Ο βουλευτής Μεσσηνίας του ΣΥΡΙΖΑ Θανάσης Πετράκος,  μαζί με άλλους 4 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ (Χαρά Καφαντάρη, Απόστολος Αλεξόπουλος, Ηρώ Διώτη, Κατερίνα Ιγγλέζη) κατέθεσε ερώτηση προς τον Υπουργό Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, σχετικά με τους πόρους του Πράσινου Ταμείου.

Οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ επισημαίνουν ότι από το 2011, με διάφορες νομοθετικές παρεμβάσεις, τα κεφάλαια που εισπράχθηκαν υπέρ του Ταμείου και θα έπρεπε να κατευθυνθούν στην προστασία και αποκατάσταση του περιβάλλοντος, μεταφέρθηκαν σε άλλες κατευθύνσεις, με περιορισμό των δαπανών στο 5% των διαθεσίμων του αρχικά, και στο 2,5% πιο πρόσφατα. Αποτέλεσμα είναι πλέον, το Πράσινο Ταμείο να μην μπορεί να ανταποκριθεί στον αρχικό του στόχο, «αφού σημαντικές προτάσεις για ένταξη έργων στα προγράμματα που προκηρύσσονται δεν μπορούν να ενταχθούν λόγω έλλειψης πόρων», ενώ δεν επιτυγχάνεται ούτε το περιβαλλοντικό ισοζύγιο απέναντι στην περιβαλλοντική επιβάρυνση.

Παραθέτουν μάλιστα απάντηση του Όλι Ρεν σε σχετική ερώτηση του πρώην ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Νίκου Χουντή, από την οποία προκύπτει ότι η λεηλασία του Πράσινου Ταμείου είναι μεν αντισυνταγματική αλλά προβλέπεται από το Μνημόνιο!!

Στην ερώτησή του οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ ζητάνε από τον Υπουργό να τους ενημερώσει:

Ποιοι είναι αυτή τη στιγμή (έτος 2014) οι διαθέσιμοι πόροι του Πράσινου Ταμείου, σε ποιο πιστωτικό ίδρυμα τηρείται ο λογαριασμός και ποιο το συνολικό ποσόν που διαθέτει το Πράσινο Ταμείο σήμερα

Σε ποιες περιβαλλοντικές δράσεις διατέθηκαν οι διαθέσιμοι πόροι το προηγούμενο και το τρέχον έτος;

Πως θα καλυφθούν οι προτάσεις που έχουν υποβληθεί από τους Δήμους, από τη στιγμή που μειώθηκε κατά 50% η αντίστοιχη χρηματοδότηση (2,5% επί του συνόλου) από το Πράσινο Ταμείο

Γιατί οι πολίτες εξακολουθούν να πληρώνουν «πράσινους» φόρους, όταν τα χρήματα αυτά, μόνο σε ποσοστό 2,5% πηγαίνουν σε περιβαλλοντικές δράσεις, όταν οι πόροι του Πράσινου Ταμείου πρέπει να χρησιμοποιούνται μόνο για τη στήριξη περιβαλλοντικών έργων

Η πλήρης ερώτηση των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ έχει ως εξής:

Ερώτηση

Προς τον κ. Υπουργό

– Περιβάλλοντος, Ενέργειας & Κλιματικής Αλλαγής

Θέμα: «Πόροι Πράσινου Ταμείου»

Με το νόμο 3889/2010 ιδρύθηκε το λεγόμενο “Πράσινο Ταμείο”, ως μετονομασία του “Ειδικού Ταμείου Εφαρμογής Ρυθμιστικών και Πολεοδομικών Σχεδίων – ΕΤΕΡΠΣ” σε εφαρμογή του νομοθετικού διατάγματος 1262/1972 (ΦΕΚ 194Α). Οι πόροι του Πράσινου Ταμείου προέρχονται από διάφορες πηγές (εισφορές των διανομέων ενέργειας, ειδικός φόρος κατανάλωσης βενζίνης, πρόστιμα για την ανέγερση και διατήρηση αυθαιρέτων, προστίμων για περιβαλλοντικές παραβάσεις, κλπ) και σκοπός του είναι “…η ενίσχυση της ανάπτυξης μέσω της προστασίας του περιβάλλοντος με τη διαχειριστική, οικονομική, τεχνική και χρηματοπιστωτική υποστήριξη προγραμμάτων, μέτρων, παρεμβάσεων και ενεργειών που αποβλέπουν στην ανάδειξη και αποκατάσταση του περιβάλλοντος και την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής…”.

Από το 2011 με νομοθετικές παρεμβάσεις, όπως με το νόμο 4024/2011, τα κεφάλαια που εισπράχθηκαν υπέρ του Ταμείου άρχισαν να μεταφέρονται σε άλλες κατευθύνσεις, με περιορισμό των δαπανών στο 5% των διαθεσίμων του. Με τον πιο πρόσφατο νόμο 4111/2013 το διαθέσιμο ποσό για τις δράσεις και τα λειτουργικά έξοδα του Ταμείου περιορίστηκε στο 2,5% επί του συνόλου.

Οι παραπάνω μειώσεις των διαθέσιμων πόρων καθιστούν προφανή την αδυναμία του Πράσινου Ταμείου να ανταποκριθεί στο ρόλο του και στον αρχικό του στόχο, αφού σημαντικές προτάσεις για ένταξη έργων στα προγράμματα που προκηρύσσονται δεν μπορούν να ενταχθούν λόγω έλλειψης πόρων, καθώς και στη μη επίτευξη του περιβαλλοντικού ισοζυγίου απέναντι στην περιβαλλοντική επιβάρυνση, πόροι οι οποίοι υποτίθεται ότι προορίζονται αποκλειστικά για περιβαλλοντικές δράσεις.

Σε αντίστοιχη ερώτηση του ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ κ. Ν. Χουντή η απάντηση του κ. Ρεν στην ουσία ήταν ότι η λεηλασία του Πράσινου Ταμείου είναι μεν αντισυνταγματική αλλά προβλέπεται από το Μνημόνιο. Ειδικότερα, η απάντηση του κ. Ρεν, ήταν ότι “…σύμφωνα με συνταγματικές διατάξεις, οι πόροι του Πράσινου Ταμείου πρέπει να χρησιμοποιούνται μόνο για τη στήριξη περιβαλλοντικών έργων…” και “…η εισαγωγή αυστηρότερου κανόνα σχετικά με τις δαπάνες του Πράσινου Ταμείου ήταν ένα εκ των μέτρων για την ενίσχυση της δημοσιονομικής πειθαρχίας και τη μείωση του δημοσιονομικού ελλείμματος κατά την περίοδο 2013-14. Από την άποψη αυτή, οι αποφάσεις για τη μεταφορά των εσόδων αποτελούσαν μέρος των όρων του προγράμματος”.

Κατόπιν των ανωτέρω, ερωτάται ο κ. υπουργός:

Ποιοι είναι αυτή τη στιγμή (έτος 2014) οι διαθέσιμοι πόροι του Πράσινου Ταμείου, σε ποιο πιστωτικό ίδρυμα τηρείται ο λογαριασμός και ποιο το συνολικό ποσόν που διαθέτει το Πράσινο Ταμείο σήμερα;

Σε ποιες περιβαλλοντικές δράσεις διατέθηκαν οι διαθέσιμοι πόροι το προηγούμενο και το τρέχον έτος;

Πως θα καλυφθούν οι προτάσεις που έχουν υποβληθεί από τους Δήμους, από τη στιγμή που μειώθηκε κατά 50% η αντίστοιχη χρηματοδότηση (2,5% επί του συνόλου) από το Πράσινο Ταμείο;

Γιατί οι πολίτες εξακολουθούν να πληρώνουν «πράσινους» φόρους, όταν τα χρήματα αυτά μόνο σε ποσοστό 2,5% πηγαίνουν σε περιβαλλοντικές δράσεις, όταν οι πόροι του Πράσινου Ταμείου πρέπει να χρησιμοποιούνται μόνο για τη στήριξη περιβαλλοντικών έργων;