Ο φόρος, σύμφωνα με τη Ναυτεμπορική, υπολογίζεται με βάση τον άρθρο 41 του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος και προβλέπει τα εξής:

1. Ο φόρος υπεραξίας θα επιβάλλεται με συντελεστή 15% στο κέρδος που προκύπτει ανάμεσα στην τιμή κτήσης και την τιμή πώλησης κάθε ακινήτου. Ο φόρος θα επιβαρύνει τον πωλητή του ακινήτου ενώ ο αγοραστής θα οφείλει φόρο μεταβίβασης 3% επί της αντικειμενικής αξίας του ακινήτου

2. Εφόσον ο φορολογούμενος έχει διακρατήσει το ακίνητο που πουλάει για πέντε τουλάχιστον έτη από τη στιγμής της απόκτησής του, η υπεραξία θα είναι αφορολόγητη μέχρι του ποσού των 25.000 ευρώ

3. Όσοι μεταβιβάσουν ακίνητα τα οποία έχουν στην κατοχή τους πριν το 1995 θα απαλλάσσονται από το φόρο υπεραξίας.

Η τελική υπεραξία επί της οποίας θα υπολογίζεται ο φόρος θα προσδιορίζεται με βάση ποσοστιαίους συντελεστές απομείωσης κλιμακούμενους ανάλογα με τα έτη διακράτησης του ακινήτου (από 98,2% για δύο χρόνια διακράτησης έως 60% για περισσότερα από 25).

Ωστόσο, σύμφωνα με την εφημερίδα, ο τρόπος υπολογισμού του φόρου υπεραξίας, όπως προκύπτει από την πιο πρόσφατη διευκρινιστική εγκύκλιο που εκδόθηκε στα τέλη του 2014, κρύβει πολλές παγίδες.

– Αν ιδιοκτήτης προχωρήσει σε διάστημα δύο ετών σε τουλάχιστον τρεις πωλήσεις ακινήτων, η υπεραξία που προκύπτει θα θεωρείται εισόδημα από επιχειρηματική δραστηριότητα και θα φορολογείται με συντελεστή 22-45% και όχι 15%, καθώς και με επιπλέον προκαταβολή φόρου 100%.

– Αν κτίσμα ή αγροτεμάχιο εντάχθηκε στα όρια οικισμού μετά την ημερομηνία απόκτησής του από τον πωλητή, ως χρόνος κτήση θεωρείται ο χρόνος ένταξης του ακινήτου στον οικισμό και όχι η πραγματική ημερομηνία κτήσης. Ετσι, μειώνεται ο χρόνος που φαίνεται ότι έχει μεσολαβήσει μεταξύ κτήσης και πώλησης και η φορολογητέα υπεραξία αυξάνεται πλασματικά. Άρα αυξάνεται και η φορολόγηση του πωλητή.

πηγή