Το λάθος (ποτέ) δεν διορθώνεται με (δεύτερο) λάθος, αλλά προφανώς δεν το γνωρίζει η κυβέρνηση, που βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο, αναζητώντας τρόπους, εν πολλοίς αντισυνταγματικούς, ώστε να βρει διέξοδο.
Πώς θα παρακάμψει
(1ον) τη μη συγκρότηση του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης (ΕΣΡ) το οποίο είναι υπεύθυνο για την αδειοδότηση των καναλιών και την εφαρμογή του νόμου για τις ραδιοτηλεοπτικές άδειες που ψηφίστηκε τον Οκτώβριο;
Πώς θα παρακάμψει
(2ον) την αυξημένη πλειοψηφία των 4/5 που απαιτείται στη Διάσκεψη των Προέδρων της Βουλής ώστε να συμπληρωθούν οι κενές θέσεις στο ΕΣΡ, μια πλειοψηφία που δεν τη βλέπει ούτε με κιάλι; Για το πρώτο ευθύνεται ο υπουργός Επικρατείας Νίκος Παππάς, για το δεύτερο το… Σύνταγμα της χώρας.
«Η επιλογή των μελών τους γίνεται με απόφαση της Διάσκεψης των Προέδρων της Βουλής και με επιδίωξη ομοφωνίας ή πάντως με την αυξημένη πλειοψηφία των τεσσάρων πέμπτων των μελών της» γράφει το Αρθρο 101 Α του Συντάγματος για τις Ανεξάρτητες Αρχές (οι οποίες αποτελούν ένα ζήτημα για τη δημοκρατία μας, αλλά δεν είναι της παρούσης). Σύμφωνα με πληροφορίες, η κυβέρνηση θέλει να παρακάμψει τόσο το ΕΣΡ όσο και τη Διάσκεψη των Προέδρων της Βουλής στο ζήτημα των ραδιοτηλεοπτικών αδειών, συστήνοντας μια άλλη επιτροπή για να πάρει τις αποφάσεις.
Για το πρώτο λοιπόν ευθύνεται ο κ. Παππάς, είναι το λάθος που λέμε στην αρχή. Αφορά την τροπολογία που έφερε τελευταία στιγμή στη Βουλή κατά την ψήφιση του νομοσχεδίου για τις ραδιοτηλεοπτικές άδειες και με την οποία έπαυε όσα μέλη των Ανεξάρτητων Αρχών είχε ανανεωθεί η θητεία τους. Εμοιαζε φωτογραφική η διάταξη, σαν να ήθελε ο Νίκος Παππάς να εκδιώξει από το ΕΣΡ τη Λίνα Αλεξίου, τη μητέρα της Ζωής Κωνσταντοπούλου.
Αλλωστε και αυτός, όπως και ο Νίκος Φίλης, είχαν στραφεί εναντίον της από το καλοκαίρι κιόλας. Με την τροπολογία τα κατάφερε και την απομάκρυνε, ταυτόχρονα όμως δημιούργησε πολλά προβλήματα μπλοκάροντας τη διαδικασία για την αδειοδότηση των καναλιών. Μία σωστή απόφαση πήρε η κυβέρνηση, μία προεκλογική εξαγγελία τήρησε (για τα κανάλια και τη διαπλοκή) και την «έκαψε» μετά από μόνη της. Στο σινεμά θα κέρδιζε χωρίς αντίπαλο το Χρυσό Βατόμουρο.
Αν είχε επιτρέψει στο ΕΣΡ να λειτουργεί κανονικά μέχρι την αντικατάσταση των μελών του (όπως συνέβαινε έως τώρα) δεν θα υπήρχε πρόβλημα. Ακόμα και αν δεν συμφωνούσαν τα υπόλοιπα κόμματα στα νέα πρόσωπα, η διαδικασία αδειοδότησης θα προχωρούσε με την υπάρχουσα σύνθεση του Συμβουλίου.
Τώρα η κυβέρνηση είναι έρμαιο των κομμάτων της αντιπολίτευσης, αν θα συμφωνήσουν η Νέα Δημοκρατία και το Ποτάμι στα πρόσωπα που θα στελεχώσουν το ΕΣΡ αλλά και τις υπόλοιπες αρχές. Δεν έχουν κανέναν λόγο να συμφωνήσουν. Είτε επειδή προτιμούν να κάνουν «στείρα» αντιπολίτευση είτε επειδή παίζουν το παιχνίδι των τωρινών καναλαρχών, κωλυσιεργώντας. Ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας στη χθεσινή συνέντευξή του στην ΕΡΤ τους έριξε το ανάθεμα καθιστώντας τα υπεύθυνα για την εμπλοκή.
Αποτέλεσμα; Η κυβέρνηση να αναζητεί λύση διά της πλαγίας. Ο νόμος για τις άδειες των καναλιών που θα πατάξει τη διαπλοκή έχει ψηφιστεί ένα δίμηνο τώρα, αλλά δεν προχώρησε ούτε βήμα. Και δεν φταίει η μη εκλογή προέδρου στη Νέα Δημοκρατία, όπως κυβερνητικοί κύκλοι πασάρουν στη δημοσιογραφική πιάτσα.
Αν δηλαδή βγει ο κ. Τζιτζικώστας, θα λυθούν όλα αυτομάτως; Κυβέρνηση και αντιπολίτευση θα συνεννοηθούν και θα συμπληρώσουν τις κενές θέσεις; Αστεία πράγματα. Σκεφτείτε πως μία θέση χήρεψε τον Ιούνιο του 2014, όταν απεβίωσε ο Αρης Σταθάκης, μέλος του ΕΣΡ τότε, και πέρασαν έξι ολόκληροι μήνες μέχρι η Διάσκεψη των Προέδρων της Βουλής να καταλήξει σε ένα συγκεκριμένο πρόσωπο, μία δικηγόρο. Και δίχως τότε να μπαίνουν πολιτικά ζητήματα στη μέση, πολλώ δεν μάλλον θέματα διαπλοκής, εκδοτών, συμφερόντων και καναλαρχών.
