε α­πο­κλει­στι­κά τη δι­α­πραγ­μά­τευ­ση για το χρέ­ος, ό­πως και τη γε­νι­κή ε­πο­πτεί­α των δι­α­πραγ­μα­τεύ­σε­ων με την τρό­ι­κα.

Το ΔΝΤ ε­πί­σης θέ­τει έμ­με­σα το ζή­τη­μα νέ­ου κου­ρέ­μα­τος, που α­πο­κλεί­ουν οι ε­ταί­ροι, αλ­λά α­πο­τε­λεί α­τού για την ελ­λη­νι­κή πλευ­ρά να δι­εκ­δι­κή­σει ό­σα πε­ρισ­σό­τε­ρα γί­νε­ται.

Η Κο­μι­σιόν αν­τι­προ­τεί­νει ε­πι­μή­κυν­ση του χρό­νου ω­ρί­μαν­σης των δα­νεί­ων δι­ά­σω­σης μέ­χρι και 50 χρό­νια (α­πό 30 που εί­ναι τώ­ρα) και μεί­ω­ση των ε­πι­το­κί­ων στα δά­νεια α­πό τις χώ­ρες της Ευ­ρω­ζώ­νης.

Ο­λα αυ­τά τα μέ­τρα συ­ζη­τούν­ται για­τί α­πλά το ελ­λη­νι­κό χρέ­ος, α­κό­μη και ε­άν ε­πι­τευ­χθούν στο 100% οι στό­χοι για τα πρω­το­γε­νή πλε­ο­νά­σμα­τα, τις α­πο­κρα­τι­κο­ποι­ή­σεις και τους ρυθ­μούς α­νά­πτυ­ξης, δεν θα κα­τα­στεί βι­ώ­σι­μο ού­τε το έ­τος 2022. Αυ­τό ση­μαί­νει ό­τι για μια ο­κτα­ε­τί­α α­κό­μη το χρέ­ος θα α­σκεί έν­το­νη πί­ε­ση στη δη­μο­σι­ο­νο­μι­κή πο­λι­τι­κή, α­πο­τρέ­πον­τας ο­ποι­α­δή­πο­τε χα­λά­ρω­ση.

Με βά­ση τις προ­βλέ­ψεις του Με­σο­πρό­θε­σμου Προ­γράμ­μα­τος, το 2014 το χρέ­ος θα δι­α­μορ­φω­θεί στο 173,9% του Α­ΕΠ, για να υ­πο­χω­ρή­σει το 2015 στο 168,3%, στο 158,9% το 2016, στο 149,1% το 2017 και στο 139,1% το 2018.

Η Κο­μι­σιόν στην τε­λευ­ταί­α της έκ­θε­ση ε­κτι­μά πως φέ­τος το δη­μό­σιο χρέ­ος θα δι­α­μορ­φω­θεί στο 177,2% του Α­ΕΠ, στο 172,5% το 2015, στο 162,9% το 2016 και στο 154,2% το 2017.

Το ΔΝΤ, με βά­ση τις ε­κτι­μή­σεις που α­να­γρά­φον­ται στο F­i­s­c­al M­o­n­i­t­or του Α­πρι­λί­ου, προ­βλέ­πει ό­τι το ελ­λη­νι­κό χρέ­ος θα δι­α­μορ­φω­θεί στο 174,7% το 2014, στο 171,3% το 2015, στο 162,5% το 2016, στο 153,7% το 2017 και στο 146,1% του Α­ΕΠ το 2018.

Εί­ναι προ­φα­νές ό­τι οι δι­α­φο­ρές στις ε­κτι­μή­σεις με­τα­ξύ Ελ­λά­δας και δα­νει­στών ξε­κι­νούν α­πό 4 μο­νά­δες του Α­ΕΠ το 2015 και φτά­νουν στις 7 μο­νά­δες του Α­ΕΠ (ή 15,2 δισ. ευ­ρώ) το έ­τος 2018.

Η προ­ο­πτι­κή για νέ­ο δά­νει­ο, α­πό τα μέ­σα του 2015 και με­τά, εί­ναι μια πα­ρά­με­τρος που θέ­λει να α­πο­φύ­γει η κυ­βέρ­νη­ση, ε­πει­δή γνω­ρί­ζει πως αυ­τό θα συ­νο­δευ­τεί με νέ­ους ό­ρους.

Οι δα­νει­στές πι­έ­ζουν προς αυ­τή την κα­τεύ­θυν­ση, θε­ω­ρών­τας πως η Ελ­λά­δα δεν θα μπο­ρέ­σει να κα­λύ­ψει τις α­νάγ­κες της α­πό τις α­γο­ρές με χα­μη­λά ε­πι­τό­κια. Ε­κτός α­πό τον Γερ­μα­νό υπ. Οι­κο­νο­μι­κών Β. Σό­ιμ­πλε που μί­λη­σε για δά­νει­ο ύ­ψους 10 δισ. ευ­ρώ, ο ε­πι­κε­φα­λής του E­u­r­o­r­g­o­up Γ. Ντέ­ι­σελ­μπλουμ δή­λω­σε χθες πως η Ελ­λά­δα δεν μπο­ρεί να αν­τέ­ξει το βά­ρος του δα­νει­σμού α­πό τις α­γο­ρές με ε­πι­τό­κια 6% και 7% και προ­κρί­νει έ­τσι ως κα­λύ­τε­ρη λύ­ση την προ­σφυ­γή σε έ­να νέ­ο πα­κέ­το βο­ή­θειας, που αρ­νεί­ται η κυ­βέρ­νη­ση, αλ­λά θα εί­ναι θέ­μα δι­α­πραγ­μά­τευ­σης.

Μπο­ρεί οι α­νάγ­κες να εί­ναι α­πό τον Ι­ού­νιο του 2015 και με­τά, αλ­λά θα πρέ­πει οι α­πο­φά­σεις να λη­φθούν τώ­ρα, ώ­στε να συ­νε­χί­σει το ΔΝΤ να ε­κτα­μι­εύ­ει τις δό­σεις που «χρω­στά­ει» και α­νέρ­χον­ται σε 1,8 δισ. ευ­ρώ α­νά τρί­μη­νο. Ε­άν δεν εί­ναι οι χρη­μα­το­δο­τι­κές α­νάγ­κες κα­λυμ­μέ­νες για το προ­σε­χές 12μηνο, δεν θα τις ε­κτα­μι­εύ­ει.

Στις εκ­κρε­μό­τη­τες υ­πάρ­χουν α­κό­μη δύ­ο ζη­τή­μα­τα που εμ­πε­ρι­έ­χουν κοι­νω­νι­κό και πο­λι­τι­κό κό­στος. Εί­ναι οι πι­έ­σεις των δα­νει­στών για σκλή­ρυν­ση των μέ­τρων κα­τά των ο­φει­λε­τών του Δη­μο­σί­ου, με ε­πι­τά­χυν­ση των πλει­στη­ρια­σμών α­κι­νή­των, αλ­λά και οι κα­ταρ­γή­σεις των φό­ρων υ­πέρ τρί­των, που θα ε­πι­βα­ρύ­νουν τα α­σφα­λι­στι­κά τα­μεί­α.

Δι­α­πραγ­μα­τεύ­σεις με την τρό­ι­κα για «χα­λά­ρω­ση»

Τον γε­νι­κό συν­το­νι­σμό των δι­α­πραγ­μα­τεύ­σε­ων με την τρό­ι­κα έ­χει υ­πουρ­γός Οι­κο­νο­μι­κών και η α­τζέν­τα των εκ­κρε­μο­τή­των εί­ναι τε­ρά­στια αγ­γί­ζον­τας ό­λα τα υ­πουρ­γεί­α.

Το Υ­ΠΟΙΚ θα α­να­λά­βει το δύ­σκο­λο έρ­γο να πεί­σει τους δα­νει­στές να α­πο­δε­χτούν χα­λά­ρω­ση της πο­λι­τι­κής και ε­λά­φρυν­ση της φο­ρο­λο­γί­ας.

Με βά­ση το υ­φι­στά­με­νο πρό­γραμ­μα, τους στό­χους που πε­ρι­έ­χει για φέ­τος και τα ε­πό­με­να χρό­νια, αλ­λά και τις α­στο­χί­ες που κα­τα­γρά­φει ο προ­ϋ­πο­λο­γι­σμός στο πρώ­το τε­τρά­μη­νο του 2014, εί­ναι α­πί­θα­νο να α­πο­δε­χτούν οι δα­νει­στές χα­λά­ρω­ση της προ­σπά­θειας. Πρό­σφα­τες εί­ναι ε­ξάλ­λου οι προ­ει­δο­ποι­ή­σεις του Β. Σό­ιμ­πλε.

Μο­να­δι­κή πε­ρί­πτω­ση να γί­νει α­πο­δε­κτή η χα­λά­ρω­ση εί­ναι να δε­χτούν οι δα­νει­στές λι­γό­τε­ρο φι­λό­δο­ξους στό­χους για τα πρω­το­γε­νή πλε­ο­νά­σμα­τα.

Τα νέ­α μέ­τρα για το α­σφα­λι­στι­κό, με βά­ση την τρέ­χου­σα κα­τά­στα­ση και τις προ­ο­πτι­κές των Τα­μεί­ων, εί­ναι α­να­πό­φευ­κτα. Η κυ­βέρ­νη­ση, α­πό τα μέ­σα Ι­ου­λί­ου που ε­πι­στρέ­φει η τρό­ι­κα, θα κλη­θεί να δι­α­πραγ­μα­τευ­τεί τη δι­α­δι­κα­σί­α των αλ­λα­γών, οι πε­ρισ­σό­τε­ρες των ο­ποί­ων έ­χουν προ­δι­α­γρα­φεί α­πό τη συμ­φω­νί­α του πε­ρα­σμέ­νου Μαρ­τί­ου.

Συμ­φω­νή­θη­κε ή­δη πως θα πρέ­πει να γί­νει νέ­α α­ξι­ο­λό­γη­ση της βι­ω­σι­μό­τη­τας του α­σφα­λι­στι­κού συ­στή­μα­τος, με τη σύν­τα­ξη με­λέ­της στην ο­ποί­α θα κα­τα­γρα­φούν οι προ­ο­πτι­κές των α­σφα­λι­στι­κών τα­μεί­ων. Ε­πί­σης α­πό την αλ­λη­λο­γρα­φί­α των δα­νει­στών με τα συ­ναρ­μό­δια υ­πουρ­γεί­α τα μέ­τρα που φαί­νε­ται να έρ­χον­ται εί­ναι:

Η μεί­ω­ση του α­ριθ­μού των Τα­μεί­ων.

Η συρ­ρί­κνω­ση της κρα­τι­κής συμ­με­το­χής στις βα­σι­κές συν­τα­ξι­ο­δο­τι­κές πα­ρο­χές.

Η κα­θι­έ­ρω­ση α­το­μι­κών λο­γα­ρια­σμών, με στό­χο κά­θε α­σφα­λι­σμέ­νος να ει­σπράτ­τει στο τέ­λος του ερ­γα­σια­κού βί­ου του το πο­σό των ει­σφο­ρών που έ­χει κα­τα­βά­λει.

Η ε­νί­σχυ­ση της συμ­με­το­χής της ι­δι­ω­τι­κής α­σφά­λι­σης.

Ε­φαρ­μο­γή στις συν­τά­ξεις στη βά­ση της ρή­τρας του μη­δε­νι­κού ελ­λείμ­μα­τος, δη­λα­δή τα ελ­λειμ­μα­τι­κά Τα­μεί­α θα πε­ρι­κό­πτουν συν­τά­ξι­μες α­πο­δο­χές, με την αρ­χή να γί­νε­ται στις ε­πι­κου­ρι­κές συν­τά­ξεις.

Α­νοι­κτά μέ­τω­πα για αλ­λα­γές στο Δη­μό­σιο

Την ο­λο­κλή­ρω­ση των στό­χων που α­φο­ρούν τις α­πο­λύ­σεις του 2014 έ­χει σε εκ­κρε­μό­τη­τα το υ­πουρ­γεί­ο Δι­οι­κη­τι­κής Με­ταρ­ρύθ­μι­σης. Πα­ρά ταύ­τα η τρό­ι­κα δεν α­να­μέ­νε­ται να πι­έ­σει πε­ραι­τέ­ρω στο ζή­τη­μα αυ­τό, α­φε­νός λό­γω της ε­πι­τυ­χη­μέ­νης πο­ρεί­ας και της εκ­πλή­ρω­σης των προ­η­γού­με­νων στό­χων που έ­χει να ε­πι­δεί­ξει ο υ­πουρ­γός Δι­οι­κη­τι­κής Με­ταρ­ρύθ­μι­σης Κυ­ριά­κος Μη­τσο­τά­κης, α­φε­τέ­ρου λό­γω του ό­τι ο στό­χος των 15.000 α­πο­λύ­σε­ων έ­ως το τέ­λος του 2014 φαί­νε­ται να κλεί­νει τό­σο α­πό τις δι­α­θε­σι­μό­τη­τες του 2013 ό­σο και α­πό τους υ­παλ­λή­λους που θα εν­το­πι­στούν να έ­χουν προσ­λη­φθεί με πλα­στά δι­και­ο­λο­γη­τι­κά.

Ση­μαν­τι­κή βο­ή­θεια σε αυ­τό θε­ω­ρεί­ται η ε­πι­τά­χυν­ση των δι­α­δι­κα­σι­ών για τα Πει­θαρ­χι­κά, ό­που ή­δη έ­χει γί­νει με­γά­λη πρό­ο­δος. Στις «εκ­κρε­μό­τη­τες» πε­ρι­λαμ­βά­νον­ται η ε­φαρ­μο­γή του θε­σμού της α­ξι­ο­λό­γη­σης στους δη­μο­σί­ους υ­παλ­λή­λους (εν­δε­χο­μέ­νως και η α­να­κα­τα­νο­μή στη μι­σθο­λο­γι­κή δα­πά­νη που θα προ­κύ­ψει α­πό αυ­τό), η νο­μο­θε­τι­κή ρύθ­μι­ση για την εν­σω­μά­τω­ση ό­σων προ­βλέ­πον­ται στην Εκ­θε­ση του Ο­Ο­ΣΑ για τον εκ­συγ­χρο­νι­σμό της δη­μό­σιας δι­οί­κη­σης και τη μεί­ω­ση της γρα­φει­ο­κρα­τί­ας, και η μό­νι­μη ε­φαρ­μο­γή του θε­σμού της κι­νη­τι­κό­τη­τας.

Γε­νι­κό­τε­ρα, τα θέ­μα­τα που α­φο­ρούν το δη­μό­σιο το­μέ­α συ­νε­χί­ζουν να α­πο­τε­λούν ση­μεί­α τα ο­ποί­α θα συ­ζη­τη­θούν με τους εκ­προ­σώ­πους της τρό­ι­κας, αλ­λά δεν εί­ναι πλέ­ον πρώ­της προ­τε­ραι­ό­τη­τας, κα­θώς οι εκ­πρό­σω­ποι των δα­νει­στών θε­ω­ρούν ό­τι βρί­σκον­ται σε κα­λό δρό­μο.

naftemporiki.gr