Αρχές του περασμένου Αυγούστου κάποια περιοδικά, εφημερίδες και “σάιτς” (ιστοσελίδες), κυρίως εκκλησιαστικά έγραψαν για δήθεν «κατάργησιν αβάτων σε όλον τον κόσμο» (μεταξύ αυτών και του Αγίου Όρους), και ότι αυτό υπεγράφη στο Βusan της Νοτίου Κορέας τον Νοέμβριον του 2013, στα πλαίσια της 10ης Συνελεύσεως του «Παγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλησιών».
Αυτά όλα τα κέντρα δημοσιεύσεως, πήραν τη φήμη αυτή από ένα άρθρο μου που δημοσίευσα σε εκκλησιαστικό περιοδικό με τίτλο «Πνευματικοί Κίνδυνοι απειλούν το Άγιον Όρος», το περασμένο καλοκαίρι.
Το άρθρο αυτό έλαβε «σάρκα και οστά» βάσει εσφαλμένων εντύπων-κειμένων, που έπεσαν στα χέρια μου, αγνώστου προελεύσεως. Στα εσφαλμένα και ψευδή αυτά έντυπα αναφέρονταν 62 ψευδοσυμφωνίες και ότι αυτές υπεγράφησαν τον περασμένο Νοέμβριο στο Busan.
Μετά από αυτή τη δημοσίευση, έγιναν σχετικές έρευνες στους εκπροσώπους των Ορθόδοξων εκκλησιών, Ελλάδος (Μεσσηνίας Χρυσόστομον, εξ Αθηνών Αρχιμανδρίτην Ιγνάτιον Σωτηριάδην) Κύπρου (Κωνσταντίας Βασίλειον Καραγιάννην), Πατριαρχείου Ρουμανίας (αιδεσιμώτατον ιερέαν Ρασβάν Ιονέσκου) και Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως (Τσομπανίδην Στυλιανόν, Γεώργιον Μαρτζέλον και Κούκουρα Δήμητρα, καθηγητές του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης οι τρεις τελευταίοι.
Όλοι οι ανωτέρω μηδενός εξαιρουμένου, είπαν και επιβεβαίωσαν μετά πάσης ειλικρινείας ότι όχι μόνον δεν υπέγραψαν «κατάργησιν αβάτων σε όλον τον κόσμο» αλλά ούτε και απαιτήθηκε από κανένα εκπρόσωπο τοιαύτη υπογραφή. Και εκτός αυτού είπαν ότι το «Παγκόσμιο Συμβούλιον Εκκλησιών» σύμφωνα με το καταστατικό του, είναι αναρμόδιο για τέτοιου είδους θέματα. Είπαν επίσης ότι εκεί στο Busan, το 25% των αποτελεσάντων την όλην Συνέλευσιν ήσαν Ορθόδοξοι και ότι δεν υπέγραψαν καμμίαν συμφωνία, αλλά τα θέματα των συζητήσεών τους ήσαν γύρω από «την ειρήνη και την δικαιοσύνην στον κόσμο».
Το άβατον του Αγίου Όρους είναι κατοχυρωμένο από οτυς Βυζαντινούς Αυτοκράτορες με πρώτον τον Ιωάννη Τσιμισκήν στο Τυπικό του το 972. Κατοχυρώθηκε επίσης, και κατά τον Α΄ Παγκόσμιον Πόλεμο 1914 και στη λήξιν αυτού σε σειρά ετών 1919 του Νεϊγύ, το 1920 των Σεβρών και το 1923 της Λωζάννης, στις διεθνείς αυτές Συνθήκες. Το 1925 επίσης περιελήφθη στον Νέον Καταστατικόν Χάρτην του Αγίου Όρους και επικυρώθηκε το 1926 από το Ελληνικό Κράτος. Επίσης στην είσοδο της Ελλάδος στην Ευρωπαϊκή Ένωση κατοχυρώθηκε και τότε με υπογραφές. Το δε 2003 καταργήθηκε η φυλάκιση των γυναικών παραβάτιδων του αβάτου του Αγίου Όρους που υπήρχε ποινικώς από το 1953, κατόπιν αποφάσεως του Ευρωκοινοβουλίου. Κυρίως ήγειραν θέμα τότε δύο Ελληνίδες Ευρωβουλευτές, με την πρόφασιν της ισότητος των δύο φύλων, που είναι αναγνωρισμένη από το Ευρωκοινοβούλιο.