Επιστολή προς την πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ Φώφη Γεννηματά, τον Γραμματέα του κόμματος Στέφανο Ξεκαλάκη και τα μέλη της Κεντρικής Επιτροπής απέστειλαν τέσσερα μέλη του οργάνου, με την οποία ζητούν ιδρυτικό συνέδριο που θα αποφασίσει για τα πάντα – Όνομα, Σύμβολα, Διακήρυξη, Πολιτικές Θέσεις, Καταστατικό και, συνεπώς, μορφή και τρόπο εκλογής της ηγεσίας – που θα έχει ως κατάληξη τη δημιουργία νέου φορέα.

Υπενθυμίζουν μάλιστα την ομόφωνη απόφαση του τελευταίου συνεδρίου του ΠΑΣΟΚ που έκανε λόγο για νέο σχήμα, ενώ οι υπογράφοντες το κείμενο, ζητούν να ενταχθεί στην ημερήσια διάταξη της Κ.Π.Ε., που συνεδριάζει την Κυριακή, η εξειδίκευση της εν λόγω απόφασης, προτείνοντας παράλληλα και συγκεκριμένο δικό χάρτη.

Την επιστολή υπογράφουν τα μέλη της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής: Δρούζιας Χρήστος, Μακρίδης Χρόνης, Παπαστεργίου Χρήστος και Σάββας Κώστας.

Αναλυτικά στην επιστολή τους αναφέρουν:

ΠΡΟΤΑΣΗ ΠΡΟΣ ΤΗΝ Κ.Π.Ε. ΠΑΣΟΚ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΤΗΣ 15ης ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2017

Προς : Πρόεδρο σ. Φώφη Γεννηματά,

Γραμματέα Κ.Π.Ε. σ. Στέφανο Ξεκαλάκη

Κοιν: Μέλη Κ.Π.Ε.

Μετά την ατελέσφορη, δυστυχώς , προσπάθεια της κοινής επιτροπής διαλόγου ΔΗ.ΣΥΜ. και ΠΟΤΑΜΙ, παρακολουθούμε μια αέναη διελκυστίνδα θέσεων, προθέσεων και δράσεων για την ενοποίηση του προοδευτικού χώρου.
Ατυχώς, από την προσπάθεια αυτή, απουσιάζει το πλέον αρμόδιο πολιτικό όργανο, το οποίο είναι η Κ.Π.Ε. Το κορυφαίο όργανο, μεταξύ δύο συνεδρίων, σύμφωνα με το καταστατικό μας.

Το μόνο νομιμοποιημένο συλλογικό όργανο, να υλοποιήσει επακριβώς την ομόφωνη απόφαση του τελευταίου συνεδρίου μας, η οποία, για το συγκεκριμένο ζήτημα, αναφέρει επακριβώς τα εξής:

«Το ΠΑΣΟΚ ανασυγκροτείται ως θεσμική οντότητα και συμβάλλει συντεταγμένα, αλλά ειλικρινά και γενναιόδωρα, στη συγκρότηση ενός πραγματικά ευρύτερου σχήματος, που ακριβώς λόγω του εύρους του είναι ένα γνήσια νέο σχήμα. Ποιό είναι το σχήμα αυτό; Η εύκολη απάντηση είναι : το σχήμα αυτό είναι η Δημοκρατική Παράταξη ή Συμπαράταξη, η Κεντροαριστερά, η Ελληνική Ευρωπαϊκή Σοσιαλδημοκρατία.

Ακούστε, αυτό πρακτικά, εκλογικά δεν αρκεί. Χρειάζεται κάτι παραπάνω, που να καλύπτει όλο το προοδευτικό Κέντρο, όλες τις δημιουργικές, προοδευτικές δυνάμεις, όλες τις δυνάμεις που εκφράζουν τον ορθό λόγο, που διακηρύσσουν την επιτακτική ανάγκη του κανονικού κράτους, του εθνικού σχεδίου ανασυγκρότησης».

*(στο τέλος της επιστολής επισυνάπτεται ολόκληρη η απόφαση)

Οι υπογράφοντες αυτό το κείμενο, ζητούμε να ενταχθεί στην ημερήσια διάταξη της Κ.Π.Ε., στην επικείμενη συνεδρίασή της, η εξειδίκευση αυτής της απόφασης και καταθέτουμε προς συζήτηση και απόφαση την εξής πρόταση:

1. Κάθε προσπάθεια εκ των άνω για ανασυγκρότηση της παράταξης είναι εξ” ορισμού μακριά από την κοινωνία. Οδηγεί δε σε μια σειρά από λάθη, με πρώτο από όλα την εκλογή ηγεσίας πριν τη συγκρότηση του νέου φορέα. Αυτό μεταφέρει τη συζήτηση από το προγραμματικό-πολιτικό επίπεδο στο οργανωτικό-επικοινωνιακό και επομένως την περιορίζει στο να αφορά μόνο κεντρικά στελέχη και τεχνικούς της διαφήμισης και όχι τους πολίτες.

2. Ποιά, επομένως, πρέπει να είναι τα βήματα;

Α) Συγκρότηση, σε εθελοντική βάση και χωρίς αριθμητικό περιορισμό, επιτροπών Πρωτοβουλίας και Δεοντολογίας σε κάθε νομό.

Β) Κάλεσμα, προς όποιον πολίτη αισθάνεται ότι ανήκει στην προοδευτική παράταξη, να αναλάβει δράση για συγκρότηση πυρήνων του νέου φορέα με γεωγραφική ή θεματική αναφορά. Οι πρωτοβάθμιοι πυρήνες, με ελάχιστο και μέγιστο αριθμό μελών, πιστοποιούνται ως τέτοιοι με ΟΜΟΦΩΝΗ απόφαση της Επιτροπής Πρωτοβουλίας και Δεοντολογίας του νομού. Αυτό προϋποθέτει ιδρυτική συνέλευση του πυρήνα, η οποία απαιτεί παρουσία τουλάχιστον του 80% των μελών του.

Γ) Στην ιδρυτική συνέλευση ο πυρήνας εκλέγει συντονιστικό όργανο και αποφασίζει δράσεις στο χώρο αναφοράς του. Το κάλεσμα για τη συνέλευση γίνεται υποχρεωτικά ΚΑΙ μέσα από την επίσημη ιστοσελίδα του νέου σχήματος, τουλάχιστον μια εβδομάδα πριν. Αυτό ισχύει και για κάθε συνέλευση, οι οποίες είναι ανοιχτές προς όλους.

Δ) Σε επόμενη συνέλευση ο πυρήνας, με ίδια αναλογία πανελλαδικά, εκλέγει αντιπροσώπους για τη συνέλευση του νομού και το ιδρυτικό συνέδριο.

Ε) Η Νομαρχιακή Συνέλευση εκλέγει το συντονιστικό της όργανο και προγραμματίζει τη δράση της παράταξης στο χώρο ευθύνης της. Επιπλέον, εκλέγει και εκείνη, συμπληρωματικό αριθμό συνέδρων.

ΣΤ) Με συνδρομές όλων των μελών καλύπτονται τα έξοδα των συνέδρων που προέρχονται εκτός του Λεκανοπεδίου.

Ζ) Το Ιδρυτικό Συνέδριο, που όλα του τα μέλη προτείνουμε να είναι εκλεγμένα και ο αριθμός τους να είναι λειτουργικός, αποφασίζει για τα πάντα: Όνομα, Σύμβολα, Διακήρυξη, Πολιτικές Θέσεις, Καταστατικό και, συνεπώς, μορφή και τρόπο εκλογής της ηγεσίας. Οι νομαρχιακές συνελεύσεις είναι εκείνες που στέλνουν προτάσεις επί των οποίων θα γίνει η συζήτηση για τα παραπάνω.

Η) Με την ολοκλήρωση των ανωτέρω πολιτικών διαδικασιών, οι συλλογικοί φορείς που μετέχουν σε αυτές, ενσωματώνονται στο νέο φορέα και περνούν στην Ιστορία της Παράταξης.

3. Η Κ.Π.Ε. του ΠΑΣΟΚ καλεί τους προοδευτικούς πολίτες που αγωνιούν και θέλουν να ενεργοποιηθούν, να πάρουν την υπόθεση στα χέρια τους. Να γονιμοποιήσουν με το λόγο τους και να μαζικοποιήσουν με τη δράση τους αυτή την ελπιδοφόρα πορεία. Να διατηρήσουν, αν θέλουν, ως την ολοκλήρωση του Συνεδρίου και τυχόν συμμετοχή τους σε κόμμα, κίνηση ή άλλη συλλογικότητα του προοδευτικού χώρου.

Η Κ.Π.Ε. καλεί και τα άλλα κόμματα, κινήσεις και συλλογικότητες του προοδευτικού χώρου να αποδεχτούν ως βάση συζήτησης αυτή την απόφαση και ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ, με αυθεντικές-δημοκρατικές-πολιτικές διαδικασίες να συνδιαμορφώσουμε από τα κάτω, τον νέο και ενιαίο φορέα του κοινού μας μέλλοντος.

Πιστεύουμε ότι αυτή η πορεία, με ένα σφιχτό χρονοδιάγραμμα, το οποίο ολοκληρώνεται εντός του Μαΐου, εξασφαλίζει διαφάνεια-δημοκρατία-συμμετοχή και αποτέλεσμα.

Οι υπογράφοντες :

ΔΡΟΥΖΙΑΣ ΧΡΗΣΤΟΣ
ΜΑΚΡΙΔΗΣ ΧΡΟΝΗΣ
ΠΑΠΑΣΤΕΡΓΙΟΥ ΧΡΗΣΤΟΣ
ΣΑΒΒΑΣ ΚΩΣΤΑΣ
*Απόφαση συνεδρίου

«…Πρώτη πρόταση: Το ΠΑΣΟΚ παραμένει, επιμένει, περιμένει την ανάστασή του ως παλαιού πολυσυλλεκτικού ΠΑΣΟΚ και με το πρόσχημα αυτό αρκείται στην εκλογική επιβίωση και τη διεκδίκηση της κοινοβουλευτικής του εκπροσώπησης. Αυτό μου φαίνεται ολιγαρκές, παρελθοντολογικό, εσωστρεφές. Ίσως κλείνει κάποιους λογαριασμούς με το παρελθόν, αλλά αυτό αφορά πολύ λίγους.

Η δεύτερη πρόταση: Το ΠΑΣΟΚ αυτομετασχηματίζεται συμβολικά και αισθητικά και αγωνίζεται να πείσει ότι είναι κάτι άλλο ,χωρίς τα πολιτικά, ηθικά ,οικονομικά και νομικά βάρη του παρελθόντος, αλλά με τη μνήμη μόνο των καλών του πλευρών. Φοβούμαι ότι αυτό, παρότι είναι συμπαθητικό, δεν είναι εφικτό, γιατί ακόμη και με άλλο όνομα και με άλλα σύμβολα, η ίδια οντότητα δεν αποκτά δυναμική και επιπλέον μπορεί να κατηγορηθεί ότι κρύβεται και δεν σέβεται την ιστορική της κληρονομιά αλλά και τα χρέη της.

Η τρίτη πρόταση: Το ΠΑΣΟΚ αυτοδιαλύεται. Πώς; Χωρίς να είναι έτοιμο το επόμενο βήμα; Με το επόμενο βήμα να είναι προσωπική υπόθεση του καθενός; Μα το ζητούμενο είναι οι συλλογικές πρωτοβουλίες που τιμούν την παράδοση, αλλά και τις ριζοσπαστικές πρωτοβουλίες του Ανδρέα Παπανδρέου.

Η τέταρτη πρόταση: Το ΠΑΣΟΚ ανασυγκροτείται ως θεσμική οντότητα και συμβάλλει συντεταγμένα ,αλλά ειλικρινά και γενναιόδωρα ,στη συγκρότηση ενός πραγματικά ευρύτερου σχήματος, που ακριβώς λόγω του εύρους του είναι ένα γνήσια νέο σχήμα.
Ποιο; Ποιο είναι το σχήμα αυτό; Η εύκολη απάντηση είναι : το σχήμα αυτό είναι η Δημοκρατική Παράταξη ή Συμπαράταξη, η Κεντροαριστερά, η Ελληνική Ευρωπαϊκή Σοσιαλδημοκρατία.
Ακούστε, αυτό πρακτικά ,εκλογικά δεν αρκεί. Χρειάζεται κάτι παραπάνω, που να καλύπτει όλο το προοδευτικό Κέντρο, όλες τις δημιουργικές ,προοδευτικές δυνάμεις, όλες τις δυνάμεις που εκφράζουν τον ορθό λόγο ,που διακηρύσσουν την επιτακτική ανάγκη του κανονικού κράτους, του εθνικού σχεδίου ανασυγκρότησης.

Αναφέρομαι σε ένα σχήμα, που εκφράζει όσους πιστεύουν στο κράτος δικαίου, στα ανθρώπινα δικαιώματα, την πολυφωνία, την ανεκτικότητα, τον πολιτικό φιλελευθερισμό, που είναι ιδεολογία της ευρωπαϊκής Σοσιαλδημοκρατίας.
Ένα σχήμα, που εκφράζει όσους πιστεύουν πραγματικά στη δημοκρατία, τον κοινοβουλευτισμό, τις νέες μορφές πολιτικής συμμετοχής, μέσα σε μια μετα-αντιπροσωπευτική και μεταπλειοψηφική δημοκρατία της συναίνεσης, αυτό που θα λέγαμε συμπεριληπτική δημοκρατία.
Αναφέρομαι σε ένα σχήμα, που εκφράζει όσους πιστεύουν στον ενεργό πατριωτισμό και σε όλες τις παραμέτρους εθνικής ισχύος.

Όσους πιστεύουν βαθιά στην κοινωνική δικαιοσύνη, την αλληλεγγύη και τη συνοχή, σε ένα κοινωνικό κράτος με προοπτική, βιώσιμο.

Σ´ ένα μοντέλο εθνικής παραγωγής και ανταγωνιστικότητας βασισμένο στους ενδογενείς πόρους, την γη και τους ανθρώπους.

Αναφέρομαι σε ένα σχήμα, που εκφράζει όσους πιστεύουν στην αειφορία, στην αλληλεγγύη των γενεών.

Σε ένα κανονικό κράτος με αντισυντεχνιακή προσέγγιση, βασισμένη στην αξιοκρατία και τη διαφάνεια.

Αναφέρομαι σε ένα σχήμα, που κινητοποιεί όλες τις δημιουργικές δυνάμεις του έθνους, που προτείνει μια εθνική αναπτυξιακή συμφωνία και περιφερειακές αναπτυξιακές συμφωνίες.

Αναφέρομαι σε ένα σχήμα, που μπορεί να συμβάλλει σε ένα άλλο πανευρωπαϊκό πολιτικό σύστημα, με άλλες διακυβερνητικές ισορροπίες που υπερβαίνουν τις κλειδωμένες ανισότητες μεταξύ των κρατών – μελών.

Αναφέρομαι σε ένα σχήμα, με αξιακή ταυτότητα, με κοινωνικές αναφορές, με προγραμματικό λόγο.

Προσέξτε όμως, σε ένα σχήμα που συνιστά αξιόπιστη, εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης.

Μόνο έτσι απευθύνεσαι οριζόντια στο εθνικό ακροατήριο. Μόνο έτσι συγκροτείς ισχυρό κοινό παρανομαστή που λειτουργεί ξανά πολυσυλλεκτικά και πλειοψηφικά διαπερνώντας την κοινωνία, ανεξαρτήτως κοινωνικής θέσης, μορφωτικού επιπέδου, ηλικίας, φύλου και περιοχής. Όχι με στόχο την εκλογική και κοινοβουλευτική επιβίωση, αλλά την απάντηση στις ανάγκες της κοινωνίας. …»

Πηγή: thepaper.gr